Μετάφραση:Κώστας Μελιολιδάκης
Οι συζητήσεις σχετικά με την έγκριση πυραυλικών πληγμάτων μεγάλου βεληνεκούς κατά της Ρωσίας είναι βαθύτατα ανέντιμες και παραπλανητικές. Οι ελίτ των πολιτικών μέσων ενημέρωσης παρουσιάζουν βαθιά λανθασμένα επιχειρήματα για να υποστηρίξουν το συμπέρασμα ότι η επίθεση στη Ρωσία με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς δεν ξεπερνά τη γραμμή μεταξύ πολέμου δι’ αντιπροσώπων και άμεσου πολέμου. Το ΝΑΤΟ μπορεί να πετύχει να αυταπατηθεί, ωστόσο για τη Ρωσία δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πρόκειται για πράξη πολέμου.
1) «Η Ουκρανία έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό της»
Το επιχείρημα ότι η Ουκρανία έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό της ως δικαιολογία για να επιτρέψει το ΝΑΤΟ πλήγματα μεγάλου βεληνεκούς στη Ρωσία είναι πολύ χειριστικό. Το κοινό παρασύρεται με μια πολύ λογική προϋπόθεση, που βασίζεται στην καθολική αποδοχή του δικαιώματος στην αυτοάμυνα. Μόλις το κοινό αποδεχτεί την προϋπόθεση, τότε παρουσιάζεται ως αυτονόητο συμπέρασμα ότι η Ουκρανία θα πρέπει να εφοδιαστεί με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς για να επιτεθεί στη Ρωσία. Η έκταση της εμπλοκής του ΝΑΤΟ στον πόλεμο, ως το κύριο ζήτημα, εξαλείφεται στη συνέχεια εντελώς από το επιχείρημα.
Το σημείο εκκίνησης μιας ειλικρινούς συζήτησης πρέπει να ξεκινά με τη σωστή ερώτηση: Πότε ξεπερνιέται η γραμμή μεταξύ του πολέμου δι’ αντιπροσώπων και του άμεσου πολέμου; Εδώ πρόκειται για αμερικανικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, η χρήση τους εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τις αμερικανικές πληροφορίες και τη στόχευση, θα χρησιμοποιούνται από αμερικανούς στρατιώτες και θα καθοδηγούνται από αμερικανικούς δορυφόρους. Η εκτόξευσή τους από το ουκρανικό έδαφος δεν καθιστά λιγότερο άμεση την επίθεση των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας. Οι ΗΠΑ δεν χρησιμοποίησαν αυτά τα όπλα κατά της Ρωσίας επί τρία χρόνια, καθώς αυτό θα ισοδυναμούσε με άμεση επίθεση, ωστόσο τώρα τα μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να πουλήσουν την αφήγηση ότι πρόκειται απλώς για μια αδιαμφισβήτητη στρατιωτική βοήθεια που θα επιτρέψει στην Ουκρανία να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Οι ΗΠΑ και ορισμένοι από τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ έχουν αποφασίσει να επιτεθούν άμεσα στη Ρωσία και θα πρέπει να είναι ειλικρινείς σχετικά με αυτή τους την πρόθεση. Οι προσπάθειες να παρουσιαστεί αυτό ως μια απλή παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία για να υπερασπιστεί τον εαυτό της είναι μια ανεύθυνη προσπάθεια να εξευτελιστεί κάθε διαφωνία και να αποφευχθεί μια σοβαρή συζήτηση για την επίθεση εναντίον της μεγαλύτερης πυρηνικής δύναμης του κόσμου.
Είναι επιτακτική ανάγκη να μπαίνουμε στη θέση των αντιπάλων και να αναρωτιόμαστε πώς θα ερμηνεύαμε την κατάσταση και τι θα κάναμε αν η κατάσταση αντιστρεφόταν. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν εισβάλει σε πολλές χώρες όλα αυτά τα χρόνια, οπότε δεν χρειάζεται να βάλουμε πολύ βαθιά τη φαντασία μας να δουλέψει για να στήσει ένα υποθετικό σενάριο. Πώς θα αντιδρούσαμε αν η Ρωσία έστελνε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, εξαρτώμενους από τις ρωσικές πληροφορίες και τη στόχευση, χειριζόμενους από Ρώσους στρατιώτες και καθοδηγούμενους από ρωσικούς δορυφόρους, για να επιτεθούν σε χώρες του ΝΑΤΟ με το πρόσχημα ότι απλώς βοηθούν τη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Συρία, την Υεμένη ή μια άλλη χώρα να αμυνθεί. Αυταπατόμαστε αν προσποιούμαστε ότι αυτό δεν θα ερμηνευόταν ως άμεση επίθεση και, παρά τους μεγάλους κινδύνους που συνεπάγεται, θα ήμασταν υποχρεωμένοι να ανταποδώσουμε για να αποκαταστήσουμε την αποτρεπτική μας ισχύ.
Ο πρόεδρος Πούτιν προειδοποίησε τον Σεπτέμβριο του 2024 ότι η Ρωσία θα το ερμήνευε αυτό ως άμεση επίθεση και την έναρξη ενός πολέμου ΝΑΤΟ-Ρωσίας και ο Πούτιν υποστήριξε ότι η Ρωσία θα απαντούσε αναλόγως. Η σαφήνεια της γλώσσας του καθιστά σχεδόν αδύνατο να ανακαλέσει τη δέσμευση να αντεπιτεθεί στο ΝΑΤΟ, κάτι που αποτελεί μια σκόπιμη στρατηγική στο παιχνίδι του κοτόπουλου [chicken game], καθώς η Ρωσία δεν μπορεί να στρίψει και να απομακρυνθεί.
Ιστορίες για χιλιάδες Βορειοκορεάτες στρατιώτες που πολεμούν στην Ουκρανία ή στο Κουρσκ χρησιμοποιούνται για να νομιμοποιήσουν την επίθεση στη Ρωσία. Πρόκειται πιθανότατα για πολεμική προπαγάνδα του ΝΑΤΟ, καθώς θα υπήρχαν κάποιες αποδείξεις αν χιλιάδες Βορειοκορεάτες στρατιώτες πολεμούσαν. Οι Βορειοκορεάτες που εκπαιδεύονται στη Ρωσία προορίζονται πιθανότατα ως αποτρεπτικό μέσο σε περίπτωση που το ΝΑΤΟ θα προχωρούσε σε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, κάτι που φαίνεται ότι συμβαίνει τώρα. Ωστόσο, ακόμη και αν οι Βορειοκορεάτες εμπλακούν στις μάχες, αυτό δεν καθιστά το ΝΑΤΟ λιγότερο συμμετέχοντα στον πόλεμο με το να επιτεθεί στη Ρωσία.
2) Η Ρωσία δεν τολμά να προβεί σε αντίποινα κατά του ΝΑΤΟ
Η απροθυμία της Ρωσίας στο παρελθόν να προβεί σε επαρκή αντίποινα κατά των σταδιακών κλιμακώσεων του ΝΑΤΟ έχει παρουσιαστεί ως απόδειξη για το λανθασμένο συμπέρασμα ότι η Ρωσία δεν τολμά να απαντήσει. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η αυτοσυγκράτηση της Ρωσίας έχει ενθαρρύνει το ΝΑΤΟ. Ο πρόεδρος Μπάιντεν υποστήριξε κάποτε ότι η αποστολή F-16 θα οδηγούσε σε έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τέτοιες προειδοποιήσεις τώρα καταγγέλλονται ως «ρωσική προπαγάνδα». Η αποτυχία της Ρωσίας να αντιδράσει όταν οι ΗΠΑ πέρασαν αυτή τη γραμμή σήμαινε ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι αυτό δεν ισοδυναμούσε με άμεση επίθεση. Οι κανόνες του πολέμου δι’ αντιπροσώπων στη συνέχεια άλλαξαν.
Το δίλημμα της Ρωσίας τα τελευταία τρία χρόνια ήταν είτε να απαντήσει με κίνδυνο να προκαλέσει έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, είτε να εγκαταλείψει σταδιακά την αποτροπή της και να ενθαρρύνει έτσι τις ΗΠΑ. Με κάθε κλιμάκωση του ΝΑΤΟ, η Ρωσία αντιμετωπίζει όλο και υψηλότερο τίμημα για την αυτοσυγκράτησή της. Η Ρωσία δέχεται πιέσεις για να θέσει μια τελική κόκκινη γραμμή, και η άμεση επίθεση του ΝΑΤΟ στη Ρωσία είναι απλά πολύ επικίνδυνη για να μείνει αναπάντητη.
Πώς θα αντιδράσει η Ρωσία; Υπάρχουν πολλά ακόμη βήματα στην κλιμάκωση πριν πατήσει το πυρηνικό κουμπί. Η Ρωσία μπορεί να εντείνει τα πλήγματα σε πολιτικούς στόχους και υποδομές της Ουκρανίας, να εισάγει στρατεύματα της Βόρειας Κορέας που πιθανόν προορίζονταν ως αποτρεπτικό μέσο για μια τέτοια κατάσταση, να πλήξει περιουσιακά στοιχεία του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα και κέντρα εφοδιασμού στην Πολωνία ή τη Ρουμανία, να καταστρέψει δορυφόρους που χρησιμοποιήθηκαν για τις επιθέσεις κατά της Ρωσίας ή να επιτεθεί σε στρατιωτικά περιουσιακά στοιχεία των ΗΠΑ/του ΝΑΤΟ σε άλλα μέρη του κόσμου με το πρόσχημα ότι θα δώσει τη δυνατότητα σε άλλες χώρες να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
Η απάντηση της Ρωσίας θα εξαρτηθεί επίσης από τον τρόπο με τον οποίο θα χρησιμοποιηθούν αυτοί οι πύραυλοι. Οι New York Times υποστήριξαν ότι η χρήση αυτών των πυραύλων θα είναι περιορισμένη και θα χρησιμοποιηθεί κυρίως για να βοηθήσει την Ουκρανία με την κατάληψη του Κουρσκ, γεγονός που καθιστά επίσης τις ΗΠΑ ακόμη πιο εμπλεκόμενο συμμετέχοντα στην κατάληψη ρωσικού εδάφους. Ωστόσο, η Ρωσία πρέπει να αντιδράσει δυναμικά σε κάθε παραβίαση των κόκκινων γραμμών της για να αντιμετωπίσει την τακτική του ΝΑΤΟ της σταδιακής κλιμάκωσης / σαλαμιού που έχει ως στόχο να πετσοκόψει την αποτρεπτική δύναμη της Ρωσίας. Ο σκοπός αυτής της σταδιακής αύξησης της πίεσης είναι να αποφευχθεί μια υπερβολική αντίδραση από τη Ρωσία [μια στρατηγική που έχει ονομαστεί το βράσιμο του βατράχου με βαθμιαία αύξηση της θερμοκρασίας ώστε αυτός να συνηθίζει και να μην πηδήσει από την κατσαρόλα]. Οι ΗΠΑ θα επιβάλουν, όπως ήταν αναμενόμενο, περιορισμούς στον τρόπο χρήσης αυτών των όπλων καθώς θα επιδίδονται σε άμεσες επιθέσεις κατά της Ρωσίας, αλλά σταδιακά οι περιορισμοί αυτοί θα καταργηθούν.
Η έκταση της αντίδρασης της Ρωσίας θα εξαρτηθεί από τον βαθμό αποτελεσματικότητας των όπλων αυτών. Ο πόλεμος προφανώς κερδίζεται από τη Ρωσία, γι’ αυτό και η Μόσχα είναι προσεκτική σε οποιαδήποτε κλιμάκωση, καθώς χρειάζεται μόνο χρόνο. Ωστόσο, εάν τα όπλα αυτά πράγματι ανατρέψουν την πορεία του πολέμου, τότε η Ρωσία θα θεωρήσει ότι είναι υποχρεωμένη να εξαπολύσει μια ισχυρή επίθεση στο ΝΑΤΟ, καθώς η Ρωσία θεωρεί ότι πρόκειται για έναν πόλεμο για την επιβίωσή της. Συνεπώς, το ΝΑΤΟ θα πρέπει να ελπίζει ότι τα όπλα αυτά δεν θα είναι αποτελεσματικά, γεγονός που υπονομεύει το σκεπτικό για την καθόλου χρήση τους.
3) Οι πύραυλοι μπορούν να αλλάξουν την πορεία του πολέμου
Ο πόλεμος έχει ήδη χαθεί και η Ουάσινγκτον παραδέχθηκε προηγουμένως ότι αυτοί οι πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς δεν θα μπορούσαν να αλλάξουν το παιχνίδι. Υπάρχουν δύο λόγοι για την κλιμάκωση του πολέμου σε αυτό το σημείο: (α) για την περαιτέρω αφαίμαξη της Ρωσίας και (β) για να σαμποταριστεί ο στόχος του Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο.
Υπάρχουν συντριπτικές αποδείξεις ότι ο πρωταρχικός στόχος για το σαμποτάρισμα κάθε οδού προς την ειρήνη και τη διεξαγωγή του πολέμου δι’ αντιπροσώπων στην Ουκρανία ήταν η αποδυνάμωση της Ρωσίας ως στρατηγικού αντιπάλου. Ακόμη και ο Ζελένσκι αναγνώρισε τον Μάρτιο του 2022 ότι ορισμένα δυτικά κράτη ήθελαν να χρησιμοποιήσουν την Ουκρανία ως πληρεξούσιο εναντίον της Ρωσίας: «Υπάρχουν κάποιοι στη Δύση που δεν τους πειράζει ένας μακρύς πόλεμος επειδή αυτό θα σήμαινε την εξάντληση της Ρωσίας, ακόμη και αν αυτό σημαίνει τον αφανισμό της Ουκρανίας και έρχεται με κόστος ουκρανικές ζωές.»[1] Τόσο οι Ισραηλινοί όσο και οι Τούρκοι διαμεσολαβητές επιβεβαίωσαν ότι οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο σαμποτάρισαν την ειρηνευτική συμφωνία της Κωνσταντινούπολης για να πολεμήσουν τη Ρωσία μέσω των Ουκρανών, ενώ συνεντεύξεις με κορυφαίους Αμερικανούς και Βρετανούς διπλωμάτες αποκάλυψαν ότι η αποδυνάμωση της Ρωσίας και η αλλαγή καθεστώτος στη Μόσχα ήταν το μόνο αποδεκτό αποτέλεσμα [2].
Η χρονική στιγμή της απόφασης της Ουάσινγκτον είναι επίσης ύποπτη και φαίνεται να αποσκοπεί στο σαμποτάρισμα της μαζικής εντολής που έλαβε ο Τραμπ για τον τερματισμό του πολέμου δι’ αντιπροσώπων. Συγκριτικά, ο Ομπάμα σαμποτάρισε ομοίως τις σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας στα τέλη του 2016, καθώς παρέδιδε τον Λευκό Οίκο στον Τραμπ. Οι αντιρωσικές κυρώσεις και η απέλαση Ρώσων διπλωματών είχαν ως στόχο να σαμποτάρουν την υπόσχεση του Τραμπ να τα βρει με τη Ρωσία. Ο Μπάιντεν φαίνεται να ακολουθεί τον ίδιο μπούσουλα, διακινδυνεύοντας έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο για να αποτρέψει το ξεμπλοκάρισμα της ειρήνης στην Ουκρανία. Ο Μπάιντεν ήταν πολύ νοητικά εξασθενημένος για να θέσει υποψηφιότητα για επανεκλογή, αλλά υποτίθεται ότι είναι διανοητικά σε θέση να επιτεθεί στη Ρωσία καθώς ετοιμάζεται να εγκαταλείψει τον Λευκό Οίκο.
Το ΝΑΤΟ πηγαίνει στον πόλεμο
Ο κόσμος σήμερα είναι πιο επικίνδυνος από κάθε άλλη φορά στην ιστορία. Η απόφαση των ΗΠΑ να επιτεθούν στη μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη του κόσμου είναι μια απελπισμένη προσπάθεια να αποκαταστήσουν την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία. Αυτό που κάνει αυτή την κατάσταση ακόμη πιο επικίνδυνη είναι η παράλογη αυτο-εξαπάτηση σε όλη τη Δύση που έχει ως αποτέλεσμα να υπνοβατούμε προς τον πυρηνικό πόλεμο. Θα πρέπει να παρουσιάζονται στο κοινό πιο ειλικρινή επιχειρήματα όταν προβάλλεται η υπόθεση της διακινδύνευσης ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου και του πυρηνικού αφανισμού.
[1] The Economist. ‘Volodymyr Zelensky on why Ukraine must defeat Putin’ The Economist, 27 Μαρτίου 2022.
[2] G. Diesen, ‘Sabotage of the Istanbul Peace Negotiations’, Substack, 13 Οκτωβρίου 2024, https://glenndiesen.substack.com/p/sabotage-of-the-istanbul-peace-agreement.
https://glenndiesen.substack.com/p/the-us-approves-long-range-missile
