Η Λατινική Αμερική γίνεται και πάλι η αυλή των ΗΠΑ με το φασισμό να ηγεμονεύει όπως και στις δεκαετίες του ’60, ’70, ’80 που βρίσκονταν κάτω από τη «σιδερένια φτέρνα» της επιχείρησης ή του σχεδίου Κόνδωρ (Επιχείρηση «Κόνδωρ» ή η Λέσχη του θανάτου) της διαβόητης μυστικής υπηρεσίας των ΗΠΑ της CIA.
Την επέλαση του φασισμού στη Λατινική Αμερική πολλοί την χαρακτηρίζουν ως Trend Condor II και ο χαρακτηρισμός βρίσκεται πολύ κοντά στην αλήθεια. Οι εξελίξεις είναι όλες σχεδιασμένες από τις ΗΠΑ και τη διαβόητη μυστική τους υπηρεσία τη CIA, όπως και στις δεκαετίες ’60, ’70, ’80, τώρα όμως με καλύτερο, πιο έξυπνο, πιο περίπλοκο και λεπτομερή σχεδιασμό από την επιχείρηση Κόνδωρ.
Με την ανάδειξη στην εξουσία -δίπλα στον Φιντέλ Κάστρο- των, Hugo Chavez, Rafael Correa, Evo Morales, Lula, Kirchners, José Mujica και Michelle Bachelet, για περίπου 15 με 20 χρόνια η συντριπτική πλειοψηφία -πάνω από το 80%- ζούσε υπό καθεστώς αστικής αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, με δημοκρατικά εκλεγμένες -κυρίως αριστερές- προοδευτικές κυβερνήσεις. Μέσα σε λιγότερο από τρία χρόνια αυτή η κατάσταση έχει ανατραπεί. Για περίπου 20 χρόνια η Λατινική Αμερική ήταν το μοναδικό τμήμα του δυτικού κόσμου που είχε ξεφύγει από τα σαγόνια του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ. Τώρα πια οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και οι απόλυτα διεφθαρμένες δυνάμεις του άπληστου και αδηφάγου κεφαλαίου που τον υπηρετούν επανακάμπτουν και κυριαρχούν.
Στις μέρες μας το όπλο στο δρόμο για την εξουσία είναι το ψέμα και οι προεκλογικές εκστρατείες με ψέματα που φέρνουν τη νίκη στις εκλογές. Στη Βραζιλία οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ προκαλώντας μια σειρά από κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα έφεραν στην εξουσία τον μη εκλεγμένο πρόεδρο Temer (Μικέλ Τεμέρ). Ήταν το προοίμιο για το πολύ χειρότερο που θα ακολουθούσε: να φέρει στην εξουσία τον μισογύνη, ρατσιστή, τον φασίστα και αυτοαποκαλούμενο στρατιωτικό, Jair Bolsonaro (Ζαΐχ Μπολσονάρου).
Στις προεδρικές εκλογές του 2015 στην Αργεντινή οργάνωσαν έξυπνα μια εκλογική νίκη για τον Μαουρίσιο Μάκρι, (έναν φίλο και έναν καλό επιχειρηματικό συνεργάτη του Donald Trump). Η εκλογική εκστρατεία οργανώθηκε με την γνωστή πλέον Μακιαβελική μέθοδο του Cambridge Analytica για την εξαπάτηση των ψηφοφόρων με εξατομικευμένα μηνύματα που διαδόθηκαν σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με στόχο οι παραλήπτες να πιστεύουν σε όλα τα ψέματα σχετικά με τους υποψηφίους. Οι ψηφοφόροι εξεπλάγησαν όταν ο αντίπαλος του Μάκρι κεντροαριστερός Daniel Scioli του περονιστικού Victory Front, που προηγούνταν στις δημοσκοπήσεις, ηττήθηκε.
Με την εκλογή του ο Μαουρίσιο Μάκρι υιοθέτησε μια φασιστική οικονομική ατζέντα, επέβαλε στη χώρα νέα πακέτα λιτότητας του ΔΝΤ, αύξησε την ανεργία και τη φτώχεια από 12% πριν από την εκλογή του το 2015, στο 40% το 2018. Έχει επιβάλλει στην Αργεντινή σε επανάληψη (déjà-vu) το σενάριο της δεκαετίας του ’80 και ειδικά το 1990, όταν υπό την πίεση των ΗΠΑ, του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, η χώρα υποχρεώθηκε να υιοθετήσει το αμερικανικό δολάριο ως τοπικό νόμισμα, ή ακριβέστερα, η Αργεντινή είχε τη δυνατότητα να διατηρήσει το πέσο της, αλλά έπρεπε να δεσμευτεί σε ισοτιμία ένα προς ένα με το δολάριο ΗΠΑ. Η επίσημη εξήγηση γι’ αυτό, από οικονομική άποψη, ήταν να σταματήσει ο πληθωρισμός – που προσωρινά το έκανε, αλλά εις βάρος της εργατικής τάξης, για την οποία τα είδη πρώτης ανάγκης και τα αγαθά έγιναν απρόσιτα. Αυτή η εγκληματική κίνηση (το να επιβληθεί η χρήση του νομίσματος μιας χώρας στην οικονομία μιας άλλης χώρας δεν είναι μόνο παράτυπη, είναι εντελώς εγκληματική).
Η καταστροφή της Αργεντίνικης οικονομίας ήταν προγραμματισμένη εκ των προτέρων. Το 2000 και το 2001 η οικονομία της Αργεντινής κατέρρευσε. Τον Γενάρη του 2002, ο πρόεδρος Eduardo Duhalde έδωσε τέλος στην ισοτιμία του πέσο με το δολάριο. Το πέσο υποτιμήθηκε για πρώτη φορά κατά 40% -υποχωρώντας στο 70% και σταδιακά συνδέθηκε με άλλα διεθνή εμπορικά νομίσματα, όπως το ευρώ, το γιεν Ιαπωνίας και το κινεζικό γιουάν. Τελικά, το νέο κυμαινόμενο νόμισμα επέτρεψε στην οικονομία της Αργεντινής να αποκτήσει νέα ώθηση και να ανακάμψει γρήγορα. Ίσως πολύ γρήγορα, για το καλό της Αργεντινής.
Η οικονομία αναπτύχθηκε ουσιαστικά κάτω από τις κεντροαριστερές, (αστικοδημοκρατικές) εκλεγμένες κυβερνήσεις Kirchner. Η οικονομία αναπτύχθηκε με ταχύ ρυθμό, αλλά επίσης εφάρμοσαν και ένα ευρύ αναδιανεμητικό πρόγραμμα, που μείωσε την ακραία φτώχεια, η οποία εκτιμάται πως έπληττε τα δύο τρίτα του πληθυσμού το 2001, μειώνοντάς το σε περίπου 12%, μόλις ένα μήνα πριν ο Μάκρι αναρριχηθεί στην εξουσία, με τις πλάτες των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και της Cambridge Analytica τον Δεκέμβρη του 2015. Η Αργεντινή έχει ξαναγίνει πλούσια. Τώρα μπορούν να την αρμέξουν και πάλι. Το αδηφάγο τραπεζικό κεφάλαιο και οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί εταιρικοί οργανισμοί μπορούν και πάλι να αρπάξουν τον πλούτο της χώρας, τώρα όλοι αυτοί προστατεύονται από τρεις νεοσύστατες αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στις επαρχίες Neuquen, Misiones και Tierra del Fuego. Αρχικά θα βρίσκονται κάτω από αμερικανική διοίκηση (US Southern Command), αλλά πιθανότατα σύντομα θα μετατραπούν σε βάσεις του ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ βρίσκεται ήδη στην Κολομβία και μπορεί σύντομα να εξαπλωθεί στη Βραζιλία του Bolsonaro.
Τι στόχο έχει η παρουσία του ΝΑΤΟ στη Νότια Αμερική; Αν και δεν είναι δυνατόν να κατανοηθεί η παρουσία του στη Νότια Αμερική, η όποια απάντηση είναι χωρίς νόημα. Για τον (ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ) ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Κανένας κανόνας, καμία ηθική, κανένας νόμος, κανένα διεθνές δίκαιο, όλα υποτάσσονται στο νεοφιλελευθερισμό και στην υπηρεσία του αυτοκρατορικού ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ. Το ΝΑΤΟ, αυτή η παγκόσμια εγκληματική επιθετική στρατιωτική δύναμη που ελέγχεται πλήρως από τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και υπό τη διεύθυνση αυτών των λίγων «φωτισμένων» κινεί τα νήματα πίσω από τις κουρτίνες, σχεδιάζει, οργανώνει και επιβάλλει την παρούσα μαύρη διεθνή πραγματικότητα.
Η εκλογή του Μάκρι σηματοδότησε την αρχή του νέου φασισμού της Λατινικής Αμερικής. Η Νότια Αμερική αγωνίστηκε για περίπου 20 χρόνια να κερδίσει την ανεξαρτησία της από τους νεοφιλελεύθερους γκουρού του βορρά. Σήμερα είναι και πάλι υποχείρια στους ιμπεριαλιστές του βορρά, είναι και πάλι η αυλή του αυτοκρατορικού ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ. Δυστυχώς ναι, η Λατινική Αμερική στο μεγαλύτερο μέρος της είναι ένα απλό κατώφλι της Ουάσιγκτον.
Στην Αργεντινή οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ επέβαλαν την ακροδεξιά δικτατορία, προηγήθηκε το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα στην Παραγουάη το 2012 και τον Απρίλη του 2013 επέβαλαν στην εξουσία τον Horacio Cartes του ακροδεξιού κόμματος Κολοράντο. Το Κολοράντο ήταν επίσης το κόμμα του Alfredo Stroessner, του φασιστικού βάρβαρου στρατιωτικού δικτάτορα, ο οποίος κυβέρνησε την Παραγουάη από το 1954 έως το 1989.
Στη Χιλή, στις 9/11/1973, ο δημοκρατικά εκλεγμένος σοσιαλδημοκράτης Σαλβαδόρ Αλιέντε, ανατράπηκε –(και δολοφονήθηκε)- με στρατιωτικό πραξικόπημα που οργάνωσε και καθοδήγησε η CIA και στην εξουσία αναρριχήθηκε ένας βάρβαρος στρατιωτικός δικτάτορας, ο Augusto Pinochet για σχεδόν 30 χρόνια. Μετά από μια σύντομη παρένθεση κεντροαριστερών κυβερνήσεων, η Χιλή, τον Δεκέμβρη του 2017, επέστρεψε στη ακροδεξιά, νεοφιλελεύθερη πολιτική με τον Sebastian Piñera, πρώην συνεργάτη του Pinochet. Με το περιβάλλον των νεοφιλελεύθερων φίλων του και των στενών συνεργατών του στην Αργεντινή, την Κολομβία, τη Βραζιλία, το Περού, ακόμη και το Εκουαδόρ, για να είναι ασφαλής θα κινηθεί στην ακροδεξιά ατζέντα, στους νεοφασιστικούς οικονομικούς κανόνες και, ως εκ τούτου, είναι αρεστός στις τράπεζες και τα όργανα-εργαλεία της Ουάσιγκτον, το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
Ο φασισμός επελαύνει. Και αυτό παρά το γεγονός πως η συντριπτική πλειοψηφία, όχι μόνο στη Λατινική Αμερική, αλλά σε όλο τον πλανήτη, δεν θέλει να έχει καμία σχέση με το φασισμό. Οπότε, που είναι η απάτη; Γιατί κανείς δεν διερευνά την κομπίνα στις εκλογές και την εξαπάτηση των ψηφοφόρων στη Βραζιλία, την Αργεντινή, τη Χιλή, το Περού, την Κολομβία; – και στη συνέχεια να θέσουμε τα αποτελέσματα μπροστά σε όλους και να πληροφορηθούν;
Εν τω μεταξύ, μάθαμε σχετικά με την Cambridge – Oxford Analytica (CA & OA), πώς λειτουργούν και εξαπατούν το εκλογικό σώμα. Αυτοί οι ίδιοι έχουν τελικά παραδεχθεί τις μεθόδους με τις οποίες λειτουργούν και επηρεάζουν τους ψηφοφόρους με ψέματα, -με την κλοπή ή την αγορά δεδομένων από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κυρίως από το facebook, εκατομμύρια και εκατομμύρια προσωπικά δεδομένα για να στοχεύσουν ηλεκτρονικά ειδικές ομάδες ανθρώπων- βομβαρδίζοντας τους με ψέματα για να προωθήσουν ή να δυσφημήσουν τον έναν ή τον άλλο υποψήφιο.
Αυτό ακριβώς έγινε στη Βραζιλία. Μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές που διεξήχθησαν την προηγούμενη Κυριακή 28 Οκτωβρίου, ο Fernando Haddad (PT) (Φερνάντο Αντάτζι), ζήτησε ποινική έρευνα γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο κατά της εκστρατείας του Bolsonaro. Φυσικά, δεν έγινε τίποτα. Όλοι οι δικαστές, τα δικαστήρια και οι δικηγόροι βρίσκονται υπό τον έλεγχο της μη εκλεγμένης διεφθαρμένης ακροδεξιάς κυβέρνησης του Michel Temer – που ήρθε στην εξουσία από ένα κατευθυνόμενο από ξένους αδίστακτο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, υπονομεύοντας με απόλυτα ψευδή προσχήματα τη δημοκρατικά εκλεγμένη Ντίλμα Ρουσέφ.
Και τώρα – δεν υπάρχει κανείς να διερευνήσει τι συνέβη στη Βραζιλία; Πως έφεραν έναν μιλιταριστή στρατιωτικό, τον Jair Bolsonaro στην εξουσία; Η Αριστερά είναι νεκρή; Θα μείνουμε άναυδοι αφήνοντάς τα στη λήθη; – Πώς κι έτσι; Με όλα τα διδάγματα που πρέπει να μάθει ολόκληρος ο κόσμος, και τέλος, είναι εξίσου σημαντικά για την Αργεντινή, τον γείτονα – γιατί η Αριστερά της Βραζιλίας είναι τόσο τυφλή, εντελώς αφελής, ώστε να μην καταλαβαίνει ότι ακολουθώντας το εγκληματικά νομιμοποιημένο σύστημα της χώρας τους, ακολουθεί στο δρόμο προς την καταστροφή και τελικά να φτυαρίσει τα δικά τους ερείπια;
Από την πρώτη μέρα, ο αντιπρόσωπος του Αυτοκράτορα των ΗΠΑ Bolsonaro, και η Ουάσιγκτον συνεργάζονται σταθερά για να περικυκλώσουν τη Βενεζουέλα και την Κολομβία. Ο Πρόεδρος Τράμπ έχει ήδη εκφράσει τις προσδοκίες του να συνεργαστεί «στενά» με τη νέα κυβέρνηση Bolsonaro σε «θέματα εμπορίου, στρατιωτικών και άλλων γεωπολιτικών ζητημάτων». Ο Bolsonaro έχει ήδη συναντηθεί με τον υπουργό Εξωτερικών του Mike Pompeo, ο οποίος του είπε ότι η κατάσταση στη Βενεζουέλα αποτελεί «προτεραιότητα» για τη Βραζιλία. Ορίστε: Η Ουάσινγκτον καθορίζει τις προτεραιότητες των ξένων ηγετών. Ο Bolsonaro θα τους εξυπηρετήσει, σίγουρα.
Ξύπνα – ΑΡΙΣΤΕΡΑ! – όχι μόνο στη Λατινική Αμερική, αλλά σε όλο τον κόσμο.
Σήμερα, τα κυρίαρχα συστημικά μέσα ενημέρωσης έχουν μάθει τα κόλπα και τις απατεωνιές, και έχουν τελειοποιήσει τις μεθόδους των Cambridge και Oxford Analyticas· το κάνουν ανελλιπώς χωρίς διακοπή. Έχουν όλο το παραστατικό χρήμα[1] (fiat money) στον κόσμο για να πληρώσουν τις εκστρατείες ψεύδους και εξαπάτησης – ανήκουν στην εταιρική στρατιωτική και οικονομική άρχουσα τάξη, CIA, MI6/5, Mossad – ανήκουν και διευθύνονται εξ ολοκλήρου από τον δυτικό φασιστικό νεοφιλελευθερισμό. Οι πλούσιες άρχουσες τάξεις έχουν ελεύθερη πρόσβαση στο παραστατικό χρήμα και στο νεοφιλελεύθερο χρηματικό ταμείο – και οι κυβερνήσεις τους το παρέχει τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη· το χρέος δεν αποτελεί πρόβλημα γι’ αυτούς, εφ’ όσον «συμπεριφέρονται» ανάλογα, κάθονται «φρόνιμα».
Ναι. Η έμφαση είναι στην συμπεριφορά. Οι δικτατορικές τάσεις είναι επίσης πανταχού παρούσες στην ΕΕ και ιδιαίτερα στη μη εκλεγμένη Ευρωπαϊκή Επιτροπή (ΕΕ) η οποία παίρνει τις αποφάσεις για όλα τα σημαντικά θέματα. Η ευρωσκεπτιστική (ακροδεξιά) κυβέρνηση της Ιταλίας κατέθεσε τον προϋπολογισμό της για το 2019 στις Βρυξέλλες. Όχι μόνο κατήγγειλε την κυβέρνηση αλλά και την επέπληξε αυστηρά γιατί επιβαρύνουν υπερβολικά τους λογαριασμούς με έλλειμμα που υπερβαίνει το διαβόητο 3% περιθώριο που επέβαλε η ΕΕ, αλλά η Ιταλική κυβέρνηση έπρεπε να παρουσιάσει νέο προϋπολογισμό εντός 3 εβδομάδων. Έτσι αντιμετωπίζεται μια ανάρμοστη συμπεριφορά μιας κυβέρνησης από την ΕΕ. Αυτή είναι η έκταση του αυταρχισμού απέναντι σε μια κυρίαρχη κυβέρνηση. Παρ’ όλα αυτά η ΕΕ μπορεί να υπερηφανεύεται πως η «κυριαρχία» είναι το κλειδί για μια συνεκτική Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από την άλλη πλευρά η Γαλλία παραβιάζει επί σειρά ετών τον διαβόητο κανόνα του 3%. Τον παραβιάζει και πάλι στον προϋπολογισμό του 2019. Ωστόσο η γαλλική κυβέρνηση έλαβε μια φιλική προσεκτική σημείωση που λέει, θα θέλατε να επανεξετάσετε το έλλειμμα του προϋπολογισμού σας για τον επόμενο χρόνο; Κανένα σχόλιο. Κανένας δεν επιπλήττει ένα παιδί του Ρότσιλντ. Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά, η διαφθορά, ο νεποτισμός, συγκαταλέγονται στις ιδιότητες του φασισμού. Αυξάνεται, αναπτύσσεται παντού στη δύση. Έχει πάρει μια ζωή από μόνος του. Και ο στρατός είναι έτοιμος. Παντού. – Αν μόνο αυτοί, ο στρατός, ξυπνήσουν και σταθούν με τον λαό αντί υπέρ της κυρίαρχης ελίτ που τους αντιμετωπίζει σαν να είναι δικά της παιδιά. Ωστόσο, είναι μέρος του λαού, στην πλειοψηφία τους είναι παιδιά του λαού. Στο τέλος, παίρνουν την ίδια μεταχείριση με το λαό – βασανίζονται και πυροβολούνται όταν δεν χρειάζονται πλέον, ή αν δεν συμπεριφέρονται όπως θέλουν οι νεοσυντηρητικοί φασίστες.
Έτσι, αγαπητοί άντρες και γυναίκες στο στρατό και την αστυνομία – γιατί να μην προλάβετε τέτοιους κινδύνους και να σταθείτε με το λαό από την αρχή; Όλο το ψεύτικο και εγκληματικό σύστημα θα κατέρρεε αν δεν είχε την προστασία της αστυνομίας και του στρατού. Εσείς, αγαπητοί άντρες και γυναίκες, από την αστυνομία και το στρατό, έχετε τη δύναμη και την ηθική υποχρέωση να στέκεστε δίπλα στον λαό, μη υπερασπιζόμενος τους αδίστακτους, άγριους ελιτιστικούς και εγκληματικούς ηγέτες – à la Macri, Bolsonaro, Piñera, Duque, Macron, May και η Μέρκελ. Και υπάρχουν πολλοί άλλοι του ίδιου φυράματος.
Ένα από τα πρώτα σημάδια για το τι συνέβαινε σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική και εξαπλώθηκε στο δυτικό κόσμο ήταν η «ψεύτικη εκλογή» του Macri, το 2015 στην Αργεντινή. Κάποιοι από εμάς το είδαν να έρχεται και γράψαμε γι’ αυτό. Μας αγνόησαν, ακόμα και μας λοιδόρησαν. Μας είπαν πως δεν καταλαβαίνουμε τη δημοκρατική διαδικασία. Ναι σωστά. Εν τω μεταξύ, η τάση προς τα δεξιά, προς μια μόνιμη κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ένα de facto Martial Rule έχει καταστεί μη αναστρέψιμη. Η Γαλλία ενσωμάτωσε τη μόνιμη κατάσταση έκτακτης ανάγκης στο Σύνταγμά της. Η ένοπλη αστυνομία και ο στρατός είναι σταθερά παρών σε όλες τις μεγάλες πόλεις του Παρισιού και της Γαλλίας.
Υπάρχουν λίγες, ελάχιστες εξαιρέσεις στη Λατινική Αμερική, και στον δυτικό κόσμο.
Και ας κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους σώσουμε από τη μπουλντόζα του φασισμού.
Απόδοση στα ελληνικά Νίκος Δινόπουλος
Πηγή: globalresearch
Σημειώσεις
[1] Παραστατικό χρήμα (fiat money) ή αλλιώς χρήμα αναγκαστικής κυκλοφορίας είναι το μέσον πληρωμής το οποίο δεν καλύπτεται από αποθεματικό άλλων υλικών (π.χ. χρυσός) και επομένως στερείται κάποιας εσωτερικής αξίας έστω και έμμεσα. Επιβάλλεται στις συναλλαγές από κάποια αρχή (συνήθως το κράτος) τόσο στις πληρωμές όσο και στις εισπράξεις. Εκφράζεται με κάποια νομισματική μονάδα έχει την μορφή συνήθως χαρτονομισμάτων και κερμάτων τα οποία μπορεί να έχουν ονομαστική αξία ίση, πολλαπλάσια ή υποπολλαπλάσια της νομισματικής μονάδας.
Το χάρτινο χρήμα καλείται παραστατικό χρήμα διότι η χρησιμοποίηση (και αξία) του ως χρήματος εξαρτάται από την πίστωση της κυβέρνησης που το εκδίδει, και όχι από οποιοδήποτε δικαίωμα να μετατραπεί σε μεταλλικά νομίσματα.
Πιο συγκεκριμένα, το παραστατικό χρήμα απελευθερώνεται πλήρως από την ποσότητα των πολύτιμων μετάλλων. Όμως έχει αξία ως μέσο συναλλαγών όταν πληρούνται κάποιες βασικές προϋποθέσεις.
· Η σταθερή χορήγηση χρήματος από τις Κεντρικές Τράπεζες. Η ποσότητα του χρήματος που διατίθεται στην κυκλοφορία πρέπει να είναι σύμφωνη και να ακολουθεί την οικονομική ανάπτυξη και να συνυπολογίζονται και άλλα οικονομικά μεγέθη όπως, για παράδειγμα, ο πληθωρισμός.
· Η αναγνώριση ως μέσου πληρωμής να είναι εγγυημένη και να επιβάλλεται από το κράτος. Η επιβολή αυτή σήμερα γίνεται συνήθως με νόμο.
· Τέλος, η αγοραστική του δύναμη να είναι σταθερή. Η νομική του κατοχύρωση στις συναλλαγές έχει νόημα μόνο επειδή μπορεί να μετατραπεί σε επιθυμητά αγαθά και χρηματοοικονομικά προϊόντα που παράγονται και προσφέρονται από τη χώρα στην οποία το εν λόγω νόμισμα κυκλοφορεί.