Η Επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα ήταν μια προσπάθεια της Δύσης να προσεγγίσει την Τουρκία χωρίς να δώσει τίποτα, πέραν της υπόσχεσης ότι το θέμα της σύνδεσης της Τουρκίας με την ΕΕ είναι ακόμα ανοιχτό.
Ουσιαστικά ήταν μια πίεση προς το εσωτερικό της Τουρκίας που διχάζεται ανάμεσα στην αδιάλλακτη πολιτική Ερντογάν και στην υποταγή στους σχεδιασμούς της Δύσης.
Σε αντίθεση με ότι γράφεται περί «αδιάλλακτης και επιθετικής συμπεριφοράς» του Τούρκου προέδρου η αλήθεια είναι ότι συνέβη ακριβώς το αντίθετο.
Η Δύση, και κυρίως οι ΗΠΑ, δια στόματος Παυλόπουλου έκαναν από την πρώτη στιγμή σαφές ότι οι Τουρκία δεν έχει κανένα δικαίωμα στην Μεσόγειο και στα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Η αδιαπραγμάτευτη «τήρηση της συμφωνίας της Λωζάννης» είναι ένας τρόπος να πει κανείς ότι η Τουρκία δεν έχει να λαβαίνει τίποτα από την διαμόρφωση του μεταπολεμικού σκηνικού στην περιοχή τόσο στα νότια σύνορα της σε σχέση με το υπό ίδρυση Κουρδικό κράτος–δίαυλο των αγωγών αλλά ούτε και σε σχέση με την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων Κύπρου -Ισραήλ – Αιγύπτου.
Τελικά η επιθετικότητα προέρχεται περισσότερο από την Δύση προς την Τουρκία παρά το αντίθετο.
Η ωμή διπλωματική συμπεριφορά Τραμπ (και όχι μόνο) στην περιοχή της Μέσης Ανατολής θυμίζει προπολεμικές εποχές και δημιουργεί αντιδράσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε γενικότερη ανάφλεξη.
· Τις τελευταίες μέρες της επίσκεψης Ερντογάν πληθαίνουν οι κινήσεις που φαίνεται να υποδαυλίζουν μια τέτοια προοπτική.
· Η επιστροφή Χαρίρι (προέδρου του Λιβάνου) μετά την μυστηριώδη παραίτηση του στην Σαουδική Αραβία με την διαβεβαίωση των πολιτικών δυνάμεων του Λιβάνου και πρωτίστως της αντιστασιακής και φιλο-ιρανικής Χεζμπολάχ ότι θα τηρήσουν «αποστάσεις» από τις περιφερειακές κρίσεις είναι μια επιτυχής κίνηση των ΗΠΑ στην σκακιέρα της Μέσης Ανατολής.
· Η προτροπή των ΗΠΑ προς την Σαουδική Αραβία για «μετριοπάθεια» στον αποκλεισμό της Υεμένης.
· Το διάγγελμα Τραμπ για την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραηλινού κράτους.
· Η πρόσκληση από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας στον Ερντογάν και η προσφώνηση του στο προεδρικό μέγαρο είναι μερικές από τις τελευταίες κινήσεις της Δύσης σε διάστημα μόλις λίγων ημερών που δείχνουν ότι οι ΗΠΑ μετά την ήττα τους στην Συρία προσπαθούν να ανασυγκροτήσουν τις συμμαχίες τους στην περιοχή στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των στρατηγικών τους συμφερόντων.
Όλα καθορίζονται από το γενικό στρατηγικό διακύβευμα τόσο της Δύσης όσο και του «ανατολικού μπλοκ». Η Ευρώπη ως «ωραία Ελένη» και η τροφοδοσία της τα επόμενα 50-100 χρόνια με φτηνή ενέργεια ως μία από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την κερδοφορία των πολυεθνικών σε συνθήκες γενικευμένης δομικής κρίσης του συστήματος.
Από την άλλη ο Ερντογάν ως πληγωμένο θηρίο αντιδρά με διάφορους τρόπους.
· Η απολύτως προβλέψιμη αντίδρασή του στην συνθήκη της Λωζάννης που «αιφνιδίασε».
· Η επίσημη συνάντηση του με τον Πούτιν την Δευτέρα.
· Η δέσμευση περιοχών του Αιγαίου από την Σαμοθράκη μέχρι την Λάρνακα (NAVTEX 1309/17- 1305/17- 1307/17) και η ανακοίνωση ναυτικών ασκήσεων από την Δευτέρα σχεδόν σε όλο το Αιγαίο μέχρι την Κύπρο.
· Η συμφωνία με Μακρόν καθώς και με ομολόγους του στο Καζακστάν – Αζερμπαϊτζάν – Λίβανο προκειμένου να συνεργαστούν για να πείσουν τις ΗΠΑ να αναθεωρήσουν την απόφασή τους σχετικά με την Ιερουσαλήμ.
· Η σύγκληση του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας μέσα στην εβδομάδα.
· Η προτροπή προς τους υπουργούς Εξωτερικών των χωρών του Αραβικού Συνδέσμου προκειμένου να καλέσουν επίσημα τις ΗΠΑ να πάρουν πίσω την απόφασή τους για την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ είναι μερικές από τις βασικές κινήσεις της Τουρκίας αυτές τις ώρες.
Η ακραία γραμμή Τραμπ στην Μέση Ανατολή φαίνεται ότι προκαλεί αντιδράσεις και ρήγματα ακόμα και στους δυτικούς συμμάχους των ΗΠΑ.
Ενδεικτικά, την Παρασκευή, στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Βρετανία και Σουηδία κάλεσαν την Ουάσιγκτον να παρουσιάσει «λεπτομερείς προτάσεις για μια διευθέτηση» του Μεσανατολικού.
Όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε στα προεόρτια μια σημαντικής κρίσης στην περιοχή.
Η Ελλάδα εκτός από την αγγαρεία που της ανέθεσαν οι ΗΠΑ για την πρόσκληση Ερντογάν στην Αθήνα δεν έκανε τίποτα περισσότερο από την έκδοση μια ανακοίνωσης του… ΣΥΡΙΖΑ. Με την οποία (ο ΣΥΡΙΖΑ) εκφράζει τις «επιφυλάξεις» του.
Για να μην θυμηθούμε την χειρόγραφη δήλωση του Έλληνα Πρωθυπουργού στο βιβλίο επισκεπτών μετά τη συνάντησή του με τον Ισραηλινό Πρόεδρο Reuven Rivlin, στην οποία προφητικά και πριν από τον Τράμπ έγραψε: «With great honor to be in your historic capital and to meet your excellencies».
Δηλαδή: «Είναι μεγάλη μου τιμή να βρίσκομαι στην ιστορική σας πρωτεύουσα και να συναντάω τις εξοχότητές σας».
