Πρωτοβουλία για μία νέα ενωτική και ανατρεπτική Αριστερά
(Αναμέτρηση, ΑΠΟ, ΔΕΑ, ΚΕΜΑ, Μετάβαση, Ξεκίνημα)
Οι τραμπούκικες πρακτικές και η βία δεν έχουν θέση στο κίνημα και την Αριστερά
Στην έναρξη του φετινού εορτασμού του Πολυτεχνείου γίναμε μάρτυρες μίας απρόκλητης και τραμπούκικης επίθεσης της ΑΡΑΣ σε κόσμο από διαφορετικές ομάδες του αναρχικού χώρου που βρέθηκε στο Κάτω Πολυτεχνείο, χωρίς να κινείται ενάντια σε κάποιον από όσους/ες προετοίμαζαν τον εορτασμό. Η ένταση της επίθεσης και ο χώρος και ο χρόνος που αυτή συντελέστηκε, ξεπερνούν κάθε όριο.
Οι πρακτικές αυτές ανήκουν στις χειρότερες παραδόσεις της στρατιωτικού τύπου αντιπαράθεσης εντός του κινήματος και δεν έχουν καμία σχέση με το χειραφετητικό μήνυμα του Πολυτεχνείου, τη δράση του μαζικού κινήματος και των φορέων του, τους αγώνες της Αριστεράς και το πρόταγμα μας για μια άλλη κοινωνία. Δεν υπάρχει κανένα πολιτικό σκεπτικό που να δικαιολογεί τη χρήση τέτοιων μέσων, ούτε αυτά έχουν σχέση με την περιφρούρηση του πανεπιστημιακού ασύλου, το οποίο – αντίθετα – υπονομεύουν.
Είναι, επιπλέον, καταδικαστέα η καπηλεία των φοιτητικών συλλόγων, στο όνομα των οποίων έγιναν τα σημερινά γεγονότα, τα οποία δεν μπορεί να είναι αποδεκτά στην αριστερά, ούτε αυτά, ούτε οι φορείς τους. Οι φοιτητικοί σύλλογοι δεν ζήτησαν από κανέναν την αυτόκλητη “περιφρούρηση” του Πολυτεχνείου, πολλώ δε μάλλον ποτέ δεν αποφάσισαν την άγρια επίθεση σε ανθρώπους και τον τραυματισμό τους. Ειδικά στην συγκυρία που βρισκόμαστε, τέτοιες κινήσεις το μόνο που καταφέρνουν είναι να δίνουν άλλοθι στην κυβέρνηση, τον πρυτανη του ΕΜΠ, και συνολικότερα τους κατασταλτικούς μηχανισμούς που έχουν εξαπολύσει μία άνευ προηγουμένου επίθεση ενάντια στο άσυλο, στο κίνημα και στους αγώνες του.
Ο λόγος που χρησιμοποιεί η ΑΡΑΣ για τα κομμάτια του αναρχικού χώρου αναπαράγει την στοχοποίηση που βλέπουμε από τον πρύτανη και την κυβέρνηση και όποιος/α πιστεύει πως όλα αυτα δεν θα στραφούν και εναντια στους Φοιτητικούς Συλλόγους και τις δυνάμεις που παρεμβαίνουν σε αυτούς κάνει λαθος. Κάθε δύναμη του κινήματος οφείλει σήμερα να δώσει όλες της τις δυνάμεις απέναντι στον αυταρχισμό και στους κατασταλτικούς μηχανισμούς για την υπεράσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου και όχι να υιοθετεί πρακτικές που το εχθρεύονται.
Καλούμε τις δυνάμεις του κινήματος και τους φοιτητικούς συλλόγους να οργανωθούν και να απομονώσουν αυτές τις λογικές, τις πρακτικές και τους φορείς τους, που συντελούν στον κοινωνικό κανιβαλισμό, ενάντια στον οποίο απαιτείται πολιτικό μέτωπο, κοινή δράση και προφανώς σαφής οριοθέτηση.
