Νέοι-Νέες για ένα Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο
Έπειτα από μια τριετία, ξανά φέτος στις 18 Μαΐου οι φοιτητές και οι φοιτήτριες σε ολόκληρη την χώρα θα έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν στις φοιτητικές εκλογές και να εκλέξουν τα νέα συλλογικά τους όργανα.
Οι φετινές φοιτητικές εκλογές διεξάγονται σε ένα πλαίσιο έντονων κοινωνικών και πολιτικών διεργασιών. Η πανδημία προηγουμένως, ο πόλεμος και η ακρίβεια τώρα επικαθορίζουν σχεδόν το σύνολο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Παράλληλα, η αντι-εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης και η προσπάθεια να έρθει σε εφαρμογή ο νόμος Χρυσοχοΐδη-Κεραμέως οξύνει συνεχώς το κλίμα μέσα στις σχολές.
Όλο το προηγούμενο διάστημα, παρά τις δυσκολίες που διαμόρφωνε η τηλεκπαίδευση, οι κλειστές σχολές και κυρίως η απουσία κάθε ουσιαστικού μέτρου για την ασφαλή διεξαγωγή της εκπαιδευτικής διαδικασίας στα πανεπιστήμια, το φοιτητικό κίνημα είχε μικρά μεν αλλά σημαντικά ξεσπάσματα. Διάφορες μαζικές και μαχητικές φοιτητικές κινητοποιήσεις με επίκεντρο την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, των ελευθεριών και του ασύλου έδωσαν αρκετές φορές τον τόνο, σπάζοντας την κινηματική σιωπή που επεδίωκε η κυβέρνηση με πρόσχημα την πανδημία. Αποτέλεσμα αυτών είναι εξάλλου και η συνεχής μεταφορά της ημερομηνίας εγκατάστασης της πανεπιστημιακής αστυνομίας, παρά τα τελευταία γεγονότα στο ΑΠΘ με την άγρια καταστολή των φοιτητών/τριων. Παρόλα αυτά, οι πτυχές του νόμου που αφορούν την επιχειρηματική λειτουργία, τις διαγραφές, τα πειθαρχικά και άλλες πτυχές του ψηφισμένου νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη φαίνεται ότι προχωρούν χωρίς ακόμα το φοιτητικό κίνημα και οι μαχόμενες δυνάμεις του να καταφέρουν να αντιστρέψουν την κατάσταση.
Αυτό σε γενικές γραμμές είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα διεξαχθούν οι φετινές φοιτητικές εκλογές και δίνει μια ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα στην εκλογική μάχη. Η ενίσχυση των αγωνιστικών φωνών και η πτώση της κυβερνητικής ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, πρέπει να είναι ο νούμερο ένα πολιτικός στόχος για τις μαχόμενες δυνάμεις. Η υποχώρηση της ΔΑΠ στην παρούσα συγκυρία σημαίνει αποδοκιμασία της συνολικής πολιτικής της αντιλαϊκής κυβέρνησης, καταψήφιση της πιο βίαιης επίθεσης στο δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό πανεπιστήμιο που επιδιώκει η Νέα Δημοκρατία, το σύστημα, οι επιχειρηματικοί όμιλοι και το καθηγητικό κατεστημένο. Ταυτόχρονα, η καταψήφιση της καθεστωτικής και διαπλεκόμενης ΠΑΣΠ και άλλων τέτοιων δυνάμεων μπορεί και πρέπει επίσης να αποτελέσει στόχο για τις μαχόμενες δυνάμεις. Από την άλλη, η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ και η παρατάξή της Bloco, παρά τις όποιες διακηρύξεις, ακολουθεί τη σοσιαλφιλελεύθερη μετάλλαξη του κόμματός της τασσόμενη ανάμεσα στις δυνάμεις του αστικού συνδικαλισμού που στηρίζει και υπηρετεί (στον βαθμό που μπορεί) τις πολιτικές υποβάθμισης της δημόσιας παιδείας των μνημονιακών κυβερνήσεων.
Οι φετινές εκλογές έχουν ιδιαίτερη σημασία όμως και για έναν ακόμα λόγο: εδώ και χρόνια το σύνολο των προπαγανδιστικών μηχανισμών του αστισμού έχει προβεί σε μια ανελέητη επίθεση στις φοιτητικές παρατάξεις και στις φοιτητικές εκλογές. Ο στόχος τους είναι προφανής: ένα πανεπιστήμιο χωρίς πολιτική και κοινωνική δράση, χωρίς συλλογικότητες, ένα πανεπιστήμιο αποστειρωμένο. Σε αυτό το σχέδιο φαίνεται ότι εντάσσεται πλήρως και η ΔΑΠ που αποτελεί άλλωστε την άμεση φωνή της κυβέρνησης στα πανεπιστήμια. Επομένως, η μαζική συμμετοχή των φοιτητών/τριών στις φετινές φοιτητικές εκλογές θα στείλει ένα ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση και το υπουργείο. Άλλωστε, είναι γνωστές οι προθέσεις τους να χτυπήσουν τις συλλογικές διαδικασίες και το μαχόμενο φοιτητικό συνδικαλισμό, καταργώντας τα συλλογικά όργανα των φοιτητών και αντικαθιστώντας τα με ελεγχόμενα όργανα δήθεν ανεξάρτητων προσώπων.
Υπό αυτό το πρίσμα οι μαχόμενες αγωνιστικές δυνάμεις θα πρέπει να επιδιώξουν να μετατρέψουν τις φετινές φοιτητικές εκλογές σε μια πολιτική μάχη και όχι σε μια μάχη μηχανισμών. Τα αιτήματα για ένα δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο, χωρίς αστυνομία, η πάλη για να ηττηθεί συνολικά η πολιτική της κυβέρνησης, το ζήτημα της ακρίβειας και των ανατιμήσεων αλλά και το ζήτημα της ειρήνης και της εναντίωσης στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους πρέπει να μπουν στην προμετωπίδα της εκλογικής παρέμβασης.
Εμείς, από τη δική μας σκοπιά θεωρούμε ότι στις φετινές φοιτητικές εκλογές πρέπει να ενισχυθεί ένα μαζικό, ριζοσπαστικό και μετωπικό ρεύμα αγώνα στις σχολές, το οποίο θα σηκώσει το γάντι που μας έχουν πετάξει κυβέρνηση, πρυτανικές αρχές και καθεστωτικές παρατάξεις. Το γάντι της απαξίωσης της πολιτικής, της αποσάθρωσης του φοιτητικού συνδικαλισμού και της ποινικοποίησης των αγώνων.
Γι’ αυτό στηρίζουμε εκείνα τα ψηφοδέλτια που στοχεύουν σε ένα νέο, μαχητικό και ενωτικό φοιτητικό κίνημα που θα παλεύει για δημόσια παιδεία, υγεία, δουλειά με δικαιώματα, ειρήνη και δημοκρατία. Που επιδιώκουν να τσακιστεί η πολιτική της κυβέρνησης και οι παρατάξεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ που την υπηρετούν. Που στηρίζουν τους φοιτητικούς συλλόγους και τις συλλογικές διαδικασίες, παλεύοντας για ένα αναζωογονημένο φοιτητικό κίνημα της νέας εποχής που ξημερώνει για το πανεπιστήμιο, βάζοντας μπροστά τις ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας των φοιτητών και επιδιώκοντας νίκες στο σήμερα. Καλούμε λοιπόν σε ψήφιση και στήριξη των ψηφοδελτίων των μαχόμενων αριστερών και ριζοσπαστικών δυνάμεων, ψηφοδέλτια των σχημάτων της ΕΑΑΚ και των συνεργασιών της με τα σχήματα της ΑΡΕΝ και άλλες δυνάμεις και αγωνιστές/στριες. Γιατί φέτος μπορεί να αποτυπωθεί η ενίσχυση των χειραφετητικών τάσεων της πληττόμενης νεολαίας σε αντιδιαστολή με την παγίωση της απογοήτευσης και της ενσωμάτωσης στην υπάρχουσα κατάσταση. Μπορεί και πρέπει να αποτυπωθεί αυτό το μήνυμα ώστε την επόμενη μέρα να υψωθούν μαζικές συλλογικές αντιστάσεις απέναντι στην αντι-εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης.
Η ενίσχυση ενός ευρύτερου πολιτικού σχεδίου μαχητικής και μετωπικής δράσης πρέπει να αποτυπωθεί στις εκλογές αλλά κυρίαρχα μετά από αυτές. Γιατί ο αγώνας απέναντι στην πλήρη διάλυση του δημόσιου πανεπιστημίου και του φοιτητικού κινήματος θα κριθεί εκεί όπου κρινόταν πάντα: στις γενικές συνελεύσεις, στην πάλη εντός των συλλόγων, στους δρόμους αλλά και στους κοινούς αγώνες φοιτητών, μαθητών και εκπαιδευτικών, στους αγώνες των εργαζομένων ενάντια στην κυβέρνηση και την πολιτική της, την ακρίβεια, την εκ περιτροπής εργασία και τους πετσοκομμένους μισθούς και την ανεργία.
Σε αυτή την μάχη, οι δυνάμεις της μαχόμενης, ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς στα πανεπιστήμια που επιδιώκουμε να συμβάλλουμε ουσιαστικά στους αγώνες που ξεδιπλώνονται οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των καθηκόντων μας. Δυστυχώς, η αριστερά και οι οργανωμένες δυνάμεις της δεν έχουν καταφέρει να εκφράσουν τα ρεύματα της δυσαρέσκειας από την εφαρμοζόμενη πολιτική, πολλώ δε μάλλον να συμβάλλουν ουσιαστικά στη βάση της ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινήματος δηλαδή την ανασυγκρότηση και ενίσχυση των φοιτητικών συλλόγων οι οποίοι παραμένουν σε μεγάλο βαθμό αδρανείς παρά τις μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών. Παρά τη θετική εμπειρία των κοινών αγώνων και των αναμετρήσεων με την καταστολή και την εφαρμοζόμενη πολιτική, δεν ξεπεράστηκαν οι παθογένειες της κομματικής περιχαράκωσης και της τυπικής και άτυπης γραφειοκρατίας που αποκόπτει την πλειοψηφία των φοιτητών από την διαδικασία λήψης αποφάσεων. Γι’ αυτό, παρά τα όποια βήματα κοινής δράσης το προηγούμενο διάστημα, γνωρίζουμε ότι οι δυνάμεις του ΜΑΣ και της ΚΝΕ εξακολουθούν να αρνούνται τη μετωπική πολιτική, επιμένοντας στην κομματικο-κεντρική ανάπτυξη και υπηρετώντας στην πράξη τη λογική που θέλει το κίνημα υπηρέτη του κόμματος. Μια λογική που εδράζεται ουσιαστικά στην αντίληψη ότι δεν μπορούν να υπάρξουν νίκες και κατακτήσεις στο σήμερα, υποβιβάζοντας το κίνημα στη διεξαγωγή αγώνων διαμαρτυρίας και καταλήγοντας έτσι ότι μόνη διέξοδος για το λαό είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ. Παρόλα αυτά, η κοινή δράση στους συλλόγους αλλά και σε όλες τις μάχες που έρχονται συνεχίζει να αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για τη συγκέντρωση δυνάμεων απέναντι στην κυβέρνηση και την πολιτική της.
Η επόμενη μέρα των εκλογών πρέπει να μας βρει σε μια προσπάθεια υπέρβασης της υπάρχουσας κατάστασης και αναζήτησης μιας νέας μορφής οργάνωσης των αγωνιζόμενων φοιτητών/τριών. Ενός οχήματος μέσω του οποίου η ριζοσπαστική, μαχόμενη και αντικαπιταλιστική Αριστερά θα μπορεί να παίζει ρόλο εντός του κινήματος. Με μαζικά, ενωτικά, δημοκρατικά σχήματα που θα παράγουν τα ίδια πολιτική, διατηρώντας την ανεξαρτησία από την αστική πολιτική αλλά και την αυτοτέλειά τους από οργανώσεις και κόμματα. Με ένα αγωνιστικό, μαχητικό σχήμα ανά σχολή, κόντρα στην πολυδιάσπαση των δυνάμεων και την ιδιοκτησιακή λογική των διαχωρισμών. Μια αριστερά που θα παλεύει για ζωντανούς, ανεξάρτητους συλλόγους, συμβάλλοντας ενεργά στην διαμόρφωσή τους και κατορθώνοντας να εκφράσει το μεγάλο κομμάτι της φοιτητιώσας νεολαίας που ασφυκτιά μέσα στην σύγχρονη μνημονιακή πραγματικότητα και που δε μπορεί να εκφραστεί από καμία δύναμη ούτε να πιστέψει σε κάποιον αγώνα.
Για να ανοίξει επιτελούς ο δρόμος αντιστροφής της σημερινής κατάστασης! Για την προοπτική ενός άλλου μελλόντος!
Συμμετέχουμε μαζικά στις εκλογές των φοιτητικών μας συλλόγων!
Καταψηφίζουμε τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και τις καθεστωτικές παρατάξεις.
Ψηφίζουμε-στηρίζουμε τα ψηφοδέλτια των μαχόμενων, αριστερών και ριζοσπαστικών δυνάμεων, ψηφοδέλτια των σχημάτων της ΕΑΑΚ και των συνεργασιών της με τα σχήματα της ΑΡΕΝ και άλλες δυνάμεις και αγωνιστές/στριες.
Καμία σκέψη για πανεπιστημιακή αστυνομία! Οι φοιτητικοί σύλλογοι και το μαζικό κίνημα θα σταθούν απέναντι σε απόπειρα της κυβέρνησης να φέρει τα ΟΠΠΙ στις 17 Μάη αλλά και κάθε άλλη μέρα!
Νέοι-Νέες για ένα Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο
