Ενώ το φίδι του πληθωρισμού, της ακρίβειας και της ενεργειακής μιζέριας δαγκώνει όλο και περισσότερο την εργατική τάξη της Ευρώπης για χάρη του Ζελένσκι και των Ναζί του Κιέβου, αρχίζουν να φαίνονται στον ορίζοντα τα πρώτα εργατικά ξεσπάσματα σε μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες.
Στο Βέλγιο στα μέσα Ιουνίου έγινε μια από τις μεγαλύτερες εργατικές διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων μετά από κάλεσμα των τριών μεγαλύτερων συνδικάτων της χώρας: την Γενική Συνομοσπονδία (FGTB), Χριστιανική Συνομοσπονδία Εργαζομένων Βελγίου (CSC) και Συνομοσπονδία των Φιλελεύθερων (CGSLB). Έκαναν έκκληση για μια εθνική ημέρα δράσης για την υπεράσπιση των μισθών και της αγοραστικής δύναμης.
??Εθνική απεργία και διαδήλωση 80.000 ατόμων στις Bρυξέλλες ενάντια στην αύξηση του κόστους ζωής. Ο πληθωρισμός στο Βέλγιο έφθασε σε υψηλό 40 ετών, στο 9%, με αύξηση 57% στις τιμές της ενέργειας και πάνω από 6% στα τρόφιμα. pic.twitter.com/RjDRVU1KkR
— Maria Denaxa (@mdenaxa) June 20, 2022
Επίσης, με μεγάλη επιτυχία ξεκίνησε ο απεργιακός αγώνας των εργαζομένων στους σιδηρόδρομους στη Βρετανία, στην πρώτη πανεθνική απεργία του κλάδου από το 1989, ενώ απεργία πραγματοποιήθηκε και στο μετρό του Λονδίνου. Το κλαδικό Συνδικάτο Εργαζομένων Σιδηροδρόμων, Ναυτιλίας και Μεταφορών (RMT) έχει προκηρύξει συνολικά τρεις 24ωρες απεργίες, διεκδικώντας ουσιαστικές αυξήσεις μισθών απέναντι στην καλπάζουσα ακρίβεια, καθώς ο πληθωρισμός ξεπερνά το 9%, διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων και των θέσεων εργασίας, ενάντια στα εργοδοτικά σχέδια για απολύσεις και για αύξηση του χρόνου εργασίας.
The largest rail strike to hit the UK in 30 years has brought the country to a complete standstill. To demand greater pay, pension guarantees, and job protections, the National Union of Railway, Maritime, and Transport Workers organised a significant strike. pic.twitter.com/jbWnWToaDR
— The International Magazine (@TheIntlMagz) June 23, 2022
Έντρομος ο Μπ. Τζόνσον, καταφεύγοντας στις γνωστές τακτικές κοινωνικού αυτοματισμού απειλεί τους απεργούς σιδηροδρομικούς ακόμα και με αλλαγή του απεργιακού νόμου ο οποίος σημειωτέον είναι από τους πιο αντιαπεργιακούς νόμους της Ευρώπης συγκρινόμενος με αυτό του ανεπάγγελτου Χατζηδάκη. Ο Βρετανός πρωθυπουργός κατηγόρησε τους απεργούς για αντικοινωνική συμπεριφορά, ενώ ο υπουργός Μεταφορών Γκραντ Σαπς απείλησε με αλλαγή της νομοθεσίας με στόχο την επιστράτευση των μηχανοδηγών και την έκτακτη απασχόληση απεργοσπαστών.
Συνδικαλιστικές ενώσεις σε όλη τη Βρετανία προειδοποιούσαν την ίδια ώρα ότι οι κινητοποιήσεις των σιδηροδρομικών αποτελούν μόνο την αρχή ενός «καλοκαιριού δυσαρέσκειας» στη χώρα, καθώς εκπαιδευτικοί, υγειονομικοί, εργαζόμενοι στην καθαριότητα δικηγόροι κλπ ,πρόκειται να πραγματοποιήσουν τις δικές τους απεργιακές κινητοποιήσεις τις επόμενες μέρες, με αιτήματα για μισθολογικές αυξήσεις ενάντια στην έκρηξη της ακρίβειας.
Γενική απεργία στους σιδηροδρόμους είχαμε και στην Ιταλία , ενώ στο Βέλγιο τα μεγαλύτερα συνδικάτα της χώρας πραγματοποίησαν τη Δευτέρα 20/6, 24ωρη απεργία με αίτημα τη στήριξη των εργαζομένων απέναντι στις σαρωτικές αυξήσεις των τιμών σε καύσιμα και τρόφιμα. Απεργιακές κινητοποιήσεις έχουν εξαγγείλει για τις επόμενες μέρες και οι εργαζόμενοι της Ryanair στο Βέλγιο, στην Πορτογαλία, στην Ιταλία και στην Ισπανία.
Οι εργαζόμενοι της EasyJet, που προκήρυξαν εννιαήμερες απεργιακές κινητοποιήσεις μία μέρα αφότου η εταιρεία ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να περικόψει 11.000 πτήσεις από τα θερινά της δρομολόγια, επικαλούμενη τα συνεχιζόμενα προβλήματα στα αεροδρόμια Γκάτγουικ του Λονδίνου και Σίπχολ του Άμστερνταμ. Το συνδικάτο των εργαζομένων ζητά αυξήσεις 40% στον βασικό μισθό των αεροπορικών συνοδών. Οι τρεις 72ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις που ξεκινούν από την 1η Ιουλίου αναμένεται να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα στις πτήσεις της EasyJet από τη Βαρκελώνη, τη Μάλαγα και την Πάλμα της Μαγιόρκα.
Από τις αρχές Ιουνίου εργαζόμενοι σε αεροπορικές εταιρίες σε Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Πορτογαλία προχώρησαν σε απεργιακές ακινητοποιήσεις ενώ προγραμματίζουν και άλλες ακόμα και μέσα στην αιχμή της τουριστικής περιόδου ζητώντας αυξήσεις στους μισθούς. Εργαζόμενοι τόσο της Ryanair όσο και της Brussels Airlines έχουν ανακοινώσει απεργίες.
Στα παραπάνω αν προστεθούν οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό λόγω των απολύσεων που πραγματοποίησαν οι εταιρίες την περίοδο της πανδημίας και της απροθυμίας των εργαζόμενων να επανέλθουν στις κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας τους είναι οι αιτίες του χάους που υπάρχουν στα αεροδρόμια όλης της Ευρώπης.
Από το Λονδίνο ως το Άμστερνταμ και από τις Βρυξέλλες ως τη Βαρσοβία, από τη Νέα Υόρκη ως τη Βοστόνη, καταγράφεται πλήθος ματαιώσεων και αναβολών σε πτήσεις και συμφόρηση στους χώρους διαχείρισης αποσκευών. Είχαν προηγηθεί οι απολύσεις χιλιάδων χειριστών αποσκευών, πωλητών εισιτηρίων, μελών πληρωμάτων καμπίνας αεροπλάνων, οι οποίες δεν αναπληρώθηκαν στη συνέχεια.
Η Lufthansa έχει ήδη καταργήσει 1.000 πτήσεις του Ιουλίου, εν μέσω ελλείψεων προσωπικού και συμφόρησης στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης, το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Γερμανίας. Ενώ επτά συνδικάτα από την Ιταλία, τη Γαλλία, την Πορτογαλία, το Βέλγιο και την Ισπανία έχουν από τον Μάιο προειδοποιήσει την Ryanair ότι τα πληρώματα καμπίνας της εταιρείας σε αυτές τις χώρες θα ξεκινήσουν απεργιακές κινητοποιήσεις το καλοκαίρι εάν η εργοδοσία δεν προσφέρει μια ουσιαστική απάντηση στα αιτήματά τους για καλύτερες συνθήκες εργασίας και για αυξήσεις.
Όμως και στη Γερμανία το μεγαλύτερο εργατικό συνδικάτο η IG Metall ζητά αύξηση των μισθών για τα 3,8 εκατ. εργαζόμενους του από 7% έως 8%, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στη ραγδαία αύξηση των τιμών. Η πρόταση που έκανε η ηγεσία της IG Metall είναι η υψηλότερη των τελευταίων 13 περίπου ετών, προειδοποιώντας παράλληλα για προειδοποιητικές στάσεις εργασίας σε 11 πόλεις.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι πιθανότατα μπαίνουμε σε μια νέα περίοδο ταξικών αγώνων σε όλη την Ευρώπη που θα ξεσπάσουν με σφοδρότητα από το φθινόπωρο όταν θα αρχίσουν να εξανεμίζονται ακόμα περισσότερο οι μισθοί από τον πληθωρισμό… Όταν θα τουρτουρίζουν από το κρύο… Όταν η επισιτιστική κρίση θα είναι προ των πυλών ακόμα και ανεπτυγμένων ευρωπαϊκών χωρών όπως προβλέπεται.
Οι εργαζόμενοι θα συνειδητοποιήσουν ακόμα περισσότερο ότι το «μάρμαρο» της δουλικής υποτέλειας των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στα τυχοδιωκτικά σχέδια των ΗΠΑ για την περικύκλωση της Ρωσίας θα το πληρώσουν οι ίδιοι. Τότε θα συνειδητοποιήσουν ότι στα αιτήματα των αγώνων τους πρέπει να είναι και η ήττα των αμερικανονατοϊκών ιμπεριαλιστών και των συμμάχων τους.
??Protesters came out in #Brussels demanding “to spend money on salaries, not on weapons.”
“Stop spending money on the war” and “Stop #NATO!” — with such slogans, the participants of the action came out pic.twitter.com/1NbgIQjwIR
— K Boz (@KBoz3) June 20, 2022
Η επερχόμενη κρίση και οι αναταράξεις που θα υπάρξουν στην οικονομία με την απότομη φτωχοποίηση εκατομμυρίων εργαζομένων θα σπείρει επίσης πολιτικές θύελλες. Τα πρώτα σημάδια τους φαίνονται στην Γαλλία με την μη αυτοδυναμία του Μακρόν, στην Αγγλία με το Μ. Τζόνσον να …γλυτώνει παρά τρίχα την αποπομπή και στην Γερμανία με τον Σολτς να στέκεται «μοιραίος και άβουλος αντάμα» σερνόμενος από την μύτη από τα απόλυτα τσιράκια των Αμερικανών τους Πράσινους. Από κοντά και ο Κ .Μητσοτάκης που προσπαθεί με τα 50άρικα να σωθεί από την εκλογική καταβαράθρωση, αλλά και όλο το πολιτικό σύστημα να συνειδητοποιεί ότι μπαίνουμε σε μια μακρά περίοδο πολιτικής αστάθειας που δεν θα ξέρουν τι θα τους ξημερώσει ενώ ξορκίζουν την επανάληψη ενός ακόμα 2010-2012
Italy Deputies rise up against Mario Draghi
“Stop sending weapons to Zelensky! More than 70% of Italians do not want to send weapons to Zelensky,” the deputies say.
Mario Draghi is accused of not representing the will of the Italian people.
Who bet on Italy? pic.twitter.com/9x0mGQBWVK
— Chebureki Vibes (@PelmeniPusha) June 22, 2022
«Μεγάλη αναταραχή θαυμάσια κατάσταση» λοιπόν για να χρησιμοποιήσουμε και εμείς το γνωστό απόφθεγμα του Μάο. Το ζητούμενο όμως για το ταξικό εργατικό κίνημα και την αριστερά είναι το πώς θα αξιοποιήσουν αυτή την αναταραχή δίνοντας στα εργατικά και λαϊκά ξεσπάσματα εκείνα τα πολιτικά χαρακτηριστικά που θα βγάλουν την εργατική τάξη στο προσκήνιο με δικό της αυτόνομο πολιτικό ανατρεπτικό λόγο. Αυτό όμως δεν θα αρκεί στο βαθμό που δεν θα συγκροτηθεί ένα μαχόμενο ριζοσπαστικό αντικαπιταλιστικό ρεύμα και πόλος…
