Η συγκέντρωση μιας τόσο μεγάλης δύναμης πυρός ανοιχτά της Βενεζουέλας από τις ΗΠΑ δημιουργεί για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια ένα θερμό μέτωπο στην Λατινική Αμερική. 4.500 αμερικάνοι στρατιώτες, εκ των οποίων 2.200 πεζοναύτες, και μια μεγάλη σειρά πολεμικών πλοίων, εκ των οποίων ένα πυρηνικό υποβρύχιο, δείχνουν ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός αποτελεί μια ζώσα απειλή για τον λαό της Βενεζουέλας και τους λαούς όλης της Λατινικής Αμερικής. Το ενδεχόμενο να ξυπνήσουμε ένα πρωί διαβάζοντας ότι οι ΗΠΑ βομβαρδίζουν το Καράκας μας επιβάλει να κινητοποιηθούμε άμεσα.
Μας επιτρέπει επίσης να εξάγουμε ορισμένα συμπεράσματα:
Πρώτο, οι Αμερικάνοι δεν νοιάζονται για την διεθνή νομιμότητα
Οι κυρώσεις που έχουν επιβάλει στη Βενεζουέλα οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Καναδάς, η Αγγλία και ορισμένες ακόμη χώρες είναι μονομερείς, χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ.
Η επικήρυξη του βενεζολάνου προέδρου Νικολά Μαδούρο πρώτα από τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν για 15 εκατ. δολ. αρχικά και 25 εκ. δολάρια στη συνέχεια (όπως ανακοίνωσε μια ημέρα πριν παραδώσει την εξουσία) και τώρα από τον Ντόναλντ Τραμπ για 50 εκατ. δολ., εισάγει στις διεθνείς σχέσεις τα ήθη της Άγριας Δύσης. Η επικήρυξη ενός εκλεγμένου προέδρου είναι μαφιόζικη ενέργεια, ισοδυναμεί με γκακστερισμό και αποτελεί ντροπή για τον νομικό πολιτισμό της χώρας που ανακοινώνει την επικήρυξη!
Η πρωτοφανής συγκέντρωση πολεμικών πλοίων στα ανοικτά της Βενεζουέλας όπως και οι απειλές για σύλληψη του βενεζολάνου προέδρου αμφισβητούν την κυριαρχία μιας ανεξάρτητης χώρας, μέλους του ΟΗΕ και παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο. Καταστρατηγούν διεθνείς συμφωνίες που περιγράφουν την περιοχή ως αποπυρηνικοποιημένη. Επαναφέρουν το δόγμα Μονρόου που όριζε τις ΗΠΑ ως χωροφύλακα της αμερικανικής ηπείρου.
Αποδεικνύουν επίσης ότι οι Αμερικάνοι είναι η μεγαλύτερη απειλή για την ειρήνη και την διεθνή νομιμότητα που υπάρχει στον πλανήτη. Κάθε συνεργασία μαζί τους, όπως η στενή συμμαχία που έχει η Ελλάδα, είναι προσβολή στο διεθνές δίκαιο και την σταθερότητα.
Δεύτερο, οι Αμερικάνοι δεν νοιάζονται για τον λαό της Βενεζουέλας
Οι οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις που ξεκίνησαν να επιβάλλονται από το 2006 και επιτάθηκαν το 2014, με αφορμή την «επανάσταση των πλουσίων» όπως χαρακτήρισε τις διαδηλώσεις τότε ο Μαρκ Βάισμπροτ, μπορεί να στρέφονταν κατά της ηγεσίας της Βενεζουέλας, αλλά στοχεύουν τον λαό. Ζητούμενο της εφαρμογής τους είναι η φτωχοποίηση των Βενεζολάνων ώστε να οδηγηθούν στην αγκαλιά της αμερικανοκίνητης αντιπολίτευσης. Οι κυρώσεις της Δύσης αποτελούν κρατική τρομοκρατία γιατί τιμωρούν έναν υπερήφανο λαό επειδή ψηφίζει το κόμμα της αρεσκείας του, ένα κόμμα που αναφέρεται στους φτωχούς και στον σοσιαλισμό! Ένα κόμμα που κατάφερε να κατασκευάσει 5 εκατ. εργατικές κατοικίες και να εξασφαλίσει τη διατροφική επάρκεια της χώρας καθώς πλέον το 95% της κατανάλωσης σε τρόφιμα παράγεται εγχώρια, όταν πριν λίγα χρόνια το 86% της διατροφικής κατανάλωσης ήταν εισαγόμενη.
Οι Βενεζολάνοι τιμωρούνται συλλογικά από τους Αμερικάνους γιατί σε κάθε εκλογική διαδικασία (προεδρική, κοινοβουλευτική ή δημοψήφισμα) – με μία μοναχά εξαίρεση ψήφιζαν τον Τσάβες αρχικά και τον Μαδούρο στη συνέχεια. Οι Αμερικανοί σχεδιάζουν επέμβαση αφού πρώτα απέτυχε το πραξικόπημα που επιχείρησαν κατά του Τσάβες το 2002, αφού μετά απέτυχε το βελούδινο πραξικόπημα με τον γελοίο Γουαΐδό, αφού απέτυχε πλήθος έξωθεν σχεδιασμένων επιχειρήσεων δολοφονίας του Μαδούρο και αφού τέλος συνετρίβη η επιχείρηση Γεδεών με τους μισθοφόρους και αμερικανούς κομάντος τον Μάιο του 2020.
Τον Απρίλιο του 2019 ο Μαρκ Βάισμπροτ και ο Τζέφρι Σακς απέδειξαν ότι η άνοδος των θανάτων κατά 31% την διετία 2017-2018 οφειλόταν στις δυτικές κυρώσεις: 40.000 άνθρωποι εκτίμησαν ότι έχασαν τη ζωή τους ως άμεσο και έμμεσο αποτέλεσμα των κυρώσεων της Δύσης.
Παρόλες αυτές τις κυρώσεις η Βενεζουέλα άντεξε οικονομικά! Το δεύτερο τρίμηνο του 2025, το ΑΕΠ της αυξήθηκε περισσότερο από 6% κι ήταν το 17ο συνεχόμενο τρίμηνο οικονομικής επέκτασης. Η μεγέθυνση τα τρία προηγούμενα χρόνια 2022, 2023 και 2024 ήταν 15%, 5,5% και 9%, αντίστοιχα. Η ανθεκτικότητα της Βενεζουέλας στις οικονομικές κυρώσεις της Δύσης συγκρίνεται με αυτή της Ρωσίας αποδεικνύοντας την όλο και μικρότερη αποτελεσματικότητα του όπλου των οικονομικών κυρώσεων. Υπ’ αυτό το πρίσμα επιλέγηκε η προσφυγή στις κανονιοφόρους…
Τρίτο, οι Αμερικάνοι νοιάζονται για τα κέρδη των πετρελαϊκών τους
Η Βενεζουέλα διαθέτει τα μεγαλύτερα βεβαιωμένα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο. Με βάση δεδομένα του 2024, στο υπέδαφός της βρίσκονται 303 δισ. βαρέλια. Ακολουθούν: Σαουδική Αραβία (267 δισ. βαρέλια), Ιράν (209 δισ. βαρέλια), Καναδάς (171 δισ. βαρέλια), Ιράκ (145 δισ. βαρέλια), Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (113 δισ. βαρέλια) κ.λπ. Λόγω των κυρώσεων η παραγωγή της το 2020 έπεσε στο 20% των επιπέδων του 2016 ενώ σήμερα έχει ελαφρώς μεν αυξηθεί αλλά δεν ξεπερνάει το 50% των επιπέδων του 2016. Οι κυρώσεις (που στρέφονται προνομιακά κατά της κρατικής εταιρείας πετρελαίου PDVSA) έχουν πλήξει την παραγωγή και τις εξαγωγές της Βενεζουέλας.
Από τα αλλεπάλληλα πακέτα κυρώσεων στις εξαγωγές πετρελαίου της Βενεζουέλας, οι αμερικανικές κυβερνήσεις εξαιρούσαν συστηματικά τις αμερικανικές πολυεθνικές (πχ τη Chevron ο Μπάιντεν το 2019) που εκμεταλλεύονται το υπέδαφος τη Βενεζουέλας.
Προνομιακή πρόσβαση στο υπέδαφος της χώρας έχουν επίσης Ρωσικές (πχ Rosneft) και Κινέζικες ιδιωτικές (CCRC κ.α.) και κρατικές (CNPC κ.α.) πετρελαϊκές εταιρείες. Το υπεράνω πάσης υποψίας Ατλαντικό Συμβούλιο χαρακτήρισε την στροφή της Βενεζουέλας στους ανταγωνιστές των ΗΠΑ αποτέλεσμα της πολιτικής του Τραμπ: «Η στρατηγική της μέγιστης πίεσης κυρώσεων δεν ήταν μόνο αναποτελεσματική στην εκδίωξη του Μαδούρο από την εξουσία, αλλά επίσης ευνόησε τους γεωπολιτικούς ανταγωνιστές των ΗΠΑ. Η Βενεζουέλα είναι ένας μικρόκοσμος του ξεδιπλούμενου ανταγωνισμού μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας – και δευτερευόντως μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας και Ιράν – στην Λατινική Αμερική και Καραϊβική».
Ο έλεγχος της Βενεζουέλας στους ενεργειακούς της πόρους δεν επιτρέπει στους Αμερικάνους να ρυθμίζουν τις τιμές και τις ροές πετρελαίου σε όλον τον κόσμο, ενώ τροφοδοτεί με καύσιμα τις ανταγωνιστές των ΗΠΑ. Το αμερικανικό σχέδιο προβλέπει τον έλεγχο όχι μόνο των κερδών από την εκμετάλλευση αλλά και των ροών. Η Μπολιβαριανή επανάσταση ανέτρεψε αυτό το σχέδιο. Γι’ αυτό και οι Αμερικάνοι θέλουν να ανατρέψουν την Μπολιβαριανή επανάσταση.
Τέταρτο: Οι Αμερικάνοι δεν νοιάζονται ούτε καν να γίνουν πιστευτοί
Οι πρώτες κυρώσεις που επιβλήθηκαν στην Βενεζουέλα από τους Αμερικανούς είχαν ως αφορμή την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μια υποτιθέμενη εκλογική νοθεία. Τώρα η απειλή της επέμβασης έχει ως αφορμή την κατηγορία ότι η Βενεζουέλα εμπλέκεται στην εμπορία ναρκωτικών.
Η κατηγορία είναι γελοία επειδή στη Βενεζουέλα δεν υπάρχει σοβαρή παραγωγή ναρκωτικών. Αξιοσημείωτη παραγωγή, αντίθετα, παρατηρείται σε τρεις χώρες όπου οι ΗΠΑ διατηρούν στρατιωτικές βάσεις: Κολομβία, Ισημερινό, Περού. Επιπλέον με βάση αμερικανικές πηγές, το 90% της λατινοαμερικανικής παραγωγής ναρκωτικών μεταφέρεται μέσω Ειρηνικού Ωκεανού και όχι μέσω Καραϊβικής. Από κι ως που λοιπόν να ευθύνεται η Βενεζουέλα;
Να θυμίσουμε ότι τα ναρκωτικά ήταν η αφορμή που επικαλέστηκαν το 1988 οι Αμερικανοί για την εισβολή στον Παναμά και να συλλάβουν τον Μανουέλ Νοριέγκα, που μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ για να δικαστεί και να καταδικαστεί σε φυλάκιση 40 ετών. Την εισβολή των ΗΠΑ στη καταδίκασε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών αλλά και το Ευρωκοινοβούλιο! Ζητούμενο εκ μέρους των Αμερικανών δεν ήταν η αντιμετώπιση των ναρκωτικών αλλά ο πλήρης έλεγχος της διώρυγας του Παναμά. Γι’ αυτό ανέτρεψαν τον Νοριέγκα, που επί δεκαετίες ήταν πράκτορας της CIA.
Οι κατηγορίες εναντίον της Βενεζουέλας, ότι εμπλέκεται στο εμπόριο ναρκωτικών, είναι ίδιας αξιοπιστίας με τις κατηγορίες κατά της Λιβύης του Καντάφι ότι υπέθαλπε την διεθνή τρομοκρατία, με τις κατηγορίες κατά του Μιλόσεβιτς ότι εφάρμοζε εθνοκάθαρση, με τις κατηγορίες κατά του Ιράκ ότι φιλοξενούσε όπλα μαζικής καταστροφής και με τις κατηγορίες κατά του Ιράν ότι αναπτύσσει πυρηνικά όπλα!
Οι κατηγορίες μάλιστα αυτές διατυπώνονται από τις ΗΠΑ που:
- είναι η μοναδική χώρα η οποία έχει πραγματοποιήσει πυρηνικό βομβαρδισμό (στο Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα),
- χρηματοδοτεί τρομοκρατικές οργανώσεις όπως ο ISISσήμερα και οι Μουτζαχεντίν στο Ιράν και το Αφγανιστάν επί ΕΣΣΔ,
- σήμερα οπλίζει και στηρίζει παντοιοτρόπως το Ισραήλ για να φέρει σε πέρας την φρικώδη γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα
στη διάρκεια της κατοχής τους η καλλιέργεια οπιούχων στο Αφγανιστάν κορυφώθηκε, ενώ η επιστροφή των Ταλιμπάν συνοδεύτηκε από την εξάλειψη της καλλιέργειας
Οι ΗΠΑ δηλαδή έχουν κάνει όλα όσα κατηγορούν τους αντιπάλους τους ότι σχεδιάζουν να κάνουν.
Ακόμη και για τους Financial Times, το ζητούμενο για την κυβέρνηση του Τραμπ που έρχεται να τελειώσει μια δουλειά που άφησε στην μέση, είναι μια ακόμη αλλαγή καθεστώτος κι όχι φυσικά η αντιμετώπιση των ναρκωτικών.
Πέμπτο, ο Τραμπ δεν νοιάζεται να τηρήσει τις προεκλογικές του εξαγγελίες
Μια από τις σημαντικότερες εξαγγελίες του Τραμπ το 2024 ήταν να σταματήσει τους πολέμους στο εξωτερικό. Ο Τραμπ κέρδισε τις εκλογές το Νοέμβριο του 2024 υποσχόμενος να συγκεντρώσει τους πόρους στο εσωτερικό των ΗΠΑ, πραγματοποιώντας επενδύσεις που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και θα αυξήσουν το εισόδημα των μισθωτών και φτωχών Αμερικανών. Αντί αυτών των υποσχέσεων έχουμε δει τους Αμερικάνους να χρηματοδοτούν την γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα και τώρα ο Τραμπ να ανοίγει ένα νέο μέτωπο στη Λατινική Αμερική.
Η γραμμή του πολέμου με την Βενεζουέλα δεν έχει καμία λαϊκή νομιμοποίηση. Είναι απόφαση των πιο επιθετικών κύκλων του αμερικανικού κεφαλαίου, της ενεργειακής και πολεμικής βιομηχανίας.
Το μέτωπο με την Βενεζουέλα θα διχάσει περαιτέρω τους Αμερικάνους και δη τους ρεπουμπλικάνους ψηφοφόρους, που ήδη εξεγείρονται εναντίον του Τραμπ.
Έκτο, οι Αμερικάνοι νοιάζονται μόνο για την εδραίωση της πλανητικής τους κυριαρχίας.
Οι ΗΠΑ δεν απειλούν μόνο την Βενεζουέλα. Ταυτόχρονα με την κυρίαρχη βούληση ενός λαού να δοκιμάσει, με την ψήφο του, έναν εναλλακτικό πολιτικό δρόμο οι Αμερικανοί στοχεύουν απέναντι σε μια νέα συμμαχία που αναδύεται σε όλον τον κόσμο.
Η Βενεζουέλα έχει στηρίξει αφειδώς την Κούβα και τη Νικαράγουα με πετρέλαιο και άλλα αγαθά. Η Βενεζουέλα στηρίχθηκε από την Κίνα οικονομικά, από τη Ρωσία στρατιωτικά, ενώ οι δεσμοί που ανάπτυξε με το Ιράν δημιουργούν ένα πρότυπο αμοιβαιότητας που αποτελεί παράδειγμα συνεργασίας και ισοτιμίας. Οι διεθνείς σχέσεις της Βενεζουέλας δηλαδή βρίσκονται στον αντίποδα των κυριαρχικών και εκμεταλλευτικών σχέσεων που αναπτύσσουν τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτή τη δυναμικά αναπτυσσόμενη συμμαχία θέλουν να τινάξουν στον αέρα οι Αμερικανικές κανονιοφόροι με την σχεδιαζόμενη επίθεση κατά της Βενεζουέλας!
Γι’ αυτό τον λόγο η υπεράσπιση τη Βενεζουέλας αποτελεί επιτακτικό καθήκον κάθε δημοκράτη, κάθε αγωνιστή, κάθε ανθρώπου που τάσσεται με τους λαούς ενάντια στον ιμπεριαλισμό!
Το άρθρο στηρίζεται στην ομιλία που πραγματοποιήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου στην ΕΣΗΕΑ στην εκδήλωση του Δικτύου για την Υπεράσπιση της Ανθρωπότητας (REDH) και της Επιτροπής Αλληλεγγύης στη Βενεζουέλα, με τίτλο «Η Μπολιβαριανή δημοκρατία της Βενεζουέλας στο στόχαστρο του βορειοαμερικανικού ιμπεριαλισμού».
https://www.facebook.com/100000231644695/videos/1697201240942645/
