ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ (641)
«Στον τάφο θα φέρω μονάχα την πίκρα ενός ατέλειωτου τραγουδιού» Ναζίμ Χικμέτ
4/10/2020
Πηγή: Facebook
Στις διπλές εκλογές του 2012 η Χ.Α. μπαίνει στη Βουλή, γράφοντας μια μαύρη σελίδα στη νεότερη ιστορία μας. Λίγα εικοσιτετράωρα πριν τη δίκη της ΧΑ και με νωπή τη φιγούρα της μάνας να φιλά την προτομή του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα δημοσιεύουμε ένα διήγημα πολιτικής φαντασίας του συγγραφέα Γιώργου Αλεξάτου, που γράφτηκε τον Ιούλη του 2012, αμέσως μετά την είσοδο της Χ.Α. στη Βουλή.
Μέρες που είναι, ένα τραγούδι που ταιριάζει:
«Κακομαθημένα» κατά Γεωργιάδη, «αλητάκια» κατά Καλλιάνο και «φίδια και πίθηκοι» κατά Μπογδάνο, είναι οι μαθητές που αγωνίζονται στην παρούσα φάση. Ο ειρωνικός χαρακτηρισμός περί τεθλιμμένων συγγενών δεν είναι ακριβής, είναι η αλήθεια. Γιατί η αγωνιστική έξαρση του μαθητικού κινήματος δεν προκαλεί θλίψη στο σύστημα αλλά ΜΙΣΟΣ. Μίσος άσβεστο και ταξικό. Άνθρωποι που έχουν άποψη, που αμφισβητούν, που σκέφτονται, που ασκούν κριτική σε ό,τι μας κονιορτοποιεί τη ζωή δεν έχουν θέση κατά τους ταγούς του έθνους. Θέλουν μιαν άλλη νεολαία. Μια νεολαία που:
Ένα ενδιαφέρον βιβλίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Χατζηλάκος. Πρόκειται για το βιβλίο του εκπαιδευτικού Δ. Ντούσα, Φιλοσοφία και Κοινωνιολογία της Γλώσσας. Σε αυτό το έργο του, έκτασης 692 σελίδων, ο συγγραφέας συζητά τη φιλοσοφία και κοινωνιολογία της γλώσσας, τη γλωσσογονία, τη θεωρία των γλωσσικών νόμων και τη γλωσσολογία.
Την Τετάρτη θα ανακοινωθεί η απόφαση για τη Χρυσή Αυγή και την εγκληματική της δράση. Τα μάτια μας, όπως και τα μάτια μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας είναι στραμμένα εκεί. Περιμένουμε μια δίκαιη απόφαση, που θα κατατάσσει τη Χρυσή Αυγή στις εγκληματικές οργανώσεις και θα δίνει ένα ισχυρό πλήγμα στην προσπάθεια φασιστικοποίησης της ελληνικής (και όχι μόνο) κοινωνίας.
Οι δημοτικές κινήσεις «Ενότητα, Ανατροπή και Έργο για το Μαρούσι» και «Εκτός των Τειχών», μαζί με αντιφασίστες/τριες του Μαρουσιού, σας καλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Κώστα Παπαδάκη, συνηγόρου πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, «Το ‘’άλλο άκρο’’ στο εδώλιο - Δικαιοσύνη ή ατιμωρησία ξανά;», την Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου στην Πλατεία Αγίας Λαύρας στο Μαρούσι.
«Χωρίς ρεφρέν» μια ελπιδοφόρα μουσική προσπάθεια, συνέντευξη με τον Κώστα Μουγιάκο, του Νίκου Γουρλά
Ως γνωστόν, το γόνος γνωστής οικογενείας είναι ιδιότητα. Καμαρώνεις, είμαι γιος, είμαι κόρη, πήγα Κολάμπια, Χάρβαρντ και λοιπά, ή σε λιγότερο περιώνυμα (όχι, φυσικά, ανάλογα με τα προσόντα σου, την εποχή μας οι αξίες αποτιμώνται σε είδος), βγήκα και ήρθα να ασκηθώ επί πραγματικού πεδίου. Τη χώρα, την πόλη…
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ
Στις 19 Σεπτεμβρίου 2020 συμπληρώθηκαν πενήντα χρόνια από την ηρωική θυσία του Έλληνα φοιτητή Κώστα Γεωργάκη, ο οποίος αυτοπυρπολήθηκε στην πλατεία Ματεότι της Γένοβας, διαμαρτυρόμενος μ’ αυτόν τον τρόπο εναντίον της στυγνής δικτατορίας των συνταγματαρχών.
Επτά χρόνια πέρασαν…
Και «Ο Παύλος ζει».
Εμείς είμαστε άνθρωποι της επιείκειας. Όχι εκδικητές. Ούτε τιμωροί. Θέλουμε να εξαντλήσουμε τις δυνατότητες. Να επαναδιαμορφώσουμε τις συνθήκες. Να δώσουμε τα περιθώρια στους ανθρώπους να ξαναδούν τα λάθη με άλλη ματιά. Να ξαναδούν τον εαυτό τους. Γι’ αυτό και μερικές (κρίσιμες) φορές είμαστε υπέρ της τιμωρίας. Της δικαιοσύνης που δεν εξισώνει θύτη και θύμα. Που διεκδικεί την δικαίωση του δεύτερου μέσω της τιμωρίας του πρώτου. Αλλά πρωτίστως, που υπερασπίζεται το κοινωνικό αγαθό απέναντι σε εκείνους που το επιβουλεύονται. Κι αυτή είναι μια αναγκαία επιείκεια απέναντι στην κοινωνία. Η προστασία της.
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
-
Επτάνησα: Δικαίωση της «Μεγάλης Ιδέας»; του Σπύρου Αλεξίου
-
Σταύρος Ψυχάρης: μια αποκατάσταση της πραγματικότητας, του Θανάση Σκαμνάκη
-
Ο Μαρξ στο ουφάδικο: Τα παιδιά του Γκράμσι και του Fortnite, του Δημήτρη Τζιαντζή
-
Πυρκαγιές: δεκάδες χιλιάδες στρέμματα καμένα με κυβερνητική-κρατική ευθύνη
-
ΔΝΤ: Τα τρία πιο μισητά γράμματα στον κόσμο, του Renaud Lambert
-
Μεγάλα και όμορφα λόγια για την δημόσια υγεία, υπό την σκέπη των επιχειρηματικών ομίλων, του Βασίλη Τουμπέλη
-
Συγκέντρωση υπογραφών για δημιουργία εκπαιδευτικών δομών στις φυλακές Κορυδαλλού
-
Λαϊκές αντιδράσεις προκαλεί η προσέγγιση του Μαρόκου με το Ισραήλ, της Αντωνίας Πάνου
-
Ταϊβάν: Οι 18 ώρες που έκαναν πιο επικίνδυνο τον κόσμο, του Πέτρου Παπακωνσταντίνου
-
Καλώς τον μπάτσο, τον γόη, τον παιδεραστή, τον Μυρογιάννη, της Ζωής Χαλιδιά
Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό της εποχής μας, την αναγκαία αλλά όχι δεδομένη προοπτική. Θέλουμε να μιλήσουμε ταυτόχρονα για την καθημερινή επιβίωση και τον αγώνα γι’ αυτήν.