Με τον τίτλο αυτό ως κεντρικό σύνθημα ολοκληρώθηκε το 3ο φεμινιστικό φεστιβάλ που διοργανώθηκε στις 28 και 29 Σεπτεμβρίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο από τη Συνέλευση 8 Μάρτη. Η φετινή χρονιά ξεπέρασε σε μαζικότητα κάθε προσδοκία, μα το πιο σημαντικό είναι ότι φαίνεται πλέον να αποτελεί ένα σταθμό, ένα ετήσιο ραντεβού και τόπο συνάντησης, συζήτησης, συντροφικότητας, συγκίνησης και ανάδειξης ενός διαθεματικού συμπεριληπτικού ριζοσπαστικού φεμινισμού.
Το φεμινιστικό φεστιβάλ έχει ως στόχο να συνδέει διαφορετικά ρεύματα του φεμινιστικού κινήματος αλλά και να αποτελεί σημείο συνάντησης ευρύτερων και διαφορετικών κινημάτων. Στο πλαίσιο αυτό, επιδιώξαμε τη συμμετοχή και στήριξη του φεστιβάλ από διαφορετικές συλλογικότητες τόσο μέσω της παρουσίας τους , όσο και μέσω της συμμετοχής τους στις εκδηλώσεις. Επιδιώκουμε το φεμινιστικό φεστιβάλ να αποτελέσει έναν κρίκο για ένα φεμινιστικό κίνημα ακόμα πιο μαχητικό και συμπεριληπτικό και να συμβάλει περισσότερο στην συνύπαρξη των φεμινιστικών και ΛΟΑΤΚΙ+ συλλογικοτήτων. Γιατί όσο παλεύουμε όλες μαζί, γινόμαστε πιο ορατά!
Κάθε χρόνος που περνά μας δείχνει όλο και περισσότερο τη μεγάλη ανάγκη που έχουμε ως γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα να δημιουργήσουμε τέτοιους τόπους συνάντησης που θα αποτελούν ένα φεμινιστικό παράδειγμα ζωής και μέσα από τη χαρά, τη συζήτηση, τον ακτιβισμό, την καλλιτεχνική έκφραση θα μας δίνουν ανάσες για να συνεχίσουμε πιο δυναμικά. Το φεμινιστικό φεστιβάλ έχουμε καταφέρει να αποτελεί ένα τέτοιο χώρο φεμινιστικής αλληλεγύης, ασφάλειας, προβληματισμού και χαράς.
Αυτή τη χρονιά, η οποία έχει σημαδευτεί από τον πόλεμο και τη γενοκτονία που επιχειρεί το Ισραήλ στην Παλαιστίνη, βρεθήκαμε όλες μαζί εδώ, με τη σκέψη μας , την καρδιά μας και την αλληλεγγύη μας στις Παλαιστίνιες αδερφές μας που είναι τα πρώτα θύματα αυτού του πολέμου. Στις γυναίκες και στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα στη Γάζα, στη Ράφα και στη Δυτική Όχθη που για χρόνια βάζουν τα κορμιά τους μπροστά στα Ισραηλινά στρατεύματα για να υπερασπιστούν τη γη και την ελευθερία τους. Για εμάς, οι φεμινιστικοί αγώνες είναι ταυτόχρονα αγώνες ενάντια στο σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης που αποικίζει γη και θηλυκά σώματα, ενάντια στην επεκτατική πολιτική των κυβερνήσεων που γεννούν πολέμους και ξεριζωμό.
Την ίδια οργή, όμως, νιώθουμε και κάθε μέρα εδώ, καθώς συνειδητοποιούμε ότι καμία και κανένα δεν μπορεί να νιώθει ελεύθερο και ασφαλές. Κάθε χρόνο που περνάει μετράμε όλο και περισσότερες γυναικοκτονίες, τα θύματα της έμφυλης βίας αυξάνονται, ενώ παράλληλα οι κακοποιητές απολαμβάνουν ασυλία και συγκάλυψη. Οργιζόμαστε απέναντι στην Kυβέρνηση που τροφοδοτεί το δόγμα πατρίς-θρησκεία-οικογένεια, καλλιεργώντας ακροδεξιά μισογυνικά αντανακλαστικά.Διεκδικούμε να γινόμαστε ακόμα πιο ορατές και ορατά, μέχρι ο φόβος να αλλάξει πλευρά, μέχρι να μην χαθεί καμία άλλη αδερφή μας!
Αυτό επιχειρήσαμε να είναι το κοινό νήμα που θα διαπεράσει και το φετινό φεμινιστικό φεστιβάλ: υπεράσπιση της ζωής, της ελευθερίας, της γης. Νιώθουμε τυχερές που βρεθήκαμε μαζί και που ακούσαμε τις παλαιστίνιες αδερφές μας , που τραγουδήσαμε για την Παλαιστίνη, που γίναμε όλες και όλα μαζί μια γροθιά απέναντι στην έμφυλη βία, που μοιραστήκαμε στοργή και συντροφικότητα. Οι στιγμές αυτές μας γεμίζουν δύναμη και χαρά να συνεχίζουμε να παλεύουμε για όλες και για όλας μας!
