Εφημερίδα Η εποχή
Έφυγε από τη ζωή ο συνάδελφος Θοδωρής Βλάχος σε ηλικία 72 ετών. Ο Θοδωρής γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ και εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα. Ο Θοδωρής ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος με φλόγα και μαχητικότητα, με βροντερή φωνή και δυνατό γέλιο που γέμιζε το χώρο και το χρόνο που ήμασταν μαζί.
Την περίοδο της χούντας ήταν φοιτητής στην ΑΣΟΕΕ και υπήρξε ένας από τους 12 που υπέγραψαν τη γνωστή ως «Μελέτη των 12» τον Γενάρη του ‘73 με θέσεις για τη σχολή… και τις ακαδημαϊκές ελευθερίες για το ελληνικό πανεπιστήμιο. Υπήρξε η πρώτη αντιστασιακή ενέργεια στο φοιτητικό χώρο επί χούντας και προξένησε την άμεση αντίδραση του καθεστώτος.
Οι 12 φοιτητές, ανάμεσά του και ο Θοδωρής, κλήθηκαν με απαίτηση των συνταγματαρχών σε πειθαρχικό από την Πρυτανεία με σκοπό την αποβολή τους. Την ημέρα της παραπομπής τους στο Πειθαρχικό (5 Φλεβάρη του ΄73) το μεγάλο προαύλιο της ΑΣΟΕΕ πλημμύρισε από 1.500 φοιτητές που φώναζαν συνθήματα και τραγουδούσαν απαγορευμένα τραγούδια από το «Πότε θα κάνει ξαστεριά» μέχρι Θεοδωράκη. Αυτή η φοιτητική συγκέντρωση, η πρώτη μαζική αντιδικτατορική εκδήλωση στην Ελλάδα, αποτέλεσε τον προάγγελο της κατάληψης της Νομικής το Φλεβάρη και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη. Ο Θοδωρής στήριξε το ρεύμα της αντιΕΦΕΕ στη διάρκεια της φοιτητικής του ζωής.
Ο Θοδωρής όπως και άλλοι φοιτητές στρατεύτηκαν αναγκαστικά από τη χούντα, προκειμένου να απομακρυνθούν από τα Πανεπιστήμια ως επικίνδυνοι ταραξίες, και υπηρέτησε στον Έβρο.
Στις 30/11/1973 συνελήφθηκε και κρατήθηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, όπου υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια.
Έγινε μέλος του ΚΚΕ και συνδικαλιστής στην Εθνική Τράπεζα. Το 1989 διαφώνησε με την πολιτική του ΚΚΕ και τη στήριξη-συμμετοχή του Ενιαίου Συνασπισμού (ΚΚΕ-ΕΑΡ) στις συγκυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα και αποχώρησε-διαγράφτηκε από το ΚΚΕ και από την Ενιαία σ.κ.
Εντάχτηκε για ένα διάστημα στο ΝΑΡ-Νέο Αριστερό Ρεύμα και μετά στην Οργάνωση Κομμουνιστική Ανασύνταξη και αργότερα ανένταχτος.
Μάκης Μπαλαούρας
Αγέρωχος κομμουνιστής ήθελε να είναι
Συμφοιτητής μας στη ΑΣΣΟΕ το 1972, συναγωνιστής μας ενάντια στη χούντα. έβαλε την υπογραφή του στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας. Ψηλός και αγέρωχος κομμουνιστής ήθελε να είναι. Όχι μόνο για να γκρεμίσουμε τη χούντα αλλά και το σύστημα που φτιάχνει χούντες. Στη μελέτη των 12 της ΑΣΣΟΕ ήταν πρώτη η υπογραφή του, την κράτησε άσβεστη και έγινε η υπερηφάνεια του. Περιουσία για τα παιδιά μας που δεν θα μάθουν την προσφορά του στο φοιτητικό αντιδικτατορικό κίνημα γιατί παρέμεινε ένας από τους αφανείς αγωνιστές. Έφυγε, παραμένοντας στα μετόπισθεν γιατί ο αγώνας συνεχίζεται εναντίον του απολυταρχικού καπιταλιστικού συστήματος, της εκλεγμένης δικτατορίας, εναντίον στους ιμπεριαλιστές, εκμεταλλευτές της ζωής των ανθρώπων για Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία που μαζί φωνάξαμε, γιατί το Πολυτεχνείο δεν τελείωσε…
Δημήτρης Παπαχρήστος
