Η κλιματική αλλαγή ορίζεται από μια αλυσίδα επειγόντων ερωτημάτων· η απάντηση σε κάθε ένα από αυτά οδηγεί αμέσως στο, όλο και πιο δύσκολο να απαντηθεί, επόμενο ερώτημα: Υπάρχει αύξηση της θερμοκρασίας; Πόση από αυτήν έχει συμβεί κατά τη διάρκεια της νεωτερικότητας; Τι και ποιος την προκαλεί; Ποια τα αποτελέσματά της; Χρειάζεται να ληφθούν μέτρα; Μπορούν να ληφθούν μέτρα; Ποια είναι αυτά; Ποιος θα τα λάβει; Πότε;
Η τελική απάντηση δεν είναι ζήτημα (κυρίως) επιστημονικό, αλλά πρωτίστως πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό. Γιατί η απάντηση αφορά τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας, το αν υπάρχει εναλλακτική σε ένα σύστημα που πιεσμένο από την εσωτερική του ανάγκη για κερδοφορία, οργανώνει αναγκαστικά (αν και «αβίαστα», «φυσικά»), τη ζωή του καθενός/μιας μας γύρω από πρότυπα κατανάλωσης, μετακίνησης, διασκέδασης, διατροφής που μας φέρνουν όλο και πιο κοντά σε έναν πλανήτη κατοικημένο όχι από ζωντανούς ανθρώπους, αλλά από νεκρό Κεφάλαιο.
Η Πολιτική-Πολιτιστική Λέσχη Εκτός Γραμμής διοργανώνει ένα μίνι κύκλο δύο εκδηλώσεων – συζητήσεων φιλοδοξώντας να προσεγγίσει το ζήτημα σε όλες του τις διαστάσεις.
Παρασκευή, 7 Φεβρουαρίου, 7:30 μ.μ.
Κλιματική αλλαγή, οικολογική κρίση και καπιταλισμός.
Τι σηματοδοτούν η αύξηση της θερμοκρασίας, το λιώσιμο των πάγων, οι πυρκαγιές, η μόλυνση των ωκεανών και η αέρια ρύπανση για τη ζωή των ανθρώπινων και μη όντων; Ποια η πραγματικότητα γύρω από την κλιματική αλλαγή; Πρόκειται για φαινόμενο τεκμηριωμένο επιστημονικά ή για καλά δομημένη ατζέντα που εξυπηρετεί μια εναλλακτική μερίδα «πράσινων» οικονομικών συμφερόντων; Ποιες οι αιτίες της κλιματικής κρίσης; Βρισκόμαστε όντως στην εποχή της «ανθρωποκαίνου»; Είναι δηλαδή ο άνθρωπος εν γένει υπαίτιος για την κλιματική αλλαγή ή μήπως μια τέτοια προσέγγιση στρέφει το βλέμμα μακριά από τις ευθύνες της καπιταλιστικής ανάπτυξης και των προτεραιοτήτων της;
Έχουν δίκιο όσοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για δραματικές αλλαγές σε χρονικό ορίζοντα μίας ή δύο γενεών ή πρόκειται για υπερβολικές εκτιμήσεις; Πόσο επείγουσες είναι οι αποφάσεις που πρέπει να παρθούν και πόσο δραστικές οι συστημικές αλλαγές που απαιτούνται; Σε ποιον βαθμό οι αναγκαίες αλλαγές στον τρόπο παραγωγής και βιομηχανικής οργάνωσης, στη χρήση των φυσικών πόρων, στη διαχείριση των παραπροϊόντων και των αποβλήτων των παραγωγικών διαδικασιών είναι αναγκαίο να συνοδευτούν από νέα πρότυπα κατανάλωσης ενέργειας, υλικών και προϊόντων, αλλά και την ευαισθητοποίηση όλων σε ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος και του φυσικού πλούτου; Ποιες είναι οι κυριότερες στρατηγικές απάντησης που έχουν παρουσιαστεί από την αριστερά; Ποιες σκέψεις κομίζουν στη στρατηγική της συζήτηση κατευθύνσεις όπως η αποανάπτυξη ή ο οικοσοσιαλισμός;
Θα μιλήσουν:
Δημήτρης Λένης, πυρηνικός φυσικός
Πάνος Ράπτης, φυσικός περιβάλλοντος
Σάββατο, 15 Φεβρουαρίου, 7:30 μ.μ.
Περιβάλλον, ορυκτά καύσιμα και ενεργειακή πολιτική.
Πόσο σχετίζεται η περιβαλλοντική κρίση με το μοντέλο ενεργειακής κατανάλωσης; Ποια η επίδραση των διαφορετικών μορφών ενέργειας στο περιβάλλον; Πρέπει να προσπεράσουμε τα ορυκτά καύσιμα για φιλικότερες προς το περιβάλλον μορφές ενέργειας ή μήπως η αποδοτικότητά τους τα καθιστά λιγότερο επιβλαβή από εναλλακτικές μορφές ενέργειας, όπως οι ανανεώσιμες; Είναι οι ανεμογεννήτριες περιβαλλοντικά φιλικές; Ποια η εμπλοκή των επιχειρηματικών συμφερόντων; Ένας κεντρικός δημόσιος φορέας διαχείρισης ανανεώσιμων πηγών θα διαμόρφωνε καλύτερους όρους χρήσης τους;
Τι περιβαλλοντικές συνέπειες έχουν οι εξορύξεις στο Αιγαίο και πώς σχετίζονται με τους διεθνείς ανταγωνισμούς, τις ΑΟΖ και τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό; Τι σηματοδοτεί ο EastMed σε ενεργειακό και πολιτικό επίπεδο;
Τι σημαίνουν όλα αυτά για μια χώρα με άφθονα λιγνιτικά κοιτάσματα όπως η Ελλάδα; Θα έπρεπε η ΔΕΗ να μετατοπιστεί στο φυσικό αέριο; Στοχεύει η τρέχουσα πολιτική σε μια πιο «καθαρή» περιβαλλοντικά ΔΕΗ ή εκμεταλλεύεται την κλιματική κρίση για να εδραιώσει την ενεργειακή διασύνδεση της χώρας με τις διεθνείς ιμπεριαλιστικές ενεργειακές πολιτικές; Τι αποτέλεσμα έχει στα τιμολόγια των μεμονωμένων καταναλωτών, στην ανάπτυξη της ιδιωτικής αγοράς ενέργειας και τις εργασιακές σχέσεις;
Μπορεί να διαμορφωθεί ένα μοντέλο ενεργειακής κατανάλωσης φιλικό προς το περιβάλλον που θα εξασφαλίζει την ενεργειακή αυτάρκεια και μια εναλλακτική πορεία αποκομμένη από τα ιμπεριαλιστικά δεσμά; Είναι τελικά όλα αυτά επαρκή ή το βάθος της κλιματικής κρίσης απαιτεί πολύ δραστικότερες αλλαγές στο πρότυπο κατανάλωσης;
Θα μιλήσουν:
Γιώργος Βελεγράκης, δρ γεωγραφίας και πολιτικής οικολογίας
Γιώτα Σταθά, μέλος ΔΣ Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανικών ΔΕΗ
Πάνος Τσερόλας, υ.δ. γεωλογίας πετρελαίου
