Πηγή: Πριν
Ελπίδα η ενίσχυση του Αριστερού Μετώπου Εργαζομένων (FIT-U)
Το ακροδεξιό και “αναρχοκαπιταλιστικό” κόμμα του προέδρου Μιλέι κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές στις 26 Οκτώβρη, συγκεντρώνοντας περισσότερο από το 40% των ψήφων σε εθνικό επίπεδο. Ξεπέρασε κατά δέκα μονάδες τον Περονισμό, το ιστορικό ρεύμα που συμπυκνώνει την παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία και την ρεφορμιστική αριστερά στις τάξεις της.
Το αποτέλεσμα προκάλεσε μεγάλη έκπληξη, καθώς μόλις πριν ένα μήνα στις εκλογές για Κυβερνήτη στην Πολιτεία του Μπουένος Άιρες (που συγκεντρώνει το 1/3 του πληθυσμού της χώρας), ο Μιλέι είχε υποστεί μεγάλη ταπεινωτική ήττα. Στο διάστημα που μεσολάβησε η Αργεντινή έγινε πεδίο, όπως και ολόκληρη η Λατινική Αμερική, μιας εκβιαστικής επέμβασης του αμερικανικού καπιταλισμού και του Προέδρου Τραμπ.
Ο λαός της Αργεντινής πήγε να ψηφίσει με ένα πιστόλι στο κεφάλι του, και αυτό το πιστόλι το έβαλαν ο Τραμπ όταν δήλωσε πολύ κατηγορηματικά ότι αν ο Μιλέι δεν κέρδιζε αυτές τις εκλογές, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα απέσυραν την οικονομική τους υποστήριξη προς την Αργεντινή. Πρόκειται για ένα πακέτο “διάσωσης” 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων και μια υποτιθέμενη μεταφορά δισεκατομμυρίων ακόμη από τράπεζες όπως η JP Morgan. Εκτός από την παραχώρηση στις ΗΠΑ του ελέγχου του συναλλάγματος και της εξωτερικής πολιτικής, η κυβέρνηση συμφώνησε να παραδώσει την εκμετάλλευση των σπάνιων γαιών και άλλων φυσικών πόρων.
Βασικό στοιχείο των εκλογών ήταν η μεγάλη αποχή, κάτι πρωτοφανές για την Αργεντινή, μια από τις πιο πολιτικοποιημένες χώρες του πλανήτη. Η συμμετοχή έφτασε το 67% και ήταν η μικρότερη εδώ και πολλές δεκαετίες. Το κόμμα του Μιλέι και οι Περονιστές πήραν αθροιστικά 5 εκατομμύρια λιγότερες ψήφους από τις ψήφους που είχαν στις προεδρικές πριν δύο χρόνια μόλις. Είναι νέο φαινόμενο στη χώρα που δείχνει την γενικότερη απογοήτευση, την έλλειψη θετικής στράτευσης, ακόμα και την απελπισία του πληθυσμού μπροστά στο εκβιαστικό δίλημμα που μπήκε. Ο Περονισμός, ο οποίος ήλπιζε να επαναλάβει το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών στο Μπουένος Άιρες, υπέστη σημαντική απώλεια ψήφων καθώς απουσίαζε από την πραγματική μάχη κατά των μέτρων λιτότητας, ενώ οι ηγέτες του δεν απέρριψαν τον εκβιασμό του Τραμπ. Η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε πλήρως την δυσφήμιση που προέκυψε από την αποτυχία των προηγούμενων περονιστικών κυβερνήσεων που έφυγαν από την εξουσία εν μέσω κορύφωσης του πληθωρισμού και ταυτόχρονης εφαρμογής των μέτρων που επέβαλε το ΔΝΤ. Η ελεγχόμενη συνδικαλιστική γραφειοκρατία ήταν πλήρως συνένοχη, αφοπλίζοντας τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες.
Σε αυτό το θλιβερό πλαίσιο, μοναδική ελπιδοφόρα εξέλιξη ήταν η ενίσχυση του Αριστερού Μετώπου Εργαζομένων (FIT-U) που ξεπέρασε τις 850.000 ψήφους σε εθνικό επίπεδο, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση στην πόλη του Μπουένος Άιρες με 9%, ενώ στην Πολιτεία του Μπουένος Άιρες έφτασε στο 5%. Στο Εθνικό Κογκρέσο κέρδισε 3 έδρες.
Σε πρώτη ανακοίνωση του το Partido Obrero, που συμμετέχει στο FIT-U σημειώνει: “Οι τρεις έδρες του Αριστερού Μετώπου αποτελούν μια γραμμή αντίστασης απέναντι σε ένα εκλογικό αποτέλεσμα που σημαδεύτηκε από τον θρίαμβο του εκβιασμού του Τραμπ και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Οι ψήφοι για την La Libertad Avanza [το κόμμα του Μιλέι] ήταν προϊόν του εκβιασμού από ένα πακέτο διάσωσης, υπό την απειλή υποτίμησης του νομίσματος και οικονομικού χάους. Τώρα, η κυβέρνηση έχει ήδη ανακοινώσει την ατζέντα της: μεταρρύθμιση της εργασίας, νέα χτυπήματα στους συνταξιούχους και ένα σχέδιο αποικιοκρατίας χέρι-χέρι με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτό το σχέδιο στους δρόμους, που αποτελούν το έδαφος για να σταματήσει η εθνική κυβέρνηση. Οι έδρες μας θα είναι στην υπηρεσία αυτού του στόχου.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν συνάδελφοι από τους χώρους εργασίας και τα σχολεία που είναι θλιμμένοι από αυτή τη νίκη μιας αντιδραστικής, φιλοιμπεριαλιστικής κυβέρνησης, εχθρού των εργαζομένων, της εκπαίδευσης, που επιτίθεται στα άτομα με αναπηρίες και στη σεξουαλική ποικιλομορφία. Τώρα πρέπει να βγούμε με ακόμη μεγαλύτερη δύναμη από ό,τι βάλαμε στην προεκλογική εκστρατεία για να συζητήσουμε πολιτικά και να εξηγήσουμε στον λαό ότι η ιδέα της αντιπαράθεσης μιας καπιταλιστικής κυβέρνησης με μια άλλη καπιταλιστική δύναμη, μια δύναμη που εξαρτάται επίσης από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που δεν θέλει να κινητοποιήσει τους εργαζόμενους για να νικήσουν την επίθεση, που θέλει πάντα να καταλήξει σε συμφωνίες με τους μεγάλους καπιταλιστές, που έχει στη βάση της μια σάπια συνδικαλιστική γραφειοκρατία που οι εργαζόμενοι απορρίπτουν επειδή βλέπουν πώς τους προδίδει καθημερινά, έχει αποτύχει.
Αυτό που πέτυχε η κυβέρνηση είναι μια εκλογική νίκη, τίποτα περισσότερο. Οι ψήφοι τους είναι ακόμη λιγότεροι από αυτό που πέτυχαν η La Libertad Avanza και το PRO (το παλιό κόμμα της δεξιάς που συνασπίστηκε μαζί του) πριν από δύο χρόνια. Τελικά, πρέπει να περάσουμε στην ταξική πάλη για να δούμε ποια πολιτική δύναμη θα επικρατήσει, αυτή των εργατών ή των καπιταλιστών. Έχει επίσης γίνει σαφές τι είναι οι εκλογές για το κεφάλαιο, επειδή ο λαός δεν πήγε να ψηφίσει ελεύθερα αλλά υπό τον εκβιασμό του διεθνούς ιμπεριαλισμού, ο οποίος έλεγε «ή αυτό ή φεύγουμε». Και ο Περονισμός δεν είπε «αν φύγουν, θα κρατικοποιήσουμε τις τράπεζες και το εξωτερικό εμπόριο· αν φύγουν οι επιχειρηματίες, θα βάλουμε τους εργάτες και έχουμε ένα πρόγραμμα για να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση». Κράτησαν το στόμα τους κλειστό!
Πιστεύουμε ότι ο λαός της Αργεντινής, ακολουθώντας τη μακρά παράδοση αγώνα του, με τη βοήθεια των αγωνιστών του Αριστερού Μετώπου, θα είναι σε θέση να λύσει το στρατηγικό πρόβλημα, το οποίο είναι να ξεπεράσει τον Περονισμό και την ταξική συνεργασία του που μας αφοπλίζει απέναντι στο κεφάλαιο, και να κινητοποιηθεί ως εργατική τάξη για να νικήσει τους καπιταλιστές. Τα λέμε στους δρόμους!”
