Σαν σήμερα στις 27 Δεκεμβρίου του 1831 ξεκινάει το ταξίδι του πλοίου Beagle. Το Beagle ήταν ένα τρικάταρτο μπρίκι, 240 τόνων, με πλήρωμα 60 άνδρες και οπλισμένο με 10 κανόνια. Σκοπός της αποστολής ήταν η εύρεση και χρονομέτρηση σημείων γύρω από την υδρόγειο ώστε να διευκολύνεται η αγγλική ναυσιπλοΐα.
Σε αυτό το πλοίο λοιπόν επιβιβάζεται και ο 22χρονος νεαρός, μόλις απόφοιτος της Θεολογικής του Cambridge και φυσιοδίφης, Κάρολος Δαρβίνος. Στην επιστολή που είχε δεχτεί όπου του ζητούνταν να συμμετάσχει στο ταξίδι, του προσφέραν μια εθελοντική, αμισθί δηλαδή, θέση φυσιοδίφη στο ταξίδι.
Αρχικά το ταξίδι ήταν προγραμματισμένο να διαρκέσει δύο έως τρία χρόνια, τελικά όμως κράτησε πέντε. Με την ολοκλήρωσή του, τίποτα δε θα είναι ίδιο πια στις σκέψεις του Κάρολου Δαρβίνου αναφορικά με τον φυσικό κόσμο. Θα χρειαστεί όμως η πάροδος αρκετών χρόνων προκειμένου οι θεωρίες που ο Δαρβίνος συνέλαβε σε αυτό το ταξίδι να γίνουν γνωστές στους επιστήμονες και την κοινωνία της εποχής του. Ο ίδιος ο Δαρβίνος θα γράψει στην αυτοβιογραφία του: «Το ταξίδι με το Beagle ήταν το πιο σημαντικό επεισόδιο στη ζωή μου και καθόρισε όλη την πορεία της ζωής μου».
Ο Δαρβίνος εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα πέντε αυτά χρόνια. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού έκανε μια σειρά παρατηρήσεων που αναφέρονται στην Ζωολογία, την Βοτανική, τη Γεωλογία, την Ανθρωπολογία και αποδεικνύουν την πολυσχιδή επιστημονική ευφυία του αλλά και την προσπάθειά του να δουλέψει προσπαθώντας να συνθέσει και να συνδυάζει διαφορετικά μεταξύ τους επιστημονικά πεδία, σε αντίθεση με την επιστημονική μέθοδο που κυριαρχούσε στην εποχή του.
Στο οδοιπορικό του “The Voyage of the Beagle” περιγράφει όλες τις εμπειρίες του, τα μέρη που επισκέφθηκε, το Σαντιάγκο, τις Νήσους του Πράσινου Ακρωτηρίου, την Βραζιλία από όπου συνέλεγε δείγματα φυτών και απολιθωμάτων. Τις εξερευνήσεις του στην Ουρουγουάη και την Αργεντινή, τις αναρριχήσεις στις Άνδεις και φυσικά τα σπουδαία ευρήματα των νησιών Γκαλαπάγκος. Συλλέγει και παρατηρεί δείγματα από διάφορες ομάδες οργανισμών, ανασκάπτει απολιθώματα κυρίως στην Παταγονία και κατά βάση επικεντρώνεται σε παρατηρήσεις τόσο γεωλογικού χαρακτήρα όσο και βιολογικού, προσπαθώντας να αναπτύξει ερωτήματα για τους μηχανισμούς και τα αίτια των φυσικών διαδικασιών.
Ο Δαρβίνος όταν επιβιβάζεται στο Beagle πιστεύει αυτό που πιστεύουν και οι υπόλοιποι φυσιοδίφεις της εποχής του, ότι δηλαδή τα βιολογικά είδη σε γενικές γραμμές είναι σταθερά. Μια σειρά παρατηρήσεων που θα πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού θα ανατρέψουν σταδιακά αυτή την ιδέα στη σκέψη του Δαρβίνου. Ένα από αυτά ήταν στα νησιά Γκαλαμπάγκος από όπου συνέλεξε δείγματα από σπίνους από τα διαφορετικά νησιά, μελέτησε τις διαφορές που παρουσιάζουν στο ράμφος ανάλογα με το νησί προέλευσής τους και προσπάθησε να τις εξηγήσει. Ένα άλλο είχε να κάνει με τις παρατηρήσεις του πάνω στις χελώνες των διάφορων νησιών όπου όπως ανέφερε στις σημειώσεις του μπορούσε κανείς να καταλάβει σε ποιο νησί βρισκόταν απλώς παρατηρώντας τα καβούκια από τις τεράστιες χελώνες, τα οποία διαφέρον από νησί σε νησί. Δηλαδή οι χελώνες ορισμένων νησιών έχουν καβούκια που το ένα τους άκρο καμπυλώνει προς τα πάνω, σαν τόξο έτσι ώστε τα ζώα να μπορούν να βόσκουν στους ψηλότερους θάμνους και τα δέντρα Σε άλλες χελώνες, το καβούκι είναι ίσιο καθώς αυτές τρέφονται από τη χαμηλή βλάστηση και δε χρειάζεται να τεντώνουν το λαιμό τους για να βρουν τροφή.
Σε συνδυασμό με μελέτες απολιθωμάτων και συλλογή παρατηρήσεων από ποικίλες μορφές ζωής αρχίζει να σχηματίζεται στη σκέψη του Δαρβίνου, η Θεωρία της Εξέλιξης μέσω Φυσικής Επιλογής.
Θα χρειαστούν βέβαια περίπου 20 χρόνια προκειμένου να βρει το θάρρος να την παρουσιάσει στο σύνολο της κοινωνίας της εποχής του.
Σαν σήμερα, λοιπόν, ξεκίνησε ένα ταξίδι που έμελλε να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο.
