Πλήγμα χωρίς προηγούμενο για τις ΗΠΑ και το Ισραήλ ήταν το μπαράζ αναγνωρίσεων του Παλαιστινιακού κράτους από μια σειρά δυτικά κράτη, όπως η Γαλλία, η Αγγλία, ο Καναδάς, το Βέλγιο κ.α. Το Σαββατοκύριακο πριν την έναρξη της (πιθανά σημαντικότερης των πολλών τελευταίων ετών) Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ δέκα κράτη ανακοίνωσαν επίσημα την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους. Το μεγαλύτερο ωστόσο επίτευγμα ήταν ότι 142 κράτη ψήφισαν υπέρ της Διακήρυξης της Νέας Υόρκης που καλεί σε συγκεκριμένα βήματα για την ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, το οποίο θα συνυπάρχει δίπλα – δίπλα με το Ισραήλ. Σε αυτή την ιστορικής σημασίας ψηφοφορία του ΟΗΕ ενάντια ψήφισαν 10 κράτη (ΗΠΑ, Ισραήλ, Αργεντινή, Ουγγαρία, Παραγουάη και κάτι ξεχασμένες αποικίες όπως Μικρονησία, Ναούρου, Παλάου, Παπούα Νέα Γουινέα και Τόνγκα) ενώ απείχαν 12 άλλα (Αλβανία, Καμερούν, Τσεχία, Ισημερινός, Δημοκρατία του Κογκό, Αιθιοπία, Φούτζι, Γουατεμάλα, Βόρεια Μακεδονία, Μολδαβία, Σαμόα και Νότια Σουδάν).
Δεν υπάρχει αντίρρηση ότι η αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους, μια εξέλιξη που για τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες είναι δικαίωμα και όχι παραχώρηση, εν πολλοίς έχει συμβολικό χαρακτήρα. Αν όμως στερούνταν περιεχομένου γιατί οι Αμερικανο-ισραηλινοί κατέβαλλαν κάθε δυνατή προσπάθεια για να την ματαιώσουν;
Το Ισραήλ πολλές μέρες πριν ξεκινήσει η Γενική Συνέλευση, κι ενώ το ένα κράτος μετά το άλλο ανακοίνωναν την πρόθεσή τους να αναγνωρίσουν την Παλαιστίνη, έριξε στην μάχη της αποτροπής όσα χαρτιά διέθετε, κυρίως τρία. Την απειλή πλήρους προσάρτησης της Δυτικής Όχθης και επέκτασης των εβραϊκών εποικισμών, το επιχείρημα ότι πιθανή αναγνώριση ισοδυναμεί με ανταμοιβή και δικαίωση της Χαμάς και την κατηγορία του αντισημιτισμού για όσα κράτη αναγνωρίσουν την Παλαιστίνη, που έχει καταστεί τόσο κοινότοπη ώστε είναι ανάξια σχολιασμού.
Το σχέδιο προσάρτησης της Δυτικής Όχθης και επέκτασης των παράνομων και εποικισμών έχει καταδικαστεί κατ’ επανάληψη από τον ΟΗΕ. Πιο πρόσφατα με την απόφαση 2334 του Συμβουλίου Ασφαλείας που ψηφίστηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2016, όταν οι ΗΠΑ επιλέγοντας την αποχή δεν άσκησαν το δικαίωμα του βέτο, όπως κάνουν πάντα. Έτσι επέτρεψαν να περάσει το ψήφισμα. Έκτοτε, κατά παράβαση του ψηφίσματος και χωρίς να ληφθούν κυρώσεις κατά του κράτους – απαρτχάιντ οι εποικισμοί επεκτείνονται σταθερά. Μάλιστα, ο ακροδεξιός ισραηλινός υπουργός Οικονομικών, Μπεζαλέλ Σμότριτς, μόλις τον Αύγουστο του 2025 ανακοίνωσε το σχέδιο κατασκευής 3.000 νέων κατοικιών (Πρότζεκτ Ε1), με την απώτερη φιλοδοξία να ακυρώσει μια για πάντα το σχέδιο δημιουργίας ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, όπως ο ίδιος δήλωσε.
Τους ενοχλεί ακόμη κι η Παλαιστινιακή Αρχή
Οι ΗΠΑ συναινούν και υποστηρίζουν το σιωνιστικό σχέδιο που στην πλήρη του κατάληξη έχει την κατάργηση της Παλαιστινιακής Αρχής, που συστηματικά συνεργάζεται με τους Σιωνιστές και τους Αμερικάνους! Η απόρριψη του αιτήματος έκδοσης βίζας στον ηγέτη της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, για να παρακολουθήσει δια ζώσης την Γενική Συνέλευση από τις ΗΠΑ από τις ΗΠΑ, κατά παράβαση της συνθήκης του 1947, στόχευε να υποσκάψει το στάτους της Αρχής ακυρώνοντας ό,τι θετικό κατακτήθηκε με τις Συμφωνίες του Όσλο. Ζητούμενο δηλαδή εκ μέρους των Αμερικανο-ισραηλινών είναι ο πλήρης εξανδραποδισμός των Παλαιστινίων!
Η κατηγορία για ενθάρρυνση της Χαμάς, μέσω της αναγνώρισης του Παλαιστινιακού κράτους, είναι αυθαίρετη και προσχηματική. Η Συμφωνία της Νέας Υόρκης γράφει καθαρά ότι «η Χαμάς οφείλει να τερματίσει τον ρόλο της στη Γάζα και να παραδώσει τα όπλα της στην Παλαιστινιακή Αρχή με πιθανή διεθνή συμμετοχή και υποστήριξη». Παραβλέποντας την ασήμαντη …λεπτομέρεια ότι τον ρόλο της Χαμάς στη Γάζα τον έδωσαν οι ψηφοφόροι της Γάζας, από πουθενά δεν διαφαίνεται ότι ένα ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος θα είναι όργανο των δυνάμεων της αντίστασης. Μάλιστα, και ο ίδιος ο Μαχμούντ Αμπάς μιλώντας μέσω τηλε-διάσκεψης στη Γενική Συνέλευση, προανήγγειλε (κατά αυθαίρετο τρόπο) ότι με την υλοποίηση της Διακήρυξης της νέας Υόρκης η διοίκηση όλων των Παλαιστινιακών εδαφών (δηλαδή της Δυτική Όχθης και της Γάζας) θα περάσει υπό τον έλεγχο της Αρχής, χωρίς να αποδοθεί κανένας ρόλος στη Χαμάς. Επομένως επισείοντας το σκιάχτρο της Χαμάς, το μόνο που κάνουν οι Αμερικανο-Ισραηλινοί είναι να δικαιολογούν και να παρατείνουν την γενοκτονία, λόγω της οποίας ο Νετανιάχου καταζητείται από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.
Η λυσσαλέα επίθεση του Τραμπ στους Παλαιστίνιους τον κατατάσσει στην ίδια ακριβώς μοίρα με τον Μπάιντεν. Πέρυσι ήταν ο Δημοκρατικός Λευκός Οίκος που έδωσε εντολή στον αμερικανό αντιπρόσωπο του Συμβουλίου Ασφαλείας να θέσει βέτο στην αναγνώριση της Παλαιστίνης ως πλήρους μέλους του ΟΗΕ. Φέτος ήταν η σειρά των Ρεπουμπλικανών που ψήφισαν ενάντια στην αναγνώρισή του στο Συμβούλιο Ασφαλείας.
Η αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους καίτοι δεν συνεπάγεται αυτόματα ούτε την προστασία των εκατομμυρίων Παλαιστινίων ούτε την τιμωρία του κράτους απαρτχάιντ, δεν είναι κενή περιεχομένου. Οι New York Times στις 22 Σεπτεμβρίου επικαλούνταν εμπειρογνώμονες του διεθνούς δικαίου που υποστήριζαν ότι αποτελεί μια στέρεη βάση για την επιβολή εμπορικών κυρώσεων απέναντι στο Ισραήλ. Την περαιτέρω διεθνή απομόνωση του Ισραήλ, που ήδη έχει λάβει πρωτόγνωρες διαστάσεις, φοβούνται οι Αμερικανο-ισραηλινοί και επιχείρησαν να αποτρέψουν τις αναγνωρίσεις.
Το κύμα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη είναι τόσο κατακλυσμιαίο που ο γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς, που με παρότρυνση του ίδιου συχνά περιγραφόταν και ως «καγκελάριος Εξωτερικών» για να δείξει την σημασία που αποδίδει στις διεθνείς σχέσεις, επέλεξε να μην πάει στη Νέα Υόρκη. Η Γερμανία το πιο σοβαρό μέτρο που έχει λάβει ενάντια στο Ισραήλ είναι να παγώσει τις αποστολές όπλων που μπορεί να χρησιμοποιηθούν στη Γάζα. Οποιαδήποτε σύγκριση του Μερτς με τον Μακρόν που απαίτησε με επιτακτικό τρόπο την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους, θα απέβαινε συντριπτική σε βάρος του Γερμανού. Επικαλέστηκε λοιπόν την ψήφιση του προϋπολογισμού και έμεινε στο Βερολίνο για να μην εκτεθεί.
Ο Κ. Μητσοτάκης αντίθετα δεν είχε τέτοιες ηθικές αναστολές που ταιριάζουν σε ανθρώπους οι οποίοι έχουν συναίσθηση της κατάστασης γύρω τους. Πήγε κανονικότατα στη Νέα Υόρκη κι ας αποτελεί η Ελλάδα εξαίρεση, αρνούμενη να αναγνωρίσει το Παλαιστινιακό κράτος.
ΗΠΑ και Τραμπ εναντίον όλων
Η εν εξελίξει Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ θα μείνει επίσης στην ιστορία για το ντελίριο του Τραμπ. Το πρόβλημα δεν είναι ο ίδιος ο Τραμπ, που με την αλαζονεία και την γραφικότητά του έχει εξελιχθεί σε μια ανεξάντλητη και γνήσια πηγή γέλιου για όλο τον κόσμο∙ η αναφορά του στην απόρριψη της πρότασης ανακαίνισης του κτιρίου του ΟΗΕ που είχε καταθέσει το 2000, βάσει της οποίας θα τοποθετούσε μάρμαρα και μαόνια, την κατατάσσει σε μια από τις πιο φαιδρές τοποθετήσεις που έχουν ακουστεί από το βήμα τη Γενικής Συνέλευσης. Το πρόβλημα είναι η πολιτική του Τραμπ. Η ομιλία του, παρά το ναρκισσισμό και τις παιδαριώδεις κενολογίες που την διαπερνούσαν, όπως και όσα δήλωσε πριν και μετά από αυτήν, έστειλε συγκεκριμένα και σαφή μηνύματα εντός κι εκτός των ΗΠΑ.
- Η επιμονή του στην ευρωστία της αμερικανικής οικονομίας υποδήλωνε ότι η πολιτική των αυθαίρετων εισαγωγικών δασμών προς όλες τις χώρες του κόσμου θα συνεχιστεί κι ας κάνει τους Αμερικάνους φτωχότερους.
Τα εγκώμια του Τραμπ στην αμερικανική οικονομία αποκρύπτουν τον βαθύ διχασμό της. Οι εισοδηματικές αντιθέσεις το 2025 έχουν εκτοξευθεί. Το 10% των πιο εύπορων Αμερικάνων, που έχουν υπό την κατοχή τους το 62,6% των περιουσιακών στοιχείων των νοικοκυριών, πραγματοποίησαν το δεύτερο τρίμηνο σχεδόν τις μισές καταναλωτικές δαπάνες. Η κατανάλωση αποτελεί τον βασικότερο τροφοδότη της αμερικανικής οικονομίας – φούσκας καθώς συνεισφέρει περίπου το 70% του ΑΕΠ. Από την άλλη το 50% των φτωχότερων νοικοκυριών (160 εκατ. Αμερικάνοι) έχουν υπό την κατοχή τους μόνο το 5% (!) του συνολικού πλούτου. Παράλληλα, οι προσλήψεις έχουν παγώσει, όταν δεν υποχωρούν…
Οι μύδροι και οι συκοφαντίες κατά των μεταναστών απευθύνονταν στην (διαρκώς συρρικνούμενη λόγω δυσαρέσκειας) εκλογική του βάση, καλύπτοντας με τον ρατσισμό τα κενά που δημιουργούνται στις τσέπες των φτωχών Αμερικανών.
- Η αμφισβήτηση της κλιματικής αλλαγής και η επίθεση στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας έκλεινε το μάτι προς την εξορυκτική βιομηχανία. Ο Τραμπ δήλωνε ότι θα συνεχίσει να υποστηρίζει την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου, παραβιάζοντας κάθε φρένο που έθετε η Συμφωνία του Παρισιού.
Η διακωμώδηση της κλιματικής αλλαγής από τον Τραμπ ήρθε μόλις λίγες ημέρες μετά από μια δραματική ανακοίνωση αμερικανών και ευρωπαίων επιστημόνων που επισήμαναν ότι τα τρία προηγούμενα καλοκαίρια (Ιούνιος ως Αύγουστος από 2023 ως 2025) ήταν τα πιο ζεστά καλοκαίρια που έχουν ποτέ καταγραφεί στις ΗΠΑ και την ΕΕ. Ως αποτέλεσμα της (ανθρωπογενούς) αύξησης της θερμοκρασίας τριπλασιάστηκαν οι θάνατοι από ζέστη αυτό το καλοκαίρι στις ευρωπαϊκές πόλεις! Εύκολα μάλιστα μπορούμε να υποθέσουμε ότι περισσότερο ευάλωτοι στην υπερθέρμανση είναι οι χειρώνακτες εργάτες κι άνθρωποι χωρίς ασφάλιση, δηλαδή οι πιο φτωχοί. «Χωρίς την κλιματική αλλαγή πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους δεν θα είχαν πεθάνει» τόνισε καθηγητής πανεπιστημίου του Λονδίνου.
- Η δήλωση του Τραμπ, ενώπιον του Ζελέσκυ, ότι η Ουκρανία είναι σε θέση να ανακτήσει όλα τα εδάφη που έχει χάσει από τη Ρωσία, σηματοδοτεί μια στροφή 180 μοιρών σε σχέση με την ρεαλιστική προσέγγιση των προηγούμενων μηνών όταν δήλωνε ακόμη και την ντε φάκτο αναγνώριση τη Κριμαίας. Το σημαντικότερο είναι ότι φέρνει πιο κοντά το τέλος του (άδοξου) φλερτ του απέναντι στη Ρωσία, όταν ο Τραμπ υποσχόταν στον Πούτιν απόσυρση των Αμερικανών από την άμεση εμπλοκή τους με αντάλλαγμα την διάρρηξη των δεσμών της Ρωσίας με την Κίνα. Η αμερικανική επιχείρηση γοητείας προς τη Ρωσία ήταν θέμα χρόνου να λάβει τέλος.
- Η επιθετική δήλωση του Τραμπ από το βήμα της Συνέλευσης «οι χώρες σας πάνε κατά διαόλου», υποδηλώνει την άρνηση των Αμερικανών να συνεργαστούν στους πολυμερείς οργανισμούς. Επίσης, την αποφασιστικότητά των ΗΠΑ να δράσουν όχι μόνο κατά μόνας αλλά κι εναντίον όλων των κρατών του κόσμου.
Τα επτά θαύματα του Τραμπ
- Η οξεία κριτική στον ΟΗΕ με το επιχείρημα ότι ο Τραμπ έκλεισε επτά πολεμικά μέτωπα ενώ ο ΟΗΕ κανένα, ήταν γνήσια τραμπική, ανόθευτη και καθαρή, ψέκα. Πρόσφατα δήλωσε ότι όσο είναι πρόεδρος έκλεισε έξι πολέμους, αλλά σιγά τη διαφορά… Οι επτά πόλεμοι που ανέφερε στον ΟΗΕ ότι έκλεισε είναι οι εξής:
Πρώτο, μεταξύ Αρμενίας – Αζερμπαϊτζάν. Ωστόσο, η συμφωνία της 8ης Αυγούστου δεν αφορούσε τα ζητήματα που διχάζουν τα δύο κράτη, αλλά ήταν μια οικονομική και πολιτική συμφωνία που έδινε πρόσβαση στις ΗΠΑ στον Καύκασο.
Δεύτερο, μεταξύ Κογκό – Ρουάντας. Ωστόσο, η συμφωνία της 27ης Ιουνίου αν κάτι εγγυάται είναι την πρόσβαση των ΗΠΑ στον μυθικό ορυκτό πλούτο (αξίας 24 τρισ. δολ.) του Κονγκό. Από την άλλη, η σημαντικότερη ένοπλη ομάδα Μ23 δεν συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις, ούτε καν υπέγραψε τη συμφωνία.
Τρίτο, μεταξύ Σερβίας – Κοσόβου. Οκ, εσείς μπορεί να μην πήρατε χαμπάρι αλλά η πρόεδρος του Κοσόβου είπε ότι η Σερβία ετοίμαζε επίθεση, αλλά δεν μπορούσε να δώσει περαιτέρω πληροφορίες… Το γεγονός ότι η Σερβία διέψευσε οποιοδήποτε σχετικό σενάριο δεν εμπόδισε τον Λευκό Οίκο να καμαρώνει ότι μας έσωσε από την επανάληψη των θηριωδιών της δεκαετίας του 1990…
Τέταρτο, μεταξύ Αιγύπτου – Αιθιοπίας. Οι έντονες βροχές των τελευταίων χρόνων έχουν οδηγήσει σε ύφεση την διαμάχη των δύο χωρών για το φαραωνικό υδροηλεκτρικό φράγμα της Αιθιοπίας και τις διαπραγματεύσεις μεταξύ τους, που ξεκίνησαν την πρώτη θητεία του Τραμπ αχρείαστες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κόπασαν οι αντιπαλότητες. Το ότι συνέβη χωρίς την ανάμειξη των ΗΠΑ είναι δευτερεύον. Το ότι δεν υπάρχει καμία συμφωνία για τα νερά μεταξύ των δύο χωρών, με αποτέλεσμα να είναι ορατός ο κίνδυνος νέων εντάσεων, είναι τριτεύον…
Πέμπτο, μεταξύ Ινδίας – Πακιστάν. Τι κι αν ο ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι δήλωσε δημόσια προς τον Τραμπ στις 17 Ιουνίου, «δεν δέχεται και δεν θα δεχτεί καμιά διαμεσολάβηση»… Τι κι αν μετά τον πόλεμο των 10 ημερών μεταξύ Πακιστάν – Ινδίας οι σχέσεις Ινδίας – ΗΠΑ επιδεινώθηκαν απότομα, με τον Τραμπ να ανακοινώσει δασμούς ύψους 50%… Τίποτε απ’ αυτά δεν απέτρεψε τον αμερικανό πρόεδρο από το να δηλώσει πώς χωρίς την δική του διαμεσολάβηση οι δύο πυρηνικές δυνάμεις Ινδία και Πακιστάν ακόμη θα πολεμούσαν…
Έκτο, μεταξύ Ταϋλάνδης – Καμπότζης. Το μόνο που είναι γνωστό για την αμερικανική διαμεσολάβηση είναι μια ανάρτηση του Τραμπ ότι αν δεν σταματήσουν οι δύο χώρες τον πόλεμο θα σταματήσει τις εμπορικές διαπραγματεύσεις μαζί τους…
Έβδομο, και το καλύτερο, μεταξύ Ιράν – Ισραήλ. Ο Τραμπ καμαρώνει για έναν πόλεμο που τερμάτισε (του Ισραήλ εναντίον του Ιράν) αλλά το έκανε για να σώσει το Ισραήλ που μέσα σε 12 ημέρες ξεφτιλίστηκε! Ο επίλογος του πολέμου γράφτηκε από τον βομβαρδισμό των ΗΠΑ εναντίον του Ισραήλ, δηλαδή από έναν άλλον πόλεμο που ξεκίνησαν οι ΗΠΑ!
Αν οι επτά πόλεμοι που υποτίθεται ότι έκλεισε ο Τραμπ είναι ασύστολα ψέματα, η μεγαλύτερη σφαγή αθώων πολιτών του 21ου αιώνα είναι ωμή πραγματικότητα. Η γενοκτονία στη Γάζα δεν θα συνεχιζόταν ούτε καν θα ξεκινούσε αν οι ΗΠΑ πρωτίστως δεν εξόπλιζαν και δεν χρηματοδοτούσαν το Ισραήλ. Κι αυτό είναι ότι χρειάζεται να ξέρουμε για τις ΗΠΑ και τον «ειρηνοποιό» Τραμπ!
