Το Kommon έγινε κιόλας μια μικρή ιστορία. Που, όπως κάθε ιστορία, μικρή ή μεγάλη, έχει να παρουσιάσει τα λάθη, τα σωστά, τις απογειώσεις και τις απότομες πορείες, τις ημέρες τις καλές και τις όχι, την ανταπόκριση στις απαιτήσεις του καιρού και την υστέρηση. Και τώρα που συμπλήρωσε τα δέκα χρόνια έχουμε μια κάποια χρονική διάρκεια που μας επιτρέπει να κάνουμε αξιολόγηση και να λογαριάσουμε ποιες, πόσο και πως εκπληρώθηκαν οι επαγγελίες, με ποια συνέπεια και ποιες ολιγωρίες.
Εκείνο που επιδιώκαμε, όπως το εκφράσαμε στην «ιδρυτική μας πράξη», ήταν η αναζήτηση μέσα στο χώρο της κομμουνιστικής σκέψης και προοπτικής, η θεωρητική εμβάθυνση στα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα της εποχής μας, οι απαντήσεις στο τι θα κάνουμε με έναν καπιταλισμό που σαπίζει και σαπίζει μαζί του και τους ανθρώπους, και μ’ έναν καπιταλισμό που απογειώνει τις τεχνολογίες για να τις κάνει μετά ένα ακόμη όργανο της εκμετάλλευσης και του εκμαυλισμού, ανθρώπων και φύσης.
Υποσχεθήκαμε να υπηρετήσουμε το σχέδιο διαλόγου μεταξύ ανθρώπων και δυνάμεων που ευαγγελίζονται ένα μέλλον για τον άνθρωπο, δηλ. ένα κομμουνιστικό μέλλον.
Στο «ιδρυτικό» κείμενο της 12ης Ιουνίου 2014 γράφαμε το «τι θέλουμε και γιατί»:
Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό της εποχής μας, την αναγκαία αλλά όχι δεδομένη προοπτική. Θέλουμε να μιλήσουμε ταυτόχρονα για την καθημερινή επιβίωση και τον αγώνα γι’ αυτήν. Και θέλουμε να μιλήσουμε για το πώς ο μεγάλος σκοπός υπηρετεί αλλά και υπηρετείται από τον καθημερινό αγώνα…
Στην ιστορία της σημερινής πραγματικότητας όλες οι γενιές διχάζονται βαθύτερα και οξύτερα ανάμεσα στον αδιέξοδο ατομισμό και στη συλλογική αναμέτρηση, στο «δεν γίνεται αλλιώς» και στο «μπορεί ν’ αλλάξουν τα πράγματα».
Σε αυτόν το βαθύτερο διχασμό οι δυνάμεις της κοινωνικής χειραφέτησης μπορεί να βρουν προοπτική όχι στις οπισθοφυλακές που έχουν διασωθεί από το «ένδοξο» παρελθόν, αλλά σε μια νέα προωθητική και ανώτερη στρατηγική ενότητα. Αντί να περιοριζόμαστε σε ό,τι από καιρό είχε κλείσει τον ιστορικό του κύκλο, θέλουμε να αποδείξουμε και να καταδείξουμε πως μπορούμε να επανακατακτούμε το παρελθόν, την ιστορία των λαών, από τους μέχρι τώρα ιδιοκτήτες της. Να τη μετασχηματίζουμε ώστε, με βάση τις δυνατότητες της νέας εποχής, να προωθηθεί η πιο τολμηρή κριτική υπέρβαση της. Για να ξεπεράσουμε τις ήττες αλλά και τα όρια ακόμα και των πιο καινοτόμων περασμένων επαναστάσεων…
Φιλοδοξούμε να διευκολύνουμε και να συμβάλουμε στην ανάπτυξη της θεωρίας που βλέπει τον κομμουνισμό, όχι ως ιδεατή κοινωνική αρχιτεκτονική ενός απρόσιτου μέλλοντος, αλλά ως «το πραγματικό κίνημα που αλλάζει την υπάρχουσα κατάσταση πραγμάτων», στην κατεύθυνση της αταξικής κοινωνίας των ελεύθερα συνεταιριζόμενων παραγωγών. Να αναζητήσουμε, μαζί με τους τόσους άλλους, τους πολιτικούς δρόμους ενός προγράμματος που έχουμε αντικειμενικά ανάγκη, τώρα στο συγκεκριμένο χρόνο, στη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, εδώ, στη συγκεκριμένη χώρα.
Η σύνδεσή μας αρχικά με την Πολιτική Κίνηση για ένα Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο και εν συνεχεία με την Πρωτοβουλία για μια μεταβατική κομμουνιστική οργάνωση (που προκύπτει με τη συνένωση της ΑΡΑΝ, του Σύγχρονου Κομμουνιστικού Σχεδίου και ανένταχτων κομμουνιστών) δεν μας εμπόδισε, ίσα-ίσα που μας ενθάρρυνε, να έχουμε ανοιχτά τα μάτια, τα μυαλά και τις σελίδες σε διαφορετικές απόψεις και αναζητήσεις.
Όμως η πραγματικότητα αποδείχθηκε πολύ πιο περίπλοκη. Τα όσα θέλαμε να κάνουμε συνάντησαν εγγενείς και εξωγενείς δυσκολίες. Ίσως ένα από τα πιο δύσκολα εγχειρήματα στο χώρο της Αριστεράς, και δη της κομμουνιστικής, είναι να γίνει, να γίνεται, ένας ουσιαστικός και συντροφικός διάλογος. Υπάρχουν εγκατεστημένες αλήθειες που δεν μετακινούνται. Και ο διάλογος προϋποθέτει ικανότητα μετακίνησης, αλλαγής, ανοιχτό πεδίο σκέψης. Αυτό, φυσικά, δεν αφορά μόνο τους άλλους.
Ακόμη, θεωρούμε μη επαρκή τη θεωρητική αναζήτηση. Οι αδυναμίες είναι εμφανείς, κι όχι μόνο σ’ εμάς. Υπάρχει μια συνολική υποχώρηση της θεωρητικής σκέψης και θα χρειαστεί πολύ επιμονή και υπομονή για να τις υπερβούμε. Προφανώς το εύρος των κοινωνικών και πολιτικών ζητημάτων που καλύπτει δεν είναι εκείνο που θέλουμε
Παρ’ όλα αυτά και με όλα αυτά, κάναμε τα βήματά μας με την οφειλόμενη συνέπεια και σεβασμό. Αναζητήσαμε και βρήκαμε τις διατειθέμενες απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα της ελληνικής και παγκόσμιας κοινωνίας. Προωθήσαμε τις ιδέες μιας ανοιχτής έρευνας. Και κάναμε αρκετά ώστε το Kommon να γίνει μια ιστοσελίδα ανοιχτή σε πολλές και διαφορετικές απόψεις, εντός της κομμουνιστικής αναζήτησης. Αυτό εκφράστηκε και στην αποδοχή της σελίδας από τους αναγνώστες.
Όλα τα στοιχεία, επισκέψεων και αναγνωσιμότητας είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικά.
Και τώρα θέλουμε να ξεκινήσουμε μια νέα εποχή. Η επισκεψιμότητα στη ιστοσελίδα μάς υποχρεώνει σε αναβαθμίσεις που συνοδεύουμε με αλλαγές στη μορφή οι οποίες θα την κάνουν πιο ευανάγνωστη, πιο εύχρηστη και πιο λειτουργική, συνδεόμενη βαθύτερα με τις αναζητήσεις για τον κομμουνισμό του 21ου αιώνα και τις ανάγκες για την οργάνωσή του. Σε αυτά περιλαμβάνεται και η δυνατότητα να είναι πιο «ανοιχτή», τόσο ως προς το περιεχόμενο, όσο και ως προς την επικοινωνία με τις νεώτερες γενιές, το να διευρύνουμε τον αριθμό των συνεργατών και τη θεματολογία.
Σήμερα, Τετάρτη 24 Ιανουαρίου του (σωτήριου;) έτους 2024, κάνουμε μια νέα έναρξη. Χρειαζόμαστε τη συνδρομή όλων εκείνων που μας συμπαθούν ή απλώς μας εκτιμούν σε αυτή τη νέα διαδρομή.
