Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος
Έχουμε εκφράσει επανειλημμένα, τόσο με δημόσιες παρεμβάσεις όσο και με επιστολές στα αρμόδια υπουργεία, τους προβληματισμούς μας σχετικά με την υγεία και ασφάλεια στους χώρους εργασίας στο Θέαμα και Ακρόαμα. Ειδικά τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες πολλών εργατικών ατυχημάτων και προσφάτως και ενός δυστυχήματος, με έναν συνάδελφό μας να πέφτει νεκρός στην άσφαλτο, προσπαθώντας να προλάβει το σκληρό πρόγραμμα μιας περιοδείας.
Ο πρόσφατος θάνατος του συναδέλφου μας επιβεβαιώνει με τον πιο τραγικό τρόπο, πως όσα λέμε εδώ και χρόνια δεν είναι ούτε προφητείες, ούτε συντεχνιακές γκρίνιες. Είναι προβλέψεις βασισμένες στην εμπειρία μας. Ο συνάδελφός μας έχασε τη ζωή του γιατί, παρά τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης, στην πραγματική αγορά εργασίας δεν υπάρχει τίποτα που να διασφαλίζει ουσιαστικά το 11ωρο της ξεκούρασης.
Η τάση για όλο και πιο καινοτόμα τεχνολογικά, φαντασμαγορικά θεάματα έχει αυξήσει την περιπλοκότητα των εργασιών κι έχει κάνει ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη οι εργασίες αυτές να συνοδεύονται και από τους κατάλληλους κανόνες ασφάλειας. Η ασφάλεια στο κρέμασμα βαρέων αντικειμένων και στην εργασία σε ύψος, η ασφαλής πρόσδεση αντικειμένων και σκηνικών, η πυροπροστασία, η ελαχιστοποίηση των κινδύνων από ηλεκτρισμό, η διαχείριση κοινού σε μία ενδεχόμενη κρίση δεν είναι μόνο θέματα που αφορούν την ασφάλεια των εργαζομένων, αλλά και του κοινού που παρακολουθεί τις εκδηλώσεις. Ταυτόχρονα, το νομοθετικό πλαίσιο της χώρας δείχνει να έχει αφήσει τελείως στη μοίρα της την πρόληψη και κινητοποιείται μόνο κατόπιν κάποιου εργατικού ατυχήματος.
Θα ήμασταν πραγματικά ευτυχείς αν η υπουργός Εργασίας έδειχνε την ίδια φροντίδα για τα πραγματικά προβλήματα της εργασίας και για τα ζητήματα ασφάλειας της ζωής των εργαζομένων, με την σπουδή που δείχνει για να εξασφαλίσει την εξόντωση του εργατικού δυναμικού με την θέσπιση του 13ωρου, κάτι που θα πολλαπλασιάσει με μαθηματική ακρίβεια τα εργατικά δυστυχήματα.
Με λύπη βλέπουμε ότι οι προειδοποιήσεις μας για άλλη μια φορά επαληθεύονται. Το Σάββατο 30 Αυγούστου στα Ιωάννινα κατέρρευσε το Roof Support (σκηνή και ικριώματα) στην πλατεία Μαβίλη κι ο μόνος λόγος που δεν υπήρχαν τραυματισμοί ήταν η εμπειρία των συναδέλφων μας. Ακόμα και αν η πτώση προκλήθηκε από τις καιρικές συνθήκες στην περιοχή, αυτό μας δείχνει ότι δεν είχαν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας ώστε να αντιμετωπιστούν οι έκτακτες συνθήκες. Δεν θα έπρεπε να στηριζόμαστε στην εμπειρία μας, αλλά στους κανόνες ασφάλειας και υγείας που θα έπρεπε να εφαρμόζονται, καθώς και στην αναγκαία και διαρκή λειτουργία των εποπτικών και ελεγκτικών υπηρεσιών του κράτους, για να εξασφαλίσουμε ότι καλλιτέχνες, εργαζόμενοι και κοινό θα γυρίσουμε σπίτι μετά τη δουλειά.
Μέσα σε ένα μήνα είναι η δεύτερη φορά που φέρνουμε ξανά στο τραπέζι τα ζητήματα ασφάλειας. Μέσα στα χρόνια η αδιαφορία για την ασφάλεια μας διογκώνεται. Αυτό για το οποίο προσπαθούμε να προειδοποιήσουμε είναι ότι άμα δεν είμαστε εμείς ασφαλείς, δεν είναι ούτε οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, ούτε οι καλλιτέχνες, ούτε το κοινό.
Συνεχίζουμε να απαιτούμε τα αυτονόητα τυπικά αλλά και ουσιαστικά μέτρα όσον αφορά την ασφάλεια μας, συνεχή και σε βάθος εκπαίδευση, παροχή του κατάλληλου εξοπλισμού (ΜΑΠ), μέτρα προστασίας για την εργασία σε ύψος, για την ανάρτηση βαρέων αντικειμένων, για τη προστασία από τον ηλεκτρικό κίνδυνο. Ζητάμε επίσης την ένταξη των παραγωγών στα τεχνικά έργα και την ένταξη των τεχνικών στα επικίνδυνα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
