«Γιατί μπαίνουν τόσο βίαιοι άνθρωποι στα πανεπιστήμια, οι οποίοι προκαλούν τόσο μεγάλη ζημιά και σωματικές βλάβες σε αθώους ανθρώπους», την παραπάνω απορία εξέφρασε σε δηλώσεις του ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και αν κάποιος δε γνώριζε ποιος ακριβώς είναι ο Χρυσοχοΐδης και ότι αναφερόταν στα γεγονότα που εξελίχθηκαν στη Νομική σχολή χθες, θα έβγαζε σίγουρα πολύ διαφορετικά συμπεράσματα. Θα υπέθετε δηλαδή, με όλα τα δίκια του κόσμου, ότι αναφέρεται στις δυνάμεις της αστυνομίας που με εντολές της κυβέρνησης, το τελευταίο διάστημα έχουν καταπατήσει κάθε έννοια ασύλου εισβάλοντας επανειλημμένα σε πανεπιστημιακούς χώρους, κάνοντας αλόγιστη χρήση χημικών εντός τους και ξυλοκοπώντας φοιτητές.
Φυσικά η πρακτική που επιλέχθηκε από όσους διέκοψαν τη χθεσινή εκδήλωση στη Νομική δεν έχει καμία σχέση με το φοιτητικό και λαϊκό κίνημα. Οι φοιτητές και ο λαός γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο μοναδικός δρόμος αντίστασης και νίκης είναι αυτός της συλλογικής δράσης και του μαζικού αγώνα και όχι τέτοιου είδους μεμονωμένες πράξεις βίας.
Αυτές οι πρακτικές όχι απλά δε πάνε ένα βήμα μπροστά την λαϊκή αντίσταση αλλά λειτουργούν σα το νερό στο ‘’μύλο της κυβέρνησης’’. Από χθες όλα τα αστικά μέσα ενημέρωσης οργιάζουν για την ανάγκη καλύτερης φύλαξης των πανεπιστημίων και την ανάγκη πανεπιστημιακής αστυνομίας ενώ παράλληλα προσπαθούν με κάθε πιθανό τρόπο να ταυτίσουν το φοιτητικό κίνημα και τη δράση του με τη χθεσινή ενέργεια και να εδραιώσουν την αντίληψη ότι όποιος/α αντιστέκεται είναι ‘’κουκουλοφόρος εγκληματίας’’.
Ποιος είναι όμως ο πραγματικός εγκληματίας και ποια είναι η πραγματική βία;
Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, η κυβέρνηση της ΝΔ και η παράταξη της ΔΑΠ ασκούν βία καθημερινά στις ζωές χιλιάδων φοιτητών καθώς και ολόκληρου του λαού. Ασκούν τη βία της συνεχούς φτωχοποίησης, της ανεργίας, της ανασφάλειας, των πολέμων, των σκανδάλων, της καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και φυσικά την κυριολεκτική βία της καταστολής οποιασδήποτε κινηματικής ή συλλογικής δράσης.
«Το αμφιθέατρο της σχολής είναι για να γίνονται μαθήματα, να συνεδριάζουν φοιτητικές παρατάξεις και να γίνονται μια σειρά από εκδηλώσεις, αλλά το να συνεδριάζουν διάφορές άσχετες οργανώσεις που σχετίζονται με ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη βία είναι απαράδεκτο» είπε επίσης χθες ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.
Ωστόσο η απάντηση σε αυτή τη δήλωση έχει δοθεί χρόνια τώρα. Και όσο οι κυβερνήσεις θεωρούν ότι μπορούν να την αγνοούν θα είμαστε εδώ να την υπενθυμίζουμε και να την επιβάλλουμε. Τα αμφιθέατρα των σχολών είναι για να γίνονται μαθήματα, για να αναπνέει η τέχνη και ο πολιτισμός, να γεννιέται και να οργανώνεται η συλλογική δράση, να ορθώνεται η αντίσταση και να μαθαίνουμε την αλληλεγγύη. Τα αμφιθέατρα ανήκουν στους φοιτητές τους και σε όλο το λαό που υποφέρει και αντιστέκεται. Έτσι ήταν και έτσι θα είναι.
