Τα πρόσφατα αποτελέσματα των μετρήσεων των λυμάτων της Αττικής εν μέσω του 2ου lockdown, από την ομάδα του καθηγητή αναλυτικής Χημείας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Νικόλαου Θωμαΐδη, επιβεβαιώνουν τους φόβους αρκετών επιστημόνων που αρκετό καιρό τώρα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις στον ψυχικό κόσμο των πολιτών λόγω του παρατεταμένου εγκλεισμού.
Όλο και περισσότερα δεδομένα ενισχύουν την παραδοχή ότι η επιλογή του lockdown ως μέσο αντιμετώπισης της πανδημίας, αυξάνει τα ποσοστά των ψυχικά νοσούντων ασθενών, των περιστατικών βαριάς κατάθλιψης καθώς και τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας την στιγμή που και η αποτελεσματικότητα του ως μέσο αναστολής της διασποράς του ιού τίθεται εν αμφιβόλω. Ως εκ τούτου η δραματική αύξηση, που φτάνει σύμφωνα με την μελέτη ως και τον διπλασιασμό, της χρήσης κοκαΐνης, αμφεταμίνης, αγχολυτικών και αντικαταθλιπτικών φαρμάκων έρχεται να επικυρώσει τις ανησυχίες αυτές και να καταδείξει το οριακό σημείο στο οποίο βρίσκεται η κοινωνία μας σήμερα.
Η εκρηκτική αυτή συνθήκη που διαμορφώνεται στην κοινωνία, σε συνδυασμό με την βίαιη υποχώρηση της οικονομίας λόγω του συνεχιζόμενου αποκλεισμού δικαιολογεί την στροφή της Κυβέρνησης προς την αυταρχική θωράκιση του κράτους με την αύξηση της καταστολής και την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων ως απάντηση στις μελλοντικές αντιδράσεις που κυοφορούνται. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και η εκ νέου απαγόρευση των δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων για την οποία ψευδώς αναφέρθηκε ότι πρόκειται για εισήγηση της αρμόδιας Εθνικής Επιτροπής Προστασίας Δημόσιας Υγείας, κάτι που διέψευσε το μέλος της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων, Αλκιβιάδης Βατόπουλος. Μια απαγόρευση η οποία ορθώς επισημάνθηκε από αρκετά δημοσιεύματα ότι ο μόνος της στόχος ήταν το παν εκπαιδευτικό συλλαλητήριο και οι αντιδράσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας ενάντια στον νόμο έκτρωμα της υπουργού παιδείας το οποίο προσπαθεί κυριολεκτικά να το περάσει νύχτα.
Δεν είναι πρώτη φορά όμως που χρησιμοποιείται η επιτροπή για τις πολιτικές σκοπιμότητες της κυβέρνησης. Πρόσφατες είναι οι καταγγελίες του Σπύρου Ζακυνθινού, καθηγητή Εντατικής Θεραπείας – Πνευμονολογίας του ΕΚΠΑ, διευθυντή της μονάδας εντατικής θεραπείας του Ευαγγελισμού και μέχρι προσφάτως μέλος Επιτροπής Λοιμωξιολόγων – απ’ την οποία παραιτήθηκε – σχετικά με τα πρακτικά της επιτροπής τα οποία δεν δίνονται στην δημοσιότητα.
Εν αναμονή του 3ου κύματος κορονοϊού το οποίο οι επιστήμονες το τοποθετούν μέσα στον Φλεβάρη, θα πρέπει να ληφθούν έστω και τώρα έκτακτα μέτρα υπέρ της δημόσιας υγείας, της παιδείας και των μέσων μαζικής μεταφοράς, μαζί με τα αναγκαία μέτρα της ατομικής υγιεινής, τα μαζικά τεστ κορονοϊού και την ιχνηλάτηση των κρουσμάτων, ώστε να υπάρξει ένα συντεταγμένο σχέδιο διαχείρισης της κρίσης. Χαρακτηριστικό είναι ότι ανοίγουν τα σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και η σχολική κοινότητα οδηγείται χωρίς κανένα μέτρο, πέρα από το άνοιγμα των παραθύρων, σε τμήματα με 28 παιδιά και χωρίς τελικά την διενέργεια rapid test, όπως είχαν υποσχεθεί. Επίσης πρέπει άμεσα να αρθούν οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας οι οποίες πλέον εντάσσονται στο όριο του παράλογου. Η απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 21:00 ή και τις 18.00 σε αρκετές πόλεις της χώρας, η πρόθεση για αύξηση του κόστους των προστίμων ή ακόμα και τα μηνύματα για την μετακίνηση των πολιτών, έχουν δείξει στην πράξη ότι απλώς δεν λειτουργούν.
Εν κατακλείδι αν όντως η κυβέρνηση νοιάζεται πραγματικά για την πορεία της πανδημίας και την υγεία του Ελληνικού λαού, θα πρέπει να το δείξει στην πράξη και να υπάρξει άμεσα παύση όποιου νομοθετικού έργου δεν εξυπηρετεί την προστασία της ανθρώπινης ζωής και των κοινωνικών αναγκών. Είναι αν μη τι άλλο υποκριτικό, οι κυβερνώντες να εγκαλούν τους πολίτες για την εθνική ομοψυχία που πρέπει να δείξουν απέναντι στον κοινό εχθρό της πανδημίας και την ίδια στιγμή να προωθούν μια ευρεία γκάμα κατάπτυστων νομοσχεδίων τα οποία καταστρατηγούν κάθε έννοια δημοκρατικού δικαιώματος στην εργασία και την παιδεία.
Πλέον είναι σαφές ότι η κυβέρνηση προσπαθεί, εκτός από το να κάνει πολιτική διαχείριση της πανδημίας, να κανονικοποιήσει την κατάσταση εξαίρεσης και να δημιουργήσει μια κληρονομιά που θα μας μείνει και για μετά την πανδημία.