ΙΣΤΟΡΙΑ (100)
Το ενδιαφέρον για την ιστορία έχει να κάνει κυρίως με αυτά που έρχονται. Έχει δηλαδή να κάνει με την αχαλίνωτη καπιταλιστική βαρβαρότητα, την εύθραυστη και αντιφατική ριζοσπαστικότητα, την κρισιμότητα ενός ιδιαίτερα μετά την κρίση ρευστού κόσμου που σημαδεύεται από την εκτίναξη όλων των βασικών του αντιθέσεων. Η ίδια η τάση αναζήτησης, επανεκτίμησης και επανάκτησης της ιστορίας είναι μια αντικειμενική ανάγκη, που είτε θα καλυφθεί τελικά από την ηγεμονία της αντιδραστικής ιστορικής αναθεώρησης με τις διάφορες παραλλαγές της, είτε θα σφραγισθεί από το εγχείρημα ενός νέου εργατικού πολιτισμού της κομμουνιστικής επανίδρυσης.
Στις 29 Αυγούστου του ‘49 σήμανε η υποχώρηση του ΔΣΕ. Ο τρίχρονος ελληνικός εμφύλιος, η δεύτερη μετά την ΕΑΜική αγροτοεργατική επανάσταση στην Ελλάδα, μπορεί συνολικά και τελικά να αντιμετωπίζεται ως η επανάσταση η οποία, επιχείρησε αδύναμες επαναστατικές πολιτικές μετάβασης στη λαϊκή δημοκρατία με ένα πρόγραμμα που δεν επέτρεπε την ομαλή εξέλιξη του ελληνικού καπιταλισμού. Τον διατάρασσε σε όφελος των εργατικών και φτωχών αγροτικών στρωμάτων…..
Έπρεπε επομένως ή να νικήσει ή να συντριβεί.
"… Μέσα στο μυαλό μου, κυριάρχησε ένας στίχος από το ινδικό έπος του "Bhagavad-Gita" στην οποία ο Krishna προσπαθεί να πείσει τον πρίγκιπα ότι πρέπει να κάνει το καθήκον του: "Είμαι ο θάνατος: ο καταστροφέας των κόσμων" σημειώνει στο ημερολόγιο του ο Οπενχάιμερ, ο νομπελίστας πυρηνικός φυσικός και επικεφαλής τότε του προγράμματος ανάπτυξης των πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ.
Τα διλλήματα για την Ιστορία τίθενται διαρκώς:
Ανακάτεμα των ιστορικών γεγονότων σε ένα αστικό μίξερ που εξομοιώνει το εμβρυακά έστω επαναστατικό με το αντεπαναστατικά μεταλλαγμένο;
Κατάταξη των ιστορικών γεγονότων στη μεταμοντέρνα γενική κατηγορία μιας «ελεύθερης, αδέσμευτης, και ουδέτερης δήθεν αναζήτησης»;
Στις 6 Ιουλίου συμπληρώθηκαν 15 χρόνια από το θάνατο του κορυφαίου Έλληνα ιστορικού και επαναστάτη Ν. Ψυρούκη.
Οι περισσότεροι, κυρίως οι γενιές από τη μεταπολίτευση και μετά, έχουν συνδέσει τη 17η Νοεμβρίου με τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου το 1973. Εκτός όμως απ’ αυτή, και 31 χρόνια νωρίτερα, υπάρχει και η άλλη, η λησμονημένη(;) για τους παλιότερους και άγνωστη για τους νεότερους 17η Νοέμβρη του 1941.
Οι εκδόσεις Τόπος παρουσιάζουν την Τρίτη 7 Νοεμβρίου στις 7.30 στο Polis Art Café (Πεσμαζόγλου 5 και Σταδίου, Μετρό Πανεπιστημίου) το βιβλίο του Γιάννη Χλιουνάκη, Ικάρια Πτήση – χρονικό της ρωσικής επανάστασης.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ
Οι Ηνωμένες Πολιτείες επέλεξαν τότε τη ρίψη των πυρηνικών βομβών, διαπράττοντας ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Άναψε και φούντωσε η συζήτηση για την ιστορία. Την ιστορία την πρόσφατη, με αιχμή τη μαγική λέξη «κομμουνισμός». Αυτό το φάντασμα που εδώ και δύο αιώνες κοντά τώρα πλανιέται πάνω από τον κόσμο, όλο το ξορκίζουν οι κυρίαρχες τάξεις αλλά αυτό πεισματικά, ως «τέκνο της ανάγκης» συνεχίζει να είναι πάνω από το κεφάλι τους.
Ο Χαρίλαος Φλωράκης, όπως εξάλλου και κάθε ανθρώπινη προσωπικότητα, είναι μια ανεπανάληπτη, μια ξεχωριστή προσωπικότητα. … «Το κοινό, σημειώνει ο Γκράμσι, καθορίζεται στον άνθρωπο από τους πιο βαθείς και πιο μόνιμους όρους που δημιουργούν την “ψυχή" του, από τους κοινωνικούς όρους μόρφωσης, ύπαρξης, εργασίας και οργάνωσης».
Το κοινό στη διαμόρφωση του Φλωράκη ήταν η διαρκής παρουσία του στο εξελισσόμενο εργατο-αγροτικό κίνημα στην αναπτυσσόμενη Ελλάδα και στο τριτοδιεθνιστικό κομμουνιστικό κίνημα αναπόσπαστο μέρος του οποίου είναι το ΚΚΕ.
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
-
Κωμικοί που παράγουν τραγωδίες, του Θανάση Σκαμνάκη
-
' Εφθασε η ώρα...Για τις Γαλλικές Βουλευτικές εκλογές της 12.06.2022, της Αντωνίας Πάνου *
-
Ο σεχταρισμός και η υπέρβαση του εαυτού μας διδαχές του Καμίλο Τόρες του Δημήτρη Καλτσώνη*
-
Ανυποχώρητο αγώνα προκηρύσσουν οι εργαζόμενοι στην ΛΑΡΚΟ
-
Το νομοσχέδιο Κεραμέως διαλύει τα δημόσια πανεπιστήμια
-
Οικονομικός δολοφόνος η ΝΔ εκτελεί την ΛΑΡΚΟ, του Λεωνίδα Βατικιώτη
-
Συνεργάτες μυστικών υπηρεσιών υπάρχουν, τουλάχιστον να μη δίνουν γραμμή, του Γιώργου Παυλόπουλου*
-
«Συμβαίνουν και εις Παρισίους»*, του Δημήτρη Λεβέντη
Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό της εποχής μας, την αναγκαία αλλά όχι δεδομένη προοπτική. Θέλουμε να μιλήσουμε ταυτόχρονα για την καθημερινή επιβίωση και τον αγώνα γι’ αυτήν.