Το νέο Πειθαρχικό Δίκαιο που φέρνει προς ψήφιση η κυβέρνηση της ΝΔ είναι το αποκορύφωμα ενός συνεχούς ποινικοποίησης των συνδικαλιστικών αγώνων, διώξεων εργαζομένων λόγω της συνδικαλιστικής τους δράσης και των κοινωνικών τους φρονημάτων. Εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο περιστολής των δημοκρατικών κατακτήσεων και αντιδημοκρατική θωράκιση του κρατικού μηχανισμού.
Οι πολλαπλές αντεργατικές μεταρρυθμίσεις, όπως εντάθηκαν την περίοδο των μνημονίων και συνεχίζουν με τους νόμους Χατζηδάκη, Γεωργιάδη, η γραμμή υποβάθμισης των δημόσιων υπηρεσιών-ιδιωτικοποίηση πάνε χέρι χέρι με τον αυταρχισμό. Η αξιολόγηση – νεοεπιθεωρητισμός των δημόσιων υπαλλήλων, που καμία σχέση δεν έχει με την κοινωνική χρησιμότητα των υπηρεσιών και τις κοινωνικές ανάγκες, έστρωσε το έδαφος για την ένταση των πειθαρχικών διώξεων ακόμα και την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, η οποία έχει πέσει κι αυτή στο τραπέζι. Αρωγός στα κυβερνητικά μέτρα, φυσικά, είναι ο κοινωνικός αυτοματισμός που ενεργοποιήθηκε από τα καθεστωτικά ΜΜΕ υπό τις εντολές του Υπουργείου, περί τεμπέληδων δημοσίων υπαλλήλων, αναξιοκρατίας, ρουσφετιών κτλ κτλ.
Το νέο Πειθαρχικό Δίκαιο που ψηφίζουν καταργεί τη συμμετοχή των εργαζομένων στα πειθαρχικά συμβούλια, ενώ ταυτόχρονα ο εργοδότης -δηλαδή το κράτος- υπρεκπροσωπείται, καταργεί το δικαίωμα ένστασης, προβλέπει ακόμα και ομαδική εκδίκαση(!!) υποθέσεων που έχουν συνάφεια προφανώς κλείνοντας το μάτι σε διώξεις απεργών, ορίζει εξοντωτικές ποινές ή/και αυστηροποιεί τις ποινές για αδικήματα όπως “ αναξιοπρεπή συμπεριφορά εντος κι εκτός υπηρεσίας” ή “κακόβουλη άσκηση κριτικής των πράξεων της προϊσταμένης αρχής»,”. Με αυτές τις διατάξεις διώκονται ήδη εκπαιδευτικοί που δημοσιοποίησαν κενά σχολικών νοσηλευτών με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν μαθητές ακόμη και με θάνατο, και γιατροί επειδή φώναξαν συνθήματα σε παράσταση διαμαρτυρίας κατά την άφιξη κυβερνητικού στελέχους στο νοσοκομείο που εργάζονταν.
Ο νέος νόμος ταυτίζει αδικήματα κοινού ποινικού δικαίου όπως υπεξαίρεση, διαφθορά, πλαστογραφία, πράξεις κατά της γενετήσιας ελευθερίας με προσαπτόμενες κατηγορίες κυρίως για συνδικαλιστική δράση και απεργία, όπως απείθεια, άρνηση αξιολόγησης ποινικοποιώντας την συνδικαλιστική και πολιτική δράση. Θεσμοθετεί για πρώτη φορά την πειθαρχική συνδιαλλαγή, όπου ο διωκόμενος υπάλληλος μπορεί να αναλάβει ευθύνη, να ομολογήσει την «ενοχή» του και να υποστεί ηπιότερη ποινή. Ένας ωμός εκβιασμός – δήλωση μετάνοιας προσβάλλοντας κάθε ίχνος αξιοπρέπειας.. Αυξάνει τα “αδικήματα” που επισύρουν την ποινή της απόλυσης με κορυφαίο παράδειγμα την διπλή άρνηση της αξιολόγησης. Το νομοσχέδιο είναι αντισυνταγματικό καθώς η “αρχή της αναλογικότητας” παραβιάζεται σε δεκάδες άρθρα του. Οι νέες αυτές μεταρρυθμίσεις μας επιστρέφουν σε εποχές μετεμφυλιακού αυταρχισμού.
Την ίδια στιγμή που ψαλιδίζουν τις δημοκρατικές κατακτήσεις των εργαζομένων, γινόμαστε μάρτυρες της πλήρους ασυδοσίας της Κυβέρνησης, της ολοένα και πιο σαφούς υποταγής της Δικαιοσύνης στον εκάστωτε κυβερνητικό σχηματισμό και επιχειρηματικό λόμπι. Μιλούν για Δημοκρατία αυτοί που κυβερνούν με το μπόνους των 50 εδρών και την αποχή πάνω από 50%. Μιλούν για πειθαρχικές διώξεις οι ίδιοι που έχουν κουκουλώσει σωρεία σκανδάλων, από τις παρακολουθήσεις-υποκλοπές μέχρι τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Η ίδια κυβέρνηση που δύο χρόνια μετά τα Τέμπη δεν έχει κινήσει καμία ποινική δίωξη. Μιλούν στο όνομα της διαφάνειας και της αξιοκρατίας οι ίδιοι που κρατούνται στον κυβερνητικό θώκο μοιράζοντας στους υμέτερους ΕΣΠΑ και κονδύλια. Απαγορεύουν την εκπροσώπηση των εργαζόμενων στα πειθαρχικά συμβούλια την ίδια στιγμή που ανεβοκατεβάζουν τους δικούς τους στις διοικήσεις δημοσίων υπηρεσιών και σε δεκάδες μετακλητές θέσεις στον κρατικό μηχανισμό.
Το νέο Πειθαρχικό Δίκαιο αποτελεί χτύπημα στον πυρήνα των εργατικών κατακτήσεων μεταπολεμικά, στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες που οι αγώνες της εργατικής τάξης επέβαλλαν. Δυστυχώς τα κυρίαρχα συνδικαλιστικά ρεύματα εντός της πανδημοσιουπαλληλικής ομοσπονδίας δεν όρθωσαν την αναγκαία απάντηση στην αντιδραστική αξιολόγηση και το νέο πειθαρχικό κώδικα, υπογράμμισαν για ακόμη μια φορά πως η γραμμή συντεχνιασμού, υποταγής στη βασικό αφήγημα της λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, υποβάθμισης της ταξικής ενότητας σε πλαίσιο αιτημάτων και δράσης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, ψαλιδίζει τα όρια αντίστασης και νίκης.
Τώρα αναδύεται όλο και ισχυρά η ανάγκη για την κοινή δράση όλων των ταξικών αγωνιστικών ρευμάτων εντός του συνδικαλιστικού κινήματος, δημόσιου κι ιδιωτικού, η απεργιακή απάντηση, η κοινή δράση της μαχόμενης ανατρεπτικής αριστεράς ώστε να αντιστραφεί η αποσάθρωση των συνδικαλιστικών ενώσεων, ώστε να δυναμώσει η δράση τους, να μαζικοποιηθούν, να ενταθεί η ενότητα και η διεκδικητική πρωτοβουλία.
Για να μην περάσει το νέο Πειθαρχικό Δίκαιο
Να καταργηθεί η αντιδραστική αξιολόγηση του Δημοσίου
Να ενισχυθούν οι δημόσιες υπηρεσίες και τα δημόσια κοινωνικά αγαθά,
Να περάσουν στο Δημόσιο με νέους όρους οι κοινωνικά χρήσιμες υπηρεσίες που ξεπούλησαν στα ιδιωτικά συμφέροντα έναντι πινακίου φακής
Να επανέλθουν 13-14ος μισθός στο Δημόσιο
Να μην περάσει το νομοσχέδιο για το 13ωρο
Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας-Αυξήσεις στους μισθούς-Μείωση του χρόνου Εργασίας και των ετών Συνταξιοδότησης-Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς
ΜΕΤΑΒΑΣΗ- οργάνωση για την Κομμουνιστική Προοπτική
