Οκτώ εβδομάδες μετά τις βουλευτικές εκλογές που προκάλεσε η διάλυση της Εθνοσυνέλευσης, η Γαλλία βρίσκεται σε μια πολιτική κατάσταση πρωτοφανή όσο και επικίνδυνη. Οι περασμένες μέρες 23-30 Αυγούστου ήταν αφιερωμένες από τον Εμανουέλ Μακρόν σε πολιτικές διαβουλεύσεις με τους αρχηγούς κομμάτων και πολιτικών ομαδοποιήσεων της εθνοσυνέλευσης για το διορισμό του νέου Πρωθυπουργού.
Ούτε η μακρά φάση της πολιτικής αδράνειας που διέταξε ο Εμανουέλ Μακρόν κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, ούτε αυτές οι πολιτικές διαβουλεύσεις παρατείνοντας εσκεμμένα τον διορισμό νέου πρωθυπουργού, βοήθησαν στην επίλυση της σύγχυσης.
Με την έναρξη του νέου σχολικού έτους να απέχει μόλις λίγες εβδομάδες και την παρουσίαση του σχεδίου προϋπολογισμού για το 2025, η χώρα απειλείται για άλλη μια φορά με αδιέξοδο λόγω της πεισματικής αποφασιστικότητας του αρχηγού του κράτους να διατηρηθεί στην εξουσία.
Το δελτίο Τύπου που εκδόθηκε τη Δευτέρα 26 Αυγούστου από το Μέγαρο των Ηλυσίων, στο οποίο καταγράφεται η άρνηση του Εμανουέλ Μακρόν να διορίσει την υποψήφια του Νέου Λαϊκού Μετώπου στη θέση του πρωθυπουργού, απέρριψε συνολικά την Αριστερά. H τελευταία βασιζόταν στην πρώτη θέση που κατέλαβε το ΝΛΜ στις βουλευτικές εκλογές για να διεκδικήσει το δικαίωμά της να κυβερνήσει. Η οργισμένη αντίδραση όλων των συνιστωσών του ήταν ανάλογη της προσβολής. Το πρόσχημα που επικαλέστηκε ο αρχηγός του κράτους είναι ότι οι άλλες πολιτικές ομάδες, που ερωτήθηκαν η μία μετά την άλλη, δεν θα καθυστερούσαν να αποδοκιμάσουν τη νέα κυβέρνηση.
Η υπόθεση αυτή, εύλογη ίσως δεδομένης της εχθρότητας που έχει προκαλέσει η «Ανυπότακτη Γαλλία»- η κυρίαρχη συνιστώσα του NΛΜ- προβάλλοντας τα φιλολαϊκά μέτρα του προγράμματος της . Ακόμα και οι δεξιοί διατείνονται ότι το υγιές παιχνίδι του κοινοβουλευτισμού θα είχε ωφεληθεί αν ο αρχηγός του κράτους είχε αφήσει το πείραμα να εξελιχθεί, αντί να επιδιώξει να παραμείνει πάση θυσία κυρίαρχος, με την ελπίδα να διατηρήσει για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα την πολιτική που εγκαινίασε.
Η αδυναμία του Εμανουέλ Μακρόν να βγάλει σαφή συμπεράσματα από την ήττα του στο τέλος μιας διάλυσης, για την οποία ευθύνεται κύρια ο ίδιος, είναι ο βασικός παράγοντας του σημερινού αδιεξόδου. Αποφασίζοντας μόνος του, στις 9 Ιουνίου, αυτή την ριψοκίνδυνη διάλυση της Εθνοσυνέλευσης , σε μια στιγμή που η χώρα ήταν διχασμένη και οι πολιτικές του κατακρίνονταν, ο αρχηγός του κράτους δεν έβλαψε μόνο το στρατόπεδό του, το οποίο βγήκε πολύ αποδυναμωμένο από την ψηφοφορία. Έθεσε επίσης σε κίνδυνο τη χώρα, επιτείνοντας τις διαιρέσεις, τον κατακερματισμό, την αβεβαιότητα και τον κίνδυνο αδιεξόδου. Ωστόσο, ουδέποτε συμπεριφέρθηκε ως ο κύριος ηττημένος των εκλογών αυτών, ούτε αποδέχτηκε ξεκάθαρα την αρχή της συγκατοίκησης. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις και όχι μόνο η αριστερά απαιτούν από αυτόν ότι είναι καιρός να το πράξει.
Τα υπόλοιπα – κατ’ αυτές τις πολιτικές δυνάμεις – είναι ευθύνη των πολιτικών δυνάμεων που είναι παρούσες στο Κοινοβούλιο.
Παρόλα αυτά σε αυτή την εβδομάδα 26-31 Αυγούστου δέχτηκε τον πρωθυπουργό της Ιρλανδίας σε επίσημη επίσκεψη και επισκέφτηκε την Σερβία για την πώληση νέων Rafale.
Οι αντιδράσεις του Νέου Λαϊκού Μετώπου
Το δελτίο Τύπου των Ηλυσίων προκάλεσε σοκ στο NΛΜ, που χαρακτηρίστηκε «άρνηση» της δημοκρατίας.
Ο Ζαν-λυκ Μελενσόν ήταν ο πρώτος που αντέδρασε: «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μόλις δημιούργησε μια εξαιρετικά σοβαρή κατάσταση. Η λαϊκή και πολιτική απάντηση πρέπει να είναι γρήγορη και αποφασιστική», έγραψε στο X. «Σε καμία δημοκρατία στον κόσμο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει το δικαίωμα να θέτει βέτο στα αποτελέσματα των εκλογών», πρόσθεσε ο Μανουέλ Μπομπάρ συντονιστής του κινήματος.
Τα άλλα τρία αριστερά κόμματα εξεγέρθηκαν επίσης κατά του αρχηγού του κράτους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο «Η Δημοκρατία γεννήθηκε από την άρνηση της προσωπικής εξουσίας», ξεσπάθωσε ο πρώτος γραμματέας του PS, Ολιβιέ Φωρ, στο X.
Ο πρόεδρος της ομάδας του PS στη Γερουσία, Πατρίκ Κανέρ, δήλωσε «εξοργισμένος» και κατήγγειλε τον «υποτιθέμενο κυνισμό» του ενοικιαστή των Ηλυσίων, επισημαίνοντας ότι οι Μακρονιστές κέρδισαν μόνο το ένα τρίτο των ψήφων στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές. «Ο Εμανουέλ Μακρόν μιλάει για σταθερότητα, αλλά είναι αυτός που δημιουργεί το πρόβλημα», πρόσθεσε ο σοσιαλιστής. Ο ηγέτης του PCF Φαμπιέν Ρουσέλ πιστεύει ότι« ανοίγει μια πολύ σοβαρή κρίση για τη χώρα, τη στιγμή που ο γαλλικός λαός εξέφρασε την επιθυμία για αλλαγή σε δύο σημαντικές εκλογές».
Ο απόλυτος αποκλεισμός της «Ανυπότακτης Αριστεράς» από τις διαβουλεύσεις σόκαρε τους αριστερούς εταίρους. Ο Εμανουέλ Μακρόν «μετατοπίζει την περίμετρο του δημοκρατικού τόξου», επισήμανε ο οικολόγος ευρωβουλευτής Νταβίντ Κορμάν, ο οποίος υπενθυμίζει ότι το προεδρικό στρατόπεδο συμμετείχε στο δημοκρατικό μέτωπο. «Είναι η αιτία του χάους και της αστάθειας, Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας που θέλει να είναι ταυτόχρονα Πρόεδρος, Πρωθυπουργός και αρχηγός κόμματος. Οι θεσμοί δεν μπορούν να λειτουργήσουν έτσι», δήλωσε η Λουσί Καστέ στο Φράνς Ιντερ το πρωί της Τρίτης.
Τη Δευτέρα, ο επικεφαλής του κράτους είχε προσπαθήσει να διχάσει τον αριστερό συνασπισμό καλώντας τους 3 ξεχωριστά -πλην της «Ανυπότακτης Αριστεράς»- σε μια συνάντηση στα Ηλύσια Πεδία, χωρίς αυτήν , για την επόμενη ημέρα. Μέχρι τότε, η στρατηγική είχε ήδη αποφασιστεί. Το ίδιο πρωί, το ΝΛΜ είχε συναντηθεί με τη Λουσί Καστέ και, διαβλέποντας ότι η υποψήφιά τους δεν θα προταθεί, είχε καταρτίσει το σχέδιο δράσης του: οι τέσσερις εταίροι είχαν αποφασίσει να μην συμμετάσχουν σε νέα διαβούλευση στα Ηλύσια Πεδία, παρά μόνο να συζητήσουν τους όρους μιας συγκατοίκησης με την πρωθυπουργό τους. «Είπαμε ότι δεν θα συμμετάσχουμε σε μια παγίδα», λέει ο Φαμπιέν Ρουσσέλ.
Στη συνάντηση, οι εταίροι της αριστεράς συζήτησαν επίσης ένα σχέδιο επίθεσης για το μέλλον. Το βράδυ της Δευτέρας, μετά τη δήλωση του Μακρόν, ο Φαμπιέν Ρουσσέλ είχε προγραμματίσει να καλέσει «τον γαλλικό λαό να κινητοποιηθεί, στους δρόμους, στο Κοινοβούλιο, στους χώρους εργασίας, μπροστά από τις νομαρχίες και τα γραφεία των βουλευτών». Κάλεσε σε «μια μεγάλη λαϊκή κινητοποίηση». Ο πρώην βουλευτής της περιφέρειας Nord είχε αποκαλύψει τις προθέσεις του κατά την εναρκτήρια ομιλία του στα θερινά πανεπιστήμια του PCF στο Μονπελιέ την Παρασκευή 23 Αυγούστου
Ο Jean-Luc Mélenchon, ηγέτης του κόμματος La France insoumise, κατά τη διάρκεια ομιλίας στο Amfis, την καλοκαιρινή συγκέντρωση του κόμματος, στο Châteauneuf-sur-Isère (Drôme), στις 23 Αυγούστου 2024. SOPHIE RODRIGUEZ ΓΙΑ ΤΗΝ «LE MONDE
Πρέπει να σημειωθεί ότι με μια απλή φράση, ο ιδρυτής της «Ανυπότακτης Αριστεράς» (LFI) ανακάτεψε την τράπουλα στο πολιτικό παιχνίδι, εν αναμονή του διορισμού του μελλοντικού πρωθυπουργού από τον Εμανουέλ Μακρόν.
«Εάν μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία της Λουσί, της υποψήφιας του αριστερού συνασπισμού, δεν περιελάμβανε κανέναν Ανυπότακτο υπουργό, θα αναλαμβάνατε την υποχρέωση να μην ψηφίσετε τη μομφή και να της επιτρέψετε να εφαρμόσει το πρόγραμμα» του Νέου Λαϊκού Μετώπου (NFP), ρώτησε στο TF1. Την προηγούμενη ημέρα, ο παραιτηθείς πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Αττάλ είχε ανακοινώσει ότι η ομάδα του στην Εθνοσυνέλευση θα υιοθετούσε «άμεση πρόταση μομφής» σε περίπτωση που υπήρχαν υπουργοί του LFI. Μια θέση που συμμερίζονται οι σύμμαχοί του στο Δημοκρατικό Κίνημα (MoDem) και στους Ορίζοντες.
Την Τρίτη στο France 2, ο Ολιβιέ Φωρ (PS) ξεκαθάρισε ότι αν υπάρξουν διαδηλώσεις, θα συμμετάσχει. «Υπάρχουν ορισμένοι Γάλλοι και Γαλλίδες που θα αρχίσουν να ενοχλούνται, για να το θέσω ήπια. Και αυτό είναι το ρίσκο που παίρνει ο αρχηγός του κράτους. Διότι ο θυμός δεν πρόκειται να σταματήσει».
Η «Ανυπότακτη Αριστερά» επιδιώκει επίσης να οργανώσει μια απάντηση. Πρώτα απ’ όλα, να κατατεθεί πρόταση μομφής κατά του μελλοντικού ενοίκου του πρωθυπουργικού Μεγάρου (Matignon.) Το κίνημα εργάζεται επίσης για τη διοργάνωση «πορειών για τον σεβασμό της δημοκρατίας». «Αυτό θα μπορούσε να λάβει τη μορφή μιας εθνικής ημέρας για τη δημοκρατία, για παράδειγμα», εξηγεί ο Μανουέλ Μπομπάρ. Τέλος, οι βουλευτές των «Ανυπότακτων» θα καταθέσουν πρόταση μομφής στην Εθνοσυνέλευση. Σε αυτό το στάδιο, δεν υπάρχει ακόμη συναίνεση για την προσέγγιση αυτή στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, το οποίο προτιμά τη μομφή.
«Αυτές οι διαβουλεύσεις ήταν επικοινωνία»
Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο κατηγορεί επίσης τον Εμανουέλ Μακρόν ότι τους εξαπάτησε προσποιούμενος ότι τους άκουσε κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους στο Μέγαρο των Ηλυσίων. «Αυτές οι διαβουλεύσεις δεν ήταν τίποτα άλλο από επικοινωνία», δηλώνε η Μαρίν Τοντελιέ . Του είπαμε ότι δεν είχαμε πλειοψηφία και ότι θα αναζητούσαμε συμβιβασμούς», θυμάται ο Πατρίκ Κανέρ.
Εξ ου και η οργή ορισμένων αριστερών βουλευτών, οι οποίοι δεν είναι ευχαριστημένοι ούτε με την επιστολή της ημέρας του Γκαμπριέλ Αττάλ. Ο Αττάλ επέκρινε την «προσποίηση της ευελιξίας» του Ζαν-Λυκ Μελενσόν, η οποία άνοιξε το δρόμο για «στήριξη χωρίς συμμετοχή», ρωτώντας αν μια κυβέρνηση Castets χωρίς υπουργό του LFI θα αποδοκιμαζόταν. Ο πρωθυπουργός πιστεύει ότι ο ιδρυτής της «Ανυπότακτης Γαλλίας επιθυμεί «την καθαρή και απλή εφαρμογή του προγράμματός του ΝΛΜ.
Παρόλο που έχει συγκροτηθεί βιαστικά για τις βουλευτικές εκλογές, το οικοδόμημα του ΝΛΜ έχει, μέχρι εκείνη τη στιγμή, αντέξει.
Αλλά την Τρίτη 27 Αυγούστου, υφίσταται τους κραδασμούς της σοσιαλιστικής διχόνοιας. Τα δύο μειοψηφικά ρεύματα του κόμματος (PS), το ένα που βρίσκεται κοντά στον Φρανσουά Ολάντ το άλλο στον δήμαρχο της Rouen Νικολά Μαγιέρ -Ρουσσινιόλ ζητούν τη σύγκληση του εθνικού προεδρείου από τη στιγμή που η «Ανυπότακτη Αριστερά» ξεκίνησε το σχέδιο μομφής. Κάτω από την πίεση, ο Ολιβιέ Φωρ (PS) προγραμμάτισε μια τέτοια συνεδρίαση για την Τρίτη το μεσημέρι. Όπου συζητήθηκε η πολιτική απάντηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος στον Εμανουέλ Μακρόν. Μέρος των Σοσιαλιστών διαφωνεί με την άρνηση να πάνε στη συνεδρίαση των Ηλυσίων Πεδίων, τάσσεται υπέρ της οικοδόμησης ενός σχεδίου συνασπισμού και θέλει να πάρει αποστάσεις από την «Ανυπότακτη Αριστερά». «Θα πρέπει να επιλέξουμε μεταξύ των συμφερόντων του γαλλικού λαού και της εμμονής του Μελενσόν με την προεδρία», λέει ο Πατρίκ Μεννουκί, πρώην βουλευτής της Μπους ντυ Ρον. Μια νέα δοκιμασία για τη συμμαχία της αριστεράς.
Οι επαφές του Μακρόν με τη Δεξιά καταλήγουν σε αδιέξοδο
Από το 2017, διεξάγεται ένας παράξενος πόλεμος μεταξύ της δεξιάς και του Μακρόν. Ο πρόεδρος, ο οποίος έχει περιβάλει τον εαυτό του με πλήθος στρατηγών της Δεξιάς (les Républicains) εργάζεται σταθερά για την αποδυνάμωσή τους (ενδιαφέρεται μόνο να απορροφήσει το εκλογικό τους σώμα), ενώ χρειάζεται καθημερινά τον σχηματισμό αυτό για να περάσει τα κείμενά του από το Κοινοβούλιο. Για όλα αυτά, δεν έκανε ποτέ την παραμικρή κίνηση υπέρ ενός συνασπισμού που, κατά βάθος, δεν ήθελε, μη θέλοντας να μοιραστεί την εξουσία του.
Οι ηγέτες της Δεξιάς, Μπρούνο Ρεταγιώ , Ανί Ζενεβάρ και Λοράν Βοκιέζ, έγιναν δεκτοί την Τετάρτη 28 Αυγούστου για δεύτερη φορά από τον Εμανουέλ Μακρόν , ο οποίος παρατείνει τις διαβουλεύσεις του. Tην ώρα που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πιέζει τώρα τη Δεξιά να δεσμευτεί σε κυβερνητικό συνασπισμό, πέρα από το απλό «νομοθετικό σύμφωνο» που του ζήτησε να λάβει υπόψη του τον Ιούλιο, με αντάλλαγμα την υποστήριξή του στο Κοινοβούλιο.
Για τη Δεξιά, υπάρχει μια λεπτή γραμμή: διατυπώνει μια σειρά «προτεραιοτήτων» (ανατίμηση της εργασίας, σκληρή γραμμή στο μεταναστευτικό, καταπολέμηση της σπατάλης του δημόσιου χρήματος κ.λπ.), που δεσμεύονται στο «νομοθετικό τους σύμφωνο», και δεν θέλει να φανεί ότι τροφοδοτούν το θεσμικό χάος. Ο Λωραίν Βωκιέ που εργάζεται σκληρά για να αναδημιουργήσει έναν πολιτικό χώρο ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2027, πιστεύει ότι δεν έχει κανένα συμφέρον να επιβιβαστεί στο κατάστρωμα ενός πλοίου που παίρνει νερά και κατευθύνεται κατευθείαν προς το παγόβουνο, δεδομένου ακόμα και το ότι ο νυν πρόεδρος δεν μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για επανεκλογή σε τρία χρόνια.
Με μόνο 47 βουλευτές, οι Les Républicains δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν να αμαυρώσουν την εικόνα τους κυβερνώντας με το προεδρικό κόμμα, χωρίς να έχουν την εγγύηση ότι θα περάσουν τις μεταρρυθμίσεις τους σε μια διαιρεμένη Βουλή. Ο Μαξίμ Ταντοννέ πρώην σύμβουλος του Νικολά Σαρκοζί, προειδοποιεί ότι αν η Δεξιά ξεθωριάσει στη Μακρονία, θα ανοίξει μια λεωφόρο για το την Εθνική Συσπείρωση ή την Αριστερά το 2027. Για τον λόγο αυτό και παρά το ότι ο Εμανουέλ Μακρόν του έχει αναφέρει αρκετούς πιθανούς υποψηφίους για τον Ματινιόν (Ξαβιέ Μπερτράν, Βαλερί Πεκρές, Νταβίντ Λισνάρ), ο Λοράν Βοκιέζ τάσσεται υπέρ ενός τεχνικού, ουδέτερου προφίλ που «δεν προέρχεται από τα κόμματα», συνοψίζει η γενική γραμματέας του LR, Ανί Ζενεβάρ.
Σε αδιέξοδο με τα κόμματα, ο Εμανουέλ Μακρόν στράφηκε στους «τοπικούς εκλεγμένους αντιπροσώπους». Αλλά και εκεί οι απαντήσεις ήταν αρνητικές.
Ο «από μηχανής» θεός
Στη συνέχεια και προς το τέλος της εβδομάδας άρχισε να διαρρέει από το πρωθυπουργικό μέγαρο το όνομα του Μπερνάρ Γκαζενέβ.
Θα είναι Μπερνάρ Γκαζενέβ ο πρωθυπουργός για εξαιρετικές περιστάσεις; Αφού επέτρεψε στον Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος αμφισβητήθηκε από όλες τις πλευρές, να ολοκληρώσει την πενταετή θητεία του το 2017, ο πρώην πρωθυπουργός (2016-2017) θα βγάλει από την κρίση τη δεύτερη πενταετή θητεία του Εμανουέλ Μακρόν; Σε κάθε περίπτωση, ο πρώην σοσιαλιστής φαίνεται να είναι η προφανής επιλογή για τον Ματινιόν, μετά από μια εβδομάδα διαβουλεύσεων στο Μέγαρο των Ηλυσίων.
Πολιτικός άνδρας που χαίρει σεβασμού τόσο στη δεξιά όσο και στην αριστερά, ο Μπερνάρ Γκαζενέβ είναι μία από τις λίγες προσωπικότητες που «δεν θα είχε αμέσως την πλειοψηφία της Συνέλευσης εναντίον το» σύμφωνα με το περιβάλλον του αρχηγού του κράτους, ο οποίος έχει θέσει τη «μη λογοκρισία» από την εθνοσυνέλευση ως πρωταρχικό κριτήριο για την επιλογή του πρωθυπουργού του.
Σε περίπτωση που επικοινωνήσουν μαζί με τον Γκαζενέβ, προτείνει ο ίδιος ότι θα εξετάσει το θέμα, δεδομένης της κατάστασης έκτακτης ανάγκης στην οποία βρίσκεται η χώρα. «Ποτέ δεν αρνήθηκα να βάλω τη σοφία εκεί που υπάρχει ανοησία», είχε δηλώσει στις αρχές Αυγούστου με μόνη του έγνοια να μην «διολισθήσει η χώρα στην παρακμή, στην ακυβερνησία».
Βέβαια και αυτός διχάζει το Σοσιαλιστικό Κόμμα, ενώ η «ανυπότακτη Γαλλία» δεν τον αποδέχεται επ’ ουδενί.
Δεν τίθεται θέμα αριστερού πρωθυπουργού σε μια δεξιά κυβέρνηση, λέει ιδιωτικά ο Γκαζενέβ. Παρόλο που έκλεισε την πόρτα στο PS όταν σχηματίστηκε το 2022 η Νέα Λαϊκή, Οικολογική και Κοινωνική Ενότητα (ο προκάτοχος του Νέου Λαϊκού Μετώπου- NFP) πιστεύει ότι ποτέ δεν «πρόδωσε το στρατόπεδό του». Με ορισμένους, είναι ακόμη πιο σαφής: «Θα είναι μια κυβέρνηση πραγματικής συνύπαρξης και μια αριστερή κυβέρνηση». Προτού αποδεχθεί αυτή την αποστολή θα θέσει -είπε- το “ζήτημα της εμπιστοσύνης” στις κοινοβουλευτικές ομάδες, και ιδίως στην Αριστερά, για να διασφαλίσει ότι δεν θα του ασκηθεί αμέσως μομφή και ότι θα μπορέσει να ενσαρκώσει μια ορισμένη σταθερότητα.
Η κατάσταση παρουσιάζεται αβέβαιη και επικίνδυνη
Κατ’ αρχήν έχει καταστρατηγηθεί από τον Μακρόν κάθε έννοια κοινοβουλευτικού δικαίου, και συμπεριφέρεται ως απόλυτος μονάρχης. Η αντίδραση της αριστεράς είναι γενικά αναμενόμενη με το Σοσιαλιστικό κόμμα να είναι κατ’ ουσία διασπασμένο και να φλερτάρει με την εξουσία του Μακρόν και τα μεγαλοαστικά συμφέροντα. Αντίθετα η Γ.Γ. της ΓΣΣ Γαλλίας δήλωσε ότι υποστηρίζουν τις διαδηλώσεις της 7 Σεπτέμβρη και γενικά την «Ανυπότακτη Γαλλία» αλλά επιδιώκουν την ανεξαρτησία τους και προτείνει συμμετοχή όλης της συνομοσπονδίας στην απεργία που έχουν προκηρύξει για τα ανεπίλυτα εργασιακά αιτήματα την 1η Οκτώβρη.
Όλα τα κόμματα και η δεξιά πιέζουν τον Μακρόν να προχωρήσει. Ακούγεται γενικά από εκπροσώπους της δεξιάς ότι πρέπει να αλλάξει το εκλογικό σύστημα σε απλή αναλογική και μετά να γίνουν εκλογές…
Μπορεί να ειπωθεί ότι γενικά οι εξουσίες δεν παραδίνονται αμαχητί και δίχως έναν κατά το πλείστον ξεσηκωμένο και ενημερωμένο λαό με πρόγραμμα και κατεύθυνση, επιτελείο, αξιωματικούς και στρατιώτες.
Αλλά και πάλι ίδωμεν…
