Ολοκληρώθηκαν οι εσωκομματικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ που ξεκίνησαν με το 3ο συνέδριο και οδήγησαν στο νέο οργανωτικό του σχήμα.
Οι εκλογές της 29/5 ανέδειξαν – κατόπιν εισήγησης του Α. Τσίπρα – για την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία γραμματέα την Ράνια Σβίγκου και αναπληρωτή γραμματέα τον Γιώργο Βασιλειάδη με ποσοστό 76,5%.
Παράλληλα, ολοκληρώθηκε η ψηφοφορία για την εκλογή των 38 μελών της Κεντρικής Επιτροπής που μαζί με τον Πρόεδρο, τη γραμματέα και τον αναπληρωτή γραμματέα θα απαρτίζουν την Πολιτική Γραμματεία.
Το σχήμα συμπληρώθηκε με το νέο Εκτελεστικό Γραφείο με μέλη τη Ράνια Σβίγκου (ως γραμματέα του κόμματος ), την Όλγα Γεροβασίλη (ως γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας), τον Γιώργο Βασιλειάδη (αναπληρωτή γραμματέα), τον Νάσο Ηλιόπουλο (εκπρόσωπο Τύπου) και τις Έφη Αχτσιόγλου, Ρένα Δούρου, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου προσωπικές επιλογές του Αλέξη Τσίπρα.
Το όργανο αυτό θα συνεδριάζει σχεδόν καθημερινά υπό τον Α. Τσίπρα ο οποίος έχει εκλεγεί ως πρόεδρος (αρχηγός), με ανεξάρτητη από τις υπόλοιπες εσωκομματικές λειτουργίες διαδικασία.
Ο νέος τύπος των αστικών κομμάτων
Τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα δεν ασχολήθηκαν ουσιαστικά με το «νέο» οργανωτικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε είναι το μοντέλο που και τα ίδια έχουν υιοθετήσει.
Είναι από την ίδρυσή τους παραδοσιακά αρχηγικά κόμματα, όπου ο ρόλος των μελών περιορίζεται στην υπερψήφιση των από την εκάστοτε ηγεσία προτεινομένων θέσεων και προσώπων.
Η νέα τομή που κάνουν και την εμφανίζουν ως στοιχείο δημοκρατικού εκσυγχρονισμού είναι η εκλογή του αρχηγού απευθείας από τη βάση. Με αυτή την τομή ανεξαρτητοποιούν ουσιαστικά τον αρχηγό του κόμματος από το κόμμα. Ενισχύεται με απόλυτο τρόπο ο αρχηγικός χαρακτήρας του κόμματος και πλήττεται θανάσιμα η όποια δημοκρατική χροιά διατηρούσαν οι εσωκομματικές λειτουργίες.
Το πυραμιδοειδές σχήμα λειτουργίας των κομμάτων που είχε οικοδομηθεί τον προηγούμενο αιώνα εκφυλίζεται σε ανάστροφο Τ. Θεσμοθετήθηκε πλέον η κάθετη τηλεοπτική – ψηφιακή σχέση του αρχηγού με τη βάση. Ο αρχηγός γίνεται πολιτικός οδηγός του κόμματος …χωρίς συνοδηγούς.
Η νέα σύνθεση του Εκτελεστικού γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι χαρακτηριστική. Είναι άξιο παρατήρησης είναι ότι και στο ΣΥΡΙΖΑ όπως στα υπόλοιπα κόμματα σημαντικά τους στελέχη, με προσωπικής απόχρωσης λόγο, έχουν οδηγηθεί εθελούσια ή με «κατάλληλο» τρόπο εφαρμογής δημοκρατικών διαδικασιών ουσιαστικά σε πολιτικό παροπλισμό.
Αυτό είναι συνακόλουθο γεγονός της απουσίας θεσμοθετημένων κομματικών οργάνων ικανών να επεξεργαστούν και να παράγουν θέσεις για τον χειρισμό των κοινωνικών εξελίξεων.
Έχουμε λοιπόν ένα νέο τύπο αστικών κομμάτων με κύριο χαρακτηριστικό την πολιτική τους φτωχοποίηση.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αλλαγή του ρόλου τους. Από οργανισμούς παραγωγής πολιτικής μετατρέπονται σε ιμάντες μεταφοράς στην κοινωνία πολιτικών επεξεργασμένων σε άλλα κέντρα.
Έτσι φθάνουμε να διαγωνίζονται τα αστικά κόμματα και ουσιαστικά οι αρχηγοί τους, στην αποδοτικότερη εφαρμογή υπερεθνικών πολιτικών. Έχουμε δεξιές και δεξιότερες, κεντρώες και αριστερές παραλλαγές των ίδιων Νατοϊκών και Ευρωενωσιακών πολιτικών. Ανάλογα με τις κοινωνικές αντοχές προωθείται η καταλληλότερη επιλογή.
Επίκαιρο δείγμα αυτής της πραγματικότητας είναι οι πολιτικές αυτών των κομμάτων στην εμπλοκή της χώρας και με αποστολή όπλων στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Από τη κυβέρνηση της ΝΔ: Μετά τις δηλώσεις του Όλαφ Σολτς το απόγευμα της Τρίτης (31/5), το υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε: «Κατόπιν προηγουμένων συζητήσεων (με ποιους το συζήτησαν άραγε;) και μετά τη σημερινή συνάντηση του Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Καγκελάριο της Γερμανίας Όλαφ Σολτς συμφωνήθηκε η παραχώρηση Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης ανατολικογερμανικής προελεύσεως τύπου ΒΜΡ-1 (παραλαβής 1994), προκειμένου να σταλούν στην Ουκρανία».
Από το ΠΑΣΟΚ: «Όπως πληροφορηθήκαμε από τον Γερμανό Καγκελάριο, Όλαφ Σολτς, ο Έλληνας Πρωθυπουργός συμφώνησε στην παράδοση ελληνικών τεθωρακισμένων οχημάτων στην Ουκρανία, που στη συνέχεια θα αντικατασταθούν από γερμανικά. Η κυβέρνηση οφείλει να ενημερώσει τα πολιτικά κόμματα για όλες τις πτυχές της εν λόγω συμφωνίας, την οποία ο Κ. Μητσοτάκης αποσιώπησε κατά τις δηλώσεις του στους δημοσιογράφους προκαλώντας εύλογα ερωτηματικά για το πραγματικό περιεχόμενο της συνάντησης με τον Ό. Σολτς».
Από τον ΣΥΡΙΖΑ: «Άμεση ενημέρωση για τον οπλισμό που έχει αποστείλει και θα αποστείλει στην Ουκρανία η χώρα μας, όπως κάνουν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, σεβόμενες τους πολίτες τους», «απαιτεί» με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Μόλις λίγες μέρες αφότου πληροφορηθήκαμε από τον Αμερικανό υπουργό ‘Άμυνας για την απόφαση Μητσοτάκη να αποστείλει νέο, βαρύτερο οπλισμό στην Ουκρανία, πληροφορούμαστε τώρα από τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς, ότι η Ελλάδα θα αποστείλει τεθωρακισμένα στην Ουκρανία. Θεωρούμε αδιανόητο την είδηση αυτή να τη μαθαίνει ο ελληνικός λαός από τον Γερμανό καγκελάριο, την ώρα που ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν είπε κουβέντα στη δική του συνέντευξη». Και ακολουθεί η… αριστερή πινελιά «η επικίνδυνη για τα εθνικά μας συμφέροντα, άμεση εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο της Ουκρανίας, αυξάνεται κάθε εβδομάδα που περνά, την ίδια στιγμή μάλιστα που κλιμακώνεται η ένταση από την πλευρά της Τουρκίας».
Η χώρα εμπλέκεται άμεσα στις Νατοϊκές στρατιωτικές επιχειρήσεις και αυτοί αντιδικούν για το αν το μάθαμε έγκαιρα και από πού!
Έχουν αποδεχθεί ότι η εμπλοκή της χώρας σε στρατιωτικές επιχειρήσεις είναι απόφαση άλλων. Δικό τους θέμα είναι από ποιον και πότε το μάθανε.
Δικαιούται βέβαια να σκεφθεί κανείς αν και το κόμμα του Όλαφ Σολτς το SPD, είναι αυτό που αποφάσισε να σταλούν όπλα στην Ουκρανία.
Οι κοινωνικές αντοχές
Ο επιβαλλόμενος συνωστισμός αυτών των τριών κομμάτων στο στενό φάσμα της επίσημης αστικής πολιτικής είναι εντυπωσιακός. Ακόμη και αστικές απόψεις που εμφανίζουν διαφοροποίηση από τις επίσημες θέσεις είναι εκτός δημόσιας συζήτησης.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των ημερών είναι η αποσιώπηση που έτυχαν από τα ΜΜΕ οι πολιτικές δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή για τα ζητήματα του πολέμου στην Ουκρανία και αυτά των Ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η θέση για να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία με κάθε τρόπο και να αναζητηθεί κάποιο πεδίο συνεννόησης με την Τουρκία κρίθηκε ότι δεν χωρούν στην προβαλλόμενη αστική πολιτική.
Έχουμε περάσει σε φάση όπου δοκιμάζονται εκ νέου οι κοινωνικές αντοχές.
Η αναζήτηση φιλολαϊκών πολιτικών λύσεων δεν φαίνεται να είναι εύκολη υπόθεση. Ο ασφυκτικός περιορισμός εναλλακτικών αστικών πολιτικών από τη μία μεγεθύνει την αναγκαιότητα εφαρμογής αριστερών ριζοσπαστικών πολιτικών και από την άλλη στενεύει τα περάσματα σε αυτές τις πολιτικές.
