Το Σάββατο 23 Ιουλίου του 2024 ο 78χρονoς πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ πραγματοποιούσε προεκλογική συγκέντρωση στο Μπάτλερ της Πενσιλβάνια. Η περιοχή φυλασσόταν από την τοπική αστυνομία, το FBI και πλήθος πρακτόρων των μυστικών υπηρεσιών που έλεγχαν τους πάντες.
Στις ταράτσες των γύρω κτηρίων υπήρχαν ελεύθεροι σκοπευτές που παρακολουθούσαν την παραμικρή κίνηση στο πλήθος των συγκεντρωμένων. Εκείνη την στιγμή ένας νεαρός διασχίζει τον χώρο της συγκέντρωσης με ένα τουφέκι τύπου AR 556 και ανεβαίνει στην ταράτσα ενός κτηρίου μιας εταιρείας υαλουργίας.
Όλως τυχαίως αυτή η ταράτσα ήταν η μόνη που δεν φυλασσόταν.
Ο εικοσάχρονος Τόμας Μάθιου Κρουκς στήνει το όπλο ανενόχλητος και σημαδεύει τον Ντόναλντ Τραμπ που εκείνη την στιγμή εκφωνούσε την προεκλογική του ομιλία. Οι συγκεντρωμένοι βλέπουν τον νεαρό και φωνάζουν προς τους άνδρες της αστυνομίας. Δευτερόλεπτα μετά ο νεαρός σκοπευτής πυροβολεί από απόσταση μόλις 120 μέτρων και η σφαίρα περνάει δύο χιλιοστά από το κεφάλι του Ντόναλντ Τράμπ κόβοντάς του το δεξί αυτί. Δύο με τρία δευτερόλεπτα μετά οι ελεύθεροι σκοπευτές του FBI πυροβολούν και σκοτώνουν τον νεαρό.
Μέσα στο Σαββατοκύριακο που ακολουθεί προβάλλονται βασικά τρία σενάρια στον αμερικανικό Τύπο. Ο δε Τύπος που εκ παραδόσεως πρόσκειται στους Δημοκρατικούς εξοργίζεται με τα ασυγχώρητα κενά ασφάλειας που άπαντες δια γυμνού οφθαλμού διαπιστώνουν στην φύλαξη της πιο ερειστικής πολιτικής φυσιογνωμίας του αμερικανικού πολιτικού συστήματος.
Σύμφωνα με το πρώτο και ασθενέστατο σενάριο, ένας ανόητος και φανατικός νεαρός έκανε την απόπειρα δολοφονίας εκμεταλλευόμενος τα ανεπαρκή μέτρα ασφαλείας. Κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει αυτό το σενάριο διότι οι αφελείς είναι πάντα περισσότεροι από όσους αρχικά εκτιμούνταν.
Στην δεύτερη, επίσης ασθενή εκδοχή, το περιβάλλον του Τραμπ οργάνωσε την απόπειρα δολοφονίας προκειμένου να γύρει η πλάστιγγα υπέρ του στο συνέδριο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος τη Δευτέρα 15 Ιουλίου 2024 στο Μιλγουόκι. Κατά το οποίο θα επικυρωθεί επισήμως η υποψηφιότητά του στις προεδρικές εκλογές. Αυτή η εκδοχή θα μπορούσε να ήταν σοβαρή μόνο αν ο εικοσάχρονος σκοπευτής ήταν ο Λούκι Λούκ.
Κατά την τρίτη εκδοχή η απόπειρα δολοφονίας του Ντόλαντ Τράμπ οργανώθηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους σε μια προσπάθεια να επιβάλουν τον επιθυμητό υποψήφιο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος και κατά συνέπεια την εκλογή ενός προέδρου των ΗΠΑ που θα υπηρετούσε την πολιτική Μπάιντεν είτε ως Δημοκρατικός είτε ως Ρεπουμπλικάνος.
Προφανώς η πιθανή εκλογή Τράμπ δεν εξυπηρετεί τα σχέδια αυτού του μπλοκ στην Αμερικάνικη οικονομική και πολιτική ζωή που επιδιώκει πάση θυσία την συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία και κατ επέκταση την ευθεία σύγκρουση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ με τις χώρες των BRICS.
Η πρόσφατη απόπειρα δολοφονίας του Σλοβάκου πρωθυπουργού Ρόμπερτ Φίτσο φαίνεται να εντάσσεται στην ίδια αυτή λογική. Σε καμία περίπτωση βέβαια ο Τράμπ δεν ταυτίζεται πολιτικά με τον Σλοβάκο πρωθυπουργό.
Στην περίπτωση του Τράμπ μιλάμε για ένα ακροδεξιό πολιτικό που όμως στην παρούσα κρίσιμη συγκυρία δεν φαίνεται να είναι ο καταλληλότερος για μια νέα σταυροφορία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ενάντια στους «άπιστους της Ανατολής». Εκπροσωπεί επαξίως την μια πλευρά της «ψυχής των ΗΠΑ» και δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη ένθεν κακείθεν του πολωμένου κόσμου.
Το αποτέλεσμα της απόπειρας δολοφονίας του, προφανώς τον καθιστά πλέον ντε φάκτο πιθανότατο επόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ, εκτός αν συμβεί μέχρι τότε μια ανατροπή που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει.
Έτσι και αλλιώς η αυτοκρατορία των ΗΠΑ βρίσκεται φθίνουσα και διχασμένη στην πιο κρίσιμη στιγμή της ιστορίας της.
Διχασμένη ανάμεσα στους σύγχρονους αθλίους και τους μεγιστάνες, ανάμεσα στον «Βορρά» και τον «Νότο», ανάμεσα στις πετρελαϊκές βιομηχανίες και τις βιομηχανίες όπλων. Βυθισμένη μέσα στα υπαρξιακά διλλήματα μιας ασθμαίνουσας ηγέτιδας του πλανήτη.
