Η βαρβαρότητα δεν έχει τέλος. Η απότομη και δραματική αλλαγή των όρων ζωής της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας με την εφαρμογή των μνημονίων της ΕΕ και του ΔΝΤ οδηγεί μέρα με τη μέρα το λαό και τη νέα γενιά σε οριακό σημείο.
Η αυτοκτονία 42χρονης εργαζόμενης στα Γιαννιτσά, ακραία έκφραση της απελπισίας και της ανημποριάς, γράφει με τραγικό τρόπο, όχι τον επίλογο, αλλά μάλλον την αρχή μίας σκοτεινής πορείας για την κοινωνική πλειοψηφία. Ένα σκοτάδι που θα συνεχίζει όσο βαθαίνει η επίθεση του κεφαλαίου στον κόσμο της εργασίας, μέχρις ότου η συλλογική θέληση και δύναμη του λαού βάλoυν φρένο.
Η 42χρονη γυναίκα που αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή της, εργαζόταν στις επιχειρήσεις «Καρυπίδη», πρώην Αρβανιτίδη, στα Γιαννιτσά, και παρέμενε απλήρωτη για 15 μήνες, όπως και 1.400 συνάδελφοί της.
Υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί του θανάτου της! Έχουν ονοματεπώνυμο. Είναι ο εργοδότης που συνεχίζει να εμπαίζει για παραπάνω από ένα χρόνο τους εργαζόμενους, ενώ παράλληλα ο όμιλος στον οποίο ανήκει η εταιρία συνέχιζε κανονικά τις δραστηριότητες του. Είναι η τωρινή κυβέρνηση κι όλες οι προηγούμενες που με την υπογραφή τους, εξανέμισαν τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας, ξεπουλούν τον τόπο και τους ανθρώπους του, ενώ αφήνουν ανεξέλεγκτα, χωρίς καμία υποχρέωση, χωρίς έλεγχο, τα αφεντικά να κερδοφορούν πάνω στην τσακισμένη εργατική τάξη.
Είναι τα εγχώρια και διεθνή λόμπι των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των επαγγελματιών πολιτικών, των φερέφωνων του νεοφιλελευθερισμού που «κάνουν την κρίση, ευκαιρία», πρωτοστατώντας σε μία ιστορική επίθεση στους όρους ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας και ειδικά της εργατικής τάξης. Οι ένοχοι, λοιπόν, έχουν πρόσωπο κι η πολιτική τους, όνομα.
Η διοίκηση του πανελλαδικού σωματείου εργαζομένων στην επιχείρηση “Αρβανιτίδης Α.Ε.Ε.Ε.”, εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
«Η βαρβαρότητα δεν έχει τέλος. Η Διοίκηση του Πανελλαδικού Σωματείου των εργαζομένων στις επιχειρήσεις «Καρυπίδη» πρώην Αρβανιτίδη εκφράζει τα συλλυπητήρια της στην οικογένεια της 42χρονης συναδέλφισσας από τα Γιαννιτσά για τον άδικο χαμό της.
O θάνατος της συναδέλφισσας, εργαζόμενης σε κατάστημα της ‘’Καρυπίδης’’ στα Γιαννιτσά, είναι αποτέλεσμα αυτού του βάρβαρου συστήματος. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθεί και αυτή η κυβέρνηση και οι προηγούμενες που στηρίζουν το μεγάλο κεφάλαιο και οδηγούν σε απελπισία τους εργαζόμενους. Είναι αποτέλεσμα του αδιεξόδου στο οποίο έχουμε βρεθεί για πάνω από 1.5 χρόνο οι εργαζόμενοι της Καρυπίδης με την απληρωσιά, με το να βρισκόμαστε ανάμεσα στην ανεργία και την ομηρία από μέρους της επιχείρησης, με τον εμπαιγμό από την κυβέρνηση ότι έκανε τα πάντα για να μας «σώσει». Δεν πήρε μέτρα προστασίας για εμάς, τους 1400 εργαζόμενους, αφού πλέον ούτε το πενιχρό επίδομα επίσχεσης παίρνουμε, ούτε επίδομα ανεργίας δικαιούμαστε. Επιπλέον, δεν τηρήθηκε Π.Δ για τη διαδοχή, ώστε να μη πεταχτούμε στην ανεργία.
Κανένας εργαζόμενος να μη μένει μόνος του. Τα προβλήματα που βιώνουμε είναι κοινά και κοινός πρέπει να είναι και ο αγώνας για να τα αντιπαλέψουμε. Με ταξική αλληλεγγύη και ανυποχώρητο αγώνα να χτυπήσουμε την αιτία που προκαλεί όλα τα προβλήματα, την ανεργία, την ανασφάλεια, το άγχος για την επιβίωση. Η αιτία αυτή είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης που ωφελεί του λίγους και χτυπάει εμάς, τους πολλούς».
Το Υπουργείο Εργασίας ανακοίνωσε ότι ξεκινά έρευνα από τις αρμόδιες αρχές για τις δραστηριότητες του ομίλου και παράλληλα διαδικασίες μηνύσεων από τα κατάλληλα όργανα προς τους εκπροσώπους της εταιρίας σχετικά με την μη καταβολή των δεδουλευμένων και του δώρου των Χριστουγέννων . Παράλληλα ανακοίνωσε ότι θα συγκροτηθεί ανάλογο σχέδιο για την ενίσχυση των απλήρωτων εργαζομένων.
Άραγε τόσους μήνες η Επιθεώρηση Εργασίας, το Υπουργείο Εργασίας, η Εισαγγελία γιατί άφηναν τους εργαζόμενους στον πάγο;; Αυτούς κι άλλους τόσους που βρίσκονται παγιδευμένοι στο λαβύρινθο της απληρωσιάς.
Καμία υπομονή πλέον, καμία ανοχή δεν γίνεται πια αποδεκτή. Όταν η αδικία γίνεται νόμος, η αντίσταση είναι καθήκον. Ας γίνει η οργή και το «δεν πάει άλλο» καύσιμο υλικό στην συλλογική αντεπίθεση του κόσμου της εργασίας για «να πάει αλλειώς».
