Ο κοινός στόχος τους, να αδειάσουν την αγορά από τα μικρομάγαζα, δεν σημαίνει ότι και μεταξύ τους είναι σε αναστολή ο ανταγωνισμός για το ποιος θα κυριαρχήσει στην αγορά.
Η σύγκρουση των βουβαλιών, αφανίζει σίγουρα τα βατράχια, αλλά παράλληλα, μπορεί να αναδείξει άλλο ηγεμόνα.
Στους ομίλους, στις αλυσίδες, στο συσσωρευμένο μεγάλο κεφάλαιο δεν τους φτάνει, δεν τους αρκεί, το πολύ μεγάλο ποσοστό της αγοράς, θέλουν το 100%
Αυτά τα οικονομικά βουβάλια ελέγχουν και ιδιωτικοποιούνται ποσοστά που ξεπερνούν το 80% στους τομείς που δραστηριοποιούνται (πχ: διατροφή, επικοινωνία, ηλεκτρικά είδη, τεχνολογία, καλλυντικά, παιχνίδια, υγεία, υποδομές, κατασκευές, κλπ)
Η οικονομική τους παντοδυναμία, τους παρέχει τη δυνατότητα χειραγώγησης των πολιτικών ηγεσιών κεντροδεξιών και σοσιαλδημοκρατικών όχι μόνο στη χώρα μας.
Ανεξάρτητα από τους ανταγωνισμούς τους, συμπλέουν, ομονοούν και ενιαία απαιτούν και επιβάλουν, νομοθετικά πλαίσια που υπηρετούν τις επιδιώξεις τους.
Η απελευθέρωση του ωραρίου, η ελαστική εργασία, η ευχέρεια εγκατάστασης τους μέσα στα κέντρα των αγορών, η κατάργηση της Κυριακής αργίας, οι φοροαπαλλαγές τους, ο πακτωλός των διευκολύνσεων, προσφορές, εκπτώσεις, δώρα, οι αόρατες offshore, αποτελούν προϋποθέσεις για τον ολιγοπωλιακό έλεγχο της αγοράς που πριν τις διατυπώσουν οι κυβερνήσεις τις καθιστούν νόμους.
Όλοι αυτοί παράλληλα με τη φυσική διακίνηση είχαν και έχουν οργανώσει και την ηλεκτρονική αντίστοιχα, σφίγγοντας ακόμη πιο πολύ τη μέγγενη στους κροτάφους του εμποράκου.
Η καπιταλιστική οικονομική κρίση ισχυροποίησε τη δεσπόζουσα θέση τους εμπορικά.
Τα λουκέτα σε δεκάδες χιλιάδες μικρομάγαζα και η επιστροφή εργασιακά στο μεσαίωνα τους πηγαίνει ακόμα πιο ψηλά, ενταφιάζοντας ταυτόχρονα τα μικρομάγαζα.
Σήμερα στις συνθήκες τις πανδημίες, η κυβέρνηση υποχρεώθηκε υγειονομικά να κρατήσει κλειστά τα μεγαλοκαταστήματα τους, το έκανε γιατί οι διάδρομοι τους, με το συνωστισμό και το συγχρωτισμό αποτελούν λεωφόρους για την εξάπλωση του ιού.
Αντίθετα το κλείσιμο του μικρομάγαζου -καθολικά- πανελλαδικά δεν επιβλήθηκε από υγειονομικούς λόγους αλλά για να μη χάσουν ούτε 1 μονόλεπτο τζίρου οι υπεραγορές.
Το click away δεν εφευρέθηκε για να γλείψει κάνα κοκαλάκι το μικρομάγαζο αλλά για να μην αμφισβητηθεί η αξιοπιστία της ηλεκτρονικής συναλλαγής μέσα από την αδυναμία τους να ανταποκριθούν στην πλημμυρίδα των παραγγελιών τους.
Οι πιέσεις και οι διαμαρτυρίες του jumbo για τα σούπερ μάρκετ, τα διαφυγόντα κέρδη του και οι σχετικοί κυβερνητικοί ελιγμοί, αφορούν την δική τους αντιπαράθεση για την ηγεμονία στην αγορά και μόνο αφανισμό επιφυλάσσουν για τους αυτοαπασχολούμενους.
Ο Αρμαγεδδώνας όμως που βιώνει το μικρομάγαζο δεν είναι φυσικό φαινόμενο, είναι ο σιδηρόδρομος των συνεπειών που η οικονομική ελίτ και το πολιτικό προσωπικό έχουν τραχιοδρομήσει για την ύπαρξη του.
Φυσικά όπως πάντα σχεδόν, συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, ο απέναντι σου, ο πολιορκητής σου αναζητά και πάντα βρίσκει, εντός των τειχών σου πρόθυμους, εφιάλτες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν.
Οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές σε συλλόγους, ομοσπονδίες, συνομοσπονδία, διαπρέπουν με τη στάση τους.
Οι νεοφιλελεύθεροι ρήτορες επίσης με τις συμβουλές τους.
Η προσφυγή στην ατομική καπατσοσύνη, η επιλογή ατομικών πρακτικών, η προσχώρηση στην αντίληψη κοίτα πως θα τα βολέψεις εσύ γιατί κανείς δεν θα σου δώσει να φας αποτελούν το εισιτήριο για το φευγιό του μικρέμπορα από την αγορά.
Η επιβίωση και η παραμονή υποχρεώνει σε απόφαση και επιλογή σύγκρουσης με τη μοιρολατρία, την ηττοπάθεια, το συμβιβασμό και την υποταγή.
Υποχρεώνει σε μαζικότητα, μαχητικότητα και αδιαλλαξία.
Υποχρεώνει στην πιο σκληρή αντιπαράθεση με τις φωνές της συναίνεσης, του κοινωνικού διαλόγου της διαβούλευσης και των ήπιων τόνων.
