ΜΑΧΗ Ανεξάρτητη Ενωτική Ταξική Κίνηση
Συνάδελφε, Συναδέλφισσα,
στις 28 Φλεβάρη και στις μαζικές κινητοποιήσεις που ακολούθησαν δείξαμε τη δύναμη μας. Παρά την τρομοκρατία της εργοδοσίας, παρά τη λασπολογία των κυβερνητικών φερέφωνων και των καθεστωτικών ΜΜΕ, παρά τα εμπόδια του υποταγμένου συνδικαλισμού, την ηγεσίας της ΓΣΕΕ, η απεργία στις 28 ήταν μία ιστορική στιγμή για το λαϊκό εργατικό κίνημα στην Ελλάδα.
Δεν είναι μόνο η ασυδοσία για το έγκλημα των Τεμπών. Είναι η ασφυξία που αισθανόμαστε όλοι και όλες οι εργαζόμενοι/ες για τους μισθούς που δε φθάνουν για τα βασικά, με αυτήν την ακρίβεια. Για τα ωράρια που έχουν γίνει λάστιχο. Για τη δημόσια υγεία, πρόνοια και εκπαίδευση που κατακρεουργούνται μέρα με τη μέρα.
Από πρώτη Απρίλη έχουμε τη νέα αύξηση του κατώτατου μισθού στα 880 μεικτά και τις οριζόντιες αυξήσεις των 12 ευρώ στους μισθούς του δημοσίου. Αυξήσεις κοροϊδία που δεν ανταποκρίνονται ούτε στον πληθωρισμό, ούτε στην εργασία του καθενός μας και που διαμορφώνει μισθούς με αγοραστική αξία που δεν αρκεί ούτε για το ρεύμα και το νοίκι. Αυξήσεις που αποφασίστηκαν από την κυβέρνηση για ακόμη μία χρονιά με τους εργαζόμενους στην απέξω, από το 2012 και τα μνημόνια μέχρι σήμερα. Σε πλήρη συμφωνία και εκτέλεση με τους εργοδότες όλων των φύσεων και κατηγοριών και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ αποφασίζει «κατώτατους μισθούς» για να παίρνουμε όλοι αυτούς χωρίς συλλογικές διαπραγματεύσεις και όχι για να μην παίρνει κανένας κάτω από αυτούς. Αφού βασικός στόχος των εργοδοτών, του επιχειρηματικού και εφοπλιστικού κεφαλαίου ήταν και παραμένει η πλήρης κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Τώρα χρειάζεται να δυναμώσουμε την ενότητα μας, να οργανώσουμε τον αγώνα μας και τις διεκδικήσεις μας. Πολλοί καλοθελητές θα θελήσουν να τραβήξουν χειρόφρενο. Θα πουν ότι έκαναν το καθήκον τους στην “επέτειο” θα αφήσουν ξανά την υπόθεση να εξελίσσεται «στον μπερντέ του Καραγκιόζη»: στα τηλεπαράθυρα, στην αδιέξοδη κομματική σύγκρουση στη Βουλή. Όμως το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα χρειάζεται να οργανώσει τη δική του αντιπολίτευση μέσα από τους μαζικούς φορείς του. Με ταξική ενότητα και ανεξάρτητη ταξική δράση. Με αξιοποίηση πολλαπλών μορφών αγώνα. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία δεν ενδιαφέρεται να οργανώσει τον αγώνα για το μισθό, προκήρυξε μία απεργία τουφεκιά χωρίς κανέναν σχεδιασμό. Δεν ενδιαφέρεται να στηρίξει τον αγώνα των Τεμπών κι αυτό φάνηκε κι από το πως σύρθηκε στις 28 Φλεβάρη. Δε λένε λέξη για τις εγκληματικές πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων, στους σιδηρόδρομους, το ρεύμα, την υγεία, ούτε για αυτές που έρχονται. Είναι πλήρως υποταγμένοι στις επιταγές των αφεντικών τους.
Από την άλλη ο αγώνας των εργαζόμενων στο δημόσιο φαίνεται να βρίσκει τοίχο στις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες των διαμορφωμένων πλειοψηφιών. Η εγκατάλειψη και η διάλυση του δημοσίου τομέα στη χώρα είναι συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης. Χαρακτηριστική η δήλωση του νέου υπουργού οικονομικών Πιερρακάκη σε ότι αφορά στην διεκδίκηση της επανανομοθέτησης του 13ου -14ου μισθού για τους εργαζόμενους στο δημόσιο που δηλώνει ότι «ακόμη και αν υπήρχε δημοσιονομικός χώρος, η κυβέρνηση δεν θα έδινε ποτέ 13ο και 14ο μισθό στο δημόσιο».
Η μισθολογική απαξίωση των εργαζομένων στο Δημόσιο, μαζί με την τραγική υποστελέχωση (αυτή που αναφέρθηκε ότι σχετίζεται και με τη λειτουργία των σιδηροδρόμων), την καλλιέργεια αντισυναδελφικού κανιβαλισμού για ένα αμφιλεγόμενο και απολύτως αμφίβολο μπόνους ή για θέσεις ευθύνης λόγω της οικονομικής ανέχειας, την καλλιέργεια κοινωνικού αυτοματισμού μέσω της «αξιολόγησης» (μέχρι και τα Τέμπη φορτώθηκαν στους Δ.Υ. και την έλλειψη αξιολόγησής τους!!!), η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων με περίπου το 30% των εργαζόμενων αυτή τη στιγμή στο δημόσιο να είναι εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου, η λυσσαλέα επίθεση με εκατοντάδες συνδικαλιστικές διώξεις για συμμετοχή σε απεργιακές κινητοποιήσεις, με ποινές που έρχονται από την εποχή της χούντας, φέρνουν το Δημόσιο ολόκληρο σε πλήρη απαξίωση και κατάρρευση.
Η διάλυση όμως των δημοσίων υπηρεσιών και το βάθεμα της εμπορευματοποίησης των δημόσιων αγαθών, απαραίτητη προϋπόθεση για να κερδίζουν οι ιδιώτες και μάλιστα χωρίς το παραμικρό ρίσκο και πάντα με «εγγυημένο» κέρδος, έχει επιπτώσεις τόσο στον κόσμο που εργάζεται στο Δημόσιο, όσο και στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που έχει ανάγκη τις δημόσιες δομές και τα δημόσια αγαθά για να ζει αξιοπρεπώς, με ασφάλεια και φροντίδα.
Η μεγάλη ανάγκη τώρα είναι η οργή, η ασφυξία να βρούν διέξοδο στον αγώνα, με αποφασιστικότητα, σχέδιο και αιτήματα που ακουμπούν στις αγωνίες μας. Να δυναμώσουμε τα σωματεία μας, να σπάσουμε μαζί το φόβο απέναντι στην εργοδοσία, να συντονίσουμε τη μάχη μέσα από τα συνδικάτα μας. Εδώ πρέπει να συμπέσουν όλες οι ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις. Για να γίνει το συνδικαλιστικό κίνημα επικίνδυνο ξανά για την εργοδοσία, για την κυβέρνηση, όποια κι αν έρθει μετά. Για να βάλει η εργατική τάξη τη δική της ατζέντα στη δημόσια συζήτηση.
Στις 9 Απρίλη απεργούμε για τα Τέμπη, για το μισθό και τα εργασιακά μας δικαιώματα. Διεκδικούμε:
- Επανακρατικοποίηση του σιδηροδρομικού δικτύου, χωρίς αποζημίωση στην Hellenic Train. Ενιαίος, σύγχρονος, δημόσιος και ασφαλής σιδηρόδρομος, υπό τον έλεγχο των εργαζομένων του και της κοινωνίας. Γιατί οι εργαζόμενοι ήταν οι πρώτοι που είχαν ειδοποιήσει για τις εγκληματικές ελλείψεις, γιατί αυτοί γνωρίζουν και μπορούν να επιβάλλουν μέτρα για την πραγματική ασφάλεια για τους ίδιους και τους επιβάτες, έξω από τη λογική του μειωμένου κόστους και του μη χείρον βέλτιστον.
- Δικαιοσύνη, πλήρης απόδοση ευθυνών όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.
- Κατάργηση του νόμου περί ευθύνης Υπουργών που επιτρέπει να κρύβονται δικογραφίες σε συρτάρια της Βουλής, να καλύπτονται ευθύνες, οι Υπουργοί να μην φτάνουν ποτέ σε δικαστήρια και εγκλήματα να παραγράφονται.
- Επαναφορά των ιδιωτικοποιημένων αγαθών στο Δημόσιο– Καμία νέα ιδιωτικοποίηση! Υγεία, παιδεία, ρεύμα και νερό είναι δημόσια αγαθά
- Για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της υποχρεωτικότητας των Συλλογικών Συμβάσεων.
- Επαναφορά του 13ου-14ουμισθού στο Δημόσιο.
- Αύξηση των δαπανών για την παιδεία, την υγεία, τις μεταφορές, τις υποδομές
- Άρση όλων διώξεων συναδέλφων για τη συνδικαλιστική κι αντιπολεμική τους δράση.
Καταγγέλλουμε την οικονομική πολιτική του πολέμου, την πολιτική των 28δις ευρώ για οπλικά συστήματα.
Απαιτούμε καμιά ανάμειξη της χώρας και του λαού μας στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Εκφράζουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στον λαό της Παλαιστίνης. Ζητάμε άμεσα κατάπαυση του πυρός Καταγγέλλουμε την γενοκτονία και την εθνοκάθαρση του κράτους τρομοκράτη του Ισραήλ και την ανοχή της διεθνούς κοινότητας
Συμμετέχουμε μαζικά στη γενική απεργία και στις απεργιακές κινητοποιήσεις σε όλη την χώρα την Τετάρτη 9 Απρίλη
Στην Αθήνα προσυγκέντρωση πλατεία Κολοκοτρώνη, στις 10:00πμ και ενωτική διαδήλωση των συνδικάτων στο Σύνταγμα.
