ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΙΔΡΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ 11-12/5/2024

ΜΕΤΑΒΑΣΗ οργάνωση για την κομμουνιστική προοπτική

1. Ζούμε σε έναν κόσμο σε αναταραχή. Σήμερα, και μετά την ευφορία των «success stories» για δυναμική καπιταλιστική ανάπτυξη μετά την πανδημία, η επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας θεωρείται περίπου δεδομένη σε όλο τον κόσμο. Είτε με μία μακρόσυρτη περίοδο διαρκούς λιτότητας είτε με νέα όξυνση κάποιας οικονομικής κρίσης. Οι κυρίαρχοι ετοιμάζονται για αυτό και προετοιμάζουν ένα μέλλον με ένταση της εκμετάλλευσης, των ανταγωνισμών, των πολέμων και των συγκρούσεων. Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί ένα ιστορικό ορόσημο, απότοκο των παραπάνω. Εγκαινίασε μια νέα περίοδο όπου το ενδεχόμενο πολυμερών πολεμικών αντιπαραθέσεων τίθεται στο προσκήνιο και ο πυρηνικός όλεθρος μετατρέπεται σε υπαρκτή πιθανότητα. Πλευρά αυτών των αντιθέσεων εκφράζεται στις οξύτατες αντιπαραθέσεις της Μέσης Ανατολής, πάνω στο έδαφος του άλυτου παλαιστινιακού ζητήματος, που εκρήγνυται κάτω από την βάρβαρη ισραηλινή κατοχή σε συνεργασία με τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό.
2. Όλα αυτά εντείνονται όσο ο σύγχρονος καπιταλισμός αδυνατεί να δώσει ένα ηγεμονικό κοινωνικό σχέδιο. Δεν μπορεί να αυτομεταρρυθμιστεί εκτονώνοντας τις αντιθέσεις του, προσφεύγει διαρκώς στην αντίδραση οξύνοντας όλες τις αντιθέσεις. Μέσα σε αυτό το τοπίο δυσκολιών, η εποχή μας αναδεικνύει και νέες δυνατότητες μες την ίδια την παραγωγική διαδικασία που διαμορφώνει τη σύγχρονη εργατική τάξη και τους συμμάχους της, μέσα στα κινήματά τους. Στη βάση αυτών πιστεύουμε ότι υπάρχει η ανάγκη, αλλά και η εφικτότητα ενός κινήματος άμεσης αντίστασης και ανατροπής της επίθεσης αυτής και μέσα και παράλληλα με αυτό η ανάγκη και η δυνατότητα ενός νέου κομμουνιστικού προγράμματος, κινήματος και κόμματος. Ανάγκη αντίστασης και διεξόδου από τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα, αλλά και έκφρασης των δυνατοτήτων του σύγχρονου κόσμου της εκμεταλλευόμενης εργασίας στον αγώνα του ενάντια στον κόσμο του κεφαλαίου.
3. Δίνουμε όλες μας της δυνάμεις στην πρώτιστη ανάγκη του εργαζόμενου λαού στη σημερινή περίοδο: Στην ανάγκη να σταματήσει και να αντιστραφεί η διαρκής, εδώ και δεκαετίες, χειροτέρευση όλων των όρων της ζωής μας, στην εργασία, στο μισθό, τη σύνταξη και στο εισόδημα, στα δημόσια αγαθά, στη δημόσια υγεία και παιδεία, στο περιβάλλον, στα δημοκρατικά δικαιώματα, στην ισότητα ανεξαρτήτως φύλου, σεξουαλικής ταυτότητας και εθνότητας, στον πολιτιστικό πλούτο. Χειροτέρευση που προωθούν το κεφάλαιο, οι πολυεθνικοί όμιλοι, ο αστικός συνασπισμός εξουσίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση με τη διαρκή επίθεση, για τα κέρδη και την εξουσία τους. Και όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις, με πρώτη και καλύτερη, αυτή τη στιγμή, την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
4. Και την ώρα που η ανθρώπινη διανοητική, τεχνική και χειρωνακτική εργασία, με τις νέες επιστημονικές ανακαλύψεις της, προσφέρει νέες δυνατότητες μιας ριζικής βελτίωσης της ζωής μας, η αξιοποίησή τους από το κεφάλαιο γίνεται για τη βαθύτερη εκμετάλλευση, νέους τύπους καταστολής κι ελέγχου εις βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας. Και πλέον και θανάτου, μετατρέποντάς τις σε όπλα μαζικών δολοφονιών στους νέους πολέμους που εγκαινιάζονται στην εποχή μας, μέσα από τον οξύτατο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό μεταξύ των καπιταλιστικών χωρών, με πρωτεργάτη τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, στους οποίους ανήκει και η χώρα μας. Με θύμα όλους τους λαούς και πρώτα από όλους το μαρτυρικό παλαιστινιακό λαό.
5. Περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται ο αγώνας για μια βαθιά ανάσα, για βελτίωση και όχι για χειροτέρευση της ζωής μας. Χρειάζεται μια αντιστροφή του βέλους των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων, μια αλλαγή του συσχετισμού δύναμης προς όφελος της εργατικής τάξης και όλου του κόσμου της εκμεταλλευόμενης εργασίας. Για όλους αυτούς τους λόγους θέτουμε ως πολιτικό μας στόχο, για τη σημερινή περίοδο, την ανάγκη για μια εργατική – λαϊκή ανατροπή της διαρκούς επίθεσης του κεφαλαίου και των πολιτικών εκφραστών του.
6. Συνεχή σκιρτήματα και ηρωικές αγωνιστικές εξάρσεις των εργαζομένων, του φοιτητικού κινήματος, και άλλων κινημάτων, δείχνουν ότι υπόγεια ρεύματα αναζητούν δρόμους νίκης. Όμως, ζούμε σε μια περίοδο που ακόμη σφραγίζεται από τις ήττες του προηγούμενου διαστήματος. Για αυτό, είναι απαραίτητος ο πραγματικός και ενωτικός αγώνας για μικρές και μεγάλες νίκες. Γιατί μόνον αυτός διαπαιδαγωγεί με αγωνιστικές και ριζοσπαστικές εμπειρίες, συμβάλλει αποφασιστικά στην άνοδο της αυτοπεποίθησης, στη μεγαλύτερη συγκρότηση και συγκέντρωση δυνάμεων.
7. Η ανάγκη των κινημάτων για υπέρβαση της ήττας, για μικρές και μεγάλες νίκες, απαιτεί μια νέα μεταβατική τακτική, μια σύγχρονη επαναστατική «γραμμή μαζών». Μέσα από όλες τις εμπειρίες, θετικές και αρνητικές, της συγκλονιστικής δεκαπενταετίας που πέρασε, πιστεύουμε βαθιά ότι ο δρόμος για την ανατροπή της επίθεσης και την ουσιαστική βελτίωση της ζωής μας, περνά μέσα από την πάλη και τη δυνατότητα κατακτήσεων εντός και εναντίον του συστήματος, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με προοπτική τη ρήξη και έξοδο από αυτούς του μηχανισμούς του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού.
8. Στο πολιτικό επίπεδο, η σημερινή περίοδος και όλες οι εμπειρίες μας, δείχνουν ότι απαιτείται μία γόνιμη σύνδεση της τακτικής με την στρατηγική σε κάθε συγκυρία. Που να συνδέει τον άμεσο και επιτακτικό καθημερινό αγώνα με την ευρύτερη προοπτική της επαναστατικής διαδικασίας και της νέας κοινωνίας που οραματιζόμαστε. Οι προγραμματικές διεκδικήσεις οφείλουν να είναι σύμφωνες με τις σύγχρονες ανάγκες και τα εμπειρικά δεδομένα του λαϊκού κινήματος. Αφορούν μια ολόκληρη περίοδο, με γνώση των συσχετισμών. Είναι στόχοι προς κατάκτηση και όχι προαπαιτούμενα για την αφετηρία των αγώνων. Το πρόγραμμα αιτημάτων της μεταβατικής τακτικής είναι κατεύθυνση για δράση και όχι δόγμα. Είναι δρόμος για συγκέντρωση δυνάμεων ενάντια στον αντίπαλο και όχι για διαχωρισμό.
9. Με επιδίωξη να συγκεντρωθούν δυνάμεις, παρεμβαίνουμε σε όλα τα μαζικά κινήματα, ώστε, μέσα από την πολυμορφία και την αυτοτέλεια καθενός, να συγκροτούνται σε ένα ενιαίο αγωνιστικό κίνημα. Που θα υπερβαίνει το σημερινό εργασιακό, κοινωνικό και κινηματικό κατακερματισμό. Που θα οργανώνει τις πρωτόλειες αντιστάσεις και θα αποτελεί την κοινωνική βάση ενός μετώπου για την επιβολή κατακτήσεων και ελέγχου στην αχαλίνωτη δράση των πολυεθνικών, της αγοράς και του κεφαλαίου. Μέσα σε αυτό απαιτείται και αγωνιζόμαστε για τη μέγιστη κοινή δράση των αριστερών και αγωνιστικών δυνάμεων. Κάτω από αυτή την οπτική, μπορεί να γίνεται η αναγκαία συντροφική αντιπαράθεση των διαφορετικών πολιτικών κατευθύνσεων. Με σεβασμό στην αυτοτέλεια των οργάνων του μαζικού κινήματος.
10. Για τη νικηφόρα προοπτική του, το ενιαίο αγωνιστικό κίνημα χρειάζεται να έχει ως ηγεμονική δύναμη ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Σε ανεξαρτησία και αντιπαράθεση με την εργοδοσία και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Με οργάνωση στα σωματεία και την ίδρυση νέων όπου δεν υπάρχουν. Με ενωτικά συνδικαλιστικά σχήματα και με μία πανελλαδική ταξική πολιτικοσυνδικαλιστική κίνηση. Για τη συγκρότηση ενός ρεύματος συσπείρωσης ταξικών και αγωνιστικών σωματείων και συνδικάτων.
11. Συγκροτούμε γενικότερα την παρέμβαση σε όλα τα κοινωνικά κινήματα. Στο τοπικό κίνημα στις γειτονιές, στο οικολογικό κίνημα, στη νεολαία ως κοινωνική κατηγορία, στο φεμινιστικό κίνημα και το κίνημα των ΛΟΑΤΚΙ. Στο κίνημα για τα δικαιώματα των αναπήρων. Στο κίνημα των μικρομεσαίων και των φτωχών αγροτών. Στο αντιμπεριαλιστικό – αντιπολεμικό κίνημα. Στο κίνημα των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, στο αντιρατσιστικό κίνημα αλληλεγγύης και στο αντιφασιστικό κίνημα.
12. Με φορτίο τις έως τώρα εμπειρίες μας, αλλά και με επίγνωση ότι απαιτούνται ειδικές αναλυτικές επεξεργασίες και πολιτική κατεύθυνση για κάθε ένα από αυτά. Δεσμευόμαστε ότι θα εμβαθύνουμε συλλογικά σε αυτές στην επόμενη πανελλαδική συνδιάσκεψη της οργάνωσής μας με θέμα την ειδική επεξεργασία και την οργάνωσης της δουλειάς μας στα κοινωνικά κινήματα στην άνοιξη του 2025.
13. Η προσπάθεια συνένωσης διαφορετικών κοινωνικών μερίδων που έχουν αντικειμενικά συμφέρον να ταχθούν με το μπλοκ της ρήξης, καθώς και των διαφορετικών αγωνιστικών πολιτικών ρευμάτων, απαιτεί την επιμονή στη λογική της συγκρότησης ενός μετώπου του εκμεταλλευόμενου κόσμου της εργασίας. Ενός μετώπου αριστερού, αντιμπεριαλιστικού και εν δυνάμει αντικαπιταλιστικού. Εργατικού – λαϊκού – νεανικού, που επιδιώκει να συνενώσει όλες τις πληττόμενες κοινωνικές τάξεις, κατηγορίες, φύλα και εθνότητες. Που να βάζει μπροστά τον κοινωνικό αγώνα και την πάλη για κατακτήσεις σήμερα. Που να παλεύει διαρκώς για την κατάληψη καλύτερων θέσεων στο πεδίο της πολιτικής, κοινοβουλευτικής και ιδεολογικής πάλης. Εντός ενός τέτοιου μετώπου μπορεί να υπάρχει κοινή δράση, δημιουργική συνύπαρξη και συνάντηση διαφορετικών ρευμάτων της αριστεράς (επαναστατών και αγωνιζόμενων ρεφορμιστών), με κρίσιμη, όμως, την ισχυρή αυτοτελή παρουσία και δυνατότητα διεκδίκησης της ηγεμονίας των πρώτων για να μπορεί να συμβάλλει αποτελεσματικά στην προοπτική των άμεσων νικών και κατακτήσεων, αλλά και της ρήξης και προοπτικά του κοινωνικού μετασχηματισμού.
14. Με βάση όλα τα παραπάνω, παλεύουμε από σήμερα για την ανασυγκρότηση και ανασύνθεση μιας νέας, δημοκρατικής, ενωτικής πολιτικής μορφής που θα επιχειρεί να συνέχει το σύνολο των διαθέσιμων διάσπαρτων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων σε ένα διακριτό πόλο και να του δώσει κεντρική πολιτική έκφραση και πανεθνική απεύθυνση. Η ανάγκη για κάτι νέο στο χώρο της ανατρεπτικής Αριστεράς έχει γίνει εντελώς επιτακτική. Ανάγκη για μία νέα πολιτική συγκρότηση που θα έχει αποτιμήσει δημιουργικά τα θετικά, αλλά κυρίως τα όρια των σημερινών πολιτικών σχηματισμών για να κινηθεί αλλιώς, τόσο στο επίπεδο των περιεχομένων όσο και των μορφών οργάνωσης.
15. Από όσες δυνάμεις αντιλαμβάνονται αυτή την ανάγκη προτείνουμε να δημιουργηθεί από τώρα μια συσπείρωση δυνάμεων της ενωτικής και ανατρεπτικής Αριστεράς. Με πολιτική συνεκτικότητα και σαφείς δεσμεύσεις στην πράξη. Με προσανατολισμό στο εργατικό, λαϊκό και μαζικό κίνημα στη βάση ενός μεταβατικού προγράμματος. Με ενωτική παρέμβαση στην πολιτική, με διάλογο για τα μεγάλα στρατηγικά και ιδεολογικά ζητήματα. Με εσωτερική δημοκρατία και διαδικασίες βάσης. Για την παρέμβαση σε όλες τις πολιτικές μάχες, αλλά κυρίως, για τη συγκρότηση όσων δυνάμεων κατανοούν βαθύτερα την ανάγκη μίας αλλαγής πορείας και της αναγκαίας οικοδόμησης σε αυτή την κατεύθυνση. Με άνοιγμα σε ένα ευρύτερο αγωνιζόμενο δυναμικό που αναζητά μία τέτοια αλλαγή πορείας στη ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική και κομμουνιστική Αριστερά. Μέσα από μία τέτοια κίνηση της ενωτικής ανατρεπτικής Αριστεράς εκτιμούμε επίσης ότι μπορεί να εξυπηρετηθεί και το σχέδιο της ανασύνθεσης προοπτικά στο βαθμό που θα παρέμβουμε από κοινού με όμορες πολιτικά δυνάμεις, θα συγκροτήσουμε κοινό πολιτικό χώρο ανοίγοντας και εμβαθύνοντας δημιουργικά τόσο την πολιτική – προγραμματική συζήτηση όσο και την κοινή παρέμβασή μας στα επί μέρους μέτωπα και σχήματα
16. Εργαλείο για όλα αυτά είναι και η πολιτική οργάνωση των πιο συνειδητών, πρωτοπόρων στοιχείων που αναζητούν την προοπτική ενός κομμουνισμού του 21^ου αιώνα. Για αυτό επιμένουμε στην αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα της ταξικής πάλης, της εργατικής δημοκρατίας, της σύγχρονης δυαδικής εξουσίας, της επανάστασης και του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού προς τον κομμουνισμό της εποχής μας. Χωρίς κλειστά δόγματα και στείρα αντιγραφή συνταγών του παρελθόντος, αλλά με ανοιχτή ματιά στο έδαφος της ιστορικής πρωτοτυπίας της ταξικής πάλης. Ξέρουμε ότι απέχουμε σήμερα από αυτά, είναι όμως αναγκαία ως στρατηγική πυξίδα και κριτήριο για τις καθημερινές κοινωνικές και πολιτικές μάχες, για να αναπτύσσεται μέσα σε αυτές η τάση της ανατροπής και της υπέρβασης του βίαιου εκμεταλλευτικού συστήματος του καπιταλισμού.
17. Ο εργαζόμενος λαός, η Αριστερά και το μαζικό κίνημα της χώρας μας σίγουρα δεν χρειάζονται απλά άλλη μια κομμουνιστική οργάνωση. Εάν κάτι είναι αναγκαίο, είναι μια σύγχρονη κομμουνιστική οργάνωση που να απαντά στις προκλήσεις της εποχής μας. Κρατώντας την χρήσιμη ιστορική εμπειρία της τιτάνιας πορείας του κομμουνιστικού κινήματος, αποτιμώντας κριτικά την πορεία του για να αντλούμε συμπεράσματα ώστε να προετοιμαστούν μεθοδικά και να επιτύχουν οι νέες έφοδοι στον ουρανό. Στις νέες συνθήκες χρειάζεται μία αναγκαστικά πρωτότυπη απόπειρα επανίδρυσης του κομμουνιστικού κινήματος σε επίπεδο στρατηγικής, τακτικής και μορφών οργάνωσης. Αυτή η υπόθεση είναι η ραχοκοκαλιά της θεωρητικής, προγραμματικής και οργανωτικής προσπάθειάς μας.
18. Η νέα κομμουνιστική οργάνωση που συγκροτούμε δρα αυτοτελώς και δοκιμάζει τις ιδέες και το πρόγραμμά της στο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Ταυτόχρονα, είναι μεταβατική και εξακολουθεί να επιδιώκει την αυτοϋπέρβασή της. Συνδυάζοντας την πολιτική και οργανωτική συγκρότησή της με διαδικασίες ανασύνθεσης, προς μία νέα, μεγαλύτερη, ποιοτικά ανώτερη, κομμουνιστική οργάνωση και προοπτικά ένα αντίστοιχο κόμμα. Η δραματική υστέρηση του επαναστατικού υποκειμένου ορίζει ως καθοριστικό καθήκον την ανάγκη για συγκέντρωση διανοητικών και εργατικών δυνάμεων με στόχο ένα άλμα στη μαρξιστική θεωρία και το κομμουνιστικό πρόγραμμα. Πρόκειται για είναι πολύμορφο έργο που χρειάζεται να συγκεντρωθεί σε ένα σύγχρονο κομμουνιστικό κόμμα προοπτικά. Πρόκειται για στόχο μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου.
19. Μπροστά μας έχουμε τις ευρωεκλογές της 9^ης Ιούνη. Μία πανευρωπαϊκή εκλογική μάχη κρίσιμη για τους/τις εργαζόμενους/ες και τους λαούς, Όπου προετοιμάζεται μια συμμαχία Δεξιάς και Ακροδεξιάς με σημαντική διαφαινόμενη άνοδο της ακροδεξιάς εντός της. Κι αυτό επειδή, δυστυχώς, οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής Αριστεράς αδυνατούν να παρουσιάσουν μία πειστική εναλλακτική προοπτική για τους λαούς της ηπείρου, δέσμιες σε μεγάλο βαθμό των ρεφορμιστικών και ευρωπαϊστικών αυταπατών που χρεοκόπησαν εκ νέου στην περίοδο της οικονομικής κρίσης. Χρειάζεται επίμονος ενωτικός κινηματικός και πολιτικός αγώνας για την αντιστροφή αυτής της κατάστασης εγχώρια και πανευρωπαϊκά. Με πεποίθηση ότι μία σύγχρονη μετωπική κομμουνιστική πρόταση και σχέδιο μπορεί να συμβάλλει δημιουργικά και ηγεμονικά εντός τέτοιων ευρύτερων διεργασιών.
20. Καμία ψήφος στη ΝΔ στις ευρωεκλογές, γιατί θα αποθρασύνει εκ νέου την κυβέρνηση Μητσοτάκη για να εξαπολύσει νέο γύρο αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, κάτι που άλλωστε έχει προεξοφληθεί σε σημαντικό βαθμό με την επαναφορά των απαιτήσεων των μνημονιακών επιταγών και των κατευθύνσεων του Συμφώνου Σταθερότητας σε όλη την ΕΕ. Καλούμε σε μαζική καταψήφισή της, ώστε να γίνει πιο αδύναμη στην εφαρμογή όλων όσων προωθεί, μέχρι να ανατραπεί.
21. Καλούμε σε μαχητική καταψήφιση και αγώνα απέναντι σε κάθε εκδοχή Ακροδεξιάς. Τόσο της κοινοβουλευτικής (Ελλ.Λύση, Νίκη), όσο και των άλλων μικρότερων σχηματισμών. Ειδικά όσων δίνουν χώρο στους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής και του Κασιδιάρη (Πατριώτες-Εμφιετζόγλου, ΛΑΟΣ-Καμπούρης). Καμία επανάπαυση, ειδικά μετά την αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου.
22. Δεν είναι προς όφελος των εργαζομένων και του λαού ούτε η ψήφος στα κόμματα της συστημικής «Κεντροαριστεράς». Δεν δίνουν ελπίδα ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ που προβάλλει ένα ανερμάτιστο «κεντρώο» αλλά και λαϊκιστικό προφίλ με τη νέα ηγεσία Κασσελάκη, ούτε η άχρωμη τεχνοκρατική-γραφειοκρατική ρητορεία του σημερινού ΠΑΣΟΚ. Δεν αποτελεί απάντηση σε όλα αυτά η συστημική Νέα Αριστερά που επιχειρεί να «ξεπλυθεί» από την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών προβάλλοντας κάποια «νέα» αριστερή ταυτότητα.
23. Δεν έχουν τίποτα ουσιαστικό να προσφέρουν στο εργατικό λαϊκό κίνημα και τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού συνδυασμοί προσωποπαγών λαϊκιστικών πολιτικών σχημάτων, όπως η Πλεύση Ελευθερίας κ.ά. Αποτελούν ευκαιριακά σχήματα για την ανάδειξη προσωπικών φιλοδοξιών, που ταυτόχρονα όμως εξυπηρετούν με συνέπεια τόσο τις αστικές πολιτικές γενικά όσο και συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα και φλερτάρουν ακόμα και με ακροδεξιές και συντηρητικές θέσεις σε διάφορα ζητήματα.
24. Υποστηρίξαμε την ανάγκη και τη δυνατότητα ενός ενωτικού ψηφοδελτίου της ανατρεπτικής Αριστεράς στις ευρωεκλογές. Με ένα μάχιμο πρόγραμμα στη βάση των αναγκαίων αιχμών της συγκυρίας και των αιτημάτων που εκπορεύονται μέσα από τα ίδια τα κοινωνικά κινήματα, με μια γειωμένη κατεύθυνση ρήξης και εξόδου από την ΕΕ και την ΟΝΕ. Με ανοιχτές συνελευσιακές διαδικασίες. Συνενώνοντας δυναμικό που ήδη παρεμβαίνει από κοινού σε πολλούς κοινωνικούς χώρους και κινήματα. Εμπλέκοντας ισότιμα το ανένταχτο δυναμικό του κόσμου του αγώνα που αναζητά μία νέα προοπτική στο χώρο αυτό. Με νέο όνομα και μορφή. Αφήνοντας ανοιχτή την προοπτική για μία νέα ενωτική συσπείρωση της ανατρεπτικής Αριστεράς που τόσο χρειαζόμαστε, μετά τις εκλογές.
25. Αυτή η δυνατότητα δεν υλοποιήθηκε. Δυνάμεις, ρεύματα, αγωνιστές και αγωνίστριες που συμφωνούν ή προσεγγίζουν αυτή τη δυνατότητα διχάστηκαν ανάμεσα στη μάχιμη προώθησή της, όπως προτείναμε κι εμείς, και στην υποταγή της σε άλλα πολιτικά σχέδια. Με τα οποία υπάρχει η ανάγκη προσέγγισης και διαλόγου, αλλά εμφανώς δεν πληρούσαν βασικές προϋποθέσεις στην παραπάνω κατεύθυνση. Επηρεάστηκε, επίσης, από τους δισταγμούς άλλων ρευμάτων. Δεν αποποιούμαστε, όμως, τη δική μας ευθύνη για αυτή την πορεία. Στεκόμαστε αυτοκριτικά πρώτα από όλα σε αυτή, που δείχνει ότι απαιτείται έγκαιρη εκτίμηση των αλλαγών και των καμπών της συγκυρίας, μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, ανάληψη των ευθυνών που μας αναλογούν και λήψη έγκαιρων πρωτοβουλιών.
26. Στις ευρωεκλογές παίρνουν μέρος πέντε αριστεροί συνδυασμοί: ΚΚΕ, ΜεΡΑ25 – Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Μ-Λ ΚΚΕ και ΟΚΔΕ. Παρά την ιδιαίτερη συνεισφορά καθενός από αυτούς στο μαζικό κίνημα, κανένας δεν εκφράζει με επάρκεια τις ανάγκες της περιόδου. Όλες αυτές οι δυνάμεις, και ειδικά οι τρεις μεγαλύτερες λόγω των ευθυνών που τους αναλογούν, έχουν, με διαφορετικό τρόπο η καθεμιά, σημαντικές ευθύνες για τη στασιμότητα, τον κατακερματισμό και την αδυναμία του μαζικού κινήματος να νικήσει.
27. Καλούμε τον κόσμο της Αριστεράς και του κινήματος να συμμετέχει στις ευρωεκλογές και να εκφράσει, όπως κρίνει καλύτερα με την ψήφο του, την αναζήτηση για μια Αριστερά αντισυστημική, μαχητικά διεκδικητική, μετωπική και ενωτική, αντιπολεμική-αντιϊμπεριαλιστική και αντιΕΕ.
28. Με το βλέμμα στραμμένο στους αναγκαίους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες της επόμενης περιόδου και στην ανάγκη οικοδόμησης πλέον μίας Αριστεράς αντίστοιχης της περιόδου, από όσες δυνάμεις ενδιαφέρονται ειλικρινά για αυτό. Από αυτόν το δρόμο δεν παραιτούμαστε. Το αντίθετο, θα αγωνιστούμε με μεγαλύτερη επιμονή, με αυτοκριτική ματιά και με περισσότερες δυνάμεις για να ανοίξει.