Δηλώνει ότι δεν θα είναι υποψήφια για την προεδρία της Κ.Ο. του DIE LINKE λόγω της απόφασης της ΚΟ να υποστηρίξει την πρόταση της γερμανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης για την επέκταση του «ελληνικού προγράμματος» για 4 μήνες και την οποία θεωρεί στρατηγικό λάθος.
Επιπλέον, τονίζει ότι έφτασε στην απόφαση αυτή λόγω του τρόπου που της φέρθηκε προσωπικά στη συνεδρίαση της 27ης Φεβρουαρίου η πλειοψηφία της ΚΟ, τον οποίο θεωρεί προσβλητικό. Επισημαίνει , δε, ότι η πλειοψηφία της Παράταξης της αρνήθηκε ακόμα και να παρουσιάσει τις θέσεις της για μια διαφορετική στάση στην ψηφοφορία.
«Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το φθινόπωρο, θα λάβει χώρα η ψηφοφορία για την εκλογή προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Παράταξής μας. Θα ήθελα να σας πληροφορήσω εγκαίρως ότι δεν θα θέσω υποψηφιότητα για τη θέση του Προέδρου ΚΟ της Παράταξης.
Αυτό το οποίο συνέβαλε αποφασιστικά στην απόφασή μου ,την οποία σκεφτόμουν εδώ και καιρό, ήταν η διαδικασία και τα αποτελέσματα της συνεδρίασης της ΚΟ της Παράταξης της προηγούμενης Παρασκευής (27/2). Θεωρώ στρατηγικό λάθος ότι η πλειοψηφία της ΚΟ της παράταξης έδωσε θετική ψήφο στο αίτημα της γερμανικής κυβέρνησης για επέκταση του ελληνικού «προγράμματος βοήθειας». Όλοι εμείς υποστηρίζουμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στη μάχη της να οδηγήσει την Ελλάδα έξω από αυτή την καταστροφική κρίση στην οποία περιήλθε η χώρα από τις προσταγές της τρόικα.
Θεωρώ ότι μπορώ να πω γα μένα ότι έχω εκφράσει επανειλημμένα την αλληλεγγύη μου τις τελευταίες εβδομάδες με δημόσιες τοποθετήσεις μου τόσο σε γερμανικά όσο και σε ελληνικά ΜΜΕ. Αλλά δεν ψηφίσαμε στη γερμανική Βουλή υπέρ του ελληνικού κυβερνητικού προγράμματος αλλά υπέρ ενός ψηφίσματος της γερμανικής κυβέρνησης το οποίο υπαγορεύει την συνέχιση της ίδιας καταστροφικής πολιτικής και πληροί τις υπαγορεύσεις για περικοπές. Με αυτόν τον τρόπο τέθηκε υπό αμφισβήτηση, τουλάχιστον, η μέχρι τώρα θέση μας για την ευρωπαϊκή πολιτική και δώσαμε τη δυνατότητα στις άλλες παρατάξεις να μας προσάψουν αυτή την αντίφαση.
Ότι πρόκειται για μια μετάθεση της θέσης μας για την ευρωπαϊκή πολιτική και όχι για μια τακτική διαφοροποίηση της γνώμης μας. Έγινε, τουλάχιστον, σαφές ότι δύο από τα μέχρι τώρα βασικά μας αιτήματα – το αίτημα για «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και το αίτημα για ένα επενδυτικό πρόγραμμα για την Ελλάδα που θα χρηματοδοτείται από την ΕΚΤ – τα οποία έχει υποστηρίξει επανειλημμένα και ο ΣΥΡΙΖΑ (αυτό όσον αφορά το θέμα «αλληλεγγύη»!) – ακυρώθηκαν ως δικά μας αιτήματα ή ακόμα καλύτερα δεν υιοθετήθηκαν καν κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Παράταξής μας.
Όσον αφορά την θέση μας για την οικονομική πολιτική, η Αριστερά και το Die Linke ήδη από το 2010 έφερε προς συζήτηση το αίτημα για «κούρεμα» του χρέους, την ευθύνη των τραπεζών και των ιδιωτών επενδυτών, τον φόρο ακίνητης περιουσίας για τους πολυεκατομμυριούχους και στη σύναψη άμεσων δανείων με την ΕΚΤ ως μια συνεπή εναλλακτική στο υποτιθέμενο «ευρω-πακέτο διάσωσης» της Μέρκελ. Μια εναλλακτική που θα απάλλασσε τους λαούς των εν λόγω χωρών από πολλά δεινά και θα εξοικονομούσε από τους φορολογούμενους και τις φορολογούμενες της Γερμανίας απώλειες εκατομμυρίων.
Αλλά ακόμα και τότε αυτές οι θέσεις μέσα στην Παράταξη περνούσαν παρότι έβρισκαν αντιρρήσεις. Στο μεταξύ, υπάρχει από ένα μέρος της Παράταξης μαζική επίθεση σε αυτές τις θέσεις, όπως έδειξαν οι συζητήσεις στην απολογιστική μας ημερήσια συνεδρίαση του περασμένου Γενάρη. Και αυτό, μάλιστα, παρόλο που οι θέσεις μας αυτές σε συνδυασμό με τις εξελίξεις των τελευταίων ετών έχουν δικαιωθεί.
Εκτός από την ουσία των αποφάσεων η διαδικασία της συνεδρίασης της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας στις 27.2 , υπήρξε ένας τρόπος αντιμετώπισής μου που δεν μπορεί από μένα να γίνει αποδεκτός. Το γεγονός ότι η πλειοψηφία της Παράταξης μου αρνήθηκε ακόμα και να παρουσιάσω τις τεκμηριωμένες θέσεις μου για μια διαφορετική στάση στην ψηφοφορία. Για ένα θέμα για το οποίο εκπροσωπώ από το 2010 ως βασικός εκπρόσωπος τις θέσεις του Die Linke. Αυτή είναι για μένα μια προσβολή και δείχνει ότι μια μερίδα της Παράταξης επιθυμεί να κινηθεί σε μια κατεύθυνση από αυτή που θεωρώ συνετή.
Επισημαίνω πολιτικά αυτό το θέμα διότι θεωρώ απαράδεκτο οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να μεγεθύνουν ασύστολα τις ανισότητες, όπως και στη Γερμανία που έχουμε οδηγηθεί σε φτώχεια και μισθούς πείνας, ενώ αγνοούνται και πέφτουν στο κενό επιδεικτικά και με υπεροψία όλες οι παραδόσεις που υπήρχαν για μια ειρηνική εξωτερική πολιτική. Επιθυμώ στην Αριστερά να υπάρξει μια αντίρροπη δύναμη, η οποία θα έχει αυτοπεποίθηση και θα επιθυμεί να είναι δυναμική και μαχητική ώστε να αλλάξουν τα πράγματα ακόμα και στη Γερμανία κάποτε. Γι ‘ αυτό το λόγο θα συνεχίσω να αγωνίζομαι με όλη μου τη δύναμη και τις δυνατότητες που έχω στη διάθεσή μου.
Στα μέλη του κόμματος που με στήριξαν και τα οποία περίμεναν ότι το φθινόπωρο θα θέσω υποψηφιότητα για την προεδρεία της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας , θα ήθελα να τα ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν. Γνωρίζω, δε, ότι τα απογοητεύω με αυτή μου την απόφαση. Παρ’ όλα αυτά τα παρακαλώ για την κατανόησή τους. Είμαι πεπεισμένη , ότι θα είμαι πιο δραστήρια πολιτικά εάν επικεντρωθώ σε αυτό που γνωρίζω καλύτερα.
Με αλληλέγγυους χαιρετισμούς.
Sahra Wagenknecht
(*) Η μετάφραση δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα iskra.gr στις 7/3/2015
http://www.sahra-wagenknecht.de/de/article/2073.persoenliche-erklaerung.html
