17.5 C
Athens
Τετάρτη, 6 Νοεμβρίου, 2024

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ιταλία, η “διαφοροποιημένη αυτονομία” διαιρεί τη χώρα, του Μανώλη Δουβίτσα

 

Από τo risorgimento και την ενοποίηση τις Ιταλίας, μέχρι τις μέρες μας, η διαφοροποίηση και η ταξική αντίθεση βορρά νότου αποτελεί ταυτοτικό στοιχείο της χώρας. Ο ανεπτυγμένος και εύπορος βορράς και ο αγροτικός τραχύς νότος. Δύο παράλληλοι κόσμοι που συντίθενται και ταυτόχρονα συγκρούονται με ποικίλους τρόπους. Ενίοτε οι συγκρούσεις παίρνουν συγκεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά. Όπως η ταξική αφύπνιση των χιλιάδων εσωτερικών μεταναστών από τον νότο στις βιομηχανίες του βορρά κατά το διαρκές καυτό φθινόπωρο της δεκαετίας του ’70.

Περαιτέρω διεύρυνση στο χάσμα, έρχεται να προκαλέσει ένα νέο νομοσχέδιο της ακροδεξιάς κυβέρνησης των “Αδελφών της Ιταλίας”(Μελόνι) και της “Λέγκας του Βορρά”(Σαλβίνι), το λεγόμενο νομοσχέδιο Καλντερόλι. Η συγκεκριμένη ρύθμιση που πέρα σε στην Γερουσία και αναμένεται να περάσει στην Βουλή, περνάει 23 αρμοδιότητες και υπηρεσίες, που μέχρι τώρα ήταν στην δικαιοδοσία του κεντρικού ιταλικού κράτους, στις περιφέρειες.

Στις αρμοδιότητες αυτές συγκαταλέγονται θεμελιώδεις κοινωνικές υπηρεσίες όπως η υγεία, η εκπαίδευση, οι μεταφορές, η ενέργεια και άλλα, όπως είναι οι συμφωνίες  για το εμπόριο, η πολιτιστική κληρονομιά ακόμα και θέματα …εξωτερικής πολιτικής. Το νομοσχέδιο εντάσσεται στο πλαίσιο ενός ευρύτερου δικτύου μεταρρυθμίσεων που είναι γνωστές με το όνομα “διαφοροποιημένη αυτονομία” (autonomia differenziata). Οι αλλαγές αυτές διαμορφώνονται σταδιακά εδώ και είκοσι περίπου χρόνια και ακολουθούν την γνωστή, νεοφιλελεύθερη, συνταγή απόσυρσης του κράτους και μεταφοράς των κοινωνικών παροχών σε αποκεντρωμένους φορείς και φυσικά σε ιδιώτες που εκμεταλλεύονται την διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.

H εφαρμογή δεν συμπεριλαμβάνει καμία “εξισορροπητική” οικονομική στήριξη και έρχεται να προστεθεί  σε ένα καθεστώς που έχει μειώσει τις δαπάνες σε υγεία, παιδεία και άλλους κρίσιμους κλάδους. Με τους εργαζόμενους και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα, σε όλη την χώρα, να έρχονται αντιμέτωποι με την ακρίβεια, την διάλυση του συστήματος υγείας και την εργασιακή ανασφάλεια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρώτη κυβέρνηση που εισήγαγε την “διαφοροποιημένη αυτονομία” ήταν αυτή του Δημοκρατικού Κόμματος, που τώρα βρίσκεται στην αξιωματική αντιπολίτευση και δηλώνει αντίθετη στο νομοσχέδιο. Οι διαδοχικές κυβερνήσεις που επεξεργάζονται την διαφοροποιημένη αυτονομία ισχυρίζονται ότι θα υπάρχει ένα μίνιμουμ πακέτο παροχών για κάθε πολίτη εξασφαλισμένο από το κράτος με το όνομα LEP. Ωστόσο οι παροχές αυτές δεν έχουν διατυπωθεί συγκεκριμένα, ακόμα και τώρα, και αποτελούν ουσιαστικά προπέτασμα καπνού, με δεδομένη την όλη κατάσταση της υποχρηματοδότησης και τις υποβάθμισης των δημόσιων αγαθών.

Διαμορφώνεται έτσι ένα τοπίο όπου με μειωμένη ή μηδαμινή στήριξη του κεντρικού κράτους οι περιφέρειες θα πρέπει να βρουν οι ίδιες πόρους για να διασφαλίσουν την λειτουργία σχολείων, νοσοκομείων μέσων μεταφοράς υντήρησης μνημείων κτλ.

Επί του πρακτέου το κεντρικό ιταλικό κράτος δεν θα εγγυάται μια σταθερή πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες σε όλους τους πολίτες ανεξαρτήτως γεωγραφικής περιφέρειας, αλλά κοινωνικά δικαιώματα, όπως η παιδεία, η υγεία και οι δημόσιες μεταφορές, θα εξαρτώνται από τους νόμους της αγοράς, του ανταγωνισμού, της χρηματιστικοποιήσης και τη “διαχειριστική” ικανότητα των κυβερνητών-μάνατζερ της κάθε περιφέρειας. Αυτό συνεπάγεται περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις, ελαστικότερες σχέσεις εργασίας και λειτουργίας των υπηρεσιών, στην βάση της ανταποδοτικής οικονομικής λογικής.

Ταυτόχρονα πόροι και φορολογικά έσοδα που προέρχονται, από τις πιο εύπορες περιφέρειες του βορά, χώροι βιομηχανικών-χρηματιστηριακών κέντρων και διεθνούς τουρισμού, δεν θα διοχετεύονται στον νότο δημιουργώντας περαιτέρω δημοσιονομική ασφυξία σε ήδη φτωχοποιημένες και ερημοποιημένες περιοχές.

Δημιουργούνται συνεπώς εργαζόμενοι και πολίτες πολλών κατηγοριών, οι οποίοι αναλόγως με τον τόπο γέννησης και την οικονομική κατάσταση θα έχουν διαφορετικά δικαιώματα. Παραδείγματος χάριν ένας δάσκαλος, η γιατρός σε κάποιο δημόσιο σχολείο ή νοσοκομείο της Σικελίας, ενδέχεται να έχει μικρότερο μισθό από τον συνάδελφο του στο Μιλάνο. Μία περιφέρεια που βρίσκεται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση θα μπορεί να παρέχει κάποια δωρεάν φάρμακα σε ασθενείς ενώ άλλη όχι.

Το πλήθος των παραδειγμάτων μπορεί να επεκταθεί και στις 23 αρμοδιότητες που περνούν στις περιφέρειες δημιουργώντας ένα πλέγμα διαφοροποιήσεων και ανισοτήτων.

Όπως είναι λογικό έχει ξεσπάσει ένα κύμα εναντίωσης, το οποίο εστιάζει στην αντισυνταγματικότητα του νομοσχεδίου και την ουσιαστική διάσπαση της χώρας.

Στο μέτωπο κόντρα στο νομοσχέδιο Καλντερόλι συμπεριλαμβάνονται φορείς και οργανώσεις του νότου, αλλά και πλήθος πολιτικών δυνάμεων και πρωτοβουλιών σε όλη την χώρα. Από την δική τους μεριά οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς και των κινημάτων επιδιώκουν να εκφράσουν την σκληρή ταξική διάσταση του θέματος και υπερτονίζουν τις αλλαγές που θα επιφέρει στην καθημερινή ζωή όχι μόνο στις φτωχές περιοχές του νότου αλλά στο σύνολο των εργαζόμενων στρωμάτων και του λαού. Εξάλλου ο “νότος” βρίσκεται παντού.

0ΥποστηρικτέςΚάντε Like

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ ΑΠΟ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ