Αφού θα κολλήσουμε που θα κολλήσουμε όλοι, προς τι τα μέτρα και τα lockdown;
Αφήστε τα όλα ανοιχτά, έτσι κι αλλιώς δεν γλυτώνουμε…
Αυτά φωνάζει η αγορά κι αυτά τελικά ενστερνίστηκε και η Κυβέρνηση.
Η αγορά είναι όπως η φύση. Ανήκει στον αντικειμενικό κόσμο όπως η φύση…
Μπορεί κανείς να τα βάλει με τη φύση; Όχι..
Ε, ούτε και με την αγορά…
Ταυτόχρονα το τελευταίο διάστημα, πλήθος «εγκύρων ιατρών – επιστημόνων» διαρρέουν την άποψη ότι η μετάλλαξη Όμικρον είναι ηπιότερη και ως επί το πλείστον δεν προκαλεί πολύ σοβαρή νόσηση.
Εν τω μεταξύ στις 18 Ιανουαρίου 2022, οι νεκροί από κόβιντ ανέρχονταν συνολικά στους 22.197 και μόνο κατ’ εκείνη την ημερομηνία, 106 συμπολίτες μας πέθαναν από αυτήν την αιτία, ενώ 673 βρίσκονταν διασωληνωμένοι, με βάση τα επίσημα στοιχεία από την ιστοσελίδα gov.gr.
Kι αν είναι να μιλήσουμε για πόλεμο, όπως τονίζει διαρκώς η Κυβέρνηση, ας συγκρίνουμε τους παραπάνω αριθμούς με τις απώλειες κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου 40-41 σε όλα τα μέτωπα.
Έχουμε λοιπόν και λέμε:
Νεκροί: 13.325. Τραυματίες : 62.663. Εξαφανισθέντες: 1.278!
Κανονικός πόλεμος λοιπόν, όχι κυρίως υγειονομικός, αλλά πολιτικός και ταξικός. Με νεκρούς και τραυματίες!
Τουλάχιστον στον πόλεμο του ’40, είχαμε να επιδείξουμε και νίκες!
«Υπάρχει κάτι χειρότερο από την πανούκλα», έγραφε ο Καμύ. «Να συνηθίσεις την πανούκλα».
Να θεωρήσεις το θάνατο ως κανονικότητα.
Ο Πρωθυπουργός της χώρας, δείχνει να έχει ήδη συνηθίσει.
«Μόνο ο αριθμός των νεκρών είναι πρόβλημα, κατά τ’ άλλα ο τουρισμός ανέβηκε όπως και η οικονομική ανάπτυξη» είπε στη γνωστή τελευταία του τηλεοπτική συνέντευξη στον γνωστό και μη εξαιρετέο μεγαλοδημοσιογράφο.
Η κοινωνία βρίσκεται μπροστά στον απύθμενο κυνισμό αλλά και την χαλαρότητα μιας Κυβέρνησης που θεωρεί ότι είναι θέμα επικοινωνιακής διαχείρισης ακόμα και ο θάνατος και η αρρώστια.
Έτσι, ενώ στην αρχή της κρίσης με το πρώτο απόλυτο lockdown και τα κάποια μέτρα ενίσχυσης της κοινωνίας και κυρίως τις υποσχέσεις για στήριξη του ΕΣΥ, απόλαυσε όχι μόνο την ανοχή αλλά την αποδοχή της πλειοψηφίας των πολιτών, μπροστά στο «κακό που δεν γνωρίζαμε έως τότε», ήρθε η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία της ότι η πανδημία θα περάσει χωρίς να πάρουμε μόνιμα μέτρα ενίσχυσης του ΕΣΥ, για να συντελεστεί το μεγαλύτερο έγκλημα της μεταπολίτευσης.
Όσο τα πράγματα χειροτερεύουν με την Covid, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν κάνει τίποτα για να διαχειριστεί ορθολογικά έστω τα ζητήματα της κρίσης, υγειονομικής αλλά πλέον και οικονομικής, αλλά βρίσκει την εποχή κατάλληλη για να προχωρήσει σε σαρωτικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές, από την μείωση των συντάξεων έως την κατάργηση σταδιακά όλων των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων.
Τα νοσοκομεία έχουν αφεθεί στην τύχη τους και η κατάστασή τους είναι πλέον οριακή.
Και σ’ αυτό το μοτίβο μετατρέπει το Σισμανόγλειο σε νοσοκομείο της μιας νόσου, ενώ ουσιαστικά καταργεί το Νοσοκομείο Παίδων της Πεντέλης.
Τα νοσοκομεία και το υγειονομικό προσωπικό έχουν καταρρεύσει τόσο από τις αθρόες εισαγωγές ασθενών, όσο και από την ασθένεια γιατρών και νοσηλευτών.
Ασθένειες πέραν της Covid δεν αντιμετωπίζονται πλέον και τα προγραμματισμένα χειρουργεία έχουν παγώσει.
Οι ιδιώτες της Υγείας τρίβουν τα χέρια τους.
Σ αυτό το περιβάλλον άνοιξαν και τα σχολεία με τα γνωστά αποτελέσματα, τουλάχιστον όσον αφορά στη παραπέρα διάδοση του ιού.
Το οικονομικό βάρος για την αγορά των test είναι δυσβάσταχτο για τους πολίτες αλλά το ζήτημα το έχει αναλάβει ο Άδωνις Γεωργιάδης που τσακώνεται με την Κυβέρνηση της Κύπρου, ευρωπαίους δημοσιογράφους και όποιον άλλον του αποδεικνύει ότι άλλα ευρωπαϊκά κράτη έχουν λάβει μέτρα δωρεάν πρόσβασης των πολιτών στους διαγνωστικούς ελέγχους.
Η κρίση για την κυβέρνηση αποτελεί ευκαιρία προκειμένου να κατοχυρώσει τη θηριώδη κερδοφορία των ιδιωτών του χώρου της υγείας.
Κινείται με σχέδιο, κατεδαφίζει ό,τι έχει απομείνει από το κοινωνικό κράτος και δεν ενεργεί τυχαία.
Όλα αυτά όμως, αποτελούν λογική συνέπεια της εκχώρησης από την κοινωνία, τις λαϊκές οργανώσεις και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, πολύτιμου χώρου και χρόνου σε μια εγκληματική Κυβέρνηση, που κατάφερε σε έναν βαθμό ακόμα και στους αριστερούς δημοκρατικούς πολίτες να περάσει την περιβόητη άποψη περί «ατομικής ευθύνης».
Ουσιαστικά πίσω από αυτήν την περιβόητη «ατομική ευθύνη» κρύβεται η αναλγησία μιας κυβέρνησης που προωθεί ανέλπιστα πετυχημένα όχι την «ανοσία της αγέλης» αλλά την «ευγονική». Αυτή είναι «η θανατοπολιτική» και ασκείται περίτεχνα από τους κυβερνώντες και τους επιστήμονές τους και όχι η δήθεν «υγειονομική χούντα» για την οποία ωρύονται οι αντιεμβολιαστές, αριστεροί και ακρο-δεξιοί.
Αντί λοιπόν να εντοπίσουμε και να σχεδιάσουμε μια συνεκτική, επίμονη και έγκαιρη πολιτική κριτική και δράση που θα μπορούσε να ωθήσει την κοινωνία σε αντίσταση και να θέσει τα όρια ώστε να προστατευθεί αυτή, εγκλωβιστήκαμε στη ρητορική του αντιπάλου.
Όταν όμως η κοινωνική αντιπολίτευση εγκαταλείψει την πολιτική για τα άμεσα ζητήματα, αυτοακυρούμενη, τότε το προσωπικό μιας δεξιάς ακραία ταξικής που δουλεύει στοχευμένα στο παρόν, θα καθορίζει την πολιτική ατζέντα, θα επιδεινώνει διαρκώς τις συνθήκες ζωής του λαϊκού κόσμου και τις συνέπειες της πανδημίας επάνω του.
Από τη θηριώδη θνητότητα στις ΜΕΘ και το ποσοστό επί των νοσούντων γενικά, μέχρι το τελευταίο self-test μαθητών και δασκάλων, τη χειραγώγηση και των τελευταίων δημοκρατικών λειτουργιών, την ασυλία έως και την έλλειψη στοιχειώδους λογοδοσίας της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, είναι το περιθώριο που εμείς αφήσαμε στην πιο δεξιά – νεοφιλελεύθερη-θατσερική κυβέρνηση της μεταπολίτευσης, ως έλλειμα πραγματικής αντιπολίτευσης στο δρόμο κυρίως αλλά και στη βουλή.
Η συγκέντρωση στις 22 Ιανουαρίου στο Σύνταγμα για την διεκδίκηση ενός λαϊκού και δημοκρατικά ενισχυμένου Εθνικού Συστήματος Υγείας, ας αποτελέσει την απαρχή, ενός ρωμαλέου κινήματος που επιτέλους θα φέρει την Κυβέρνηση σε ρόλο απολογούμενου και θα την θέσει προ των ευθυνών της και γιατί όχι, να στοχεύσει στην πτώση της.
