Στις 24 Μαρτίου 2022 δημοσιεύθηκε στο Bloomberg News ένα εξαιρετικά σημαντικό άρθρο με τίτλο: «Ο Πούτιν και ο Σι εξέθεσαν τη μεγάλη ψευδαίσθηση του καπιταλισμού».
Το άρθρο υπογράφουν οι John Micklethwaite, αρχισυντάκτης του Bloomberg News και πρώην αρχισυντάκτης του The Economist, και ο Adrian Wooldridge, συντάκτης του The Economist και εις εκ των συμμετασχόντων στην λέσχη Bilderberg.
Στο άρθρο μεταξύ άλλων επισημαίνονται τα εξής :
«Η δεύτερη εποχή της παγκοσμιοποίησης περνάει γρήγορα στο παρελθόν. Αν κάτι δεν γίνει γρήγορα και αποφασιστικά, ο κόσμος θα χωριστεί σε εχθρικά στρατόπεδα, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει στην Ουκρανία. Και αυτός ο διχασμένος κόσμος δεν θα ταιριάζει στη Δύση».
Είναι πλέον φανερό ότι το διακύβευμα είναι υψηλότερο παρά ποτέ.
Δεν αφορά την Ουκρανία και την εξέλιξη του πολέμου.
Δεν αφορά καν την θέση της Ρωσίας στον κόσμο ως μεγάλη δύναμη.
Αφορά την πορεία του Κόσμου. Όχι όμως με την έννοια ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός παγκόσμιου πυρηνικού πολέμου (παρόλο που πολλοί παίζουν με τον φόβο μιας πυρηνικής αποκάλυψης) αλλά με την έννοια του ότι τώρα γίνονται οι επιλογές για το μέλλον. Τώρα καθορίζονται η μορφή της ανάπτυξης, η μορφή των διεθνών σχέσεων και η παγκόσμια οικονομία.
Στο εν λόγω άρθρο γίνεται μια προσπάθεια ανάλυσης του τι συμβαίνει – και μια συνταγή για τη διάσωση της παγκοσμιοποίησης.
Ο υπότιτλος του άρθρου δεν είναι τυχαίος: «Εάν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους δεν κινητοποιηθούν για να τη σώσουν, η δεύτερη μεγάλη εποχή της κυριαρχία της παγκοσμιοποίησης θα φτάσει σε καταστροφικό τέλος».
Λέγοντας , βέβαια «παγκοσμιοποίηση» οι συντάκτες εννοούν την παγκόσμια κυριαρχία ενός συνασπισμού της Δύσης που στο κέντρο της βρίσκεται ο σκληρός Αγγλοσαξονικός πυρήνας . Μια «παγκοσμιοποίηση» ως ένα εγχείρημα που βασίζεται στον οικονομικό νεοφιλελευθερισμό και ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των ισχυρών καπιταλιστικών χωρών της Δύσης.
Άλλωστε ο ίδιος ο Μπάιντεν σπεύδει να μας ενημερώσει για την «παγκοσμιοποίηση» που ονειρεύονται οι ΗΠΑ λέγοντας :
«Τα πάντα, από το κατάστρωμα ενός αεροπλανοφόρου μέχρι τους ατσαλένιους φράκτες των αυτοκινητοδρόμων, θα φτιάχνονται στις ΗΠΑ από την αρχή μέχρι το τέλος».
Λέγοντας (οι συντάκτες ) «δεύτερη μεγάλη εποχή» προφανώς εννοούν ότι η «πρώτη» εποχή αφορά την εποχή που τελείωσε με τον Πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Οπότε κάνουν μια σύγκριση με το 1914.
Οι Micklethwaite και Wooldridge επισημαίνουν ότι η παγκοσμιοποίηση δέχεται επίθεση τα τελευταία είκοσι χρόνια – αρχής γενομένης από τις 11 Σεπτεμβρίου 2001, την οικονομική κρίση του 2008 και το Brexit, μαζί με την εκλογή Τραμπ το 2016.
Παραδέχονται μάλιστα ότι «η διαίρεση της παγκόσμιας οικονομίας σε Κίνα και ΗΠΑ κερδίζει έδαφος και ότι ο κορωνοϊός έχει χτυπήσει τους δεσμούς ολοκλήρωσης και ότι, γενικά, η οικονομική ολοκλήρωση έχει επιβραδυνθεί και σε ορισμένες περιπτώσεις έχει οπισθοδρομήσει.
Επισημαίνουν δε ότι η Ουκρανία είναι αυτή που μπορεί να εξαφανίσει την παγκοσμιοποίηση επειδή η ενιαία παγκόσμια αγορά θα χωριστεί σε δύο μεγάλα στρατόπεδα.
Οι συντάκτες του άρθρου αναφέρουν παρακάτω:
“Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία σηματοδοτεί μια μεγαλύτερη και πιο αποφασιστική επίθεση στην παγκοσμιοποίηση από τις προηγούμενες.
Εν μέρει επειδή υπήρξε στιγμιαία διακοπή των οικονομικών δεσμών.
Η προμήθεια βασικών αγαθών, από σιτάρι μέχρι νικέλιο, τιτάνιο και πετρέλαιο, διακόπηκε.
Η Δύση κάνει ότι είναι δυνατό για να αποκλείσει τη Ρωσία από το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα: επιβάλλει κυρώσεις σε ολιγάρχες, αποκόπτει τις ρωσικές τράπεζες από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και εμποδίζει την Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας να έχει πρόσβαση στα αποθέματά της. Γίνεται λόγος για αποκλεισμό της Ρωσίας από την Οργάνωση Παγκόσμιου Εμπορίου»
Παρακάτω οι συντάκτες αναφέρονται στις γεωπολιτικές αλλαγές ως εξής:
«Η κρίση στην Ουκρανία επιταχύνει ιδιαίτερα τέτοιες αλλαγές τόσο στη γεωπολιτική όσο και στην καπιταλιστική κοσμοθεωρία που είναι βαθιά εχθρικές προς την παγκοσμιοποίηση.
Οι αλλαγές στη γεωπολιτική συνοψίζονται σε ένα πράγμα: η Κίνα γίνεται ο κεντρικός γεωπολιτικός παράγοντας με την ταχεία άνοδό της, η οποία φαίνεται ανίκητη…
Αυτή τη στιγμή, το αποτέλεσμα στο οποίο ολισθαίνουμε είναι ότι η αυταρχική Ανατολή σταδιακά χωρίζεται από εμάς και στη συνέχεια αρχίζει να παρακάμπτει γρήγορα τη δημοκρατική αλλά διαιρεμένη Δύση».
Ύστερα από πολλά αγωνιώδη ερωτήματα και διαπιστώσεις οι Micklethwaite και ο Wooldridge βρίσκουν τον τρόπο να σώσουν την παγκοσμιοποίηση τη Δύση και την …ανθρωπότητα.
Η συνταγή είναι απλή:
Χωρίς συνθήματα και λόγια χωρίς νόημα να προωθηθεί η οικονομική αλληλεξάρτηση ΗΠΑ-Δυτικής Ευρώπης και σε δεύτερο στάδιο ένταξη σε αυτό τον συνασπισμό της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, της Ιαπωνίας καθώς και «τμήματα ασιατικών και λατινοαμερικάνικων κρατών».
Και συνεχίζουν οι συντάκτες του άρθρου υπογραμμίζοντας :
«Εάν κάτι δεν γίνει γρήγορα και αποφασιστικά, ο κόσμος θα χωριστεί σε εχθρικά στρατόπεδα, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει στην Ουκρανία. Και αυτός ο διχασμένος κόσμος δεν θα ταιριάζει στη Δύση. Δείτε το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που καταδικάζει την ειδική επιχείρηση της Ρωσίας στο Ουκρανία. Τα στοιχεία των αποτελεσμάτων που δημοσιοποιήθηκαν είναι ότι μόνο 40 χώρες δεν υποστήριξαν το ψήφισμα (35 απείχαν και πέντε κατά).
Ψήφισαν υπέρ 141 χώρες. Αλλά αυτές οι 40 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας και της Κίνας, αποτελούν την πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού».
Το θέμα, όμως δεν είναι μόνο τον ζήτημα της πλειοψηφίας του παγκόσμιου πληθυσμού αλλά το ότι η παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους που ονομάστηκε «παγκοσμιοποίηση» και «οικονομικός νεοφιλελευθερισμός» εξαντλήθηκε και δεν θα έχουν την ευκαιρία ούτε για μια τρίτη «παγκοσμιοποίηση» ούτε για έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.
Εν τω μεταξύ στο Tunxi (δίπλα στα βουνά Huangshan στην κεντρική Κίνα) συνέρχεται η σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών της Ρωσίας, της Κίνας, του Ιράν, του Πακιστάν, του Αφγανιστάν, της Ινδονησίας, του Κατάρ, του Τατζικιστάν, του Τουρκμενιστάν και του Ουζμπεκιστάν.
Παραπομπές:
“Putin and Xi Exposed the Great Illusion of Capitalism“
Interesting meeting going on right now in Tunxi (next to Huangshan mountains in central China).
Sergei Lavrov is there with the foreign ministers of Iran, Pakistan, Tajikistan, Turkmenistan, Uzbekistan, Afghanistan, Indonesia, Qatar and of course China!
(pics @mfa_russia) pic.twitter.com/Ws6wPc24Rd
— Arnaud Bertrand (@RnaudBertrand) March 30, 2022