Παρατηρήσεις πάνω στο νέο κλιματικό νομοσχέδιο
Αρχή φόρμας
Αρχικά ας αναφερθούμε στα βασικά στοιχεία που αντλήσαμε από το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ, κυρίως του «Πρώτου θέματος»:
Κατατέθηκε στη Βουλή ο «Εθνικός Κλιματικός Νόμος-Μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή».
Οι προθεσμίες που θέτει ο νόμος για την μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα προβλέπουν μικρές παρατάσεις της χρήσης υδρογονανθράκων σε σχέση με το κείμενο που είχε τεθεί σε δημόσια διαβούλευση ενώ για πρώτη φορά στην «εξίσωση» της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής μπαίνουν τα ανανεώσιμα υγρά καύσιμα.
Σύμφωνα λοιπόν με τις προωθούμενες διατάξεις υποτίθεται ότι:
– Σκοπός του νόμου είναι η δημιουργία ενός συνεκτικού πλαισίου για τη βελτίωση της προσαρμοστικής ικανότητας και της κλιματικής ανθεκτικότητας της χώρας και τη διασφάλιση της σταδιακής μετάβασης της χώρας στην κλιματική ουδετερότητα έως το έτος 2050, με τον πλέον περιβαλλοντικά βιώσιμο, κοινωνικά δίκαιο και οικονομικά αποδοτικό τρόπο. Οι θεσπιζόμενες πολιτικές και τα μέτρα για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής έχουν ως στόχο τη μείωση των εκπομπών και την αύξηση των απορροφήσεων, την ενίσχυση της ασφάλειας δικαίου στους επενδυτές και τους πολίτες, και την ομαλή μετάβαση της οικονομίας και της κοινωνίας στην κλιματική ουδετερότητα»
– Προκειμένου να επιτευχθεί ο μακροπρόθεσμος στόχος κλιματικής ουδετερότητας ορίζονται ως ενδιάμεσοι κλιματικοί στόχοι για τα έτη 2030 και 2040 η μείωση των καθαρών ανθρωπογενών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον πενήντα πέντε τοις εκατό (55%) και ογδόντα τοις εκατό (80%), αντίστοιχα, σε σύγκριση με τα επίπεδα του έτους 1990, λαμβάνοντας υπόψη τις προβλέψεις του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) το οποίο καταρτίζεται σύμφωνα με το άρθρο 3 του Κανονισμού (ΕΕ) 2018/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11ης Δεκεμβρίου 2018 για τη διακυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δράσης για το Κλίμα (L 328) και ειδικότερα με τη διαδικασία του άρθρου 5 της υπ’ αρ. 31/30.9.2019 Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου (Α΄ 147), περί κύρωσης του ΕΣΕΚ.
Το νομοσχέδιο φιλοδοξεί να εφαρμόσει μέτρα και πολιτικές για την προσαρμογή της χώρας στην κλιματική αλλαγή και τη διασφάλιση της πορείας απανθρακοποίησης έως το έτος 2050.
Μελετώντας όμως το νομοσχέδιο, εντοπίσαμε μεταξύ άλλων και τα εξής ενδιαφέροντα:
Για τη θέρμανση καταργούν από το 2025 υποχρεωτικά τους καυστήρες πετρελαίου, αλλά δεν καταργούν το καύσιμο αέριο ήτοι το υγροποιημένο καύσιμο αέριο LNG!
Το υγροποιημένο καύσιμο αέριο LNG, σύμφωνα με μελέτες, είναι από τα πιό εργοβόρα και ρυπογόνα μέσα, γιατί για την κατανάλωσή του απαιτείται τριπλή βιομηχανική επεξεργασία.
Η εξόρυξη φυσικού αερίου και μεταφορά του μέσω αγωγών.
Η βιομηχανική επεξεργασία για την υγροποίησή του και η μεταφορά του με ειδικά δεξαμενόπλοια.
Η επαναεροποίησή του για την κατανάλωση και η διανομή του μέσω αγωγών!
Για να φτάσει δηλαδή στον καταναλωτή, δαπανάται ενέργεια σε όλα αυτά τα στάδια.
Ποιός το παράγει; Ποιός οφελείται; Η Αμερική φυσικά.
Για τα οχήματα επιβάλλουν σταδιακά αλλά τελικά υποχρεωτικά την ηλεκτροκίνηση.
Είναι παγκοσμίως γνωστό ότι η λιγότερο ρυπογόνα και συμφέρουσα λύση είναι το υδρογόνο, αλλά τα παγκόσμια πολυεθνικά συμφέροντα την μπλοκάρουν.
Άσχετα όμως απ’ αυτό, η ηλεκτροκίνηση χρειάζεται ηλεκτρισμό. Από πού θα παράγεται ο ηλεκτρισμός;
Από το LNG φυσικά, δεδομένου ότι από το 2028 θα καταργήσουν και το λιγνίτη!!!
Δηλαδή, όχι μόνο θα αγοράζουμε τα οχήματα από τις ΗΠΑ (ή τη Γερμανία), αλλά και το κόστος της κίνησής τους θα καταβάλλεται στις ΗΠΑ!
Επιβάλλουν στο 30% της κάλυψης των νέων οικοδομών, την τοποθέτηση φωτοβολταικών! Πλην των τουριστικών περιοχών φυσικά, που προορίζονται για τις επίδοξες “μεγάλες επενδύσεις”.
Ωστόσο το ρεύμα των Φ/Β αναγκαστικά μεταφέρεται στη ΔΕΗ, η οποία με τη ληστρική πολιτική της, έχει εκμηδενίσει σχεδόν τα ανταποδοτικά οφέλη για τους ιδιοκτήτες, καθιστώντας την εγκατάσταση των Φ/Β ασύμφορη. Τίποτα δεν αλλάζει το νομοσχέδιο ως προς αυτό το ληστρικό καθεστώς της ΔΕΗ. Φροντίζει μόνο να εξαιρέσει τα μεγάλα επενδυτικά ακίνητα. Οι ιδιοκτήτες θα επωμίζονται το κόστος εγκατάστασης και συντήρησης μαζί με τους ληστρικούς λογαριασμούς, ενώ τα ανταποδοτικά θα είναι ψίχουλα.
Η αυτάρκεια μέσω Φ/Β, είναι έτσι κι αλλιώς ασύμφορη γιατί προϋποθέτει και μπαταρίες και την τακτική αντικατάστασή τους.
Οι ΑΠΕ εν γένει απαιτούν δαπανηρή συντήρηση, αλλαγή μπαταριών και αντικατάσταση τους σε 20 χρόνια, γιατί τόσο είναι το προσδόκιμο ζωής τους. Κατασκευάζονται σε άλλα κράτη και μεταφέρονται στα καθ’ ημάς.
Πλήθος ειδικών επιστημόνων που έχουν μελετήσει το θέμα, αμφιβάλλουν για το ενεργειακό τους αποτύπωμα. Για όλα τα παραπάνω (κατασκευή, μεταφορά, συντήρηση, μπαταρίες, αντικατάσταση) καταναλώνεται ενέργεια, που παράγεται, από πού αλλού, από τα ορυκτά καύσιμα. Θα έπρεπε να γεμίσουμε Φ/Β και αιολικά πάρκα όλη τη γη για να παράγουμε το σύνολο της ενέργειας που χρειαζόμαστε, γεγονός κι αυτό αμφίβολο! Απέχουμε παρασάγγας ακόμη και για να ισοσκελίσουμε !
Αν τις εγκαταστήσουμε επιλεκτικά και μόνο σε λίγα σημεία, το πιθανότερο είναι ότι ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΥΜΕ το περιβάλλον, παρά το ωφελούμε!
Ψιλά γράμματα, θα πείτε.
Προς το παρόν, μας νοιάζει μόνο να καταργήσουμε το λιγνίτη (που σημειωτέον στο συνολικό ενεργειακό αποτύπωμα μπορεί και να είναι προτιμότερος) και κυρίως, να ενισχύσουμε, ποιόν άλλον, τη Μητρόπολη του καπιταλισμού τις ΗΠΑ!
Δεν είναι τυχαίο πως το νομοσχέδιο δέχτηκε πυρά από τους φορείς που συμμετείχαν στη συζήτηση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, αν και από διαφορετικές αφετηρίες και αντιλήψεις για το τί σημαίνει μια φιλολαϊκή αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή.
Για απαγορευτικά ασφάλιστρα στα κτίρια έκανε λόγο ο πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ. ● Την ελλιπή χρηματοδότηση και την έλλειψη πιστοποιημένων δεδομένων για τις σωστές προβλέψεις επισήμανε ο πρόεδρος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. ● Οι στόχοι υπολείπονται σημαντικά από τον παγκόσμιο στόχο περιορισμού της κλιματικής αλλαγής στον 1,5°C, σύμφωνα με την ανακοίνωση έντεκα φορέων. ● Προβληματισμός και για τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα και την ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων.
Εκ μέρους του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΙΜΕ-ΓΣΕΒΕΕ), ο Λεωνίδας Βατικιώτης επισήμανε ότι το νομοσχέδιο δεν περιλαμβάνει κανένα μέτρο αντιμετώπισης της ενεργειακής φτώχειας που επεκτείνεται ραγδαία. Επίσης, ότι η κατάργηση των καυστήρων πετρελαίου δεν συνοδεύεται από εκτίμηση κόστους για τα ελληνικά νοικοκυριά, ενώ υπάρχουν φόβοι ότι θα οδηγήσει σε απότομη αύξηση του κόστους θέρμανσης. Η δε υποχρεωτική ασφάλιση των κτιρίων ανέφερε ότι ισοδυναμεί με μεταθέτει των ευθυνών της Πολιτείας της στους ιδιοκτήτες.
Να τονίσουμε πως δεν είναι φυσικά συλλήβδην απορριπτέες οι ΑΠΕ, ούτε τα μέτρα πρόληψης και κοινωνικής προστασίας από τα έκτακτα φαινόμενα που δημιουργούνται (όπως πυρκαγιές, πλημμύρες κ.λπ.).
Απορριπτέες είναι οι πολιτικές που χρησιμοποιούν τη μέριμνα για το περιβάλλον ως πρόσχημα, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των Αμερικανονατοϊκών εταίρων και πολυεθνικών εταιρειών τους αφενός και το να φορτώνουν όλα τα βάρη στον χειμαζόμενο λαό μας αφετέρου.
Η υποκρισία των κυβερνώντων και της ΕΕ χτυπάει ταβάνι, όταν προσπαθούν να μας πείσουν ότι ενδιαφέρονται για το μέλλον του πλανήτη, επιβαρύνοντάς τον ταυτόχρονα με τόνους χημικών από τα πολεμικά αεροπλάνα και γενικότερα τα βαριά οπλικά συστήματα που χρησιμοποιούν και προωθούν σε όλον τον κόσμο στην προσπάθειά τους για παγκόσμια κυριαρχία.
Και ναι, είναι αλήθεια, ούτε ο άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει σε έναν κατεστραμμένο πλανήτη, ούτε ο πλανήτης μπορεί ες αεί να σηκώνει το βάρος μιας ληστρικής καπιταλιστικής εξάντλησης των πόρων του.
Έχουμε λοιπόν από την πλευρά των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, επειγόντως ανάγκη την απεξάρτηση από τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και μιας ήπιας παραγωγής και δίκαιης κατανομής των αγαθών που μόνο ένα εναλλακτικό σοσιαλιστικό σύστημα κοινωνικής διάρθρωσης μπορεί να προσφέρει ως προϋπόθεση της γενικής βιωσιμότητας του πλανήτη και ανθρώπων που τον κατοικούν.
Όλα τ’ άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις!
Η Γιούλη Ηλιοπούλου είναι πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ MSc και η Όλγα Μοσχοχωρίτου δικηγόρος