Κάτι που δε θυμόμαστε να έχει ξανασυμβεί, συνέβη της Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου στις Βρυξέλλες. Υπουργός ενός κράτους αποφάσισε μόνος του τι θα ψηφίσει, μη σεβόμενος τις οδηγίες της κυβέρνησής του. Δεν έγινε από κάποιο από τα πολλά κράτη που η ΕΕ αντιμετωπίζει σαν εσωτερικές μπανανίες, αλλά από τη «χώρα μοντέλο» που αρέσκεται να δίνει μαθήματα «σταθερότητας» και «υπευθυνότητας» σε όλους: τη Γερμανία.
Μια νιοστή ψηφοφορία λάμβανε χώρα πάνω σε ένα ζήτημα που για δύο χρόνια η απαιτούμενη ενισχυμένη πλειοψηφία δε μπορούσε να επιτευχθεί: την επανέγκριση της γλυφοσάτης, βασικού συστατικού του ζιζανιοκτόνου της Μονσάντο Round Up, της οποίας η 15ετής άδεια έληγε σε λίγες βδομάδες.
Το 2015, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έκρινε τη γλυφοσάτη «πιθανότατα καρκινογόνα». Τα ευρωπαϊκά κράτη ξοδεύουν περιουσίες για την αγορά αντικαρκινικών φαρμάκων από τις μεγάλες φαρμακευτικές, αλλά δε δείχνουν ιδιαίτερο ενθουσιασμό για τη λήψη μέτρων πρόληψης του καρκίνου. Η ευρωπαϊκή αρχή διατροφικής ασφάλειας, ΕFSA, έκρινε τη γλυφοσάτη ακίνδυνη παρουσιάζοντας μια μελέτη της οποίας τα βασικά σημεία είχε αντιγράψει από το λόμπι «Glyphosate Task Force» του οποίου ηγείται η Μονσάντο.
Αυτό και άλλα επεισόδια, όπως η αμφισβητούμενη ανεξαρτησία των επιστημόνων που συμβουλεύουν την EFSA ή η άρνηση της Μονσάντο να προσέλθει σε ακρόαση επιτροπής του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, που οδήγησε στην απαγόρευση εισόδου για πρώτη φορά στην ιστορία (έστω και προσωρινή) λομπιστών από συγκεκριμένη εταιρεία, είχαν εξοργίσει την κοινή γνώμη σε αρκετές χώρες και είχαν υποχρεώσει κυβερνήσεις όπως η γαλλική να πάρουν θέση υπέρ της απαγόρευσης της γλυφοζάτης μέσα στα επόμενα χρόνια. Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της απαγόρευσή της σε πέντε χρόνια.
Η τελική απόφαση άνηκε στα κράτη μέλη υπό την προεδρία της Κομισιόν. Και ξαφνικά εν μέσω αποτυχημένων διαπραγματεύσεων για σχηματισμό κυβέρνησης ο Γερμανός υπουργός Γεωργίας Κρίστιαν Σμιτ (CSU) άλλαξε τη ψήφο της Γερμανίας που επί δύο χρόνια ήταν «αποχή» και ψήφισε «υπέρ» ανατρέποντας της ισορροπία και εξασφαλίζοντας μια πενταετή ανανέωση άδειας χωρίς καμία αναφορά για απαγόρευση μετά την πάροδο αυτής της περιόδου.
Αμέσως μετά, η Σοσιαλδημοκράτισσα υπουργός περιβάλλοντος Μπάρμπαρα Χέντρικς (SPD) δήλωσε ότι ο Σμιτ παραβίασε τη συμφωνία τους που ήταν να ψηφίσει και πάλι «αποχή». Χθες, η Άνγκελα Μέρκελ επιβεβαίωσε ότι η στάση του Σμιτ «δεν αντικατοπτρίζει τις οδηγίες που έχει επεξεργαστεί η κυβέρνηση» αλλά αρνήθηκε να ζητήσει την παραίτησή του και περιορίστηκε στα να ζητήσει κάτι τέτοιο «να μην επαναληφθεί». Ο ίδιος ο Σμιτ δήλωσε ότι όντως αποφάσισε μόνος του τι θα ψηφίσει καθότι «ήταν ευθύνη του» και δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι αν τα κράτη μέλη αποτύγχαναν να λάβουν κάποια απόφαση, αυτή θα λαμβανόταν από την Κομισιόν που θα επέβαλε ανανέωση της άδειας για ακόμα περισσότερα χρόνια.
Οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες (CDU/CSU) έδωσαν δείγματα γραφής τόσο για το ποιος θα είναι το αφεντικό σε ένα νέο κυβερνητικό συνασπισμό με το SPD, όσο και για το πόσο διατεθειμένοι θα είναι να «συνθέσουν» με τη γαλλική κυβέρνηση στο μέλλον.
Οι σοσιαλδημοκράτες που είχαν ήδη ορκιστεί σε όλους τους τόνους ότι δε θα ξανακάνουν κυβέρνηση με το CDU/CSU θα πρέπει τώρα να καταπιούν και αυτή τη ξεκάθαρη ταπείνωση για να προχωρήσουν σε νέο «μεγάλο συνασπισμό».
Η δε Μέρκελ σώζει τη Μονσάντο που είναι υπό συγχώνευση με τον «εθνικό πρωταθλητή» της τη Μπάγιερ θέλοντας παράλληλα να ρίξει όλη την ευθύνη στον υπουργό της Κρίστιαν Σμιτ.
