Την Πέμπτη 28 Μάρτη έχει προκηρυχθεί πανελλαδική απεργία των εργαζομένων στις ιδιωτικές κλινικές, τα γηροκομεία και τα διαγνωστικά κέντρα. Η απεργία έρχεται μετά την αντιπρόταση για Συλλογική Σύμβαση από το Σύνδεσμο Ελληνικών Κλινικών (ΣΕΚ) την ένωση δηλαδή των εργοδοτών των μεγάλων Νοσοκομείων, των funds της Ιδιωτικής Υγείας.
Μετά από χρόνια κάθισαν στο διαπραγματευτικό τραπέζι και στην πρόταση της ΟΣΝΙΕ, της ομοσπονδίας των εργαζομένων για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης με αυξήσεις, τριετίες και επιδόματα, αντιπρότειναν την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης με τριετή ισχύ και μοναδικό όρο για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους την ελάχιστη νομική υποχρέωση καταβολής του κατώτατου μισθού με μια ασήμαντη αύξηση από 0,5% ως 1%.
Πρόκειται προφανώς για μια σκανδαλωδώς αντιδραστική αντιπρόταση του ΣΕΚ τη στιγμή που τα τελευταία χρόνια, ειδικά μέσα στην πανδημία οι κύκλοι εργασιών των μεγάλων κλινικών, θεραπευτηρίων και διαγνωστικών είναι διαρκώς ανοδικοί. Σύμφωνα με δημοσιοποιημένα στοιχεία στον τύπο οι μεγάλοι όμιλοι της Υγείας υπερδιπλασίασαν τα κέρδη τους την τελευταία διετία, ενώ μοίρασαν χιλιάδες ευρώ σε υψηλόβαθμα στελέχη, διευθυντές και manager. Την τελευταία δεκαετία οι μεγάλες κλινικές και τα διαγνωστικά κέντρα συγκεντρώνονται σε όλο και λιγότερα χέρια, ενώ στην αγορά έχουν μπει μεγάλα πολυκλαδικά πολυεθνικά μονοπώλια με κυρίαρχο τον όμιλο CVC που κατέχει μετοχές στο Υγεία, Μητέρα, Metropolitan General και αλλού.
Στο έδαφος της αποσάθρωσης του ΕΣΥ και της ουσιαστικά ανύπαρκτης δημόσιας πρωτοβάθμιας υγείας μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού στρέφεται στις ιδιωτικές κλινικές και τα ιδιωτικά διαγνωστικά δίνοντας από το συμπιεσμένο του κορβανά για να έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Είναι ακριβώς η κυρίαρχη κυβερνητική πολιτική, από τα μνημόνια μέχρι τις πρόσφατες νομοθετικές μεταρρυθμίσεις που επενδύει στη διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας, στην ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών εντός του ΕΣΥ και του ξεδιάντροπου αβανταρίσματος της ιδιωτικής υγείας σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος.
Την ίδια στιγμή οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι, χωρίς συλλογική σύμβαση από το 2009, οι όποιες μικρές αυξήσεις έρχονται μετά από ατομικές διαπραγματεύσεις, η ανακύκλωση των εργαζομένων στον κλάδο είναι μεγάλη καθώς κυριαρχεί το εργασιακό burn out, οι εντατικοποιημένες συνθήκες εργασίας, η έλλειψη προσωπικού.
Η απεργία στις 28 Μάρτη, κλαδική απεργία μετά από χρόνια, είναι ένα πρώτο βήμα για την απάντηση των εργαζομένων. Παρά την προκήρυξη της, η ΟΣΝΙΕ παραμένει πιστή στο ρόλο της τα τελευταία χρόνια, φαίνεται ακόμα να “πετάει χαρταετό”. Σ’ ένα κλάδο που απασχολεί χιλιάδες, με χαμηλά ποσοστά συμμετοχής των εργαζομένων στις πανελλαδικές απεργίες λόγω των εργοδοτικών εκβιασμών αλλά και της απονομιμοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης σ΄ ένα μεγάλο κομμάτι εργαζομένων, χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια οργάνωσης, προπαγάνδισης, συσκέψεων των ίδιων των εργαζομένων, ώστε να έχει συμμετοχή και επιτυχία η απεργία. Προσπάθειες που δε φάνηκε να ενδιαφέρουν την ομοσπονδία τον τελευταίο μήνα καθώς και στο ίδιο της το site με το ζόρι βρίσκουμε την απόφαση για την απεργία.
Για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης στο ύψος των αναγκών των εργαζομένων απαιτείται να συγκροτηθούν με αποφασιστικούς όρους τα συνδικάτα των εργαζομένων, κλαδικά και επιχειρησιακά. Δεν είναι ένα κατοστάρι, αλλά μία μεγάλη κούρσα που απαιτεί την οργάνωση ανά χώρο δουλειάς, την ενεργοποίηση των ίδιων των εργαζομένων. Στους εργοδοτικούς εκβιασμούς να απαντήσει ο μαζικός απεργιακός αγώνας των εργαζομένων, να σταματήσει η “μηχανή”. Μόνο έτσι θα πάρουμε από τα κέρδη τους!
Για την Αθήνα έχει αποφασιστεί συγκέντρωση στις 8:30 το πρωί έξω από την ΕΥΡΩΚΛΙΝΙΚΗ.
