Τα τρέχοντα γεγονότα ήρθαν ως αποτέλεσμα της συσσώρευσης πολλών δεκαετιών αποικιοκρατίας, κατοχής και καταπίεσης. Ειδικά από το 2008, που γίναμε μάρτυρες χιλιάδων θυμάτων και τραυματιών μεταξύ των ανθρώπων μας που παγιδεύτηκαν στην ανοιχτή φυλακή της Γάζας, παρόμοια με τα πρώην ναζιστικά γκέτο στην Ευρώπη και πραγματοποιήθηκαν από ισραηλινά εγκλήματα. Ακολούθησαν διαδοχικές επιθέσεις στη Λωρίδα της Γάζας και τις υποδομές της, οι οποίες έχουν ανακατασκευαστεί περισσότερες από μία φορές.
Η τρέχουσα εθνική μας παλαιστινιακή πραγματικότητα δεν περιορίζεται μόνο στη Γάζα, αλλά μάλλον σε όλες τις πόλεις και τα στρατόπεδα σε όλη την κατεχόμενη γη μας, που σήμερα γίνονται μάρτυρες της βάρβαρης εισβολής και της επίθεσης της κατοχής και των εποίκων της με καθημερινές δολοφονίες με ρυθμό έναν θάνατο την ημέρα για έξι μήνες, καθώς και τα ολοκαυτώματα στην Huwwara και σε άλλα μέρη και αυτό που συμβαίνει τώρα στη Γάζα. Αλληλεπικαλυπτόμενη σκηνή του θαύματος της αντίστασης μεταξύ του παλαιστινιακού λαού μας στη Γάζα, τη Δυτική Όχθη και την κατεχόμενη Ιερουσαλήμ, που έδωσε νέα ελπίδα στον λαό μας στην ικανότητά του να νικήσει τον ισραηλινό κατακτητή, ειδικά με αυτό που συνοψίστηκε στην 7η Οκτωβρίου και ηρωισμός εναντίον των Ισραηλινών στρατιωτών και των αποικιοκρατών εποίκων.
Το παλαιστινιακό σχέδιο εθνικής απελευθέρωσης, με τους στόχους του να νικήσει το αποικιακό σχέδιο και να εργαστεί για να ωριμάσει όλες τις προϋποθέσεις και τους παράγοντες που απαιτούνται για αυτή τη νίκη προς το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, την εθνική ανεξαρτησία και την ανατροπή του καθεστώτος του απαρτχάιντ, συνίσταται στην χρησιμοποίηση όλων των δυνατοτήτων για να το επιτύχουμε. Είναι κάτι που απαιτεί να αντιμετωπίσουμε μια σειρά από τρέχουσες προκλήσεις σε παλαιστινιακό, αραβικό και διεθνές επίπεδο, οι οποίες πρέπει να συνοψιστούν με τη σταθερότητα της ιστορικής εθνικής πολιτικής θέσης και την κατανόηση των διεθνών αλλαγών σήμερα που στοχεύουν στην αμερικανική ηγεμονία ενώ παρατηρούμε την άνοδο των νέων δυνάμεων προς έναν πιο δίκαιο κόσμο. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες, από την άλλη πλευρά, για να διατηρήσουν την ηγεμονία τους, θέλουν να πυροδοτήσουν πολλές εστίες εντάσεων και πολέμων και να τις συνδέσουν με τρόπο που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των στρατιωτικών και χρηματοπιστωτικών βιομηχανικών συγκροτημάτων τους υπό το πρίσμα της φθίνουσας οικονομικής τους κατάστασης και την επιβαλλόμενη αντιπαράθεση με την Κίνα και τη Ρωσία από την άλλη.
Η συνειδητοποίηση του τι αντιμετωπίζουμε στη γη της Παλαιστίνης είναι ένα σύνθετο, αποικιοκρατικό έργο διωγμών που αντιπροσωπεύει μια επέκταση των αποικιακών φιλοδοξιών της Δύσης, τις οποίες καθιέρωσε σε βάρος μας, των αρχικών ιδιοκτητών της γης, το 1948. Αντιπροσωπεύει, στις πολλαπλές πολιτικές και τους μετασχηματισμούς της, μια διάσταση της νέας μορφής αποικιοκρατίας των εποίκων και των αυτοκρατορικών φιλοδοξιών της Δύσης που δεν έχουν τελειώσει. Όχι μόνο στην πραγματικότητά μας, αλλά στην Αφρική, την Ανατολική Ευρώπη, τα Βαλκάνια, τη Θάλασσα της Κίνας και τις προσπάθειές τους στη Λατινική Αμερική μέχρι στιγμής, παρά την ήττα τους από εκεί αριστερές δυνάμεις. Και η πρακτική της κατοχής και οι πολλαπλές πολιτικές της που βασίζονται στον κανόνα της εξάλειψης και του αποκλεισμού των μη Εβραίων, συμβολικά και ουσιαστικά, και του παλαιστινιακού λαού μας, και οι δεδηλωμένοι στόχοι που η ισραηλινή κατοχή προσπαθεί να επιτύχει μέσω της πρακτικής της πολιτική εθνοκάθαρσης και το έγκλημα της Νάκμπα, που συνεχίζεται από το έτος 1948 έως τώρα, και το οποίο ασκεί αυτή η ιδεολογία. Ο ρατσιστικός αποκλειστικός Σιωνισμός και η σιωπή της Δύσης και ακόμη και η συνεργασία της για την εφαρμογή τους προστατεύει το κράτος κατοχής από την ευθύνη και την τιμωρία.
Εδώ επαναλαμβάνω αυτό που μετέφερε ο φυλακισμένος ηγέτης Μαρουάν Μπαργκούτι στην ομιλία του στη διαδήλωση αλληλεγγύης στην Αθήνα. Η ίδρυση της παλαιστινιακής εθνικής ταυτότητας αντιπροσωπεύεται διπλά από την αντίσταση και την απελευθέρωση και κάθε υποχώρηση από την μία ή και τις δύο αυτές θεμελιώδεις αρχές ανοίγει το δρόμο για υποταυτότητες που μπορούν να προχωρήσουν, και αυτό κάνει την ενότητα της επιλογής, που αντιπροσωπεύεται από την αντίσταση, και την ενότητα του στόχου, που αντιπροσωπεύεται από την απελευθέρωση, δομικά στοιχεία της παλαιστινιακής εθνικής ταυτότητας».
Επομένως, εξετάζοντας τα θέματα και τα γεγονότα μεμονωμένα από όλες τις διάφορες διαστάσεις τους, που αντιπροσωπεύονται εδώ και δεκαετίες από τα εγκλήματα της εθνοκάθαρσης έως την πραγματική πρακτική του απαρτχάιντ κατά του λαού μας σε όλη την ιστορική γη της Παλαιστίνης, χωρίς να ξεχνάμε ότι το έργο τους φυσικά εκτείνεται πέρα από τη Λωρίδα της Γάζας, τη Δυτική Όχθη και την Ιερουσαλήμ καθώς τα σύνορα της οντότητάς τους ξεπέρασαν τα σύνορα που έδιναν το ψήφισμα 181 του ΟΗΕ τότε, όλη η Παλαιστίνη είναι ο πυρήνας και το θεμέλιο αυτού.
Αντίθετα, οι στόχοι του για «το Μεγάλο Βασίλειο ή Γη του Ισραήλ» σύμφωνα με τις βιβλικές και σιωνιστικές πεποιθήσεις τους υπερβαίνουν τις διαστάσεις του χάρτη της Παλαιστίνης για να συμπεριλάβουν περιοχές ευρύτερες από τη γεωγραφία ορισμένων χωρών στην αραβική περιοχή και ακόμη και μέρος της Κύπρου σύμφωνα με τους χάρτες που ανακοίνωσε η κυβέρνηση της τριάδας, Νετανιάχου, Μπεν Γκβίρ και Σμότριτς, και μαζί τους ο Γκαντς σήμερα, αφού πριν από λίγες ημέρες εντάχθηκε στην κυβέρνηση συναίνεσης για τον πόλεμο και την επιθετικότητα. Αυτό είναι το έργο που επιδιώκουν σήμερα μέσω συμφωνιών εξομάλυνσης με αρκετές αραβικές χώρες, υπό αμερικανικές οδηγίες, σύμφωνα με το όραμα της νέας Μέσης Ανατολής, που δεν έχει ξεφύγει από τους υπολογισμούς των στρατηγικών της σχεδίων για την περιοχή, που στοχεύουν πρωτίστως την εθνική μας υπόθεση και επαναλαμβάνουν ό,τι έκαναν στη Λατινική Αμερική τη δεκαετία του εβδομήντα του περασμένου αιώνα, καθώς και στην Ελλάδα, την Κύπρο πριν από δεκαετίες και τα Βαλκάνια τώρα, για να τους επιβάλουν μια πραγματικότητα πιστή χτυπώντας τα εθνικά κινήματα και τους επαναστατική κληρονομιά, και μέσω κλιμάκωσης εποικισμών, προσάρτησης περιοχών, ιουδαϊσμό της Ιερουσαλήμ, πολιορκώντας την με το τείχος του απαρτχάιντ και πραγματοποιώντας καθημερινές δολοφονίες στη Δυτική Όχθη και την Ιερουσαλήμ, επιπλέον της βάρβαρης επίθεσης που στοχεύει τον λαό μας με ποσότητα βομβών που συμπεριλαμβάνει κι όσα που απαγορεύονται διεθνώς. Επομένως αυτό που συμβαίνει είναι ένα ολοκαύτωμα με όλη τη σημασία της λέξης εναντίον του λαού μας στη Γάζα.
Ο ορισμός του αποικιακού σχεδίου τους προϋποθέτει τον στόχο της ήττας και της διάλυσής του. Δεν είναι ούτε εταίρος στην ειρήνη υπό το πρίσμα της παρακμής των ετερόκλητων κοινωνιών τους προς τη ρατσιστική δεξιά παρά την κρίση τους, ούτε γείτονας που επιδιώκει σταθερότητα στην περιοχή και είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την επίτευξη πολιτικής διευθέτησης με το ρατσιστικό κράτος τους υπό το πρίσμα του υπάρχοντος σιωνιστικού αποικιακού καθεστώτος, γιατί αυτό έρχεται σε σύγκρουση με τις συνιστώσες, τις αναφορές, τη μεθοδολογία, τις σταθερές και τα συμφέροντά του που αντιπροσωπεύει το παγκόσμιο σιωνιστικό κίνημα και τα εργαλεία του.
Ο παλαιστινιακός απελευθερωτικός αγώνας είναι αναπόσπαστο μέρος του παγκόσμιου απελευθερωτικού αγώνα για ελευθερία, δικαιοσύνη, ισότητα, ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ειρήνη. Θεωρώντας το αποικιακό καθεστώς στην Παλαιστίνη ως εντολή και πυλώνα του διεθνούς αποικισμού, είναι φυσικό για το παλαιστινιακό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα να βρει βάθος, συμμαχία και αλληλεγγύη μαζί του σε όλα τα μέρη της γης, ιδιαίτερα με τους λαούς, τις δημοκρατικές δυνάμεις, και τις δυνάμεις της ελευθερίας και της δικαιοσύνης. Αυτό εκφράστηκε από το ευρύ παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης και αυτό που αντιπροσωπεύουν οι διαδηλώσεις των λαών σε όλα τα στάδια της ισραηλινής τρομοκρατίας εναντίον του λαού μας. Αυτό βλέπουμε επίσης αυτές τις μέρες στις πρωτεύουσες διαφόρων χωρών στην Ελλάδα όσον αφορά τη λαϊκή αλληλεγγύη προς την Παλαιστίνη, ειδικά από τις προοδευτικές και αριστερές δυνάμεις στην Ευρώπη υπό το πρίσμα της παρουσίας δεξιών κυβερνήσεων που υποστηρίζουν το κράτος κατοχής και το δικαιολογούν να προωθεί τα εγκλήματά του με το πρόσχημα της αυτοάμυνας. Αυτό απαιτεί έναν φιλελεύθερο παλαιστινιακό λόγο και κίνημα για την ευρύτερη, συνεχή και αυξανόμενη διεθνή αλληλεγγύη μεταξύ του παλαιστινιακού λαού μας και των λαών των ελεύθερων χωρών και δυνάμεων, έτσι ώστε να τερματιστεί το αποικιακό καθεστώς στην Παλαιστίνη και η αποικιακή ηγεμονία της Δύσης σύμφωνα με το ιμπεριαλιστικό σχέδιο, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, γίνεται στόχος για όλους τους λαούς και τις δυνάμεις που αγαπούν την ελευθερία και τη δικαιοσύνη, την αξιοπρέπεια και την πρόοδο σε αυτόν τον κόσμο και προϋπόθεση για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.
* Πρώην πρέσβης της Παλαιστίνης στην Ελλάδα και συνιδρυτής του Προοδευτικού Φόρουμ για την Ελληνική Παλαιστινιακή Αλληλεγγύη
