Είμαστε εργαζόμενοι-ες στην Ιατρική Παρέμβαση, στη δομή Ανατολή και εκφράζουμε την αγανάκτησή μας για τη συνολική κατάσταση που επικρατεί στο χώρο εργασίας μας. Σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε με την εργοδοσία, για συζήτηση και εύρεση λύσεων στα ζητήματα που μας απασχολούν, οι απαντήσεις που λάβαμε δεν μας καλύπτουν.
Όσον αφορά τη μισθοδοσία, βάση της υπογεγραμμένης σύμβασής μας, θα έπρεπε να καταβάλλεται μηνιαίως. Ωστόσο, υπάρχουν συχνές καθυστερήσεις που έχουν φτάσει ακόμα και τους 4 μήνες, με την πιο πρόσφατη στους 2,5. Η διοίκηση κάθε φορά στην προσπάθειά να ρίξει τις ευθύνες αλλού, επικαλείται τις καθυστερήσεις του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου. Χωρίς να αθωώνουμε το κράτος για τις τεράστιες ευθύνες που έχει για το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό συνολικά, σας υπενθυμίζουμε ότι εμείς εργαζόμαστε στην Ιατρική Παρέμβαση και όχι στο Υπουργείο. Απαιτούμε την καταβολή όλων των δεδουλευμένων μας κάθε μήνα, βάση της υπογεγραμμένης σύμβασής μας, χωρίς ούτε μία μέρα καθυστέρηση.
Επιπρόσθετα επισημαίνουμε ότι:
- Στη δομή υπάρχουν ζητήματα υποστελέχωσης. Σε παλαιό κτίριο 6 ορόφων, έχουμε 40 ωφελούμενους και πολλές φορές υπάρχουν βάρδιες στις οποίες εργάζονται δύο φροντιστές, ενώ έχουν υπάρξει και βάρδιες στις οποίες καλείται ένας φροντιστής να φέρει εις πέρας. Προκειμένου να λειτουργήσει σωστά η δομή, θα πρέπει να υπάρχουν 3 φροντιστές σε κάθε βάρδια, ανεξάρτητα από τις υπόλοιπες ειδικότητες. Η υποστελέχωση οδηγεί συχνά στην παραβίαση του καθηκοντολογίου όλων των ειδικοτήτων. Απαιτούμε άμεση πρόσληψη προσωπικού, σύμφωνα με τις ανάγκες της δομής.
- Ακόμη, διαπιστώνονται καθημερινά ελλείψεις σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό. Ένα μεγάλο κομμάτι των καθηκόντων των εργαζομένων στη ψυχοκοινωνική υπηρεσία αφορά γραφειοκρατική εργασία, η οποία για να ολοκληρωθεί στο χρονοδιάγραμμα που απαιτείται, χρήζουν και τα απαραίτητα μέσα, όπως επαρκής αριθμός Η/Υ. Παράλληλα η έλλειψη εταιρικού τηλεφώνου μας επιβαρύνει οικονομικά, καθώς καλούμαστε να χρησιμοποιούμε τα προσωπικά μας τηλέφωνα.
- Όσον αφορά το κομμάτι των αδειών, αποτελεί κεκτημένο εργασιακό δικαίωμα η δυνατότητα να τις λαμβάνουμε συνεχόμενες. Για να μπορέσουμε όμως να λάβουμε τις άδειες μας κανονικά και να λειτουργεί η δομή ολοκληρωμένα, θα πρέπει να προσληφθεί το απαραίτητο προσωπικό.
- Ένα άλλο πρόβλημα αποτελεί το καθεστώς της σύμβασής μας. Οι θέσεις εργασίας μας καλύπτουν πάγιες ανάγκες. Καλούμαστε να ανταπεξέλθουμε με επαγγελματισμό όσο καλύτερα μπορούμε. Ιδιαίτερα εξαιτίας της φύσης και των χαρακτηριστικών του πλαισίου, απαιτούμε οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου να μετατραπούν σε αορίστου.
- Σχετικά με τα έκτακτα περιστατικά, επιμένουμε στην ύπαρξη ταμείου εντός δομής. Η άποψη της διοίκησης ότι δεν χρειάζεται να υπάρχει ταμείο, υποτιμά τις έκτακτες ανάγκες που προκύπτουν σε μία δομή με 40 ασυνόδευτα ανήλικα.
- Θεωρούμε ότι για να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στα καθήκοντά μας με τρόπο παραγωγικό και να δώσουμε τη σωστή φροντίδα στους ωφελούμενους μας, οφείλουμε να είμαστε και εμείς ‘‘φροντισμένοι’’. Δεν παλεύουμε μόνο για εμάς, αλλά και για τις ανάγκες των ασυνόδευτων ανηλίκων που φροντίζουμε.
Για τους παραπάνω λόγους συμμετείχαμε στην απεργία της 1ης Μαΐου.
Ομάδα Εργαζομένων στην Ιατρική Παρέμβαση, στη δομή Ανατολή.
