Ένας χρόνος από τη συμφωνία σταθμό στη μνημονιακή προσαρμογή – υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ.
Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τη συμφωνία που υπέγραψε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ (δια του Γ. Βαρουφάκη) στο Γιούρογκρουπ της 20ης Φλεβάρη 2015. Συμφωνία που αποτελεί σταθμό στη μνημονιακή προσαρμογή – υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ, στη γρήγορη και οριστική σοσιαλφιλελεύθερη μετάλλαξή του. Με τη συμφωνία αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεκριμένα:
– Πρώτο: Αποδέχτηκε την παράταση και ολοκλήρωση των στόχων του 2ου Μνημονίου και τον ρόλο της Τρόϊκας. Όπως υπογραμμίζει το κείμενο της συμφωνίας: «σκοπός της παράτασης είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των όρων της υπάρχουσας συμφωνίας» (δηλαδή του 2ου Μνημονίου). Σε άλλο σημείο αναφέρει: «Καλωσορίζουμε τη δέσμευση των Ελληνικών Αρχών να εργαστούν σε στενή συνεννόηση με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς και εταίρους. Σε αυτό το πλαίσιο υπενθυμίζουμε την ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Ε.Κ.Τ.). Συμφωνήσαμε επίσης ότι το Δ.Ν.Τ. θα συνεχίσει να διαδραματίζει το ρόλο του». Δηλαδή, το Μνημόνιο, η Τρόϊκα, το Δ.Ν.Τ. ήλθαν και θα μείνουν οριστικά!
– Δεύτερο: Δεσμεύτηκε ότι δεν θα καταργήσει ισχύοντα μνημονιακά μέτρα και ότι δεν θα κάνει μονομερείς ενέργειες, δηλαδή ότι δεν θα πάρει φιλολαϊκά μέτρα. Πιο συγκεκριμένα, στο κείμενο: «Οι Ελληνικές Αρχές δεσμεύονται να απέχουν από οποιαδήποτε κατάργηση μέτρων και μονομερείς αλλαγές στις πολιτικές και στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (Μνημόνια), που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους, την οικονομική ανάκαμψη και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, όπως αξιολογείται από τους θεσμούς».
– Τρίτο: Δεσμεύτηκε και υπέγραψε για την πληρωμή του ληστρικού και ιμπεριαλιστικού χρέους, ενώ υποσχόταν τη διαγραφή του, ολόκληρου ή του μεγαλύτερου μέρους του. Στο κείμενο αναφέρεται ρητά: «Οι Ελληνικές Αρχές επαναλαμβάνουν την κατηγορηματική δέσμευσή τους να τηρήσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές τους, πλήρως και εγκαίρως». Επιπλέον, για την πληρωμή στο διηνεκές, δεσμεύτηκε ο Υπουργός Γ. Βαρουφάκης και στην κα Λαγκάρντ, στις Η.Π.Α. στις 5/4/2015. Η κυβερνητική αυτή δέσμευση ακύρωσε στην πράξη κάθε δυνατότητα άσκησης φιλολαϊκής πολιτικής, εφαρμογής του περιβόητου «προγράμματος της Θεσσαλονίκης», επιστροφής (αναπλήρωσης) των κλεμμένων από μνημόνια, κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις – ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ – ΔΗΜΑΡ εισοδημάτων και δικαιωμάτων.
– Τέταρτο: Αποδέχτηκε τα αιματοβαμμένα πρωτογενή πλεονάσματα του Μνημονίου, που προκύπτουν από την άγρια φορομπηξία (ΕΝΦΙΑ, αυξήσεις στον Φ.Π.Α. κ.ά.) και από τις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και έχουν σκοπό την πληρωμή του τοκογλυφικού χρέους. Το κείμενο της συμφωνίας αναφέρει χαρακτηριστικά: «Οι Ελληνικές αρχές έχουν επίσης δεσμευτεί να διασφαλίσουν τα κατάλληλα δημοσιονομικά πρωτογενή πλεονάσματα ή τα χρηματοδοτικά έσοδα που απαιτούνται, για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους, σύμφωνα με το ανακοινωθέν του Eurogroup, του Νοεμβρίου του 2012».
– Πέμπτο: Αποδέχτηκε την πρωτοφανή εκβιαστική και εξουθενωτική πιστωτική ασφυξία που εφάρμοσαν ΕΕ – ΔΝΤ μέσω Ντράγκι. Στο κείμενο της συμφωνίας της 20/2/15 αναφέρεται συγκεκριμένα: «Μόνο η έγκριση της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης της παραταθείσας συμφωνίας από τους θεσμούς, θα επιτρέψει με τη σειρά της οποιαδήποτε εκταμίευση εκκρεμούσης δόσης του τρέχοντος προγράμματος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) και τη μεταβίβαση των κερδών των Κεντρικών Τραπεζών της Ευρωζώνης από Ελληνικά ομόλογα – SMP για το 2014. Και τα δύο υπόκεινται και πάλι σε έγκριση από το Eurogroup». Ολέθριες συνέπειες αυτής της αποδοχής ήταν τα συνεχή «καψόνια» και το «μαρτύριο της σταγόνας», στη χρηματοδότηση που εφάρμοσαν οι Σόϊμπλε – Ντράγκι. Ήταν η καταφυγή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στην εσωτερική παύση πληρωμών, στον εκτεταμένο εσωτερικό αναγκαστικό δανεισμό, στις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (Π.Ν.Π.) και στην αρπαγή όλων των διαθεσίμων Ο.Τ.Α., Οργανισμών και Ασφαλιστικών Ταμείων, προκειμένου να πληρωθούν, όχι μισθοί και συντάξεις, αλλά οι τοκογλυφικές δόσεις στο Δ.Ν.Τ.
Η συμφωνία του Γιούρογκρουπ της 20/2/2015 ακύρωσε στην πράξη την όποια διαπραγματευτική δυνατότητα είχε προσδώσει στο ΣΥΡΙΖΑ η εκλογική νίκη της 25/1/2015, τον έδεσε οριστικά στο άρμα του Σόϊμπλε, των Μνημονίων και της Τρόϊκας Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ. – Ε.Κ.Τ. Δεν ήταν «διαπραγματευτική απειρία και λάθος» του Γ. Βαρουφάκη. Δεν ήταν αποτέλεσμα της χρόνιας αυταπάτης για τον ρόλο της Ε.Ε. Ήταν συνειδητή πολιτική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ και του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, συγκεκριμένη πολιτική εφαρμογή του αντιλαϊκού δόγματος «πάση θυσία μέσα στο ευρώ και στην Ε.Ε.». Επειδή επρόκειτο για συμφωνία όχι απλώς κακή, όπως είπαν μερικοί, αλλά βαθιά αντιλαϊκή, γι΄ αυτό ακριβώς η συγκυβέρνηση δεν την έφερε για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή, η εσωκομματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ (όλων των εκδοχών) την υποβάθμισε συνειδητά σε «απλό κοινό ανακοινωθέν» και η συντριπτική πλειοψηφία των Μ.Μ.Ε. την απέκρυψε.
Η μετέπειτα μνημονιακή κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν γοργή και εντυπωσιακή: Υποβολή εγχώριας μνημονιακής «πρότασης» σε Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ. – Ε.Κ.Τ. Μετατροπή του 61,3% λαϊκού ΟΧΙ στη μνημονιακή πρόταση Γιούνκερ στο δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη, σε κατάπτυστο ΝΑΙ, που υλοποιήθηκε συγκεκριμένα με τη σύνοδο των πολιτικών αρχηγών στο Προεδρικό Μέγαρο στις 6 Ιούλη 2015 και με τη νέα μνημονιακή πρόταση Τσίπρα (47 συν 8 σελίδες), που ψηφίστηκε από 251 βουλευτές στις 10 Ιούλη 2015 στη Βουλή. Ακολούθησε η υπογραφή του 3ου βάρβαρου Μνημονίου στις 13 Ιούλη στις Βρυξέλλες από τον Πρωθυπουργό, η έγκρισή του στη Βουλή, με τη μορφή των προαπαιτουμένων από 229 βουλευτές στις 15 Ιούλη και από 230 βουλευτές στις 22 Ιούλη. Τέλος, η ψήφιση στην τελική του μορφή, στις 13 Αυγούστου 2015 από 222 βουλευτές του νέου διευρυμένου μνημονιακού μπλοκ ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Ποταμιού, γεγονός που αποτελεί ποιοτική αντιδραστική τομή.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύει για άμεση παύση πληρωμών και διαγραφή ολόκληρου του ληστρικού, τοκογλυφικού, ιμπεριαλιστικού και χιλιοπληρωμένου χρέους. Για την κατάργηση παλιών και νέων μνημονίων, δανειακών συμβάσεων και όλων των εφαρμοστικών νόμων. Για την άμεση αναπλήρωση όλων των μνημονιακών απωλειών, για τη διεκδίκηση – κατάκτηση των σύγχρονων εργατικών και λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων. Για την άμεση έξοδο από ευρώ και Ε.Ε. από αντικαπιταλιστική – διεθνιστική σκοπιά και σοσιαλιστική – κομμουνιστική προοπτική.
Η προώθηση και υλοποίηση ενός τέτοιου συνολικού και συνεκτικού αντικαπιταλιστικού πολιτικού προγράμματος ανατροπής της αντιλαϊκής επίθεσης ΕΕ – ΔΝΤ – ΕΚΤ – κεφαλαίου, προϋποθέτει ένα πανίσχυρο αγωνιστικό μέτωπο αντιπολίτευσης, ρήξης και ανατροπής, ένα ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα από τον υποταγμένο συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ. Χρειάζεται ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Απαιτεί την ισότιμη και προωθητική κοινή δράση, μέσα σε αυτό, των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς. Απαιτεί κυρίως την άμεση και έμπρακτη συγκέντρωση πολιτικών δυνάμεων και αγωνιστών, για τη συγκρότηση ενός ευρύτερου μετώπου – πόλου της αντικαπιταλιστικής, αντιϊμπεριαλιστικής, αντιΕΕ, επαναστατικής και σύγχρονα κομμουνιστικής Αριστεράς.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΡΙΝ την Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016.
