Ο Πάνος Ρούτσι βγαίνει νικητής τερματίζοντας την απεργία πείνας μετά από έναν αγώνα 23 ημερών προκειμένου ν’ ανοίξει ο τάφος του παιδιού του, που μπαζώθηκε και αυτός στα γρήγορα όπως και ο τόπος του κρατικού εγκλήματος των Τεμπών.
Ο αγώνας του πατέρα Ρούτσι ανάγκασε ολόκληρο τον μηχανισμό συγκάλυψης -κυβερνητικό, νομικό, επιστημονικό, δημοσιογραφικό- να κάνει επανειλημμένες κωλοτούμπες, τη μια πίσω από την άλλη σε διάστημα ολίγων μόλις ημερών, όταν τηλεκάναλα και φυλλάδες της κυβέρνησης απέκλειαν την εκταφή και την επομένη την «επέτρεπαν» μόνο για την λήψη DNA, για να ανακοινώσουν την περασμένη Τρίτη πως μπορούν να γίνουν και τοξικολογικές…
Ο Πάνος Ρούτσι και ο κόσμος που συμπαραστάθηκε στον απεργό πείνας για δικαιοσύνη, πέταξαν στο καλάθι των αχρήστων το εφεύρημα πως η κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει στη δικαιοσύνη. Αυτό μόνο ως ωραίο ανέκδοτο μπορεί να ακούγεται πια!
Παράλληλα διαψεύστηκαν οι «ειδήμονες της νομικής επιστήμης» καθώς και τα κυβερνητικά τηλε-φερέφωνα που «εξηγούσαν» για ποιους λόγους δεν μπορεί να γίνει η εκταφή.
Κάτω από αυτή τη πίεση «ανακάλυψαν» τελικά πως «χωράει» η εκταφή ακόμα και για τοξικολογικές εξετάσεις, αρκεί να διακόψει ο πατέρας Πάνος Ρούτσι την απεργία πείνας το συντομότερο και πάντα πριν την 28η Οκτωβρίου, όταν εκεί παραδίπλα από τη σκηνή του απεργού πείνας για δικαιοσύνη, θα στηθεί και η εξέδρα των επισήμων για τις ανάγκες της παρέλασης.
Μια εικόνα χίλιες λέξεις, έναν σκηνικό από ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου, δυο «εξέδρες» δίπλα δίπλα. Ένα «σύστημα» που ξεμπαζώνει, προκειμένου να εξαφανίσει πειστήρια, και στη συνέχεια μπαζώνει και ασφαλτοστρώνει το κρατικό έγκλημα των Τεμπών. Και παρακεί η σκηνή ενός πατέρα που αξιώνει εκταφή της σορού του παιδιού του, προκειμένου να μάθει ό,τι θα έπρεπε να γνωρίζει από την πρώτη ώρα της δολοφονίας του.
Από το 2024 οι συγγενείς των θυμάτων κινήθηκαν με μηνυτήριες αναφορές σε βάρος ιατροδικαστών για ιατροδικαστικές εκθέσεις με σωρεία σοβαρών παραλείψεων.
Αυτές οι μηνύσεις καταχωνιάστηκαν τότε στο αρχείο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Λάρισας, ακολουθώντας κι αυτές το γενικότερο μπάζωμα της υπόθεσης Τεμπών.
Με την απεργία πείνας για δικαιοσύνη του πατέρα Πάνου Ρούτσι ως ύστατο μέσο για την εκταφή της αλήθειας, μαζί με το κοινωνικό κύμα συμπαράστασης, αναγκάστηκαν τώρα οι ιθύνοντες και ανασύρουν τις καταχωνιασμένες μηνυτήριες αναφορές και ανακοινώνουν ότι επιτρέπουν τη διενέργεια τοξικολογικών εξετάσεων και γιατί όχι και ιστολογικών.
Ο Πάνος Ρούτσι τους νίκησε, αλλά ας μην βιαζόμαστε. Έχουν τόσα δικονομικά «εργαλεία μπαζώματος» που είναι σίγουρο πως, χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα μαζί με τους τηλεοπτικούς διαμορφωτές της κοινής γνώμης, θα προσπαθήσουν να αποδυναμώσουν μέχρι και να εξαφανίσουν τα όποια ενοχοποιητικά στοιχεία βρεθούν από την εκταφή της αλήθειας.
Δεν αγωνίζονται μόνο για να απαλλάξουν κάποιος δικούς τους επώνυμους υπεύθυνους του κρατικού εγκλήματος. Στόχος τους, που θα μεγιστοποιηθεί όσο πλησιάζουμε στα υλικά της πυρόσφαιρας του θανάτου, είναι να αθωώσουν το ένοχο «σύστημά» τους, σ’ όλες τις φανερές και κυρίως κρυφές εκδοχές του. Δεν είναι η σύγκρουση δύο τραίνων που ταράζει το «σύστημα».
Επιμένουν να κρύβουν τι ήταν και σε τι χρησίμευε το εύφλεκτο υλικό που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία, μπαζώνοντας και πετώντας μαζί με τα χώματα βιολογικό υλικό και προσωπικά αντικείμενα των θυμάτων στο ιδιωτικό οικόπεδο «Πηγάδια».
Μακάρι οι εκταφές της αλήθειας να αποκαλύψουν το ένοχο μυστικό τους…
