Στην παιδεία συντελείται μια κοσμογονία, αυτό πια είναι προφανές. Μια βαθιά, αντιδραστική τομή στη δομή και στο περιεχόμενό της που απειλεί να ισοπεδώσει στοιχειώδη μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα αλλά και δικαιώματα που σχετίζονται με την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, της πολιτικής και θρησκευτικής συνείδησης.
Η εξίσωση των πτυχίων των ΑΕΙ με το «χαρτί» κάθε απίθανου ιδιωτικού «college» είναι η κορυφή του παγόβουνου. Ουσιαστικά τα ΑΕΙ σε λίγο θα αποτελέσουν όνειρο μακρινό για την πλειοψηφία των παιδιών των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων (για «college ούτε λόγος, φυσικά). Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε με κοινωνικές αντιδράσεις πολύ κατώτερες της σημασίας.
Η υπουργός σκοταδισμού και θρησκοληψίας Ν. Κεραμέως περιγράφει το σχέδιο: «Αναφορικά με το Λύκειο σχεδιάζουμε μεταξύ άλλων την επαναφορά της τράπεζας θεμάτων στην Α’ Λυκείου, από το έτος 2020-2021 και σταδιακά τα επόμενα χρόνια στις υπόλοιπες τάξεις, την αποκατάσταση μαθημάτων γενικής παιδείας στη Γ’ Λυκείου, τον συνυπολογισμό με αυξανόμενη διαβάθμιση ανά τάξη, των επιδόσεων των τριών τάξεων του Λυκείου για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ξεκινώντας με τους μαθητές που θα εισαχθούν στην Α’ Λυκείου το έτος 2020-2021, και τούτο προκειμένου να ενισχυθεί ο αυτόνομος παιδαγωγικός ρόλος του Λυκείου και να βελτιωθεί η παρεχόμενη εκπαίδευση».
Με απλά λόγια, από το 2021 οι μαθητές θα δίνουν ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ εξετάσεις και στις τρεις τάξεις του Λυκείου. Τα θέματα θα βγαίνουν από κεντρική τράπεζα θεμάτων και ο βαθμός θα μετρά για την είσοδο στα ΑΕΙ. Μιλάμε για ολοκληρωτική μετατροπή του Λυκείου σε διαρκές εξεταστικό κέντρο, μεγάλος αριθμός μαθητών ΔΕΝ θα τελειώνει καν το λύκειο, πεδίον δόξης λαμπρό για τα φροντιστήρια.
Αυτή η αλλαγή πρέπει να συνδυαστεί με την ειλημμένη απόφαση της κυβέρνησης να μειωθεί δραματικά από εφέτος κιόλας ο αριθμός των εισακτέων στα δημόσια ΑΕΙ. Και, μάλιστα, να θεσπιστεί «διπλή βάση εισαγωγής», μια που θα ορίζεται ως κατώτατη (πιθανότατα ο βαθμός 9,5) από το υπουργείο Παιδείας και μία που θα ορίζουν τα ίδια τα πανεπιστημιακά τμήματα. Με πρόχειρους υπολογισμούς, με τις περυσινές βαθμολογίες και χωρίς να υπολογίζονται οι «βάσεις» που θα απαιτήσουν τα ΑΕΙ, το 40% των μαθητών δεν θα εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο. Προετοιμάζουν σφαγή…
Φυσικά, στη «δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα»! Για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα υπάρχουν τα ιδιωτικά κολλέγια που, εντελώς τυχαία, μόλις εξισώθηκαν με τα δημόσια ΑΕΙ. Μάλιστα, όπως κατήγγειλε με ερώτησή της βουλευτής του ΚΙΝΑΛ το Αυτοτελές Τμήμα Εφαρμογής Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας (Α.Τ.Ε.Ε.Ν) ήδη αντιστοίχησε πτυχίο ιδιωτικού κολεγίου με διάρκεια φοίτησης 5 εξαμήνων με πτυχίο ελληνικού ΑΕΙ με διάρκεια φοίτησης 5 ετών!
Ιδεολογικά η κοινωνία έχει προετοιμαστεί: Καταιγισμός δημοσιευμάτων για τους «άχρηστους» που μπαίνουν στα ΑΕΙ και παίρνουν πτυχίο. Φυσικά, δεν ενοχλεί αν αυτοί οι «άχρηστοι» πάρουν πτυχίο από ένα college. Η ιδεολογική επίθεση συνεχίζεται, «στιγμές» όπως η ιστορία με την αργία της 30 Γενάρη δεν πρέπει να υποτιμηθούν.
Ενδεικτική όλων αυτών των επιλογών είναι η κατάσταση που υπάρχει αυτήν τη στιγμή στην Γ΄ Λυκείου: οι μαθητές ζαλισμένοι ιδρώνουν χωρίς να γνωρίζουν τον αριθμό που θα εισαχθεί στις σχολές που τους ενδιαφέρουν. Αποκορύφωμα είναι το χάος που επικρατεί στο μάθημα των νέων Ελληνικών: ουδείς γνωρίζει σίγουρα τη μορφή των ερωτήσεων ή τα κριτήρια βαθμολόγησης. Σχολικοί σύμβουλοι δίνουν αντιφατικές οδηγίες, ερωτήσεις όπως «ο συγγραφέας δείχνει αρκετά (!) βέβαιος για τη θέση του, συμμερίζεστε τη βεβαιότητά του;». Αν ο μαθητής απαντήσει «όχι», με ποιο κριτήριο θα κριθεί άραγε; Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο της νοοτροπίας που προωθείται είναι η ουσιαστική κατάργηση και της τυπικής «ελευθερίας άποψης» που, θεωρητικά, είχαν οι μαθητές: Η παραγωγή λόγου περιορίζεται σε ένα σημείωμα 350 λέξεων που, όπως φαίνεται, θα ξεκινά με διατύπωση που θα καθηλώνει τον μαθητή στο κείμενο αναφοράς: «αξιοποιώντας δημιουργικά τις σκέψεις του συγγραφέα να παρουσιάσετε…».
Αυτά είναι μόνο λίγα από όσα προωθούνται. Μια εύκολη διαπίστωση είναι πως οι αντιδράσεις είναι δυσανάλογες με αυτό που προωθείται και αυτά που διακυβεύονται. Το χειρότερο είναι πως υπάρχει τεράστιο κενό ακόμα και σε επίπεδο στοιχειώδους ενημέρωσης μεταξύ των άμεσα ενδιαφερομένων, των μαθητών και του κοινωνικού περίγυρου.
Ακόμα χειρότερα, σε μεγάλο τμήμα έχουν γίνει αποδεκτά τα κυρίαρχα ιδεολογήματα. Σε μικρό χρονικό διάστημα θα έρθουν αντιμέτωποι με την πραγματικότητα που ετοιμάζεται. Αν δεν υπάρξει «ετοιμασία» από τη μεριά του κινήματος, η μόνη λύση που θα βλέπει μπροστά της η μεγάλη πλειοψηφία θα είναι το ατομικό «βόλεμα». Και εκεί, ο κοινωνικός κανιβαλισμός θα βρει το βασίλειό του καθώς μαθητές και φοιτητές «δημόσιων» και «ιδιωτικών» σχολείων θα σκοτώνονται για το μικρό κομμάτι της πίτας και με άγριες διαθέσεις θα τους κοιτούν χιλιάδες αποκλεισμένοι και από τα «ιδιωτικά» και από τα «δημόσια». Αν η εικόνα φαντάζει υπερβολική ή μακρινή, δυστυχώς δεν είναι. Κι ο χρόνος λιγοστεύει…
