Ο Αντώνης Καρακούσης, σύμβουλος έκδοσης του «Βήματος», χρειάστηκε μία και μόνο σελίδα της εν λόγω εφημερίδας για να διαπιστώσει, εν μέσω γενικευμένων συρράξεων και πολεμικών απειλών ανά τον πλανήτη, το «τέλος του Ιμπεριαλισμού» και το πέρασμα στην εποχή του «Κινεζικού Καπιταλισμού».
Κατόρθωσε, επίσης, μέσα σε λίγες αράδες, να συμπεριλάβει (καλύτερα να πασαλείψει) τις σχετικές θεωρίες των Λένιν, Κάουτσκι, Μπλερ (!), Ζίζεκ και άλλων διανοητών, σύγχρονων και μη, για να καταλήξει τελικά στους Σι Τζινπίνγκ και Ίλον Μασκ και στα οφέλη της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης που βάλλεται από παντού.
Η ανάλυσή του δεν θα άξιζε, κατά τη γνώμη μου, της παραμικρής προσοχής αν δεν περιείχε πλήθος ανακριβειών. Δεν έχει νόημα, εδώ, να αναλύσουμε το πώς προσλαμβάνει (παντελώς επιφανειακά και χοντροκομμένα) αλλά και ερμηνεύει τις αντιλήψεις των Λένιν και Κάουτσκι περί Ιμπεριαλισμού και υπερ-ιμπεριαλισμού αντίστοιχα.
Ούτε την κακοποίηση, εκ μέρους του, της έννοιας του ολοκληρωτικού καπιταλισμού ως «νέου σταδίου ανάπτυξης και κρίσης του σύγχρονου καπιταλισμού» όπως αυτή διατυπώθηκε από το ΝΑΡ τη δεκαετία του 1990.
Ας αρκεστούμε, ενδεικτικά, σε δύο μόνο στοιχειώδεις παρατηρήσεις:
– Ο όρος ύστερος καπιταλισμός -ο οποίος χρησιμοποιείται και στον τίτλο του άρθρου του: «Στα χρόνια του ύστερου καπιταλισμού»- δεν διατυπώθηκε, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, από την βρετανική μαρξιστική Αριστερά στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Για τον ύστερο καπιταλισμό έγραψε διεξοδικά ο σπουδαίος, γεννηθείς στη μεσοπολεμική Γερμανία και με βελγική υπηκοότητα, Ερνέστ Μαντέλ. Το εξαιρετικό βιβλίο του (Ο ύστερος καπιταλισμός) γράφτηκε το 1970-72 και προφανώς αρκεί και μόνο να το ξεφυλλίσει κάποιος για να διαπιστώσει πως ο Μαντέλ δεν ανακαλύπτει κανένα νέο στάδιο του καπιταλισμού ούτε απορρίπτει την λενινιστική θεωρία και πράξη.
– Ο Ζίζεκ, παρά την πληθώρα νεολογισμών που χαρακτηρίζουν τις εκάστοτε απόψεις του, δεν χρησιμοποιεί τον όρο «Κινεζικός Καπιταλισμός» που του αποδίδει ο αρθογράφος αλλά τον όρο «ασιατικός καπιταλισμός».
Όσο δε για την αναφορά του στον σπουδαίο επαναστάτη Κώστα Τζιαντζή, αυτή γίνεται με τρόπο που διαστρεβλώνει κατάφωρα και εκχυδαΐζει την πολύτιμη θεωρητική και πολιτική συνεισφορά του για τη μελέτη του καπιταλισμού της εποχής μας.
Γράφει, μεταξύ άλλων, πως ο Κώστας Τζιαντζής «εισαγάγοντας στην Ελλάδα την έννοια του “Ολοκληρωτικού Καπιταλισμού” αμφισβήτησε το λενινιστικό δόγμα για τον Ιμπεριαλισμό προκαλώντας έντονες αντιδράσεις… »
Προφανώς, είτε δεν έχει διαβάσει τίποτα από τις θεωρητικο-πολιτικές αναλύσεις του Κ. Τζιαντζή είτε αδυνατεί να τις κατανοήσει.
