Η επίσημη ιστορία λατρεύει να μισεί τα ονόματα των πραγματικών πρωτεργατών της επανάστασης του 1821. Από αυτούς, αν κάποιον μισεί περισσότερο αυτός είναι ο Λυκούργος Λογοθέτης, ο «υπέροχος Σάμιος», όπως τον χαρακτήρισε ο Κόκκινος. Γεννήθηκε στις 10 Φλεβάρη του 1772. Γιώργης Παπλωματάς το όνομά του, Λυκούργος το συνωμοτικό ψευδώνυμό του και Λογοθέτης από το αξίωμά του όταν ήταν γραμματέας του ηγεμόνα της Βλαχίας Αλ. Σούτσου.

Το ενδιαφέρον για την ιστορία έχει να κάνει κυρίως με αυτά που έρχονται. Έχει δηλαδή να κάνει με την αχαλίνωτη καπιταλιστική βαρβαρότητα, την εύθραυστη και αντιφατική ριζοσπαστικότητα, την κρισιμότητα ενός ιδιαίτερα μετά την κρίση ρευστού κόσμου που σημαδεύεται από την εκτίναξη όλων των βασικών του αντιθέσεων. Η ίδια η τάση αναζήτησης, επανεκτίμησης και επανάκτησης της ιστορίας είναι μια αντικειμενική ανάγκη, που είτε θα καλυφθεί τελικά από την ηγεμονία της αντιδραστικής ιστορικής αναθεώρησης με τις διάφορες παραλλαγές της, είτε θα σφραγισθεί από το εγχείρημα ενός νέου εργατικού πολιτισμού της κομμουνιστικής επανίδρυσης.

Στις 29 Αυγούστου του ‘49 σήμανε η υποχώρηση του ΔΣΕ. Ο τρίχρονος ελληνικός εμφύλιος, η δεύτερη μετά την ΕΑΜική αγροτοεργατική επανάσταση στην Ελλάδα, μπορεί συνολικά και τελικά να αντιμετωπίζεται ως η επανάσταση η οποία, επιχείρησε αδύναμες επαναστατικές πολιτικές μετάβασης στη λαϊκή δημοκρατία με ένα πρόγραμμα που δεν επέτρεπε την ομαλή εξέλιξη του ελληνικού καπιταλισμού. Τον διατάρασσε σε όφελος των εργατικών και φτωχών αγροτικών στρωμάτων…..

Έπρεπε επομένως ή να νικήσει ή να συντριβεί.