Έφυγε από την ζωή ο σ. Νίκος Γαλιατσάτος, γεννημένος στο χωριό Δεμουτσαντάτα της Κεφαλονιάς.
Γεννημένα θρέμμα της γενιάς του Πολυτεχνείου και των μεταπολιτευτικών αγώνων, σύντροφος, φίλος, συνάδελφος σε κάθε δράση, στοργικός οικογενειάρχης και αξιαγάπητος δάσκαλος, χαμηλών τόνων, ενωτικός και μάχιμος στα μετερίζια των αγώνων.
Είτε σαν συνδικαλιστής στην ΕΛΜΕΚΙ, είτε από τον χώρο της Τ.Α. αλλά και στο πολιτικό γίγνεσθαι. Εντάχθηκε στο ΚΚΕ το 1974 ως την αποχώρηση του το 1997, διαφωνώντας με ζητήματα τακτικής και εντάσσεται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχοντας όμως ως στόχο την ενότητα του κομμουνιστικού κινήματος και την αλλαγή πλεύσης του.
Αγωνιστικά μάχιμος ως την τελευταία του στιγμή, συμμετείχε στους μικρούς και μεγάλους αγώνες και ήταν πάντοτε παρών και με ενωτική διάθεση.
Σε μια από τις σπάνιες, λόγω των χαμηλών του τόνων τοποθετήσεις αναφέρει στο βιβλίο «Οι Κεφαλλονίτες και Ιθακήσιοι στην εξέγερση του Πολυτεχνείου»:
«Δεν δέχομαι για κανένα λόγο τον χαρακτηρισμό (αγωνιστής του Πολυτεχνείου) ο τίτλος ανήκει σε αυτούς που βασανίστηκαν, πόνεσαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν». Και συνεχίζοντας αναφέρει «ο Αγώνας συνεχίζεται!
Σημασία έχει αν θα είμαστε μέσα στο επόμενο Πολυτεχνείο, όπως κι αν το λέμε, όπως και αν γίνει!»
Η απώλεια του αφήνει ανεκπλήρωτο κενό στο αριστερό Κομμουνιστικό κίνημα της Κεφαλονιάς, στους φίλους, τους συντρόφους και την οικογένειά του.
Η στάση ζωής του είναι η παρακαταθήκη που μας αφήνει.
Καλή δύναμη στους οικείους του, φίλους, συναγωνιστές και συντρόφους
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
