Ή όταν τα πολιτικά όρια και οι δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ακυρώνουν ουσιαστικά οποιαδήποτε πραγματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της Δεξιάς.
Θα αδικούσα τον διάλογο που διεξάγεται στα κοινωνικά δίκτυα και την πολεμική που εξαπολύεται κατά της Κυβέρνησης σε όλα τα πεδία της πολιτικής της, εάν έγραφα ότι ο Πρόεδρος του Σύριζα Προοδευτική Συμμαχία στη συνέντευξη που παραχώρησε στην τηλεόραση του Alpha, κινήθηκε στο πλαίσιο κριτικής που καθημερινά διαβάζουμε στο διαδίκτυο.
Κι αυτό γιατί η πολιτική της Κυβέρνησης στα ζωτικά θέματα του καιρού μας, χτυπιέται ανελέητα σ’ αυτόν τον «ελεύθερο» προσώρας κοινωνικό ψηφιακό χώρο, τόσο από τους πολίτες, τα ταξικά σωματεία και κάθε δημοκράτη, όσο και από επιστήμονες που δεν έχουν πουλήσει την ψυχή τους στις φαρμακοβιομηχανίες, πρυτάνεις και καθηγητές πανεπιστημίου που προσπαθούν να δημιουργήσουν μια ασπίδα προστασίας των καθοριστικών δημόσιων αγαθών όπως η υγεία και η Παιδεία.
Πάρα πολύ σοβαρά αντιμετωπίζεται σ’ αυτόν τον ψηφιακό χώρο η πανδημία και η αντιμετώπισή της, τα αλλεπάλληλα lock down, η κανονικοποίηση της καταστολής και της καταπάτησης του συντάγματος με πρόσχημα την πανδημία.
Κριτικάρεται άγρια η έλλειψη προγράμματος για τη σταθερή στήριξη του ΕΣΥ και της υγείας των πολιτών, η απουσία ουσιαστικής στήριξης της κοινωνίας, το μέτωπο που άνοιξε στην Παιδεία και την αστυνομοκρατία. Αναδεικνύονται καθημερινά τα φαινόμενα αλαζονείας και παποκαισαρισμού της εξουσίας, της ιδιωτικοποίησης κάθε δημόσιου αγαθού, καθώς επίσης και της εξυπηρέτησης φίλων «βαρόνων» της περίφημης κρατικοδίαιτης ιδιωτικής πρωτοβουλίας, το χτύπημα των εργατικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων του λαού και των εργαζομένων.
Στηλιτεύονται άγρια τα φαινόμενα απόλυτης κοινωνικής και θεσμικής σήψης που έχουν έρθει στην επιφάνεια μετά από τις γνωστές καταγγελίες για βιασμούς, κακοποιήσεις και σεξουαλικές παρενοχλήσεις στο χώρο του πολιτισμού και του αθλητισμού.
Αντίθετα με όλα τα παραπάνω, ο πρώην Πρωθυπουργός και καταγόμενος από τον πρώην αριστερό ΣΥΡΙΖΑ, έβαλε «πολύ χαμηλά τον πήχη» και πέρασε κάτω ακόμα και από αυτόν.
Σε μία άνετη και χαλαρή κουβέντα με το δημοσιογράφο, δαπάνησε τον μισό του χρόνο στο να κρούει ανοιχτές θύρες, όπως στο να κατακεραυνώνει τα ταξίδια του πρωθυπουργού στην Ικαρία, τα τσιμπούσια, τις βόλτες στην Πάρνηθα κλπ. και να τον κατηγορήσει για έλλειψη ενσυναίσθησης (όπως άλλωστε γίνεται κατά κόρον στην κριτική του διαδικτύου)!!!
Στον άλλον μισό χρόνο μίλησε γενικόλογα για στήριξη του δημοσίου συστήματος υγείας, των μικρομεσαίων κλπ., χωρίς να δεσμεύεται σε τίποτα συγκεκριμένο.
Μίλησε για «κούρεμα του ιδιωτικού χρέους προς το δημόσιο περίπου στο 40% έως 60%» για να μπει μπροστά η οικονομία και να σταθεί η μεσαία τάξη, χωρίς όμως να μπορεί να καταθέσει κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο γι’ αυτό (ανέσυρε τις 120 δόσεις, διαγραφή προστίμων και προσαυξήσεων), αφήνοντας τις συγκεκριμένες προτάσεις γι αργότερα.
Εξαίρεσε τις οφειλές προς τις τράπεζες, κάνοντας κριτική σ’ αυτές ότι «δεν στηρίζουν την επιχειρηματικότητα»…
Δε βρήκε μία κουβέντα να πει για την άθλια διαχείριση της Κυβέρνησης σχετικά με τη μετατροπή των βασικότερων Νοσοκομειακών Μονάδων της χώρας σε Νοσοκομεία της μιας νόσου και στο Γολγοθά όσων περιμένουν να νοσηλευτούν ή να εγχειριστούν για άλλη αιτία.
Γιατί εάν μιλούσε γι αυτά, έπρεπε ταυτόχρονα να προτείνει την άμεση επαναλειτουργία του Νοσοκομείου των «Λοιμωδών» στην Αττική, ή για το Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος στην Πάτρα για παράδειγμα, όπως ζητούν οι υγειονομικοί. Θα έπρεπε να μιλήσει για την Πρωτοβάθμια Υγεία και για Κέντρα Υγείας παντού. Για το ότι έπρεπε κάθε περιοχή της χώρας να διαθέτει ένα τέτοιο νοσοκομείο, που να καλύπτει ασθενείς μόνο για covid-19, για γιατρούς που θα παρακολουθούν ασθενείς στο σπίτι και για όλα όσα απαιτεί ο ιατρικός κόσμος και οι νοσηλευτές.
Ούτε μια λέξη για τις «εκατόμβες» της Β. Ελλάδας, τους ανθρώπους που πέθαναν εκτός ΜΕΘ.
Ούτε μια λέξη για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού (όχι επικουρικού και συμβασιούχων).
Όμως μια τέτοια πολιτική εάν την υιοθετείς και την εξαγγέλλεις, σημαίνει ότι το κόμμα σου είναι έτοιμο για μάχη και ρήξη.
Αλλά ο ηγέτης του Σύριζα – Προοδευτική Συμμαχία έχει πάψει προ πολλού να προαναγγέλλει ρήξεις με το σύστημα. Στοχεύει αλλού και στέλνει και τα αντίστοιχα μηνύματα τόσο εντός όσο και εκτός του κόμματός του.
Εμφανής λοιπόν η προσπάθεια του Αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δώσει τα κατάλληλα διαπιστευτήρια, να επικοινωνήσει με την περίφημη μεσαία τάξη και να την προσεγγίσει, εφόσον όπως φαίνεται του επισήμανε ο επικοινωνιολόγος κ. Λούλης, είναι ο μόνος τρόπος να κερδίσει τους κεντρώους ψηφοφόρους, τον περίφημο «μεσαίο χώρο».
Προς τούτο έπρεπε να «στρογγυλέψει» ακόμα και τις θέσεις του για την Πανεπιστημιακή Αστυνομία, διότι χωρίς μια καλή αστυνομία και ένα καλά φυλασσόμενο Πανεπιστήμιο, καθώς και χωρίς την πάταξη της ανομίας, ποιος μικρομεσαίος έμπορος ή εστιάτορας με κλειστά τα μαγαζιά του θα σε ψηφίσει;
Έτσι, αναφορικά με την πρόθεση της Κυβέρνησης να τοποθετήσει την Αστυνομία μέσα στα Πανεπιστήμια, αναγνώρισε το πρόβλημα φύλαξης των χώρων και μάλιστα είπε συγκεκριμένα:
«Εγώ θα σας αιφνιδιάσω σήμερα. Θα σας πω ότι θεωρώ ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στα πανεπιστήμια. Όχι σε όλα, σε κάποιες πανεπιστημιακές σχολές, ιδίως στο κέντρο, με την κατ’ εξακολούθηση παραβατική στάση ορισμένων εξωπανεπιστημιακών στοιχείων, που προσβάλλουν και την ίδια την έννοια του ασύλου», δήλωσε, αναγνωρίζοντας ουσιαστικά τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης ότι υφίσταται ζήτημα ανομίας σε πανεπιστημιακές σχολές!
Συμπληρώνοντας ότι ούτε ο ίδιος «μπορεί να παρευρεθεί σε μία ομιλία εντός του Πανεπιστημίου καθότι κινδυνεύει», διαφώνησε μόνον στην ανάθεση φύλαξης σε «αστυνομικούς».
Δε θέλω να σχολιάσω την περίφημη φράση του ότι κινδυνεύουμε από «ατυχήματα τύπου Κορκονέα και Γρηγορόπουλου», γιατί πονάει πολύ η μνήμη!
Πουθενά μία κουβέντα για την πολιτική ουσία της κατάργησης του Πανεπιστημιακού Ασύλου, για την Ιστορία του και την αποδοχή του ακόμα και από τους Γερμανούς στη διάρκεια της κατοχής…
Για τη σημασία του Αυτοδιοίκητου, της ελευθερίας έκφρασης και πειραματισμού της νέας γενιάς. Για την ανάγκη της κοινωνίας για ανοιχτά πανεπιστήμια.
Καμιά κουβέντα για την υποχρηματοδότηση, για τις απολύσεις προσωπικού ακόμα και του προσωπικού φύλαξης των πανεπιστημιακών χώρων που συντελέστηκαν κατά τη δεκαετία των μνημονίων.
Καμία κουβέντα που να θέτει τα όρια ανάμεσα σε έναν πολιτικάντη και έναν Ηγέτη, έστω και σοσιαλδημοκράτη, που να αναδεικνύει το βάρος και το βάθος τέτοιων επιλογών που βρίσκονται στο κέντρο της δεξιάς αφήγησης «περί του τέλους της μεταπολίτευσης και της αριστερής ιδεολογικής ηγεμονίας».
Φυσικά δεν έμεινε χρόνος για τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, για μια στρατηγική εθνικής φαρμακοβιομηχανίας που να μπορεί να παράγει εμβόλια, καμία ουσιαστική κριτική στην ΕΕ, καμία προαναγγελία σε ποια πεδία θα δώσει αυτός και το κόμμα του τη μάχη για το δημόσιο χρέος και το χρέος της καραντίνας.
Φυσικά εντελώς ηθικίστικα και γενικόλογα αναφέρθηκε και στο τσουνάμι των αποκαλύψεων σχετικά με τις κακοποιήσεις, βιασμούς και σεξουαλικές παρενοχλήσεις που έχουν έρθει στο προσκήνιο και αφορούν σε προβεβλημένους χώρους.
Καμία κουβέντα για την πολιτική ευθύνη της Υπουργού Πολιτισμού και του ίδιου του Πρωθυπουργού για τα τεκταινόμενα στο Εθνικό Θέατρο.
Ήπια και χαλαρά, μήπως και κερδίσουμε τη «μεσαία τάξη» που χάσαμε στις προηγούμενες εκλογές.
Και τέλος κάνοντας την αυτοκριτική του για την πίεση που ασκούσε στην κυβέρνηση του κ. Σαμαρά το 2014- 2015 για εκλογές, τώρα ωριμότερος δήλωσε ότι «δεν θα παίξει πολιτική άμυνα»:
«Δεν έχω να αποδείξω κάτι… Δεν βιάζομαι για κάτι. Δεν υιοθετώ», είπε, «την λογική του ώριμου φρούτου. Αλλά προσέξτε: δεν είναι τα ώριμα φρούτα αυτά τα οποία πέφτουν. Τα σάπια φρούτα πέφτουν. Τα άγουρα φρούτα αν τα κόψεις, δεν έχει νόημα να τα γευτείς. Δεν είναι η ώρα τώρα να ζητήσω εκλογές. Θα έρθει αυτή η ώρα».
Όχι, μη βιάζεσθε κ. Τσίπρα.
Απ’ ότι φαίνεται ούτε και η χειμαζόμενη κοινωνία βιάζεται να σας έχει και πάλι πρωθυπουργό.
Αυτό το τρένο το χάσατε το καλοκαίρι του 2015.
ΥΓ. Να δώσουμε συγχαρητήρια στον κ. Σρόιτερ για τις πράγματι εύστοχες ερωτήσεις του. Περιμένουμε να επιδείξει τον ίδιο δημοσιογραφικό επαγγελματισμό και όταν θα έχει καλεσμένο τον κ. Μητσοτάκη.
