Ως μακαρθισμός καθιερώθηκε να χαρακτηρίζεται εκείνη η πολιτική πρακτική που εφαρμόστηκε από την αμερικανική κυβέρνηση με εμπνευστή τον Αμερικανό γερουσιαστή Τζόζεφ Μακάρθυ. Ο Μακάρθυ την περίοδο 1947-1957 ηγήθηκε εκστρατείας καταπολέμησης μιας υποτιθέμενης διείσδυσης κομμουνιστών στις ΗΠΑ οι οποίοι είχαν, κατά τον γερουσιαστή, σκοπό την υπονόμευση του καπιταλισμού. Οι διώξεις πήραν το χαρακτήρα υστερίας και χιλιάδες Αμερικανοί κατηγορήθηκαν ως κομμουνιστές ή συμπαθούντες προς αυτόν, πράγμα που σήμαινε ένα αδιάκοπο κυνήγι μαγισσών το οποίο ακολούθησαν δίκες, παρακολουθήσεις, ταλαιπωρία και φυλακίσεις για χιλιάδες ανθρώπους. Στη συνέχεια, βέβαια, ο όρος μακαρθισμός χρησιμοποιήθηκε ως εκείνη η τακτική που συμπεριλαμβάνει ανυπόστατες ή και κατασκευασμένες κατηγορίες και στημένες πολιτικές διώξεις στο όνομα της υπονόμευσης του έθνους.

Φαίνεται πως τη «δόξα» του Μακάρθυ ζήλωσαν οι σημερινοί κυβερνώντες. Έτσι, μετά την επίσκεψη Μητσοτάκη στο Ισραήλ και τις απαράδεκτες δηλώσεις του και μετά από την αδιανόητη στάση της Ελλάδας στον ΟΗΕ, τώρα η κυβέρνηση αποφάσισε να αντιμετωπίσει τον «εσωτερικό εχθρό» που δεν είναι άλλος από τον λαό που διαμαρτύρεται για τη σφαγή των Παλαιστινίων. Μέχρι στιγμής καταγράφουμε τη μακαρθική τακτική της κυβέρνησης μέσα από τουλάχιστον τέσσερα γεγονότα.

Σε πρώτη φάση συλλαμβάνουν τον Παλαιστίνιο που αναρτά στο Σύνταγμα την ελληνική και παλαιστινιακή σημαία μαζί.

Σε δεύτερη φάση ο υπουργός παιδείας Πιερρακάκης κατηγορεί την ΟΛΜΕ για αντισημιτισμό και τυφλό φανατισμό επειδή «τόλμησε» να βγάλει ανακοίνωση στην οποία καταγγέλλεται η σφαγή των Παλαιστινίων.

Σε τρίτη φάση συλλαμβάνουν τους ηθοποιούς Αντώνη και Αγγελική Ξένου επειδή κρέμασαν στο αυτοκίνητό τους την παλαιστινιακή σημαία.

Σε τέταρτη φάση συλλαμβάνουν 35 Παλαιστινίους κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής του μαραθώνιου επειδή κράταγαν παλαιστινιακές σημαίες.

Σήμερα, λοιπόν, που υπάρχουν 14.000 σφαγιασθέντες Παλαιστίνιοι με τα νεκρά παιδιά να είναι πάνω από 4000, με κατεστραμμένα πολλά από τα νοσοκομεία της Γάζας λόγω των ισραηλινών βομβαρδισμών, με τους γιατρούς να χειρουργούν μικρά παιδιά χωρίς αναισθητικό, αυτή τη στιγμή είναι που η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να φιμώσει τον ελληνικό λαό επειδή διαμαρτύρεται για μία ανελέητη γενοκτονία. Επιχειρεί να βάλει φίμωτρο στα συνδικάτα, επειδή, οι εκπαιδευτικοί υπερασπίζονται το δίκιο του θύματος, επειδή δεν εξισώνουν θύτη και θύμα, επειδή ορθώς αποφάσισαν να δώσουν ένα μάθημα ζωής στους μαθητές τους.

Μόνο ντροπή για αυτή τη θλιβερή κυβέρνηση που έχει αποφασίσει απαρέγκλιτα να στέκεται στο πλευρό του θύτη. Να υποτάσσεται στις υποταγές του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Να χάνει κάθε ψήγμα ηθικής επειδή θεωρεί ότι τα στρατηγικά συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης βρίσκονται στην ισραηλινή πλευρά.

Η κυβέρνηση ας επιδοθεί στο «θεάρεστο» έργο της και ο λαός στο δικό του, στην υποστήριξη, δηλαδή, του δίκαιου αγώνα του παλαιστινιακού λαού. Ένα σύνθημα πρέπει να αντηχεί σε όλη την Ελλάδα: Λευτεριά στην Παλαιστίνη!