Η 8η Μάρτη, ημέρα φορτισμένη με τις φωνές του παρελθόντος που ηχούν ακόμα, συγκινούν, εμπνέουν. Έρχονται από μακριά, διαφορετικές, πολύμορφες: από τις εργάτριες στο Σικάγο, «Ψωμί και Τριαντάφυλλα», τις σουφραζέτες στο Λονδίνο, τις διαδηλώτριες στη Νέα Υόρκη, τις εργάτριες στον Πειραιά, «Ψωμί κι Ειρήνη» στην Αγία Πετρούπολη. Διασχίζοντας τον 20ο αιώνα οι φωνές δυναμώνουν, μαζικοποιούνται, απλώνουν: από την Ινδία μέχρι την Αργεντινή, από την Ανγκόλα μέχρι το Ιράν.
Ένας και βάλε αιώνας αγώνες γυναικών για να σπάσουν τα δεσμά της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης. Για να σπάσει το κλουβί της «βασίλισσας του νοικοκυριού» της απλήρωτης εργασίας του σπιτιού, για το δικαίωμα στη ψήφο και την εκπαίδευση, την έφοδο στο δημόσιο χώρο, την ίση αμοιβή για ίση εργασία, τα ίσα εργατικά δικαιώματα, για το σώμα που μας ανήκει, την ιατρική περίθαλψη που δικαιούμαστε, την αυτόνομη ύπαρξη της γυναικείας σεξουαλικότητας.
Η 8η Μάρτη είναι αυτό το πολύχρωμο κολάζ που εξελίσσεται και διευρύνεται μέσα στο χρόνο, ενώνει τις μνήμες του χθες με τις ανάγκες του σήμερα. Στην Ελλάδα το φεμινιστικό κίνημα ορθώθηκε την τελευταία δεκαετία ξανά, φουντώνει με νέες φωνές, ηχεί πάλι δυνατό ενάντια στη βία, τις διακρίσεις, τη φτώχεια: με το metoo, το κίνημα ενάντια στις γυναικοκτονίες που κατάφερε να σπάσει το φράγμα της σιωπής και να επιβληθεί στη δημόσια συζήτηση ακόμα και στα συστημικά ΜΜΕ, την αλληλεγγύη που δυναμώνει, τους αγώνες ενάντια στην αναχρονιστική μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου, τις γυναίκες μέσα στους εργατικούς αγώνες που κατακτούν το χώρο που τους αρμόζει, κατορθώνοντας να γίνουν οι φεμινιστικές διεκδικήσεις αιτήματα των συνδικάτων.
Η 8η Μάρτη έχει φέτος ιδιαίτερο βάρος. Είναι ημέρα που η ΑΔΕΔΥ και μεγάλα συνδικάτα βάζουν στάση εργασίας και λαμβάνει χαρακτήρα απεργιακό. Γιατί γνωρίζουμε ότι οι γυναίκες είμαστε οι πρώτες που πληττόμαστε από τη φτώχεια, από τη συρρίκνωση του λαϊκού εισοδήματος, από την ιδιωτικοποίηση της υγείας και της πρόνοιας. Γι’ αυτό και χρειάζεται να μπούμε στην πρώτη γραμμή του αγώνα της ανατροπής αυτής της πολιτικής. Η φετινή 8η Μάρτη συμπίπτει με το ξέσπασμα του φοιτητικού κινήματος ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και έτσι την ημέρα αυτή θα ενωθούν φοιτητές και φοιτήτριες με το εργατικό, το φεμινιστικό κίνημα και το ΛΟΑΤΚΙ κίνημα στο δρόμο, δίνοντας έτσι το παράδειγμα της ενότητας και της αλληλεγγύης, των πολλαπλών πολύμορφων σφυριών που χτυπούν μαζί κι άρα πιο δυνατά. Κι επειδή φέτος, η καρδιά όλων μας χτυπά στην Παλαιστίνη, η φετινή 8η Μάρτη είναι μία ακόμα μέρα να φωνάξουμε για και μαζί με τις Παλαιστίνιες, γιατί δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη, για τη Λευτεριά της Παλαιστίνης.
Σήμερα προγραμματίζονται διαδηλώσεις πρωινές κι απογευματινές σε πόλεις σε όλη την Ελλάδα, από φεμινιστικές και ΛΟΑΤΚΙ οργανώσεις, εργατικές συλλογικότητες, ενώσεις μεταναστριών και προσφυγισσών, οργανώσεις της Αριστεράς και της Αναρχίας. Στην Αθήνα διαδήλωση το πρωί στις 12μμ, στάση εργασίας της ΑΔΕΔΥ και του ΕΚΑ, συναυλία σε συνεργασία με την παλαιστινιακή παροικία και διαδήλωση στις 6μμ.