Αντιμέτωπη με έναν υβριδικό πόλεμο που ενορχηστρώνεται από τις ΗΠΑ, βρέθηκε η Κουβανική Επανάσταση. Ο πόλεμος που έχει ως στόχο την πρόκληση κοινωνικής αποσταθεροποίησης, η οποία θα χρησιμοποιούταν για να αιτιολογήσει μια ιμπεριαλιστική εισβολή, είναι πολυεπίπεδος: οικονομικός, κοινωνικός και μιντιακός.
Οικονομικός πόλεμος: Το εμπάργκο πνίγει το νησί
Στις 23 Ιουνίου, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ καταδίκασε για 29η φορά το οικονομικό εμπάργκο που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στην Κούβα εδώ και έξι δεκαετίες, με μόνο την Ουάσιγκτον και το σιωνιστικό απαρτχάιντ να ψηφίζουν κατά, ενώ απείχαν η ακροδεξιά κυβέρνηση της Βραζιλίας, το φιλο-φασιστικό καθεστώς του Κιέβου και το κράτος-χωροφύλακας των Ηνωμένων Πολιτειών στην Λ. Αμερική, η Κολομβία.
Στο έξι δεκαετιών εμπάργκο, που προσπαθεί να γονατίσει το Νησί της Επανάστασης, προστέθηκαν 243 νέες κυρώσεις από την κυβέρνηση Τραμπ, οι οποίες έχουν προκαλέσει σοβαρές ελλείψεις τροφίμων, φαρμάκων, ηλεκτρικού ρεύματος και άλλων βιοτικών αναγκών. Πριν αποχωρήσει από την κυβέρνηση, ο Τραμπ επέβαλλε τις τελευταίες κυρώσεις στην Κούβα, κατατάσσοντάς την ταυτόχρονα στην λίστα “κρατικών χορηγών της τρομοκρατίας”. Εν μέσω της πανδημίας COVID-19, ο φόβος των δευτερογενών κυρώσεων οδήγησε τους προμηθευτές αναπνευστήρων της Κούβας να αποσυρθούν, αναγκάζοντας την χώρα να παράξει δικές της αναπνευστικές συσκευές. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ κλιμάκωσε μια εκστρατεία πίεσης κατά των χωρών που δέχονται την κουβανική ιατρική αλληλεγγύη (βλ. “Πολιτικές εμπάργκο” στο COVID-19: Ο ιός των αντιθέσεων, Εκδόσεις Bookstars).
Η κυβέρνηση Μπάιντεν συνεχίζει να εφαρμόζει τα παράνομα, εγκληματικά, μονομερή μέτρα κατά της Κούβας. Η μεταφορά πετρελαίου στο νησί δυσκολεύει υπό τον φόβο των κυρώσεων, ενώ σε αντίθεση με ότι υποστηρίζουν οι ΗΠΑ τα ιατροφαρμακευτικά προϊόντα επηρεάζονται επίσης, με πρόσφατο παράδειγμα τα εμπόδια έναντι της κινεζικής εταιρείας που μετέφερε ιατρικά εφόδια στο νησί. Την ίδια ώρα, το ξένο συνάλλαγμα έχει περιοριστεί, ως αποτέλεσμα των κυρώσεων.
Παρά την οικονομική ασφυξία, η προηγμένη κουβανική φαρμακοβιομηχανία κατάφερε να παράγει τα δικά της εμβόλια, με το Abdala να παίρνει έκτακτη άδεια κυκλοφορίας. Η Κούβα είναι η τρίτη χώρα του αναπτυσσόμενου κόσμου παγκοσμίως και πρώτη στην αμερικάνικη ήπειρο, που καταφέρνει να σπάσει το μονοπώλιο των ιδιωτικών πολυεθνικών φαρμακευτικών ομίλων (Big Pharma), υποσχόμενη ένα εμβόλιο προσιτό στην ανθρωπότητα και ιδιαίτερα στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Ωστόσο, η νίκη της Κούβας κινδυνεύει να ακυρωθεί εξαιτίας των ελλείψεων στις σύριγγες που προκαλεί το εμπάργκο. Παράλληλα, ο συνδυασμός των ελλείψεων από το εμπάργκο με την οικονομική κρίση του COVID-19, έχει συσσωρεύσει προβλήματα στο ρεύμα και τις μετακινήσεις.
Η Κούβα κατάφερε να δαμάσει την πανδημία, έχοντας μαζί με την Βενεζουλέα και την Νικαράγουα τα λιγότερα κρούσματα και θανάτους σε σχέση με τους γείτονες τους. Για αυτό όμως έπρεπε να εφαρμόσει αυστηρά μέτρα και να θυσιάζει μια βασική πηγή εισοδήματος από τον τουρισμό (βλ το παλαιότερο άρθρο μας “Η Κούβα και τουριστική περίοδος: Ένα παράδειγμα προς μίμηση για μας”).
Κοινωνικός πόλεμος με την μορφή της πορτοκαλί αντεπανάστασης
Ενώ ο οικονομικός πόλεμος είναι η κύρια αιτία των ελλείψεων στην Κούβα, οι ιμπεριαλιστές προσπαθούν να κατευθύνουν την λαϊκή δυσαρέσκεια εναντία στην επαναστατική κυβέρνηση. Με στόχο την δημιουργία μιας πέμπτης φάλαγγας εντός της Κούβας, το Εθνικό Ταμείο για τη Δημοκρατία (ΝED) διέθεσε περίπου 7,94 εκατομμύρια δολάρια για την προώθηση της κουβανικής αντεπανάστασης μεταξύ του 2006 και του 2010, ενώ από το 2017 η Αμερικανική Υπηρεσία για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID) έχει δαπανήσει 16.569.889 δολάρια για τον ίδιο σκοπό.
Η νέα γενιά αντεπαναστατών επιχειρεί να κρύψει τους δεσμούς της με την ακροδεξιά μαφία του Μαϊάμι, χρησιμοποιώντας ένα προσωπείο δραστηριοποίησης επί κοινωνικών ζητημάτων, όπως τα έμφυλα και ζωικά δικαιώματα, η ελευθερία της τέχνης κα. Διαρθρώνονται μέσα από δίκτυα ΜΚΟ, όπως το Cuba Posible Ideas Lab, που λειτουργούν ως παραρτήματα του Ιδρύματος Open Society του Αμερικάνου καπιταλιστή Τζόρτζ Σόρος.
Καλλιτεχνικές ομάδες έχουν λάβει τις χρηματοδοτήσεις των οργανώσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, για να λειτουργήσουν ως χωνί της αντεπανάστασης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα δράσης των μίσθαρνων αντεπαναστατών είναι το πορτοκαλί κίνημα του San Isidro, το οποίο αναδείξαμε σε παλαιότερο άρθρο. Οι προβοκάτορες χρηματοδοτούνται για να εξαπολύσουν βίαια επεισόδια, πυρπολώντας καταστήματα και περιουσιακά στοιχεία συμπολιτών τους, θέλοντας να πυροδοτήσουν χάος και να προκαλέσουν την αστυνομική απάντηση.
Στις πρόσφατες αντικυβερνητικές κινητοποιήσεις κυριάρχησε το αντεπαναστατικό σύνθημα «Patria y Vida» (Πατρίδα και ζωή), το οποίο προέρχεται από το ομώνυμο ραπ τραγούδι του Κουβανού αντικομμουνιστή Maykel Osorbo, αντιπαραβολικά προς το σύνθημα «Patria o Muerte» (Πατρίδα ή θάνατος) της Κουβανικής Επανάστασης. Από τους εκτελεστές του τραγουδιού μόνο δύο κατοικούν στην Κούβα, οι Osorbo και El Funky, ενώ οι άλλοι τέσσερις έχουν ζήσει στο Μαϊάμι για κάποιο διάστημα. Ο Osorbo έχει αναρτήσει στο παρελθόν βίντεο όπου ενθαρρύνει τις ΗΠΑ να περικυκλώσουν τις κουβανικές ακτές με στρατιωτικά πλοία για να απομονώσουν τη χώρα από οποιαδήποτε εμπορική είσοδο και, εάν αυτό δεν ήταν αρκετό για να ανατρέψουν την Επανάσταση, να εισβάλουν στρατιωτικά στην Κούβα και αναλάβουν τον πλήρη έλεγχο. Είναι ενδεικτικό πως το βίντεο κλιπ του τραγουδιού ξεκινά με το πρόσωπο του Απελευθερωτή της Λατινικής Αμερικής Χοσέ Μαρτί να καίγεται και από τις στάχτες να αναδύεται το πρόσωπο του Τζορτζ Ουάσινγκτον.
Ο Yotuel Romero, επίσης στην ομάδα καλλιτεχνών του Patria y vida, πρώην μέλος της διάσημης κουβανικής χιπ-χοπ ομάδας Orishas, έζησε στην Ισπανία και το Μαϊάμι, ενώ αναδείχτηκε σε καλλιτεχνικός απόστολος της αντεπανάστασης, συνομιλώντας με δεξιές ομάδες όπως το Λαϊκό Κόμμα, το Renew Europe και το νεοφασιστικό Vox. Aυτοί οι προδότες έχουν μετατραπεί σε σύμβολα της αντεπανάστασης από την διευθύντρια της USAID, Samantha Power. Η οργάνωση αλλαγής καθεστώτος αναφέρει το «Patria y Vida» ως παράδειγμα προς μίμηση στην τρέχουσα προσφορά επιχορήγησης, η οποία προσφέρει χρηματοδότηση αξίας 2 εκατομμυρίων δολαρίων σε ομάδες που χρησιμοποιούν πολιτισμό για να επιφέρουν κοινωνικές αλλαγές στην Κούβα.
Μιντιακός πόλεμος για την πρόκληση ιμπεριαλιστικής επέμβασης
«Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, ο Οργανισμός Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ και ο Οργανισμός για τα Παγκόσμια Μέσα των ΗΠΑ έχουν χρηματοδοτήσει όλα τα προγράμματα για να στηρίξουν Κουβανούς καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, μπλόγκερ και μουσικούς», δήλωσε η Tracey Eaton, δημοσιογράφος που διευθύνει το The Cuba Money Project, στο MintPress. «Είναι αδύνατο να πούμε πόσα δολάρια Αμερικάνων φορολογουμένων έχουν στραφεί προς αυτά τα προγράμματα με την πάροδο των ετών επειδή οι λεπτομέρειες πολλών έργων παραμένουν μυστικές», πρόσθεσε.
Ο υβριδικός πόλεμος μέσω του διαδικτύου έχει προαναγγελθεί σε άρθρο της Washington Post το 2014 με τίτλο: «Το επίκεντρο του δόγματος του Ομπάμα για την Κούβα: Το Διαδίκτυο», σύμφωνα με το οποίο: «Ο Λευκός Οίκος χαλαρώνει τους περιορισμούς στην εξαγωγή και πώληση αγαθών και υπηρεσιών που στοχεύουν στο να βοηθήσουν περισσότερους Κουβανούς να επικοινωνούν μεταξύ τους και με τον έξω κόσμο». Ενώ οι ΗΠΑ κόπτονταν για το δικαίωμα στην επικοινωνία του Κουβανικού λαού, δεν ίσχυε το ίδιο για το δικαίωμά του σε τροφή και φάρμακα.
Το #SOSCuba προωθήθηκε από έναν στρατό διαδικτυακών τρολ που δημιουργήθηκαν περιστασιακά, στα πλαίσια της εκστρατείας χειραγώγησης. Το πρώτος λογαριασμός που δημοσίευσε το επίμαχο hashtag δημιουργήθηκε στην Ισπανία και προχώρησε σε χίλια tweets στις 10 και 11 Ιουλίου, με 5 αυτόματα reweets ανά δευτερόλεπτο, σύμφωνα με την έρευνα του Ισπανού αναλυτή Julián Macías Tovar. Περισσότεροι από 1.500 από τους λογαριασμούς που συμμετείχαν στην επιχείρηση #SOSCuba δημιουργήθηκαν την ίδια μέρα. Ο ερευνητής επισημαίνει τον ρόλο του Agustín Antonetti, μέλους της δεξιάς Fundación Libertad, ο οποίος συμμετείχε σε προηγούμενες μιντιακές επιθέσεις κατά του Λοπέζ Ομπραδόρ στο Μεξικό και κατά την διάρκεια του πραξικοπήματος εναντίον του Έβο Μοράλες στην Βολιβία. Το αναλυτικό ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε στο Orinocο Τribune αναφέρει επίσης πως: «Η επιχείρηση έκανε εκτεταμένη χρήση μποτ, αλγορίθμων, και λογαριασμών που δημιουργήθηκαν πρόσφατα για την περίσταση, που προορίζονται να ενισχύσουν τα μηνύματα που εκδίδονται από τους ενορχηστροτές της εκστρατείας χειραγώγησης».
Οι αναρτήσεις συνοδεύονταν από ψεύτικες εικόνες, οι οποίες υποτίθεται ότι απεικόνιζαν τις διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης, παρουσιάζοντας ωστόσο στιγμιότυπα τόσο από παλιότερες κινητοποιήσεις των Κουβανών οπαδών της επανάστασης, όσο και από διαμαρτυρίες στο Μαϊάμι, την Αίγυπτο, ακόμα και πανηγυρισμούς για την νίκη της Αργεντινής στο Copa America. Οι φωτογραφίες αναπαρήχθησαν από τα μέινστριμ μέσα ενημέρωσης, με στόχο να παρουσιάσουν την αφήγηση μιας υποτιθέμενα παλλαϊκής κινητοποίησης, ούτως ώστε να δικαιολογήσουν την ξένη παρέμβαση. Σε αυτό το πλαίσιο, ο δήμαρχος του Μαϊάμι Francis Suarez, ζήτησε τη στρατιωτική επέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών στην Κούβα, λέγοντας ότι οι αεροπορικές επιθέσεις θα πρέπει να θεωρούνται επιλογή για την επιβολή αλλαγής καθεστώτος.
Oι δρόμοι ανήκουν στους επαναστάτες
Ο οικονομικός, κοινωνικός και μιντιακός πόλεμος, δεν κατάφερε να πετύχει τον τελικό στόχο του, χάρη στην κινητοποίηση των μαζών ενάντια στην αντεπανάσταση. Μετά από το κάλεσμα του προέδρου Μιγκέλ Ντίας Κανέλ και την κινητοποίηση του ιστορικού ηγέτη της Επανάστασης Ραούλ Κάστρο, χιλιάδες Κουβανοί βγήκαν στους δρόμους για να περιφρουρήσουν τα κεκτημένα της επαναστατικής διαδικασίας, δείχνοντας πως οι δρόμοι της Κούβας ανήκουν στους επαναστάτες και όχι στους μισθοφόρους!
«Ξέρουμε ότι υπάρχουν επαναστατικές μάζες που αντιμετωπίζουν τις αντεπαναστατικές ομάδες, δεν θα αποδεχτούμε κανένας μισθοφόρος και πουλημένος στην βορειοαμερικανική αυτοκρατορία να προκαλέσει αποσταθεροποίηση στο λαό μας», δήλωσε στο κάλεσμά του ο Ντίας Κανέλ.
Η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν στάθηκαν στο πλευρό της Κούβας, προειδοποιώντας τις ΗΠΑ να μην παρεμβαίνουν στο νησί. Το ίδιο έκαναν όλες οι σοσιαλιστικές και αντιιμπεριαλιστικές κυβερνήσεις και κινήματα σε όλο τον κόσμο και στις ίδιες τις ΗΠΑ, δείχνοντας στην αμερικάνικη αυτοκρατορία, πως το Νησί της Επανάστασης δεν είναι μόνο του.
Η αντίσταση των Κουβανών επαναστατών και η διεθνιστική αλληλεγγύη, κράτησαν την Κούβα όρθια.
