Ο Βασίλης Δημάκης τον Απρίλιο του 2018, μετά από 32 ημέρες απεργίας πείνας και 8 ημέρες απεργίας δίψας, καθώς και κινητοποιήσεων χιλιάδων αλληλέγγυων είχε «κερδίσει» το δικαίωμα του στην εκπαιδευτική άδεια με βραχιολάκι.H πλήρης διάψευση των υποσχέσεων του Υπουργείου απέναντι του είναι ακόμη μία στιγμή που η ανάσα μας κόβεται. Ο Βασίλης, παρά τη διαβεβαίωση της ΓΓ Αντεγκληματικής Πολιτικής, δεν είχε μεταφερθεί στο κελί του, ώστε να μπορέσει να συνεχίσει την εκπαίδευσή του. Ξεκινάει λοιπόν για τρίτη φορά απεργία πείνας για να διεκδικήσει το αναφαίρετο δικαίωμά του.
Η προσπάθεια καταβαράθρωσης των ελευθεριών και των δικαιωμάτων του λαού είναι αδιάκοπη και εντείνεται μέρα με τη μέρα. Η διάλυση του ηθικού και της αξιοπρέπειας όσων έχουν επιλέξει να αντισταθούν αποτελεί βασικό στόχο και έχει πλέον γίνει εμφανές με πολλούς τρόπους.
Η αθέτηση των υποσχέσεων απέναντι στο Βασίλη δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από μια ξεκάθαρη δήλωση από πλευράς του κράτους. Όσοι δεν υποτάσσονται και δε συμμορφώνονται θα τιμωρούνται με τον πιο σκληρό τρόπο, θα βιώνουν καθημερινό ψυχολογικό πόλεμο, θα στερηθούν τη ζωή.
Ο Βασίλης μπορεί αυτή τη στιγμή να μην έχει κερδίσει τη δυνατότητα να σπουδάσει. Βγήκε όμως νικητής σε μια μεγαλύτερη μάχη, πιο σημαντική. Στάθηκε απέναντί τους με απίστευτη αξιοπρέπεια, δε τους φοβήθηκε, δεν εγκατέλειψε.
Και αυτό το θάρρος του είναι η σπίθα για τις φωτιές του μέλλοντος. Δεν πρόκειται να αφήσουμε το Βασίλη μόνο του. Ο Βασίλης είναι ένας από εμάς και αυτή τη στιγμή βασανίζεται από το ελληνικό κράτος. Δίνει όμως ένα μεγαλειώδη αγώνα από τις φυλακές όχι μόνο για τον εαυτό του μα και για τους υπόλοιπους κρατουμένους, για όλους εμάς. Είναι χρέος μας αυτός ο αγώνας να γίνει μαζική λαϊκή διεκδίκηση, παρουσία στο δρόμο, κατάκτηση .Δε θα δεχθούμε η ζωή κανενός να γίνεται παιχνίδι στο βωμό της κυβερνητικής επίδειξης δύναμης. Άλλωστε ο λαός που υποφέρει, πεινάει, καταστέλλεται γνωρίζει πως μόνο εμείς οι ίδιοι σώζουμε τους εαυτούς μας.
Δήλωση Βασίλη Δημάκη, 23/05/2020:
«Σήμερα 23/05/2020 διανύω την 29 ημέρα καραντίνας, 14 στα Γρεβενά και 15 στα υπόγεια των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού και όχι στο κελί μου όπως θα έπρεπε και υποσχέθηκε, η θλιβερή Σοφία Νικολάου.
Κοροϊδεύοντας πρώτα απ’ όλα εμένα κι έπειτα όσους-ες στήριξαν τον αγώνα μου για ισότιμη εκπαίδευση κατά την κράτηση.
Όπως είναι γνωστό σε καμία καραντίνα δεν ήμουν σε αυτές τις 15 μέρες , όπως ακριβώς συμβαίνει με την ανοχή της εδώ διευθύντριας του Κ2 αφού έχει καταγγελθεί πλέον επίσημα και στην κ. Νικολάου αλλά και στην επόπτρια του συγκροτήματος Κορυδαλλού Κα. Νταγιάντα εγγράφως, όπως ακριβώς συμβαίνει, συνεχίζω, και στις γυναικείες φυλακές ακριβώς από πάνω μας αφού σε ένα κελί καραντίνας τοποθετούνται καθημερινά νέες κρατούμενες στον ίδιο χώρο με τις ήδη υπάρχουσες.
Με λίγα λόγια στοιβάζονται σε ένα χώρο χωρίς την τήρηση των γνωστών σε όλους μας πια υγειονομικών πρωτοκόλλων. Οπότε Κύριε Τσιόδρα, τι έχετε να πείτε για τα παραπάνω;
Που έχετε πετσοκόψει τον ήδη εξουθενωμένο λαό στα πρόστιμα των 150 ευρώ; Η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι ίδια, δεν διαφοροποιείται εκ της ιδιότητας που έκαστος φέρει.
Όλα τα παραπάνω, με μια επίσκεψη ενός άμεμπτου εισαγγελέα, είναι άμεσα διαπιστώσιμα.
Επειδή από πάντα ένα κι ένα ίσον δύο ή μας δουλεύετε όλους τους πολίτες ψιλό γαζί ή η αξία της ζωής των κρατουμένων δεν εξισώνεται επ’ ουδενί με των υπολοίπων πολιτών.
Τα παραπάνω θεωρήστε τα ως «κύκνειο άσμα» από τον γράφοντα…
Όλη αυτή η ταλαιπωρία δίχως τέλος που περνώ από τις 16/04/2020, ο εκδικητικός βασανισμός μου μέχρι κι ετούτη τη στιγμή που γράφω τη δήλωση αποχής μου απ’ τα πάντα, ο εμπαιγμός και η κοροϊδία μου από την Γ.Γ Εγκληματικής πολιτικής με οδήγησαν εκεί που απευχόμουν να οδηγηθώ, στην πλήρη αποθάρρυνση μου από την εκπαιδευτική διαδικασία και απ’ όλα από όσα μόχθησα μέχρι τώρα με τον μηδενισμό της στήριξης τόσων ανθρώπων, πολιτών, φορέων, ανθρωπιστικών οργανώσεων, καθηγητών, συμφοιτητών, καλλιτεχνών και άλλων από την ηγεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της κατάπτυστης Νικολάου με τους στοχευμένους και πονηρούς χειρισμούς της.
Αρνούμαι ως βαθιά Δημοκράτης να γίνω μέρος των σαδιστικών της σχεδίων.
Ο άνθρωπος, κυρία Νικολάου, πεθαίνει μια φορά και όχι δύο-τρείς-τέσσερις και δεν ξέρω πόσες φορές ακόμα εσείς σχεδιάζετε. Δεν θα σας δώσω τη χαρά. Με τις φασιστικές σας
Γκεμπελικού περιεχομένου μεθόδους εκτελέσατε οτιδήποτε δημοκρατικό ζούσε μέσα μου, κι όπως σας έχω πει και παλαιότερα για κανένα λόγο δεν θα με μετατρέψετε – και ειδικά εσείς που δεν σας υπολήπτομαι – σε κάτι που εσείς θα θέλατε προς επίρρωση των κατάπτυστων προηγούμενων και ενίοτε ανορθόγραφων δελτίων τύπου του Υ.Π.Π. σίγουρα δεν είμαι ο άνθρωπος που η Σοφία Νικολάου (ή πινόκιο) θα βγάλει όλα τα απωθημένα και τα ψυχικά τραύματα της επάνω μου, είμαι πολύ λεύτερος παρά την μακρόν κράτηση μου για να δεχτώ και δη μάλιστα σε δημόσια θέα κάτι τέτοιο, είμαι φύσει ελεύθερο ον και τηρώ το δικαίωμα μου στην αυτοδιάθεση. Από τα προρρηθέντα συμφραζόμενα, παραιτούμαι από την εκπαιδευτική διαδικασία γιατί κουράστηκα, απηύδησα και απογοητεύτηκα παντελώς. Σοφία Νικολάου είσαι ένας παλιάνθρωπος!
Θέλω να ευχαριστήσω τον καλύτερο υπερασπιστή που θα μπορούσα ποτέ να έχω, τον κύριο Θ. Καμπαγιάννη που έκανε τα πάντα αλλά ο φασισμός με όρους βιολογίας
είναι καρκίνος και δεν νικιέται εύκολα. Τον Κύριο Πέτρο Δαμιανό, πρώτο μου δάσκαλο και υπέροχο άνθρωπο και να τους ζητήσω συγνώμη που δεν μπορώ να ακολουθήσω όσα τότε στη συνάντηση μας εδώ εκατέρωθεν συμφωνήσαμε, αλλά ειλικρινά με ξεπερνάει όλο αυτό που συμβαίνει εδώ και κοντά 40 μέρες…
Έλενα μου εσένα για τα πάντα!
Όπως επίσης κάθε έναν ξεχωριστά για την στήριξη του!
Εύχομαι με την ίδια θέρμη να στηρίξετε την κοινωνία να απαλλαγεί από τους φασίστες και τα ορφανά του Γκέμπελς που κατατρώγουν σα σαράκι τον θεσμικό κορμό του κράτους
αποδομώντας κάθε θεσμικό πυλώνα στήριξης της Δημοκρατίας.
Από σήμερα θα αρνηθώ τροφή νερό κι οποιαδήποτε επικοινωνία με τον οποιονδήποτε χωρίς να διεκδικώ τίποτα παρά μόνο δημοκρατία «ο πιο φθοροποιός αγώνας είναι αυτός για τ’ αυτονόητο.»
Σας ευχαριστώ από καρδιάς όλους!!!
Υ.Γ.: Άι στο γεροδιάολο κυρά μου! Μπράβο σου, τα κατάφερες…
Μετά τιμής,
Δημάκης Βασίλειος»
