Σήμερα, Μεγάλη Πέμπτη, σε συνθήκες πανδημίας, lock down και περιορισμού της κυκλοφορίας πολιτών στο ελάχιστο, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κλήθηκε για 5η φορά στη ΓΑΔΑ για να απολογηθεί για τη συμμετοχή του στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και μάλιστα για το διάστημα που κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Κλήθηκε από το περιβόητο Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος με βαριές και ανυπόστατες κατηγορίες. Πρόκειται για μία υποδιεύθυνση της Κρατικής Ασφάλειας (ΠΔ 1/2001), που κατά τη μνημονιακή περίοδο αναβαθμίστηκε (ΠΔ 42/2011).
Η συνέχιση των διώξεων από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στέλνει το μήνυμα στην καθημαγμένη για δεύτερη δεκαετία κοινωνία, ότι το κράτος δεν είναι σε καραντίνα όταν πρόκειται να αντιμετωπίσει τον υπ’ αριθμόν ένα θανάσιμο κίνδυνο που αποτελεί η δημοκρατική πολιτική δράση και λειτουργεί σε πλήρη σύμπνοια με την αξιωματική αντιπολίτευση που προετοίμασε την αυστηροποίηση αυτού του ίδιου του νομικού οπλοστασίου του κράτους κατά των κινητοποιήσεων.
Δηλαδή ότι οποιαδήποτε συμπαράσταση και συμπόρευση με το λαϊκό κίνημα σχετικά με την υπεράσπιση των στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων της κοινωνίας και ιδίως των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων, συνιστά ενέργεια που στρέφεται κατά του κράτους του ίδιου.
Για πρώτη φορά, σε όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης διώκεται ένας πολιτικός, πρώην βουλευτής και υπουργός, με μόνο λόγο τη συμμετοχή του σε δημοκρατικές λαϊκές κινητοποιήσεις.
Ο συμβολισμός είναι καταλυτικός.
Αποτελεί προμήνυμα του τι θα συμβεί μετά το τέλος της πανδημίας, εν όψει της νέας περιόδου οικονομικής ύφεσης.
Ειδικότερος στόχος της δίωξης σε βάρος του Π. Λαφαζάνη είναι η τρομοκράτηση του κινήματος κατά των πλειστηριασμών, οι οποίοι θα κλιμακωθούν, μετά την απόφαση του EUROGROUP να μην δοθεί παράταση ακόμα και σε αυτή την κολοβωμένη προστασία της πρώτης κατοικίας στη χώρα μας, αλλά και λόγω της εντεινόμενης φτωχοποίησης με τα νέα μνημόνια που ετοιμάζουν για την αντιμετώπιση της συνεπακόλουθης στην υγειονομική οικονομικής κρίσης.
Δεν αρκεί λοιπόν να δηλώσουμε τη συμπαράστασή μας στον Παναγιώτη Λαφαζάνη με τον οποίο παρά τις διαφορές μας βρεθήκαμε πολλές φορές στους ίδιους δρόμους διαμαρτυρίας και κινητοποιήσεων.
Και είναι φυσικά θετικό ότι όλες οι αριστερές πολιτικές δυνάμεις και συλλογικότητες, συμπεριλαμβανομένου και του ΚΚΕ (φυσικά για τον Συριζα δεν τίθεται θέμα) κατήγγειλαν τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, αλλά δεν αρκεί.
Το επόμενο διάστημα οι αριστερές, κομμουνιστικές και αντισυστημικές δυνάμεις θα βρεθούν μπροστά σε μια νέα ζοφερή κατάσταση και θα πρέπει να συλλογιστούν άμεσα τους τρόπους και τα μέσα που θα κληθούν να υπερασπίσουν τα λαϊκά συμφέροντα. Και είναι ασυχώρετη η αντίληψη που θα αντιμετωπίζει το κίνημα …business as usual.
