Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
Οι βασικές υποδομές του νησιού βρίσκονται σε κακή κατάσταση.
Το πρόβλημα του νερού στη Λευκάδα είναι πολύχρονο, για μεγάλα χρονικά διαστήματα οξύνεται και πολλές φορές γίνεται εκρηκτικό. Ο κόσμος στερείται το πιο στοιχειώδες αγαθό που η φύση παρέχει αφειδώς και δωρεάν. Φυσικά δεν είναι θέμα κακής διαχείρισης, ολιγωρίας, ανικανότητας κάποιας ή κάποιων δημοτικών αρχών, παρότι αυτά υπάρχουν. Είναι πρόβλημα δεκαετιών, όχι ημερών ή μηνών.
Τα χρόνια αυτά με την άναρχη και ανεξέλεγκτη τουριστική «ανάπτυξη», η κατανάλωση νερού απογειώθηκε – χιλιάδες βίλες χτίστηκαν και κάθε βίλα έχει τουλάχιστον μία μεγάλη πισίνα οι οποίες αδιαλείπτως γεμίζουν και το νερό ανανεώνεται. Η λύση του προβλήματος βρίσκεται στην παροχή της αναγκαίας ποσότητας νερού και για προοπτική πολλών χρόνων και φυσικά στην καταπολέμηση της κατασπατάλησης και τη δίκαιη χρήση του.
Κάτι τέτοιο όμως απαιτεί εκατομμύρια ευρώ, μέριμνα και σχεδιασμό υλοποίησης, αλλά οι δημόσιες επενδύσεις περιορίστηκαν τραγικά και η χρηματοδότηση είναι με το σταγονόμετρο. Τα κονδύλια για έργα ύδρευσης που είχαν εγκριθεί, είναι αλήθεια με τεράστια πίεση και καθυστέρηση, ξαφνικά απεντάχθηκαν.
Ετσι οδηγηθήκαμε στη σημερινή εκρηκτική κατάσταση που πλήττει πρωτίστως τα λαϊκά νοικοκυριά, αφού τα ξενοδοχεία και οι βίλες υδρεύονται κανονικά και ο κόσμος μαζεύει σταγόνα σταγόνα με το ποτήρι για να ικανοποιήσει τις στοιχειώδεις ανάγκες του, το ίδιο οι επαγγελματίες και οι μικρές επιχειρήσεις.
Το πρόβλημα όμως δεν τελειώνει εδώ, οι βασικές υποδομές του νησιού βρίσκονται σε κακή κατάσταση.
Ένα στοιχειώδες σχέδιο για τη Λευκάδα ως βάση για κάθε ανάπτυξη με βάση τις υπάρχουσες δυνατότητες και τις ανάγκες του πληθυσμού ήταν εντελώς αναγκαίο. Πόσο τουρισμό χωράει η Λευκάδα, ποια είναι η φέρουσα ικανότητά της, είναι άπειρη; Η αναγκαία γεωργική παραγωγή με βάση υπάρχουσες δυνατότητες αλλά και τις ανάγκες που αναπτύσσονται, η αλιεία, έπρεπε να ερημώσει και να τσιμεντοποιηθεί η ύπαιθρος;
Αντί αυτού, ορισμένοι «σοφοί», πολιτικά πρόσωπα, τοπικοί οικονομικοί παράγοντες και παρατρεχάμενοι αποφάνθηκαν ότι το μέλλον είναι η άκρατη ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού, τα φαραωνικά έργα, όπως η υποθαλάσσια ζεύξη Λευκάδας – Αιτωλοακαρνανίας. Ισχυρίζονταν ότι θα κάνουν τη Λευκάδα «Μόντε Κάρλο», τελικά έγινε αυτό που βλέπουμε. Θα εθελοτυφλούσε κάποιος δικαιολογώντας ότι αυτές είναι οι δυνατότητες της χώρας, αφού πέρασε τρικυμίες και κυρίως τη μεγάλη οικονομική κρίση και τα μνημόνια, τα οποία αντιμετωπίζονται σαν φυσικό φαινόμενο και όχι ως φυσική κατάληξη της πολιτικής και της πορείας που είχαν χαράξει.
Δεν είναι έτσι, αφού την ίδια ώρα πακτωλός δισεκατομμυρίων πάνε σε άλλες κατευθύνσεις με μοναδικό στόχο και κριτήριο τη γιγάντωση ελάχιστων μεγαλοεπιχειρηματιών με κρατικούς πόρους. Δεκάδες δισεκατομμύρια από κρατικό ταμείο και ευρωπαϊκά προγράμματα κατά βάση θα διατεθούν για μεγάλη ιδιωτική μαρίνα στον κόλπο του Βλυχού, η οποία κυριολεκτικά θα τον καταστρέψει, πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια ετοιμάζονται να σπρώξουν σε μεγαλοκεφαλαιούχο για την κατασκευή υποθαλάσσια ζεύξης που θα καταστρέψει τον Αβλέμονα, θα χαρατσώσει με διόδια διαχρονικά τους Λευκαδίτες και τους επισκέπτες και επιπλέον θα αλλάξει ριζικά τον χαρακτήρα, τη μορφή και τη ζωή της Λευκάδας. Επρεπε κάποιος να γίνει πλούσιος, για αυτό, με πάθος κρατικές και δημοτικές αρχές, βάλθηκαν να του χαρίσουν το Τουριστικό Περίπτερο στο Κάστρο και την περιοχή του κάστρου γενικότερα, περιοχή εμβληματική, εντελώς αναγκαία για τη διατήρηση της ιστορίας, της ταυτότητας, για την ψυχαγωγία και τη ζωή όλων μας.
Στη βάση αυτών των προβλημάτων βρίσκεται η πολιτική που ασκείται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από όλες τις κυβερνήσεις, νεοφιλελεύθερες, κεντρώες και «αριστερές», είναι η πολιτική που υποστηρίζει για το συμφέρον του το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο και φυσικά σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ενωση, αφού και εκεί τα ίδια συμφέροντα κυριαρχούν. Είναι η πολιτική όπως την εκφράζει ο πρωθυπουργός, προβάλλοντας ορισμένους οικονομικούς δείκτες που κινούνται σε θετική κατεύθυνση για να πει ότι πάμε καλά, αλλά αποκρύπτει τη σκληρή πραγματικότητα της χώρας.
Είναι η πολιτική που διάλυσε και ιδιωτικοποίησε τον σιδηρόδρομο και οδήγησε στα Τέμπη, που αφήνει στο έλεος των φυσικών φαινομένων όλη τη χώρα – 1,75 εκατομμύριο καμένα στρέμματα το 2023, που πλημμύρισε και κατέστρεψε τη Θεσσαλία. Είναι η πολιτική που οδηγεί στην εξαθλίωση και σε υποθέσεις τύπου Βοτανικού, που οδήγησε στο ναυάγιο της Πύλου με 600 ώς 700 πρόσφυγες νεκρούς.
Η εικόνα που βλέπουμε στη Λευκάδα είναι αυτή που βλέπουμε σε κάθε γωνιά της χώρας, είναι η μικρογραφία της μεγάλης εικόνας που συνθέτει την Ελλάδα της εποχής μας και αυτό είναι το ιδιαιτέρως ανησυχητικό. Η πολιτική αυτή έχει χρεοκοπήσει και o κίνδυνος να χρεοκοπήσει τον λαό είναι ορατός. Πρέπει να ηττηθεί από τους εργάτες, τον λαό και τη νεολαία με τον αγώνα τους.
*Πρώην βουλευτής
