Πηγή: Ισραηλινή εφημερίδα Haaretz 28/12/2023
Μέλη του κιμπούτζ Όρ Χανίρ ήθελαν να παρηγορήσουν την Ίρις Χάιμ μετά το τέλος των επτά ημερών πένθους για το θάνατο του γιου της Yotam, ο οποίος σκοτώθηκε με τον φίλο του από στρατιώτες του Ισραηλινού στρατού, αφού σώθηκαν από την αιχμαλωσία της Χαμάς. Η Ίρις Χάιμ ζούσε στον οικισμό Mesvah και μετακόμισε στο κιμπούτς πέρυσι. Πέρασε επτά ημέρες πένθους στο Moshav Shoavah. Προς έκπληξή τους, τους φίλους υποδέχθηκε στην είσοδο του σπιτιού ο υπάλληλος του Περιφερειακού Συμβουλίου Matteh Yehuda, ο οποίος καθόριζε ποιος θα μπορούσε να μπει. Το σπίτι πίσω της ήταν γεμάτο με καπέλα. Από τις 7 Οκτωβρίου, η Ίρις Χάιμ έχει γίνει στρατηγικό όπλο για τους Μεσσιανούς αποίκους.
Το στρατόπεδο που πήρε όμηρο το κράτος είναι αποφασισμένο να πραγματοποιήσει τα ακόλουθα μηνύματα:
Απαγορεύεται η κριτική στην κυβέρνηση και στους ιερούς στρατιώτες του IDF (εκτός από τους αρχηγούς τους) και …σταματήστε να τσακώνεστε. Όσο για τους νεκρούς στρατιώτες και τους απαχθέντες, είναι μια ευγενική θυσία στο δρόμο προς τη σωτηρία. Είναι η ασημένια πιατέλα στην οποία θα ιδρυθεί το κράτος της «Ιουδαίας». Αυτό το στρατόπεδο βλέπει τον Νετανιάχου ως τον γάιδαρο του Χριστού, ανόητο για χρήση. Πάντα του εξηγούν ότι η μέρα που θα τολμήσει να σταματήσει να πολεμά θα είναι η μέρα που θα πέσει η κυβέρνησή του. Ο Νετανιάχου δεν έχει περάσει πραγματικά από τη διαδικασία του «εξτρεμισμού», τουλάχιστον όχι με βαθύ και διανοητικό τρόπο. Γιατί δεν έχει αρχές ή όραμα παρά μόνο να ενισχύσει την κυριαρχία του. Στο παρελθόν, απέφυγε στρατιωτικές επιχειρήσεις υπό το πρίσμα του αξιώματος ότι το ισραηλινό κοινό είναι ευαίσθητο στις απώλειες, αλλά ο χάρτης έχει αλλάξει. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η Αλ Κάιντα θέλει αίμα, φωτιά και καπνό. Το τρομερό είναι ότι το καθημερινό γεύμα των νεκρών γίνεται αποδεκτό ως μοίρα ακόμη και έξω από το εκλογικό σώμα που στήριξε την ανόητη κυβέρνηση.
Όσο για τους απαχθέντες, θυσιάστηκαν και αυτοί. Ο ήρωας του Μεσσιανικού στρατοπέδου είναι ο Ταξίαρχος Μπαράκ Χιράμ, ο οποίος παραδέχτηκε ότι είχε διατάξει ένα τανκ να καταστρέψει ένα σπίτι στο Μπεέρι, στο οποίο οι επίλεκτοι τρομοκράτες είχαν κρυφτεί με ομήρους 12 από αυτούς σκοτώθηκαν σε αυτόν τον βομβαρδισμό. Αυτό είναι εκτέλεση. Ένας διμοιρίτης που έδωσε τέτοια διαταγή θα έπρεπε να πάει φυλακή.
Υπάρχει μια ευθεία γραμμή μεταξύ των συχνών συνεντεύξεων της Ίρις Χάιμ στα μέσα ενημέρωσης και της προσέγγισης του Hiram. Ο Χιράμ, παρεμπιπτόντως, πήρε συνέντευξη από την Ιλάνα Νταγιάν μετά το γαμημένο Σάββατο. Με γυαλιστερά μάτια, του άρεσε να θέτει την ιδέα της κατοχής της Γάζας και ξεκαθάρισε ότι δεν την έβλεπε καθόλου ως μια ιστορία που σχετίζεται με τον ισραηλινό στρατό, αλλά μάλλον, πολύ περισσότερο από αυτό, για τον λαό της Ισραήλ.
Αυτό είναι ένα μεταφυσικό και φονταμενταλιστικό όραμα: ο πόλεμος είναι σωτηρία. Το έμβλημα του εποίκου με το όπλο και το αρκουδάκι δεν ισχύει για τον Χιράμ. Γεννήθηκε στη Χάιφα, σπούδασε στη Στρατιωτική Εσωτερική Σχολή και είναι μέλος του Γενικού Κινήματος. Η αναφορά για τα κατορθώματά του δημοσιεύτηκε στους New York Times. Δεν υπάρχει χώρος στα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, με εξαίρεση τη «Haaretz», να επικρίνει κανείς τον στρατό ή ακόμη και να σκέφτεται και να επικρίνει τον πνιγμό σε έναν ανταρτοπόλεμο στο τέλμα της Γάζας χωρίς πολιτικό ορίζοντα και κάτω από έναν ηγέτη που δεν έχει τα προσόντα για τη θέση.
Εν τω μεταξύ, το Ισραήλ πτοείται και αγνοεί. Ο Πρόεδρος Ισαάκ Χέρτζογκ φωτογραφήθηκε να γράφει μια αφιέρωση σε έναν πύραυλο πριν εκτοξευθεί στη Γάζα. Αυτό είναι ένα τρομερό μήνυμα, ακόμη και πριν από τη ζημιά των μέσων ενημέρωσης, αυτή η εικόνα κάνει στην επιδεινούμενη θέση του Ισραήλ στον κόσμο.
Υπηρέτησα ως αξιωματικός του πυροβολικού. Αυτό είναι ένα στατιστικό όπλο, σε αντίθεση με ένα κατευθυνόμενο και ακριβές όπλο. Δεν κάνει διάκριση μεταξύ σαμποτέρ, παιδιών, γυναικών και μη συμμετεχόντων. Αλλά αυτό είναι το πνεύμα της εποχής και του τόπου. Ο Zvi Yehezkeli επανέλαβε στο στούντιο «News 13» τη θέση ότι 100.000 κάτοικοι της Γάζας έπρεπε να είχαν σκοτωθεί στο πρώτο χτύπημα. Δεν υπάρχει κανένας μεταξύ των 2 εκατομμυρίων πολιτών της Γάζας που να μην έχει καμία σχέση με τη Χαμάς. Αυτό είναι ένα κάλεσμα για εξόντωση ενός λαού. Ο Yehezkeli είναι πλέον ο πιο περιζήτητος λέκτορας από επαγγελματίες των μέσων ενημέρωσης στο Ισραήλ (ο μισθός του είναι 20 χιλιάδες σέκελ).
Μια κοινωνία που αγιάζει τον θάνατο και τον αδιάκριτο φόνο χάνει την ηθική της ανωτερότητα και τη δικαιοσύνη της ύπαρξής της. Αυτή είναι η δεύτερη ήττα που μας έχει επιφέρει η Χαμάς και είναι χειρότερη από την πρώτη.
